:: กะว่าก๋าแนะนำหนังสือ - ตอบแสงตะวัน :: :: ตอบแสงตะวัน :: เขียน : วรพจน์ พันธุ์พงศ์ “ความเรียง” ทำหน้าที่เหมือน “กระจก” ที่สาดสะท้อน “ความคิด” คือ ความคิดซึ่งถูกเรียบเรียงออกมาเป็นตัวอักษร แน่นอน --- ในฐานะคนอ่าน เราสามารถเห็นด้วยหรือเห็นต่าง แต่ทั้งสองอย่างควรเกิดขึ้นหลังจากวางใจเป็นกลาง แล้วอ่าน “ความคิด” ของนักเขียนคนนั้น ว่าเขาลงลึก จริงจัง ตั้งใจ และซื่อสัตย์ต่อความรู้สึกของตัวเองขนาดไหน ในขณะที่ถ่ายทอดความเรียงของตนออกมาเป็นรูปเล่มหนังสือ ผมไม่เคยสงสัยในคุณภาพของการผลิตงาน ของพี่หนึ่ง วรพจน์ พันธุ์พงศ์เลย หนังสือทุกเล่มที่ขีดเขียนออกมา มี “มาตรฐานสูง” เสมอ “ตอบแสงตะวัน” ก็เช่นกัน เป็นหนังสือความเรียงที่คม เข้ม บาดลึก ตีแผ่ความรู้สึกทุกด้านมุม ผ่านเรื่องราวระหว่างผู้เขียนกับลูกสาว ผู้เขียนกับแม่และญาติ ๆ ของตน ผ่านเพื่อนสนิทที่ยังมีชีวิตอยู่และเพื่อนผู้ล่วงลับ ผ่านครูที่เคารพนับถือ ผ่านคนซึ่งผ่านเข้ามาในชีวิตและเดินจากไป ผู้คนเหล่านี้ทิ้งร่องรอยอะไรบางอย่างหลงเหลือไว้ในความรู้สึกเสมอ เพียงแต่เราจะมองเห็นและเก็บมาเขียนมาเล่าให้น่าสนใจได้หรือไม่ หรือเพียงปล่อยผ่านให้ความรู้สึกเหล่านั้นล่วงไหลไปกับการลืมเลือน ทัศนคติทางการเมือง การประท้วงของเด็กรุ่นใหม่ เรื่องกฎหมาย เรื่องสถาบัน ฯลฯ เป็นหัวข้อต้องห้ามในการพูดคุยสนทนากับคนที่ไม่สนิทใจ ปรากฏอยู่เนือง ๆ เป็นระยะในหลายบทตอนของหนังสือเล่มนี้ เหมือนที่ผมเขียนไว้ด้านบน ชอบ-ไม่ชอบ เห็นด้วย-เห็นต่าง เราควรอ่าน... อ่านด้วยความเปิดใจ อ่านด้วยใจเปิดกว้าง เพราะอาจทำให้เราเห็น “ด้านมุมใหม่ ๆ” ของ “ความเชื่อ” “ความเชื่อ” ที่เราอาจเคยเชื่อ แต่เชื่อโดยไม่เคยตรวจสอบว่าความเชื่อนั้นเป็นอย่างไร ถูกผิดดีงามเพียงไหน และมันควรถูกจัดวางไว้ในภูมิประเทศทางความคิดแบบใด ดวงตะวันจะถามอะไรกับมนุษย์บ้าง --- ผมไม่รู้ แค่คิดว่าบางครั้ง “การเงียบ” ก็เป็นคำตอบที่ดี เพราะเราอาจตอบแสงตะวันด้วยความเงียบบ้างก็ได้ หากในความเงียบนั้นเต็มเปี่ยมไปด้วย “คำตอบที่เพียบพร้อมแล้ว” ด้วยตัวมันเอง     Create Date : 20 มกราคม 2564 37 comments Last Update : 17 กรกฎาคม 2565 6:59:33 น. Counter : 390 Pageviews. Share Tweet

จากคำเกริ่นนํา มันมีคำกล่าวคำหนึ่งที่กล่าวไว้นะครับว่า เราทำให้คนที่ไม่เห็นด้วย เห็นด้วยด้วยการไปด่าทอไม่ได้หรอก ถ้าไม่เห็นด้วยเราไปด่าเขา มันไม่ทำให้เขาเห็นด้วยกับเราได้หรอก เราต้องมองลงไปว่าเพราะอะไรเขาจึงไม่เห็นด้วย ผมว่าในจุดนี้สำคัญมาก แต่ในปัจจุบัน คนเรามักไม่ค่อยมองในจุดนี้ แต่ตราหน้าตัดสินคนอีกฝ่ายทันที   โดย: คุณต่อ (toor36 ) 20 มกราคม 2564 6:56:59 น.

เป็นเรื่องที่เราคาดเดาไม่ได้จริงๆ นะคุณก๋า ใครจะนึกว่าวันหนึ่งสังคมจะมาตั้งคำถาม เสียงดังแบบที่เราเห็นกันอยู่ทุกวันนี้ ต้องบอกว่าความลับไม่มีในโลกจริงๆ   โดย: หอมกร 20 มกราคม 2564 7:10:10 น.

สวัสดียามเช้าค่ะคุณก๋า อ่านคุณก๋ารีวิวหนังสือของคุณ วรพจน์ พันธุ์พงศ์ หลายเล่มน่าสนใจ ถึงแก่นแท้ทางความคิดผ่านตัวอักษร ผ่านเรื่องราวประสบการณ์ของผู้เขียน ส่งต่อมาเป็นหนังสือ ให้เราอ่าน แล้วเข้าใจชีวิตบางบทบางตอนที่มีคล้ายๆกัน เราชอบตรงที่ว่า..."ความคิดของคน คือ อำนาจอันประเมินประมาณไม่ได้" ...จริงค่ะ   โดย: Tui Laksi 20 มกราคม 2564 8:31:20 น.

ไม่มีก็หา หาแล้วจ้า แต่หาไม่เจอเลยจ้า ยิ่งช่วงนี้เซ็งห่านหนักเลยคุณก๋า   โดย: โอน่าจอมซ่าส์ 20 มกราคม 2564 9:51:10 น.

บางที บางคำถาม เราถามเฉยๆ ไม่ต้องการคำตอบ แค่อยากถามคะวัน   โดย: เริงฤดีนะ 20 มกราคม 2564 9:54:14 น.

------------- สวัสดีค่ะ คุณก๋า ------------ "โลกยังคงเป็นเรื่องที่เราคาดเดาไม่ได้" จริงค่ะ บางครั้งเราคิดว่า แน่นอน แต่สุดท้าย มันก็ไม่แน่นอน บางครั้งเราคิดว่า ดีแล้ว แต่สุดท้าย มันก็ไม่ได้ดีอย่างที่คิด   โดย: Love Memoirist (blue_medsai ) 20 มกราคม 2564 10:41:25 น.

บางครั้ง “การเงียบ” ก็เป็นคำตอบที่ดี เข้าทาง อ.เต๊ะ เลยนะเนี่ย อิอิ บางครั้ง “การไม่คอมเม้นท์” ก็เป็นการคอมเม้นท์ที่ดี อยากทำอยากนี้มานานแย้ว 555 คุณก๋า บอก เอ็งจะมาทำอย่างนี้กับข้าไม่ได้นะ ข้าไม่ยอมจริงๆด้วย เย้ย 555 ปล. ลายมือสเปคแบบนี่ อ.เต๊ะ ก็ชอบนะครับ สมัยทำงานใหม่ๆที่ยังเขียนมือ ไม่ใช้คอมนี่ นั่งฝึกเขียนเป็นปีๆเลยนะครับ ทั้งไทยทั้งอังกฤษ พอตอนหลัง AutoCAD มี font ลายมือแบบนี้มาให้ สบายแฮเลยครับ 555   โดย: multiple 20 มกราคม 2564 11:03:18 น.

ขอแสดงความยินดีกับสายสะพายใหม่ 4 สายจ้าคุณก๋า   โดย: หอมกร 20 มกราคม 2564 11:48:20 น.

บ้านน้องเงียบมาก.. เมื่อวานเพื่อนบ้านมราแวะมาหาบอกแบบนี้ เพราะว่าทีวีน้องก็ไม่เปิดเพลงน้องก็ไม่ฟัง.. บางทีการอยู๋คนเดียวพิจารณาตัวเองเงียบๆ ก็ได้สมาธิดีนะคะพี่ แถมค่าไฟก็ลดลงด้วย ปล.ยินดีกับสายสะพายด้วยนะค้า   โดย: nonnoiGiwGiw 20 มกราคม 2564 12:16:20 น.

โห... กวาดรางวัลไปเยอะเลย 555 ยอดเยี่ยมเลยครับคุณก๋า   โดย: ไวน์กับสายน้ำ 20 มกราคม 2564 13:05:07 น.

การเงียบเป็นคำตอบที่เพียบพร้อมแล้ว และบางทีก็โหดร้ายเกินไปสำหรับความรัก   โดย: comicclubs 20 มกราคม 2564 13:19:05 น.

พี่ก๋า แมวบ้านนี้ ดังอยู่ตอนเดียวจริงๆ คือตอนขอกิน ที่เหลือมันเงี๊ยบบบบบ.. มีนังตัวเล็กร้องบ่อย แต่ร้องอิ๊ดๆๆๆ เบามากกกก พี่ ถ้าไม่เห็นตัวนี่ จะคิดว่าหนูเข้าบ้านแล้ว 5555+   โดย: nonnoiGiwGiw 20 มกราคม 2564 13:29:09 น.

สวัสดีครับน้องแตง ใช่ครับ ความเงียบเป็นคำตอบที่โหดร้ายจริงๆสำหรับความรัก   โดย: กะว่าก๋า 20 มกราคม 2564 13:33:57 น.

ขอบคุณค่ะ คุณก๋า ยินดีด้วยกับคุณก๋าเช่นกัน ได้มากกว่าใครๆเลยนะคะ ป้ายห้อยท้ายชื่อหมุนซะมึนเลยค่ะ 55 บ่อน้ำต้นๆ กลืนศพคนประมาทมานักต่อนัก ถ้าคนเราประมาท ก็จะมีอันตรายและสูญเสียอะไรต่อมิอะไร ไปได้มากต่อมาก ในหนึ่งชีวิต คนเราต้องมีสติอยู่เสมอ ขาดเมื่อไร ลำบากแน่นอน   โดย: ภาวิดา คนบ้านป่า 20 มกราคม 2564 13:34:04 น.

เค้าบอกว่า น้ำท่วมแค่เข่าคนเมาก็ตายครับพี่ก๋า 5555555. ยินดีกับสายสะพายปีนี้ครับพี่ จากบล๊อก ขอบคุณครับพี่ก๋า ^^ คิดถึงเชียงใหม่มากครับ พี่ก๋าเป็นคนเชียงใหม่เห็นรูปคงใจหาย มันคงต่างไปมากๆ ผมเห็นยังใจหายเลยครับ ว่าเมื่อแค่ 2 ปีที่แล้วเราสามารถเดินชิด ๆ กันโดยไม่ใส่แมสได้ ซึ่งทริปนั้นผมติดไวรัสหนักมากกลับมา 55555 จริงๆ ก็ควร...ใส่แมสนะเนอะพี่ - -''   โดย: จันทราน็อคเทิร์น 20 มกราคม 2564 13:38:27 น.

บางครั้ง บางคำถามก็ต้องการคำตอบ บางคำถาม ก็เป็นเพียงลม   โดย: zungzaa 20 มกราคม 2564 14:27:45 น.

ขอแสดงความยินดีกับสายสะพายในปีนี้ด้วยครับ โดย: กะว่าก๋า -------------- ขอบคุณมากๆนะคราบ   โดย: ทนายอ้วน 20 มกราคม 2564 14:30:11 น.

งานเขียน งานคุณภาพ แสงนั้นจะส่งประกายออกมา "ตอบแสงตะวัน"น่าอ่านความคิดของผู้เขียนครับ ขอแสดงความยินดีกับรางวัลที่ได้รับครับคุณก๋า   โดย: Insignia_Museum 20 มกราคม 2564 15:17:43 น.

ยินดีกับรางวัลโตยเจ้า   โดย: tuk-tuk@korat 20 มกราคม 2564 15:30:04 น.

ยินดีกับสายสะพายด้วยครับคุณก๋า   โดย: The Kop Civil 20 มกราคม 2564 15:46:59 น.

เป็นหนังสือที่น่าอ่านอีกหนึ่งเล่มค่ะ คุณก๋ามีหนังสือดี ๆ และข้อคิดดี ๆ ที่นำมาแบ่งปันเพื่อน ๆ เสมอ ยินดีกับสายสะพายด้วยนะคะ   โดย: เนินน้ำ 20 มกราคม 2564 16:04:10 น.

ยินดีกับสายสะพายด้วยเช่นกันคะ   โดย: ฟ้าใสวันใหม่ 20 มกราคม 2564 16:09:19 น.

สวัสดี จ้ะ น้องก๋า ขอแสดงความยินดีกับสายสะพายในี 63 จ้ะ สมควรแล้ว มี ความขยันมานะเขียนให้เพื่อนได้อ่านทุกวัน นะ ตอบแสงตะวัน ที่แนะนำหนังสือวันนี้ ชื่อเรื่อง น่าจะแฝงให้ เราได้คิดหลาย ๆ อย่างเนาะ แสงตะวัน มีอะไร ๆ ให้แก่มนุษย์มากมาย เผาผลาญ ก็ได้ ถ้าเราใช้ประโยชน์ไม่ถูกวิธี ความเชื่อ ถ้าเชื่อด้วยเหตุผล หลักฐาน จึงจะเป็นความเชื่อที่ถูกต้องและได้ประโยชน์ จ้ะ โหวดหมวด แนะนำหนังสือ   โดย: อาจารย์สุวิมล 20 มกราคม 2564 16:39:40 น.

ขอแสดงความยินดีกับรางวัลทั้งหมดที่คุณก๋าได้รับด้วยค่ะ กู้เม้นท์แล้วใส่สระผิดทีแต่ยังได้ใจความค่ะ นักเขียนท่านนี้ ได้เห็นสองเล่มนี้แล้วค่ะ อ่านง่ายตรงๆดี   โดย: mcayenne94 20 มกราคม 2564 16:44:36 น.

เรามารู้จักหนังสือของคุณวรพจน์ ก็จากคุณก๋ารีวิวนี่ละ ต๊กใจเลย !!เราเปิดบล็อก มีป้ายบอกได้รับรางวัล... ก่อนอื่นขอแสดงความยินดีกับคุณก๋าทุกสายสะพายที่ได้รับใหม่ เป็นไปตามคาดที่เราได้อ่านผลงานของคุณก๋ามาตลอดปี พร้อมขอขอบคุณที่ร่วมด้วยช่วยกันโหวตให้เราเช่นกันค่ะ คิดว่าปิ๋วไปหมดทุกรางวัล...ยังๆเหลืออีก 1 ต่ำแหน่ง! ไม่เป็นไรหรอกคร้า...ตามผลงานจริงที่เขียนบล็อกน้อยลงค่ะ   โดย: Tui Laksi 20 มกราคม 2564 17:25:00 น.

เรื่องขับรถ วันนี้เพิ่งดูข่าวฟอร์ดเกียร์R ไอ่นี่น่ากัวจิงครับพี่ก๋า เหมือนบร้าๆบอๆ ถ้ารถผมโดนนี่หน้าคงพังยับ แค่โดนมือเข็นกระจังยังหัก - -“ อ่อนใจมากครับพี่ 5555   โดย: จันทราน็อคเทิร์น 20 มกราคม 2564 17:43:19 น.

สวัสดีครับ มาอ่านรีวิวและข้อคิดจากหนังสือดีๆน่าอ่านอีกเล่มครับ ขอบคุณ คุณก๋าที่ไปแสดงความยินดีนะครับ ขอแสดงความยินดีด้วยเช่นกันครับ   โดย: Sleepless Sea 20 มกราคม 2564 17:45:18 น.

งานของคุณวรพจน์นี่ล้ำลึกมากเลยนะคะ บางครั้งก็จุกในอกเหมือนโดนชกเวลาเจอประโยคที่โดนจังๆ ชอบมากเหมือนกันค่ะ ยินดีกับสายสะพายด้วยนะคะพี่ก๋า   โดย: ผีเสื้อยิปซี 20 มกราคม 2564 18:34:54 น.

สวัสดีครับคุณก๋า ในเรื่องความเชื่อ เห็นด้วยว่าเราควรเชื่อจากสิ่งที่ได้ตรวจสอบแล้ว ไม่ควรเชื่อเพียงเพราะตามแต่เค้าว่ามาครับ   โดย: มาช้ายังดีกว่าไม่มา 20 มกราคม 2564 19:58:11 น.

ยินดีกับสายสะพายด้วยเช่นกันครับพี่ก๋า ทีมงานประกาศผลเร็วกว่ากำหนดทำเอาตารางการอัพบล็อกผมต้องปรับใหม่หมดเลย ตอนนี้เพื่อนๆ บล็อกแต่ละคนมีสภาพไม่ต่างจากภาพนี้เท่าไหร่นัก เข็มขัดแชมป์ตรึม   โดย: คุณต่อ (toor36 ) 20 มกราคม 2564 20:17:02 น.

ยินดีกับสายสะพายด้วยนะคะ..   โดย: คนผ่านทางมาเจอ 20 มกราคม 2564 21:01:45 น.

ยินดีกับสายสะพายด้วยนะคะ   โดย: zungzaa 20 มกราคม 2564 22:24:24 น.

ขอบคุณสำหรับที่มาของชื่อหนังสือครับพี่ก๋า แล้วก็สงสารแมว ถึงจะเป็นเรื่องแต่งก็เหอะ สอนอะไรของเจ้าอาวาสครับเนี่ย นักเขียนเล่มนี้พี่ก๋าเอ่ยปากรับรองแบบนี้แล้ว อยากหาอ่านขึ้นมาเลยครับ นักเขียนความคิดคมๆ เข้ากับแนวเรา อ่านกี่งานก็ชอบ โดยเฉพาะเมื่อเขียนถึงเรื่องที่เปราะบาง แต่ก็ยังส่งสาส์นถึงคนอ่านได้แบบปราศจาก fallacy หลายคนหลีกเลี่ยงที่จะเขียนเรื่องพวกนี้ หรือบางคนเขียนเรื่องพวกนี้ก็จะมีตรรกะเป็นเกราะกำบังไว้อย่าง king can do no wrong หรือปกป้องชาติศาสน์กษัตริย์อะไรแบบนั้น แต่มันทำให้การโต้แย้งไม่ได้ดำเนินไปถึงที่สุด ช่วงเวลาที่มีคนกล้ายกประเด็นที่คนค้างคาใจมาถกเถียง ผมว่ามันควรเป็นโอกาสดีในการชี้แจงทำความเข้าใจให้สังคม แต่ผู้มีอำนาจก็หาทำเช่นนั้นไม่ เอา 112 กลับมาใช้เล่นงานคนถามอย่างโจ่งแจ้งไม่ต้องสนหน้าอินทร์หน้าพรหมแล้ว ก็คงเป็นคำตอบได้เหมือนกันนะครับว่าคำถามที่ถูกหยิบยกขึ้นมาในสังคมหลายเรื่องนั้นแท้จริงแล้วผู้มีอำนาจไม่มีสิ่งที่ถูกต้องอะไรจะมาตอบเลย   โดย: ชีริว 20 มกราคม 2564 22:50:14 น.

หนังสือเล่มนี้ของคุณวรพจน์ ผมไม่เคยอ่านเลยครับ แต่ดูจากที่รีวิวนี้แล้วกระตุ้นต่อมความคิดได้ดีเหมือนกัน ^^ พอเห็นเรื่อง "ถาม ๆ ตอบ ๆ" แล้ว ผมนึกถึงคุณเสือ...เสืออะไรผมก็จำชื่อไม่ได้แล้ว ที่เมื่อก่อนคุณก๋าชอบเอาคำถามมาตอบในบล็อกบ่อย ๆ หลายปีมานี้ไม่เห็นเลย ตอนนี้เค้าเป็นไงบ้างไม่รู้ (หรืออาจหมดคำถามแล้วมั้ง ^^")   โดย: ทุเรียนกวน ป่วนรัก 20 มกราคม 2564 23:02:57 น.

เอ้อใช่! จำได้แล้ว เค้าชื่อ "เสือย้อมแมว" ใช่มั้ยครับ   โดย: ทุเรียนกวน ป่วนรัก 20 มกราคม 2564 23:06:18 น.

ยินดีกับสายสะพายด้วยครับ คุณก๋า น่าอ่านอีกเล่มครับ เปิดใจอ่าน มองมุมเดียวกับนักเขียนบ้าง แค่นี้ก็สุขใจที่ได้อ่าน   โดย: สองแผ่นดิน 20 มกราคม 2564 23:43:41 น.

สวัสดีค่ะน้องก๋า ขอแสดงความยินดีกับสายสะพาย หลายสายด้วยค่ะ   โดย: newyorknurse 21 มกราคม 2564 3:59:11 น.