:: กะก๋าแนะนำหนังสือ - ใจที่เธอกลัว :: :: ใจที่เธอกลัว :: เขียน : เพม่า โชดรัน แปล : อัญชลี คุรุธัช ผู้คนส่วนใหญ่กลัวอะไร ? มนุษย์ส่วนใหญ่กลัว “ความเปลี่ยนแปลง” ความเปลี่ยนแปลงซึ่งมาพร้อมกับ “ความไม่แน่นอน” และความไม่นอนทั้งปวงล้วนผูกพ่วงกับ “ความจริง” การเผชิญหน้ากับความจริงไม่ใช่เรื่องง่าย โดยเฉพาะเมื่อมันเป็นความจริงแห่งชีวิตซึ่งเราไม่ปรารถนาจะพบพาน เช่น ความป่วยไข้ ความพิกลพิการ ความสูญเสีย ความเจ็บปวด ความพลาดหวัง ความล้มเหลว ความทุกข์ ความเหงา ความซึมเศร้า ฯลฯ หรือแม้แต่ความจริงที่ทำให้ใจไม่สุขสมหวัง การไม่เป็นที่รักของคนรอบข้าง การเป็นคนรั้งท้ายในการเรียนหรือการแข่งขัน การไม่รู้ว่าตัวเองมีคุณค่าความหมายอะไร นี่เป็นสิ่งที่ทำให้ใจเกิดความกลัว เมื่อเป็นความกลัวที่ปราศจากความกล้า ยิ่งทำให้คนผู้นั้นยิ่งหลอกตัวเอง หลบเลี่ยง หลีกหนีการเผชิญหน้ากับความจริง ความขี้ขลาดหวาดกลัวเหล่านี้จะสร้างบุคลิกและวิธีคิดที่ทำให้เราเจ็บปวด เป็นทุกข์ได้ง่าย และยากจะปล่อยวางตัวตน เหมือนคนแบกของหนักขึ้นบ่าทั้งสองข้าง แล้วเดินไปอย่างไร้จุดหมาย ยิ่งเดินนาน ยิ่งเหนื่อย ยิ่งเดินไกล ยิ่งท้อ แต่ทั้ง ๆ ที่เป็นทุกข์หนัก กลับไม่รู้จักวางสิ่งที่กำลังแบกอยู่ การสำรวจตรวจสอบจิตใจตนเอง คือ การตระหนักรู้ว่าเรากำลังแบกสัมภาระใด และมันจำเป็นหรือไม่ที่เราจะต้องแบกมันไปด้วย ยิ่งรู้ทันความคิดของตนเองได้เร็วเท่าไหร่ ก็ยิ่งวางสิ่งที่ไม่จำเป็นต้องแบกได้เร็วเท่านั้น นี่เป็นหนทางที่ลัดตรงที่สุด ในการตัดผ่านความทุกข์ที่มี แต่ก็กลายเป็นเรื่องน่าแปลกใจ คนส่วนใหญ่ไม่รู้ในความจริงข้อนี้ ยังคงเป็นความทุกข์กับการเกิด แก่ เจ็บ ตาย ยังคงเป็นทุกข์กับการพลัดพรากสูญเสียบุคคลอันเป็นที่รัก ยังคงเจ็บปวดซ้ำ ๆ ย้ำ ๆ อยู่ทุกเวลานาที เพราะปล่อยให้ความคิดหมุนวนอยู่กับเรื่องเดิมในอดีต กังวลกับอนาคตที่ยังมาไม่ถึง จนละเลยเพิกเฉยต่อปัจจุบันขณะซึ่งเป็นเวลาที่สำคัญที่สุดของตัวเอง “ความจริง” ซึ่งถูกบิดเบือน จะทำให้เราหลอกตัวเองไปวัน ๆ ทำให้ทุกข์ใจ โดยหลงคิดว่าเป็นความสุข และเมื่อมีความสุข ใจกลับคอยเป็นกังวลว่าเมื่อไหร่จะสูญเสียความสุขนั้นไป ปัญหาจึงไม่ได้อยู่ที่ความเชื่อ แต่อยู่ที่การใช้ความเชื่อนั้น มาเป็นหลักยึดในความคิดของตนเอง เมื่อยึดมั่นถือมั่นในความคิดที่ผิดนั้นแล้ว จึงกลายเป็นมองตนเองถูก และมองคนอื่นเป็นฝ่ายผิดอยู่ร่ำไป ใจที่เต็มไปด้วยความหวาดกลัว จะไม่เหลือพื้นที่ว่างสำหรับความรักและการให้อภัย ผมชอบเรื่องเล่าในหนังสือเล่มนี้ มีผู้หญิงคนหนึ่งซึ่งทุกข์ทนทรมานจากการถูกพ่อของเธอล่วงละเมิดทางเพศ เธอรู้สึกได้ถึงความเจ็บปวดของนกซึ่งถูกขังไว้ในกรง และเธอรู้สึกว่าตัวเองคือนกตัวนั้น แต่ในห้วงขณะที่เธอภาวนา เธอหายใจเข้าพร้อมความรู้สึกกดดันและเจ็บปวด ในช่วงหายใจออก เธอจินตนาการว่าได้เปิดประตูกรงให้นกตัวนั้นบินออกไป นกตัวนี้บินไปเกาะบ่าของชายคนหนึ่ง และเมื่อชายคนนั้นหันมา เธอพบว่าชายคนนั้น คือ พ่อของเธอ และนี่เป็นครั้งแรกในชีวิตที่เธอสามารถให้อภัยพ่อของตัวเองได้อย่างแท้จริง เมื่อเกิดความโกรธ ความเกลียด ความกลัว ขึ้นในใจ กลไกการปกป้องตัวเองและโทษทุกสิ่งทุกอย่างจะทำงานโดยอัตโนมัติ ราวกับว่าเราพร้อมจะเจ็บปวดและทนทุกข์กับทุกเรื่องที่ไม่เป็นไปอย่างใจต้องการ พร้อมจะระเบิดอารมณ์ โมโห ด่าทอโลกและผู้คนที่ไม่เป็นไปอย่างใจต้องการ ใจที่เธอกลัว คือ สถานที่เดียวกันกับที่ความกล้าของเธอซ่อนอยู่ ความหลงผิด ก็อยู่ในสถานที่เดียวกันกับความรู้แจ้ง ความรัก อยู่ในที่เดียวกันความเกลียด ความเห็นแก่ตัว อยู่ในสถานที่เดียวกันกับความเมตตากรุณา อยู่ที่ใจเธอจะรู้สึกถึงสิ่งใด อยู่ที่ใจเธอจะรับรู้ถึงสิ่งใด จิตเธอคิดอย่างไร ชีวิตเธอก็เป็นอย่างนั้น ไม่มีอะไรซับซ้อน ไม่มีอะไรแก้ไขไม่ได้ ไม่มีอะไรที่ไม่เปลี่ยนแปลง ยอมรับและเข้าใจความจริงได้เมื่อใด ความกล้า...จะเข้ามาแทนที่ความกลัว ความกลัวไม่จำเป็นต้องหายไป ขอเพียงมีสติและรู้ตัวทั่วพร้อมอยู่ตลอดเวลา ความกลัวจะอยู่ในที่ที่มันควรอยู่และไม่อาจทำร้ายใจเธอ ส่วนความกล้าก็จะออกมานำหน้า และช่วยทำให้ชีวิตของเธอเบิกบานในทุกเวลานาที     Create Date : 07 มกราคม 2564 23 comments Last Update : 17 กรกฎาคม 2565 6:57:06 น. Counter : 591 Pageviews. Share Tweet

แค่อ่านนามสุกลก็มึนแล้วคุณก๋า   โดย: หอมกร 7 มกราคม 2564 8:05:13 น.

สวัสดียามเช้าค่ะ คุณก๋า ถ้าเราแบกอะไรไว้ด้วยกายหรือใจ ก็จะทำให้กายหรือใจเราไม่สบาย การเผชิญความจริงแล้วมีสติแก้ไข ถ้าแก้ไม่ได้ก็ต้องยอมรับให้ได้ แต่การยอมรับให้ได้นี่ บางทีก็ทำยากมาก พี่ผ่านชีวิตมายาวนาน หลายๆความทุกข์จบลงที่ ชั่งหัวมัน อะไรจะเกิดก็ต้องเกิด คือทำใจได้ก็สบายขึ้น   โดย: ภาวิดา คนบ้านป่า 7 มกราคม 2564 8:11:43 น.

สวัสดียามเช้าค่ะคุณก๋า หนังสือหลายเล่มเราได้อ่านก็จากคุณก๋าสรุปรีวิวนี่ละ ถึงจะไม่ได้อ่านทั้งเล่ม แนวคิดที่ได้ก็สอนใจได้ส่วนหนึ่งละค่ะ จริงค่ะ ในเรื่อง "ความกลัว" บางครั้งเราลองออกจาก save Zone กล้าไปผจญในสิ่งที่อยากทำโดยลำพังบ้าง...ทำได้ให้รู้สึกว่าความกลัว นั้นถูกเราทำลายได้ สำเร็จไปหนึ่งสิ่งละ ชอบอันนี้ค่ะ "บางสิ่ง...ที่ช่วยให้เรามองเห็นความไม่รู้ของคัวเอง ก็คือ การได้รับเสียงสะท้อนจากโลกภายนอก" ขอบคุณค่ะ ปล...ป้ายกดโหวต...ปีนี้น่ารักจัง   โดย: Tui Laksi 7 มกราคม 2564 9:01:08 น.

โอ้ ผู้แต่ง อ.เต๊ะ ไม่รู้จักมาก่อน เลยลองไปค้นประวัติดู เป็นคนอเมริกัน แต่เป็นถึง เจ้าอาวาสหญิง วัดในแคนาดา เค้าบอกว่า เธอเป็นบุคคลผู้มีส่วนสำคัญในการนำพุทธศาสนาเข้ามาเชื่อมโยงกับวิถีชีวิตของชาวตะวันตก ไม่ว่าจะเป็นการเผชิญหน้ากับความวุ่นวาย ความหวาดหวั่น ความไม่มั่นคง หรือปัญหาต่างๆ ในชีวิตประจำวัน นับได้ว่าเพม่าช่วยเปลี่ยนโฉมพุทธศาสนา จากภาพลักษณ์เคร่งขรึมศักดิ์สิทธิ์และเต็มไปด้วยพิธีกรรม มาเป็นสิ่งที่คนธรรมดาสามัญสามารถสัมผัสและเรียนรู้ได้ งานเขียนและคำสอนของเพม่าเหมาะสมและเป็นประโยชน์อย่างยิ่งสำหรับสังคมบริโภคนิยมในปัจจุบัน แต่ อ.เต๊ะดูแล้ว เรื่องของจิตใจนี่ ไม่ใช่ใครๆก็จะทำได้ ตามที่บอก ต้องผ่านกระบวนการ ฝึกฝนมานานเลยนะครับ ปล. วันนี้ง่วงมาก ตื่นตี 2 เม้นท์เรื่องแมวเป็นเรื่องแรก ง่ายหน่อย มาเจอบล็อกคุณก๋า ไปไม่ถูกเลย คงไม่ใช่ทางเรา คุณก๋า ไม่เลี้ยงหมาเลี้ยงแมวบ้างเหรอครับ เลี้ยงตัวอะไรก็ได้หน่อยน่า อ.เต๊ะ จะได้เม้นท์ง่ายๆหน่อย นะๆๆๆ นะตะเอง 555   โดย: multiple 7 มกราคม 2564 10:57:00 น.

โอเคค่ะ ไม่ว่าทุกข์หรือสุข จงอดทน....ไป ตามนั้น ชีวิตไม่สิ้นก็ต้องดิ้นกัน(ต่อ)ไป   โดย: เริงฤดีนะ 7 มกราคม 2564 12:11:27 น.

ไม่เบียดเบียนคนอื่น ดีที่สุดค่ะ   โดย: คนผ่านทางมาเจอ 7 มกราคม 2564 13:42:14 น.

เมื่อคืนแมนยูฯ โดนสอยร่วงซะแล้วครับ ถ้าไม่พลิกโผผมว่าแมนซิฯ น่าจะคว้าแชมป์อีกครั้ง รอดูเฮียมูว่าจะแก้เกมส์ยังงัยนิดชิง   โดย: The Kop Civil 7 มกราคม 2564 13:52:50 น.

เรื่องทักว่าอ้วนหรือผอมเนี่ย ผิดใจกันได้ง่ายมากนะคะ ทักว่าผอมยังไม่ค่อยเท่าไร แต่ถ้าเจอโดนทักพร้อมๆกันสองอย่าง คนมีสติก็จะคิดได้อย่างคุณก๋าแหละว่า กุก็เป็นของกุแบบนี้ เมิงจะมายุ่งอะไรกะกุ 555 พี่ว่าจะเขียนเรื่องคำว่ากู กับ มึง สองคำนี้หยาบคายจริงหรือเปล่า เห็นคนสมัยนี้เค้าต้องลำบากเปลี่ยนเป็น กุ กับ เมิง   โดย: ภาวิดา คนบ้านป่า 7 มกราคม 2564 14:35:03 น.

ไม่ว่าจะปัญหาอะไร จงอดทน ความอดทนนี่เหมือนเป็นบททดสอบชีวิตเลยค่ะพี่ก๋า บางทีมันก็มีสุดทนกันบ้าง แล้วมันระเบิดเป็นโกโก้ครั้นเลยอ่ะพี่ เหอๆ   โดย: nonnoiGiwGiw 7 มกราคม 2564 15:57:55 น.

ใจที่เต็มไปด้วยความหวาดกลัว จะไม่เหลือพื้นที่ว่างสำหรับความรักและการให้อภัย ชอบประโยคนี้ครับพี่ก๋า เหมือนเราเก็บเราขยะมาใส่ไว้ในกล่องความทรงจำจนไม่มีที่ให้เก็บเอาสิ่งดีๆเอาไว้ ^^   โดย: จันทราน็อคเทิร์น 7 มกราคม 2564 15:58:01 น.

มีเยอะนะหาความสุขจากทุกข์คนอื่น ยิ่งปัจจุบัน ทำทุกวิถีทางเพื่อให้ตัวเองรอดโดยไม่สนใจอะไร   โดย: คุณต่อ (toor36 ) 7 มกราคม 2564 17:20:38 น.

สวัสดีค่ะน้องก๋า อ่าหนังสือแบบนี้ เราเราสงบ เย็น และนิ่งได้มากจริงๆ อยากจะอ่านให้ได้มากอย่างน้องก๋าบ้าง จะพยายามค่ะ   โดย: Sai Eeuu 7 มกราคม 2564 18:28:44 น.

สวัสดีปีใหม่ค่ะ เพิ่งได้แวะเข้ามาหลังจากหายไป10กว่าวัน ยุ่งขิงอยู่กับเจ๊าะแจ๊ะป่วยค่ะ ทะเบียนรถขาดไป5เดือน ไม่รู้เลย เอ้า ถูกปรับไปนิดหน่อย ดีที่ไม่โดนจับ ขับรถไป-มาตลอด5เดือน เรื่องแสวงสุขบนความทุกข์ของคนอื่น.. คนทำนี่บาปนักหนาค่ะ   โดย: ตะลีกีปัส 7 มกราคม 2564 19:18:34 น.

สวัสดีปีใหม่ 2564 ครับ แวบมาทักทาย เยี่ยมเยียน สบายดีนะครับ รักษาสุขภาพ   โดย: เซียนกระบี่ลุ่มแม่น้ำวัง 7 มกราคม 2564 19:37:58 น.

ไม่ว่าสุขหรือทุกข์จนอดทน ชอบจังเลยค่ะพี่ก๋า   โดย: พระจันทร์สีม่วงง่วงๆ สม่ำเสมอ 7 มกราคม 2564 19:46:55 น.

สวัสดีครับคุณก๋า ส่วนตัวก็เห็นด้วยกับประโยคที่ว่าอย่าแสวงหาความสุขบนความทุกข์ของผู้อื่นครับ แต่เมื่อเราห้ามความคิดผู้อื่นไม่ได้ เราก็ยังต้องพบเจอกับผู้ที่กระทำเช่นนั้นไม่มากก็น้อยครับ แต่ความอดทนจะพาเรารอดนะครับ   โดย: มาช้ายังดีกว่าไม่มา 7 มกราคม 2564 19:51:55 น.

สวัสดีปีใหม่ค่ะคุณก๋า   โดย: โอน่าจอมซ่าส์ 7 มกราคม 2564 20:46:42 น.

สอนเบื้องต้นก็ให้สลัดด้านลบออกไป แล้วในที่สุด ด้านลบหรือบวก ก็ราคาเท่ากัน กลางๆไว้ดีที่สุดค่ะ   โดย: mcayenne94 7 มกราคม 2564 21:44:20 น.

เราต้องอยู่ให้ได้ไม่ว่าจะสุขหรือทุกข์นะคะ   โดย: comicclubs 7 มกราคม 2564 22:26:16 น.

สวัสดี จ่ะ น้องก๋า บล็อกวันนี้ ยังคงรีวิว งานเขียนของ คุณ เพม่า ได้ทราบประวัติคร่าว ๆ ของคุณเพม่า รู้สึกเศร้าใจเหลือเกิน เรื่องที่เธอเขียนเป็นเรื่องที่เธอเขียนจากประสบการณ์จริงในชีวิต เธอคงผ่านความทุกข์และคงศึกษาจนเข้าใจถึงแก่นแท้ของศาสนาพุทธ จนสามารถบวชเป็นเจ้าอาวาสที่วัดในแคนาดา (อ่านจาก อ.เต๊ะ เม้นท์ไว้) บล็อกนี ใจความสำคัญ น่าจะอยู่ใน 3 เรื่อง อันเกี่ยวกับ สรรพสิ่งต่าง ๆ ในโลก ซึ่งต้องพบเจอ นั่นคือ ชีวิตต้องพบกับ ความเปลี่ยนแปลง พบกับความไม่แน่นอน และเมื่อเจอแล้ว สิ่งที่ จะทำให้เราทุกข์น้อย คือ การยอมรับความจริงที่เกิดขึ้นนั้น ๆ ให้ ได้ นั่นเอง เนาะ โหวดหหมวด แนะนำหนังสือ   โดย: อาจารย์สุวิมล 7 มกราคม 2564 22:31:49 น.

เมื่อความเปลี่ยนแปลงเข้ามาในชีวิต ความกลัวไม่หายแต่เวลาช่วยให้ยอมรับและอยู่กับสิ่งนั้นต่อไปได้ค่ะคุณก๋า จิตเธอคิดอย่างไร ชีวิตเธอก็เป็นอย่างนั้น คุณก๋าวิเคราะห์ให้ข้อคิดดีๆ ขอบคุณมากนะคะ   โดย: Sweet_pills 7 มกราคม 2564 23:16:09 น.

กลัวอนาคต กลัวสิ่งที่ยังไม่เกิดขึ้น กลัวการเปลี่ยนแปลง แค่กลัว ก็ทุกข์แล้ว   โดย: สองแผ่นดิน 8 มกราคม 2564 0:01:27 น.

สวัสดีค่ะ น้องก๋า   โดย: newyorknurse 8 มกราคม 2564 0:14:00 น.