แม้โดยส่วนตัว จะไม่ใช่คนที่ชอบพอ หรือรักหนัง 'ผี' เข้าเส้นเลือด ..และ ก็มีบ่อยครั้งที่สารกระตุ้นที่ชื่อว่า "อคตีนารีน" ได้ถูกหลั่งออกมาให้รู้สึกคล้ายจะเอียน เวลาที่ได้เห็น หนังเชื้อพันธุ์ตระกูลสยอง หลอน หลอก เหล่านี้ถือกำเนิดหลั่งไหลเข้ามาไม่หยุดหย่อน ดั่งเป็นสีนามิที่หาใครจะมาสยบมันได้ นอกจากธรรมชาติจะหยุดของมันเอง

แต่อย่างหนึ่งที่ผมต้องยอมรับว่า คุณผีๆ เขาช่างแน่กันจริงๆ ก็คือ.. การสร้างความบันเทิง ที่ไม่บันเทิงเริงใจเอาเสียเลย

ถ้าไม่ใช่หนังดรามา ซีเรียส ที่ตอนจบต้องมีใครสักคนตาย ให้สมจริง ..แล้วจะมีหนังแนวไหน ที่สามารถฆ่าคนให้ตายทันด่วนได้เลย โดยไม่ต้องรีรอให้คนรอบข้าง มามัวซิเรียส ฟังคำสั่งเสีย ให้เสียเวลาเศร้า

ถ้าไม่ใช่หนังแอ๊คชั่น ที่การไล่ล่าทำให้คนดูอกสั่นขวัญแขวน กดดันเสียดใจแทนตัวละคร ..แล้วจะมีหนังแนวไหน ที่มีการไล่ล่า จะไม่ใช่แค่ความกดดัน หากจะอาจถึงขั้นเสียสติ ทำเอาคนหลายคนขวัญหนีดีฝ่อ เสมือนว่าเราเป็นตัวละครตัวนั้นเอง

มันก็มีคงจะเพียงแต่ หนังแนวสยองขวัญ ..ที่ถึงจะบ่ง หรือไม่บ่งคำว่า ผี แต่เรื่องราวเหล่านี้ก็ล้วนแต่ถูกจัดให้เป็นหนังในตระกูลทรมานบันเทิง ได้แทบทั้งนั้น

และก็อาจด้วยความที่มันเป็นความบันเทิง ที่ไม่เริงร่า ลั้ลล้า มันไปเรื่อยเปื่อย จึงทำให้หนังแนวนี้ ยังคงเป็นที่นิยมสำหรับผู้คนที่เรียกร้อง เพียรหาความกดดัน ให้หัวใจได้แข็งแรง กับเวลาสักชั่วแว๊บที่ไม่ต้องอ่อนแอไปกับสลดบันเทิงบนโลกความจริง ที่ทนอยู่แล้วก็ห่อเหี่ยว เปรี้ยวอุราเป็นหนานัก



ซึ่งก็อาจจะด้วยเหตุผลที่ชีวิตคนเราต้องการจะเห็นคนอื่นลองมาเป็นทุกข์แทนเราดูบ้าง ..เลยเป็นคำตอบให้หนังผี สามารถตอบแทนได้ทุกอย่าง สำหรับคนมีศีลธรรมที่ยังรู้สึกเห็นอกเห็นใจในเพื่อนมนุษย์ในโลกความจริง (จริงหรือ?) แต่ก็อยากสนุกกับโลกสมมติ ที่จะได้เห็นคนโดนรังแก ประหนึ่งคลับคล้ายว่าเราคงอยากจะเป็นผีตนนั้น (หรือฆาตกร) ที่อยู่บนจอหนังก็ไม่ปาน

แต่จะว่าไป การเลือกดูหนังผีในวันนี้ ก็นับว่ามีอันตราย ติดตราสยองไปในทุกเรื่อง ..ซึ่งมันก็คือ แง่ของความสนุก ที่นับวันๆ หนังแนวนี้จะยิ่งยากต่อการเข้าถึงอารมณ์ร่วมของคนดู มากขี้นเรื่อยๆ เพราะเท่าที่เห็นและเป็นอยู่อย่างตอนนี้ หนังจำพวกนี้ก็มักจะสร้างพลอตออกมาแปลกใหม่ดูดีเข้าว่าได้หรอก แต่ส่วนของเนื้อในจริงๆ ก็แค่เอามุขที่เขาเคยเล่นมา มาเล่นในมุมมองใหม่อีกสักที กลายเป็นเรื่องซ้ำซาก ที่บางครั้ง ก็รู้สึกเฉยๆ แต่หลายครั้งก็น่าให้มองว่า "มันไม่มีอะไรจะเล่นแล้วใช่ไหม?"

ก็ด้วยเหตุฉะนี้ ..เมื่อผมมาเมียงมองกับหนังไทยของเรา ที่มักจะมีหนังผีออกฉายเป็นอย่างน้อยเดือนละเรื่องกันอย่างนี้แล้ว ...จึงก็ยากจะให้อยากเชื่อว่า หนังผีที่ดี ยังมีอยู่จริง เพราะเอาแค่จุดเริ่มต้นในความน่าสนใจ อย่างพลอต หรือประเด็น ก็มักจะไม่สามารถสลัดความเดิมๆทิ้งไปได้ ..ซึ่งหากถ้าลองเอาพลอตของแต่ละเรื่องมาเทียบ ก็แทบจะเกิน 50 เปอร์เซ็นต์ ที่มีความคล้ายคลึงในมวลสาร หากจะบิดมุข หรือวิธีการเดินเรื่องสู่จุดจบไป มันก็แค่ส่วนเปลือกที่มีสีสันแตกต่างกันออกไปตามใจหนังเรื่องนั้นจะเป็น

แต่ถึงกระนั้นแล้ว ผมก็ไม่อาจจะตัดสินว่าหนังผีทุกเรื่อง จะต้องไม่ดีไปทั้งนั้นได้เสียหมด ..ซึ่งหากถ้าจะให้นึกถึง แล้วคิดว่ามีความหวังได้มากสุด ในกลุ่มคนทำหนังไทย ที่น่าไว้ใจในการทำหนังผีแล้ว ก็เห็นจะต้องยกความรู้สึกชอบพอ ให้กับ "GTH" ที่ไม่ค่อยจะทำให้คนรักหนังไทย ขุ่นข้องหมองใจสักเท่าไหร่ ..อาจจะผิดหวังบ้าง ก็ไม่ได้สิ้นหวังจนร่อยหรอในความน่าเชื่อถือ

แล้วก็ด้วยความที่ GTH สามารถมองหาความแปลกใหม่มาเป็นประเด็นให้ต้องพูดถึงกันได้เรื่อยๆด้วยแหละ ..จึงทำให้ค่ายนี้มีเสน่่ห์ชวนให้น่าจับตามองอยู่เสมอ เช่นเดียวกับ หนังวัยรุ่นวัยใส ที่กลายเป็นของตายของค่าย ไม่ต่างกัน

อย่างล่าสุด กับหนังเรื่องแรกที่เป็นงานกำกับ จากมือเขียนบทหนังสยองชิ้นเอกอุของค่าย กับ "ชัตเตอร์ กดติดวิญญาณ" รวมไปถึง "แฝด" อีกเรื่องที่ได้ม่ายสาวพราวเสน่ห์ ไม่ชอบเปลี่ยนแฟน มาแร๊งงงงงงงใส่ จนบทแตกกระจุยกระจาย ..ก็เป็นการเปิดโอกาสให้เด็กที่มีฝีมือ(และสมองดี)ชื่อ "โสภณ ศักดาพิสิษฐ์" ได้แจ้งเกิดเติบโตในฐานะการเป็นเจ้าของหนังทั้งเรื่องเต็มตัวสักที



แต่ครั้นเมื่อผมได้รู้จักกับ "โปรแกรมหน้า วิญญาณอาฆาต" ในแว๊บแรกแล้ว ..ก็เคยมีความรู้สึกที่บอกว่า มันไม่น่าจะสนุกมากเท่าไหร่ ฉายรังสีออกมาอย่างเด่นชัด ด้วยสาเหตุว่า หนึ่ง ..คนเขียนบทไม่จำเป็นจะต้องก้าวขึ้นมากำกับหนังได้ดีเสมอไป และ สอง ..ความคาดคิดที่อาจจะเปลี่ยนพลอตแล้วเวิร์ค แต่แนวทางการเดินเรื่องคงไม่น่าไว้ใจได้ตลอด เมื่อย้อนไปคิดถึงเมื่อคราว แฝด ซึ่งพอเฉลยความจริง ก็กลายเป็นหนังไล่ล่าที่มาเดิมทั้งดุ้นซะงั้น

จนแล้วกระทั่งได้ลองดูหนังตัวอย่าง ..ก็เป็นอีกคราวที่มือตัดต่อเทรลเลอร์ของค่ายนี้ ได้ทำผลงานเลิ้ศ..เลิศ ออกมาเสนอหน้ายั่วยวนความสนใจได้เป็นอย่างดีอีกแล้ว!

แล้วเมื่อบวกกับประเด็นการสร้างความหลอน ที่เล่นของใกล้ๆตัว อย่าง การดูหนังผีในโรง ด้วยอีกอย่าง ..ก็เลยทำให้อยากลองท้าพิสูจน์ว่ามันจะส่งผมออกจากโรงได้หลอนหนักหนา ยิ่งไปกว่า นังผีเนตร แห่งชัตเตอร์ หรือไม่

หากสรุปความรู้สึกหลังดูจบกับคำถามข้างต้น ณ ตรงนี้เลย ก็เป็นว่า "ไม่" ...แต่ที่น่าตกใจสุดๆ เกินกว่าคาด ก็คือ จุดหักเห ไปสู่ฉากจบของหนังที่ผมว่า พี่มันแน่ ไม่แพ้ชัตเตอร์ เลยทีเดียว

จากเริ่มเรื่องด้วย พลอตที่ไม่ใหม่ และไม่แปลก ว่าด้วย ตัวละครพระเอก ที่เป็นคนไม่เอาถ่านใดๆ นอกจากเอาความทุกข์มายัดเยียดใส่ตัว ..เขาติดพนันบอล เขาติดยา และเขาก็ติดหนี้ที่จะต้องชดใช้ จนถึงขั้นต้องเสียแฟน ให้กับความเลวไม่คิดถึงใครของตัวเอง



เมื่อ "เชน" จนปัญญาที่จะหาหนทางอื่นใด จะชดใช้หนี้สินที่ติดตัวให้เป็นล้นพ้นได้อีกแล้ว จึงจำใจต้องยอมรับงานที่เงินดีสุดๆ และอยู่ใกล้ตัวเขามากๆ อย่าง การซูมหนังใหม่เตรียมฉายชนโรง เพื่อออกเป็นแผ่นผีตัดหน้าซะเลย

แต่เมื่อคิดจะเล่นกับ(หนัง)ผีกันอย่างนี้แล้ว.. ก็หาเรื่องสิ้นคิดให้โชคร้ายเสียเหลือเกิน ที่ผีที่อยู่ในหนังเรื่องนั้น ดันออกโรงทะลุจอมาอาละวาดด้วยความอาฆาตแค้น ที่หมายมั่นจะฆ่าคนทุกคนที่ดูหนังเรื่องนี้ให้ตายห๊าซะ

อ่านถึงตรงนี้.. หลายๆคนคงรู้สึกตะหงิดๆ ที่มันคุ้นๆกับแนวทางการอาละวาดของผียังไงชอบกล (คล้ายกับหนังผีชื่อดังกระฉ่อนโลกเรื่องหนึ่ง ซึ่งถ้าใครได้ดูวิดีโอ แล้วต้องตาย..เพียงแต่มีระยะเวลาการตายที่แน่นอน) ..แต่มันก็แค่ความตะหงิดในแรกเริ่มไปถึงกลางเรื่องเท่านั้น เพราะเอาเข้าจริง จุดมุ่งหมายของผี มันเป็นคนละเรื่องกันเลยล่ะนั่น

ส่วนที่ว่าจะเป็นอย่างไร อันนี้ไม่ขอสปอยล์ ..เพราะ ณ จุดนั้น(ที่หนังเล่าความจริง) มันโดนผีอำ ได้เด็ดขาดสำหรับผมมากๆ



ก็นึกดูละกัน.. ว่าแต่ต้นถึงกลาง ผมเคยรู้สึกว่าเป็น แค่หนังผีที่ธรรมดาๆอีกเรื่องหนึ่งเท่านั้น ...แต่เมื่อหนังเดินเรื่องมาถึงจุดหักเห ก็กลายเป็นความนึกชอบในความกล้า(ผสมลูกบ้าอีกหน่อยๆ)ของตัวหนัง ไปเลยทีเดียว

ที่ว่าน่าจะเป็นหนังผีธรรมดา ในความรู้สึกห้วงแรก ..มันหมายถึง การที่ โปรแกรมหน้าฯ ไม่ได้สร้างความน่าตื่นเต้น ให้กับการเล่าเรื่องที่แทบจะยกพิมพ์เขียวของหนังผีทั่วไป มาใช้แบบไม่มีอะไรให้น่าแปลกใจ ...แม้จะยอมรับว่า หนังผี "วิญญาณอาฆาต" ที่ซ้อนลงไปในหนัง ออกจะหยอง น่าให้เสียจริตเอาอย่างมาก (แต่ผมก็ไม่ ..เพราะเกรงคนรอบข้างจะเสียจิต กับเสียงหวีดของผู้ชายแม๊น..แมนคนนี้) จนน่าจะสร้างเป็นหนังเต็มๆได้อีกเรื่อง ..แต่นั่นก็เป็นเพียงส่วนดี ในเสี้ยวหนึ่ง เมื่อรายล้อมไปด้วย ความเดิมๆ ...แม้มันจะไม่ถึงขั้นจืดชืด น่าเบื่อ พอมีอะไรให้รู้สึกร่วมและเข้าใจได้บ้าง แต่หลายอย่างก็ค่อนข้างจะมาเป็นพิมพ์นิยมอยู่แล้ว จึงไม่ค่อยจะอยากติดตามได้เต็มที่ เท่าที่เคยรู้สึกกับหนังผี GTH ที่ผ่านมา



อาจด้วยความที่บทธรรมดา ไม่หวือหวาแต่ตอนต้น อย่างที่คาดหวังไว้กับมือเขียนบทมีเครดิตดี คือ หนึ่ง และ การแสดงของดาราหลักหน้าคุ้น บวกสมทบหน้าไม่เคยเห็น ที่ไม่ใช่ว่าแย่ แต่ก็ไม่ได้บิวต์อารมณ์ให้เราเชื่อได้สุด คือ สอง ..มันก็เลยทำให้คิดเองเออเองไปหน่อยๆ ว่าหนังคงจะไปเรื่อยของมันอย่างนี้ จนจบเลยละมั้ง

ซึ่งมันก็ชวนให้เชื่อไปถึงความรู้สึกห้วงแรกของหนัง ..ที่ผมมองว่า คนเขียนบทไม่จำเป็นจะต้องก้าวขึ้นมากำกับหนังได้ดีเสมอไป

และนั่นก็คล้ายจะหมายความว่า ผมได้ลืมนึกถึงจุดที่หนังจะมีการเปลี่ยนแปลงไปทุกอย่าง ที่มันควรจะมีไปเรียบร้อยโรงเรียน GTH เสียแล้ว

ซึ่งนั่นก็ดันกลับกลายเป็นการส่งผลดีต่อหนังเรื่องนี้เสียด้วยซ้ำ ..เพราะการที่เราคาดไว้ก่อนว่า หนังจะต้องมีหักมุม แล้วไปๆมาๆก็เคลิ้มว่ามันคงไม่มีแล้ว ...เมื่อมันมาถึงจุดๆนั้นที่เราลืมจะเดาไปแล้ว นั่นก็คือ เวลาแห่งการตลบหลังที่หนังจะส่งความรู้สึก อึ้ง ได้รุนแรงเอาอย่างมาก ..เฉกเช่นที่ โปรแกรมหน้าฯ ทำให้ผมรู้สึกว่า วิธีการเล่นกับคนดูของมันก้าวไปได้ไกลเกินกว่าที่มองเอาไว้

แม้จะพูดได้ว่า มุขต่างๆที่เป็นเรื่องเป็นราวในหนัง อาจจะดูคล้ายกับหนังผีหลายๆเรื่องที่ดูกันมา ..แต่เมื่อผู้กำกับเอามันมาเล่นอีกที บิดนิดๆ ใส่แนวความคิดของตัวเองหน่อยๆ แล้วยังสนุก ไม่ทำให้คิดว่าซ้ำซากได้ ก็พอจะอนุโลมให้กรณีของการเทเหล้าเก่าในขวดใหม่ที่ทรงสวยนี้ได้

ที่แน่ๆ มันดูดีและเจ๋งกว่าวิธีการของ แฝด ที่บางทีก็เล่าได้สับสนในตัวเอง แม้สำหรับคนที่เดาไม่ถูก (ผมก็คือหนึ่งในนั้น) ก็ยังไม่มั่นใจที่จะมองว่า เจ๋งดี หรือไม่เจ๋งเอาซะเลย กันแน่ ..หากถึงจะยังเป็นรองให้กับ ความช็อคเขย่าประสาท ของ ชัตเตอร์ หรือจะเป็น ความทึ่งที่ให้ตะลึงตึ้งตึง ของ "บอดี้ ศพ #19" ...แต่มันก็คือ การกล้าหัก ที่เสริมคะแนนให้หนังเรื่องนี้ กลายเป็นหนังผีที่ดีกันไปเลย

หนังผีที่ดีของผม ไม่จำเป็นจะต้อง ช็อคสุดขั้ว ไม่ถึงทีจะต้อง หลอนสุดขีด กันไป.. แต่แค่ให้หนังทำให้รู้สึกว่ามันก็มีความสนุก หรือดูจะมีจุดน่าจำที่ทำให้เชื่อในตัวหนัง ก็คงจะยกความชอบให้หนังเรื่องนั้นได้ ..และถึงต่อให้สาระไม่มี การต่อยอดความคิดไม่ให้ เอาแค่มันจบลงแล้วไม่รู้สึกว่า "มันไม่มีอะไรจะเล่นแล้วใช่ไหม?" ก็พอเพียงจะไม่ผิดหวัง



อีกอย่างหนึ่ง ที่หนังเรื่องนี้ทำได้ค่อนข้างดี ก็คือ จังหวะหลอก สร้างความตกอกตกใจ ให้กับคนดู ..ถึงแม้จะมีที่มันเดิมๆ แต่ก็แน่ไม่น้อย ที่แอบเล่นตัว มีมุขที่ล่อให้เราหลงเข้าใจว่ามันจะหลอก หากสุดท้ายก็แอบฮาให้ซะงั้น (อาจจะเคยมีในหนังอื่นๆมาบ้าง ..แต่กลวิธีนี้กับ โปรแกรมหน้าฯ ก็ได้ผลดีที่ชวนยิ้มกระย่อง ขำกระยอก) ..เมื่อพอจังหวะจะเอาจริง ก็มีบ่อยที่ไม่ทันตั้งตัว และทำเอาสะดุดชะงักงัน อีกทั้งมีลูกเล่นบ้าๆ ที่สร้างความกดดันได้ผลยิ่งยวด ...ถึงสุดท้ายอาจจะไม่ได้ชวนให้หลอนหนักข้อต่อติดเท่ากับ ชัตเตอร์ เมื่อออกจากโรงก็จริง แต่การเล่นกับคนดูในโรง ก็ถึงไม่แพ้ทางเดิม อย่างที่ ชัตเตอร์ เคยทำมาได้เลย

ณ จุดนี้ ก็อาจจะยกผลประโยชน์ให้กับผู้กำกับมือใหม่ ที่แม่นในเรื่องของผีที่ตัวเขา(ก็เขียนบทเอง)ต้องการจะหลอก ควบคุมคนดูให้สนุกไปกับการกลวิธีของเขาได้อยู่ ..แม้ในส่วนที่เป็นการสื่อสาร บอกความในใจ อย่างปมประเด็นของ การซูมหนัง ทำแผ่นผี หรือกับในส่วนที่อยู่ในตอนที่หักมุมก็ตาม (จึงมิอาจบอก ..ให้ดูและคิดกันเอาเอง) จะมาผ่านๆ ไม่รุนแรงจนน่าประทับใจในสาระให้ได้ แต่เมื่อมองแบบผิวเผิน ผมก็ไม่คิดอะไรที่ให้ รู้สึกผิดหวัง กับมันมาก ..หากนั่นก็ถือเป็นบทเรียนที่รอให้งานหน้าของ คุณโสภณ พัฒนาต่อยอดไปมากกว่าเดิมก็ย่อมจะดี เพราะเอาแค่ที่เรื่องแรกนี้เป็น ก็ถือเป็นก้าวแห่งการพัฒนา ที่น่าจะฝากผีฝากไข้ให้กับการเป็นผู้กำกับหนังผีที่ดีต่อๆไป ได้เหมือนกับ การเป็นคนเขียนบทหนังผีที่ดีมาอยู่แล้ว

การแสดงของหนุ่ม "เต๋อ-ฉันทวิชญ์" อาจจะยังดูมีบางจังหวะที่แข็งขัดอยู่บ้างในการแสดงความน่าเชื่อ แต่ในเรื่องของอารมณ์ร่วม ค่อนข้างจะทำได้ดีกว่า เมื่อคราวเป็นกิ๊กอาโออิ ใน "ปิดเทอมใหญ่ หัวใจว้าวุ่น" ..ถึงจะยังให้แบกหนังทั้งเรื่องไม่ได้ แต่เขาก็ไม่่ใช่จุดอ่อนของหนังเรื่องนี้เลยทีเดียว

ส่วนสาวตาดำๆ สวยคมที่เพิ่งจะลองชิมลางหนังเรื่องแรก .."พั้นช์-วรกาญจน์" ก็ถือว่าทำได้ดีในระดับหนึ่ง ไม่เข้าข่ายแข็งเพราะความไม่เคย แม้อาจจะยังไม่เข้าถึงบทบาทเท่าที่ควรจะเป็นไป แต่ก็พอจะให้อนาคตมีพื้นที่ผันตัวมาเป็นนักแสดงได้อีกเรื่อยๆ ..ไม่ใช่มาแล้วดับเลย เหมือนนักร้องบางคนที่ไม่ไหวจะให้เล่นหนังกันอีกจริงๆ



"โปรแกรมหน้า วิญญาณอาฆาต" ... อาจไม่ใช่หนังผีที่ดูจบแล้วพาให้หลอน จนจะนอนก็ไม่อาจข่มให้ตาหลับ ทั้งก็ไม่ใช่หนังผีที่สามารถเค้นสาระความคิดได้คมถึงที่สุด ..แต่ถ้านับเอาความดูได้เรื่อยๆ จนถึงจังหวะสนุก น่าติดตามที่เข้ามาแทนที่บรรจบกับความรู้ึสึกว่าธรรมดา ได้อย่างพอดีพอดิบ ก็ถือว่านี่เป็น หนังผี ที่คอหนังผี คงจะสาแก่ใจในความสะดุ้งโหยง อย่างมันส์ไม่มากก็น้อยได้อยู่

ถ้า.. คุณอยากเห็น เธอ(ผี)ตายมากนัก ...เมื่อหนังเดินมาถึงฉากจบ ก็เป็นไปได้ว่า คุณจะต้องส่ายหน้า ย้ายหัว แล้วบอกปาวๆว่า "กรุไม่เอาโว้ยยยยยยย!!!"

เกรด B+ ... {}

"สามารถติดตามบทสรุป การให้คะแนน และบทวิจารณ์ของภาพยนตร์เรื่องนี้เพิ่มเติม หรือบทวิจารณ์ภาพยนตร์เรื่องอื่นๆ พร้อมความเห็นของเพื่อนร่วมบล็อคที่รักการดูหนังได้ที่ //vreview.yarisme.com"

---

ส่วนที่เป็นฟอนท์สี เขียว-แดง เพิ่มเข้ามา... ซึ่งที่เน้นนั้นจะเป็นที่ผมพูดถึง ส่วน ดูดี(เขียว)-ดูด้อย(แดง) ของหนังแต่ละเรื่องครับ ...สำหรับบางคนที่ยังไม่ได้ดูหนัง แล้วอยากจะรู้ว่าหนังมีอะไรดีอะไรด้อยบ้าง ก็อ่านเอาจากที่ผมทำไฮไลท์ไว้ก็ได้เลยครับ ตามแต่สะดวกละกัน

ขอเชิญทุกท่านเสนอความคิดเห็นกัน...
1 Comment ของคุณ คือ 1 Happy ของเจ้าของบล็อก ขอบคุณมากครับ

ผมยินดีเสมอในมิตรภาพของทุกท่าน และบล็อคของผมก็ต้อนรับเสมอในความน่ารักของทุกคน ขอขอบคุณ และสวัสดีครับ

Create Date : 03 พฤศจิกายน 2551
Last Update : 3 พฤศจิกายน 2551 3:08:59 น.		14 comments
Counter : 4482 Pageviews.
Share Tweet