ชวนย้อนไปอ่านภาคที่แล้วกันก่อน ..โดยคลิกไปยัง Banner ด้านล่างนี้









ผ่านพ้นไปสองภาคแล้ว กับเรื่องของหนังๆ ..ก็ขอพาทุกท่าน เข้ามาสู่ภาคที่สามกันกับการสรุปที่สุดแห่งปี 2010 ในเรื่องราวที่ลงลึกไปถึงรายละเอียดในหนัง ซึ่งในเรื่องแรกที่จะขอว่ากล่าว ก็คือ ส่วนของการแสดง

หัวข้อในภาคนี้ก็คือ... “การแสดง ..ที่สุดแห่งความประทับใจ”

สำหรับในปีนี้ ผมก็ยังคงทำการแบ่งแยกประเภทการแสดงออกมาเป็นสามส่วนหลักๆเช่นเคยเป็นมา อันประกอบไปด้วย นักแสดงชาย นักแสดงหญิง และทีมนักแสดง ..สองสาขาแรก คือ ชายหรือหญิงที่ทำให้การแสดงในหนังเรื่องนั้น มีความหมายเท่ากับความน่าจดจำ ประทับใจเป็นที่สุดในรอบปีหนึ่ง ส่วนสาชาหลัง ก็ขอทำการเหมารวมเป็นกลุ่มก้อนการแสดงที่มีอยู่ในหนังเรื่องนั้น แล้วร่วมกันพาโดดเด่น ช่วยเสริมส่งซึ่งกันและกัน จนโดยรวมก็ถือว่าเป็น Team Work ที่ Work อย่างแท้จริง

แต่ก่อนจะว่ากันอย่างเป็นทางการ ..ก็ขอไม่เป็นทางการกันสักนิด กับรางวัลพิเศษที่มีขึ้นมา ขอมอบให้โดยเฉพาะกับเหล่านักแสดงที่ไม่ได้ติดอยู่ในโผ ที่สุดแห่งความประทับใจ แต่ก็ทำให้ตัวเองยังโดดเด่นได้ดี น่าชื่นชม น่าหลงใหล น่าสนับสนุน ซึ่งไม่อาจปฏิเสธว่า นี่คือ การแสดงที่น่าจดจำอยู่ดี ในปีที่ผ่านมา ... ประกอบไปด้วย 4 รางวัล ดังต่อไปนี้

รางวัล.. “มาเหนือเมฆ” : “สการ์เล็ต โจแฮนสัน” ในบทบาท “Black Widow” แห่ง “Iron Man 2”

เหตุผลที่.. มาเหนือเมฆ : ใครจะไปคิดล่ะว่า... โจแฮนสันจะดูดีมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ในชุดหนังรัดรูป และบู๊ได้เนียนมากๆๆๆๆๆๆๆๆ ทะมัดทะแมง มาด(วู)แมนแสนเท่ห์จัง จนรู้สึกว่า ไม่กี่นาทีที่เห็นเธอในมาด แม่ม่ายดำ ก็เท่ากับราคาตั๋วหนัง 100 บาทไปแล้ว!! (คิดว่าน้อยไปด้วยซ้ำ) ..แถมขอสนับสนุนอย่างแรงกล้าให้มี หนังของ เธอ แยกออกมาโดยเฉพาะทีเถิดดดดด!!


รางวัล.. “ดาวรุ่งพุ่งแร๊งงงงง” : “พิมพ์ชนก ลือวิเศษไพบูลย์” ในบทบาท “น้ำ” แห่ง “สิ่งเล็กเล็กที่เรียกว่ารัก”

เหตุผลที่.. ดาวรุ่งพุ่งแร๊งงงง : ส่วนตัวอินกับหนังก็แค่ประมาณหนึ่ง ..แต่ที่ทำให้หนังเรื่องนี้ดูได้เพลินตาเป็นที่ยิ่ง ก็คือ นางเอก น้องใบเฟิร์น ที่ดูสดใส น่ารัก น่าจีบ จนถ้าเลือกเกิดเป็นมาริโอ้ได้ (แหวะ!) ก็อยากมีเธอเป็นแฟน แบบไม่ต้องแคร์สื่อ ...แต่จะว่าไป ในฉากบอกรักที่สระว่ายน้ำ ก็พิสูจน์ได้เลยว่า เธอเป็นคนมีของ!!


รางวัล.. “หยาดเพชรหยาดละอองผ่องใส” : “กง ลี่” ในบทบาท “แอนนา” แห่ง “Shanghai”

เหตุผลที่.. หยาดเพชรหยาดละอองผ่องใส : ปกติ เจ้าแม่กง ลี่ ก็มักจะสวยตลอดเวลเป็นนิจอยู่แล้ว ไม่ว่าจะในหนังเรื่องไหน ..แต่กับ Shanghai รู้สึกว่ากล้องจะรักเธอมากกกกกกกกกเป็นพิเศษ จนรีดศักยภาพความเจิดจรัสออกมาได้แร๊งงงงง แบบที่ไม่เคยรู้สึกหลงรักเธออย่างบ้าคลั่งเท่าที่เคยเห็นในหนังเรื่องนี้เลย ...งามอย่างเพชร มีหรือจะไม่ให้เธอ!


รางวัล.. “เกิดมาขโมย” : “เจ้าหลอ มังกรตาแบ๊ว” แห่ง “How to Train Your Dragon”

เหตุผลที่.. เกิดมาขโมย : ก็ไม่ต้องอธิบายอะไรมากหรอก ..เพราะตั้งแต่ดูตัวอย่างเป็นต้นมา ที่อยากดูหนังเรื่องนี้ ก็เพราะเจ้านี่ นี่แหละ ...และพอได้ดูหนัง มันก็แย่งความเด่นจากหนังไปแทบจะเป็นรายเดียวที่ถูกสายตาคนดูโฟกัสอยู่ (นี่ดีนะ ที่ผู้กำกับหาวิธีเบี่ยงเบนความสนใจได้เก่ง เวลาที่ไม่มีมันอยู่ ก็เลยจับเรื่องจับราว แล้วสนุกไปกับหนังได้)...จนไม่แปลกที่ สุดท้าย หลายคนออกจากโรงแล้ว อยากจะให้โลกนี้มีมังกรอยู่จริง และถ้ามี คงต้องมีการยื้อแย่ง ประมูลขอซื้อเจ้านี่ ในราคาที่สูงเกินกว่าสัตว์ใดในโลกนี้ จะเคยขายมา!!


จบจากการให้เล่นๆ (แต่ชอบไม่ใช่เล่นๆ) ก็มาสู่การให้จริงๆ อย่างเป็นทางการกันเสียที...



The Best of ‘Performance’
‘การแสดง’ ที่สุดแห่งความประทับใจ


สำหรับความประทับใจที่จะกล่าวถึงต่อไปนี้ .. จะไม่ขอจัดอันดับว่าใครเยี่ยมกว่าใคร ใช้เกณฑ์ความอินล้วนๆ ในการนำพาให้พวกเขาทั้งหมดเข้ามาอยู่ในทำเนียบนี้ได้



5 นักแสดงชาย... ที่สุดแห่งความประทับใจ


1) “จอร์จ คลูนี่ย์” ในบทบาท “ไรอัน” แห่ง “Up in the Air”

มองเห็นผู้ขายคนนี้ แล้วมานึกภาพว่าเป็นตัวเอง ก็รู้สึกหม่นหมองขึ้นมาในทันใด.. เพราะถึงชีวิตจะสุขสบาย มีทุกอย่างเท่าที่ชีวิ ตต้องการได้ แต่เมื่อขาดความสัมพันธ์กับใครคนอื่น ก็คือ ตัวคนเดียว ที่เหงาปางตาย แบบเดียวกับที่พี่จอร์จ เป็นให้เราเห็นในเรื่องนี้ นี่เอง ...คือตัวอย่างชั้นเยี่ยม ที่ทำให้เราต้องเข็ดขยาด กับสิ่งที่เรียกว่า ความเหงา


2) “ไมเคิล สตูห์ลเบิร์ก” ในบทบาท “ลาร์รี่” แห่ง “A Serious Man”

คนบ้าอะไรกัน ที่ชีวิตจะมีแต่เรื่องซวยซ้ำซวยซ้อน จะขอซวยอย่างเดียวเห็นไม่พอ ดันเป็นคนซีเรียสไปกับทุกเรื่องที่ดันซวยด้วยนี่สิ ..นี่คือ การแสดงจากนักแสดงโนเนม ที่แทบไม่เคยมีใครรู้จักมาก่อน (แต่พอหนังออกฉายไปแล้ว มาถึงวันนี้ ก็ยังเป็นคนที่โนเนมอยู่ดี!) แต่ความที่ไม่มีใครรู้จักนี่แหละ ทำให้เราเชื่อกับการแสดงของเขา อย่างถึงอกถึงใจและถึงสมองที่วังวนอยู่กับความซีเรียสมันไปทั้งเรื่อง


3) “อีวาน แม๊กเกรเกอร์” ในบทบาท “นักเขียนผี” แห่ง “The Ghost Writer”

แม้ในหนังเรื่องเดียวกันจะมีนักแสดงมากหน้าหลายตาที่คุ้นเคยกันดีอยู่แล้ว ..แต่ถ้าให้เทียบระดับว่าใครคือคนที่แบกภาระของหนังเอาไว้ได้หนักที่สุด ก็คงจะไม่พ้น อีวาน ที่นอกจากจะเป็นคนเดียวที่ไม่มีชื่อเสียงเรียงนามในเรื่องนี้แล้ว ก็ยังมีหน้าที่ทำให้คนดูต้องหวั่นไหวไปตามความจริงที่เขาต้องเผชิญ...ความระทึกของหนังส่วนใหญ่ ไม่ได้เกิดมาจากการใช้เทคนิคของการทำหนังที่หลากหลายในลีลา แต่มันเป็นเทคนิคทางการแสดงของ อีวาน มากกว่า ที่สั่นคลอนอารมณ์คนดูได้อย่างมีประสิทธิภาพ ..นี่คือ ผลงานการแสดงที่ดีที่สุดของเขา ที่น่าเสียดาย กับเหล่าเวทีรางวัล ล้วนเลือกจะมองข้ามกันไป


4) “อนันดา เอเวอร์ริ่งแฮม” ในบทบาท “ส่างหม่อง” แห่ง “ชั่วฟ้าดินสลาย”

แรกๆ ก็ว่า เฉยๆ ..มากลางๆ ก็เข้าคู่กับ พลอย ได้น่าดูชม ...แต่กับหลังๆ ที่เรื่องราวมาถึงจุดแตกหัก นี่คือ ช่วงเวลานาทีทองแห่งการพิสูจน์ว่า อนันดา เป็นได้มากกว่าแค่ตำแหน่งนักแสดงคิวทอง ...ส่างหม่อง ของเขาทำให้ผมเชื่อถึงความแตกสลายอย่างแหลกราญ ในกาย ตัวตน และหัวใจ จนก็เหลืออย่างเลวๆ เพียงแค่ชีวิตๆหนึ่ง ที่เหมือนได้ตายจากโลกนี้ไปนานแล้ว แต่ยังคงต้องหายใจ เพียงเพื่อสูดรับความทุกข์ทรมานสะสม รอไปจนถึงวันที่ชั่วฟ้าดินสลาย จะมาเยือน ...นี่คือ การแสดงที่สรุปคำว่า ชั่วฟ้าดินสลาย ได้อย่างสมบูรณ์แบบ พร้อมๆกับทำให้มั่นใจได้ว่า อนันดา คือ นักแสดงคุณภาพที่สมบูรณ์แบบไปแล้ว อีกคนของบ้านเรา นั่นเอง


5) “เจสซี่ ไอเซนเบิร์ก” ในบทบาท “มาร์ก” แห่ง “The Social Network”

เล่นเป็นคนที่มีอยู่จริง และยังมีลมหายใจอยู่ ดูเป็นอะไรที่ยากเหลือรับประทาน ..เพราะถ้าพลาด แม้เพียงจุดใดจุดหนึ่งไปแล้ว ก็แทบจะไม่มีคุณค่าใดๆที่เรียกว่า เทียบเท่าตัวจริงได้เลย (หนำซ้ำจะโดนตัวจริงร้องแรกแหกกระเชิงว่า ไม่ใช่ ตู เว้ย!) แต่กับ หนุ่มเนิร์ดนามจริงว่า เจสซี่ นี้ ไม่ใช่แค่เขาจะเลียนแบบ “มาร์ก ซัคเคอร์เบิร์ก” ได้เหมือน แต่ยังแทบจะเป็นตัวแทนได้เลยแบบเนียนๆ ...มันเป็นการแสดงที่เหมือนไม่ใช่การแสดง และยังเป็นการแสดงที่คงต้องเหนื่อยมากๆ แต่ก็ให้ผลลัพธ์ที่คุ้มค่า เมื่อ ตัวจริง ออกโรงมาบอกว่า “เรื่องราวไม่ใช่ของผม แต่ตัวตนของผม ในหนัง มันช่างใช่ กับตัวจริงเลยแหะ!”






6 นักแสดงหญิง... ที่สุดแห่งความประทับใจ

(เกินกว่าที่ตั้งไว้ 5 อีกแล้ว! ..ตัดใจไม่ลงเลยจริงๆ)


1) “วีร่า ฟาร์มิก้า” ในบทบาท “อเล็กซ์” แห่ง “Up in the Air”

ถ้าให้เผยว่า รู้สึกอินกับตัวละครนี้มากขนาดไหน เห็นท่าจะไม่ได้ เพราะอาจจะเป็นการเปิดเผยอะไรบางอย่างที่ควรแก่การเก็บไว้สำหรับใครที่ยังไม่ได้ดู ...แต่ก็เอาเป็นว่า นี่คือ หนังที่ทำให้ผมเห็นความมีเสน่ห์ชวนดึงดูดอันสุดลึกลับของ สาววีร่า คนนี้เป็นครั้งแรก ภายใต้เปลือกหน้าที่ดูท่าว่า คอลลาเจน จะหดหายไปอย่างเยอะมาแต่ไหนแต่ไร (ขอโทษที่แรง!! ..แต่ไม่รู้จะบรรยายอะไรถึงความรู้สึกอันแท้จริงนี้ได้)


2) “แอนนา เคนดริก” ในบทบาท “นาตาลี” แห่ง “Up in the Air”

คนแรกข้างบน ก็ยังมาได้ ฉะนั้น คนสอง ก็ไม่น่าจะพลาดได้เหิรฟ้าด้วยประการทั้งปวง ..แม้ว่า นาตาลี จะดูเหมือนเป็นลูกไล่ ที่คับคล้ายจะไม่ได้สำคัญอะไรมากต่อเรื่องราว กลายเป็นพลอตรองก็น่าจะเรียกว่าใช่ ...แต่สุดท้ายหนังก็ไม่ได้ทำให้เธอเป็นแค่ คนๆหนึ่งที่เดินเข้ามาในชีวิตของไรอัน แล้วจากไปเงียบๆ แต่เธอกลับคือส่วนเติมเต็มเล็กๆที่หนังเรื่องนี้ไม่อาจขาดได้เลย เพราะถ้าพร่องไปแล้ว บทสรุปของหนังคงไม่เกิดแรงเหวี่ยงแห่งการเปลี่ยนแปลงที่น่ากระทบกระแทกใจได้เป็นแน่!


3) “โคลอี้ มอเรตซ์” ในบทบาท “ฮิต-เกิร์ล” แห่ง “Kick-Ass”

จิ๋วแต่แจ๋ว คงไม่อาจใช้คำนี้บรรยายการแสดงใดในรอบปี 2010 ได้ใจความสำคัญที่สุด เท่าการแสดงของหนูน้อยโคลอี้ วัย 14 ขวบผู้นี้ไปได้อีกแล้ว ..เพราะเล็กพริกขี้หนูแค่นี้ แต่ขอโทษที ความเผ็ดร้อนของเธอมันยิ่งหนักหนากว่าเอาวาซาบิ มาผสมกันกับปาปริก้า ...หนำซ้ำ หนังชื่อว่า Kick-Ass มีพระเอกเป็น Kick-Ass ก็จริง ..แต่เมื่อถามว่าชอบใครในเรื่องกันมากที่สุด แทบจะยกทั้งร้อย ชูมืออย่างพร้อมใจ ยกให้ หนู ฮิต-เกิร์ล ..ซึ่งณ จุดๆนี้ ก็ช่วยอะไรไม่ได้จริงๆ นะพ่อพระเอก โดนเตะจนอ่วมไปฟรีๆก็แล้วกัน


4) “แองเจลินา โจลี่” ในบทบาท “เอเวอร์ลีน” แห่ง “Salt”

ในขณะที่ปีก่อน เคยมีการได้ชิงออสการ์ไปกับบทบาทของแม่นักสู้ที่อยากรู้ว่า “ลูกกรูอยู่ไส???” ...ข้ามมาอีกปีถัดไป ก็ยังคงจะสู้ไหว แต่ขอสู้เพื่อให้รู้ “สามีกรูอยู่ไส???” ..ในสองบทบาทที่ว่าไป ถ้าถามว่าดีทั้งคู่เลยไหม? ก็คงต้องตอบว่า ใช่ แต่เมื่อมาดูกันที่ระดับความอิน ผมได้พบว่า ในหนังที่ชื่อแปลว่า เกลือ นั้น ...ผมได้พบสุดยอดการแสดงในชีวิตของโจลี่ ที่ถึงจะเป็นช่วงเวลาสั้นๆในไม่กี่อึดใจ แต่เมื่ออยากทำความเข้าใจตัวละครตัวนี้ ให้ลึกซึ้งถึงที่สุด ก็มีช่วงเวลานี้นี่แหละ ที่เธอทำให้เรารู้จัก เอเวอร์ลีน ซอลท์ ได้ลึกไปถึงกึ๋น อินถึงจุดพีค และเชื่อกับสิ่งที่เธอทำมาแต่ต้น เพื่ออะไร? ...ถ้าไม่ติดว่านี่เป็นหนังแอ๊คชั่นซัมเมอร์ ก็อยากให้เธอได้ชิงออสการ์จากเรื่องนี้อย่างสมควรที่สุด!!!


5) “นูมี่ ลาเพซ” ในบทบาท “ลิสเบธ” แห่ง “The Girl With the Dragon Tattoo”

ภายใต้ภาพลักษณ์ที่ดูว่าแร๊งงงงง ของสาวพังค์หัวขบถที่ทำตัวกร้านสังคมอย่างสุดแรงเกิด ..ข้างในของผู้หญิงที่รับบท ตัวละครตัวนี้ กลับแอบซ่อนอารมณ์ของผู้หญิ้ง ผู้หญิง ที่มีภาวะอ่อนไหว และปวดร้าว อยู่ลึกๆ แบบที่ถ้าเราไม่ทำความเข้าใจจริงจัง เราก็คงไม่อาจจะสัมผัสใจจริงของ ลิสเบธ ได้เลย ..อย่าว่าแต่คนที่ได้รับบทนี้ โชคดีสุดๆ อย่างเดียวเลย เพราะ นูมี่ เอง ก็เป็นคนที่สร้าง ความเป็นลิสเบธ ในอุดมคติ เอาไว้สูงลิบลิ่ว จนน่ากลัวแทนคนใหม่ในเวอร์ชั่นฮอลลีวู้ด จะไม่อาจเทียบเท่าได้ด้วยซ้ำ


6) “หนึ่งธิดา โสภณ” ในบทบาท “เมย์” แห่ง “กวน มึน โฮ”

จากอดีตที่เคยแก่นแก้วกะโหลกกะลาจนเป็นดาราเด็ก ที่มีแววจะเป็นตัวประกอบไปได้ตลอดชีวิต ..หนูนา คนนี้ กลับเลือกไม่ขอยึดติดคำว่า ตัวประกอบ และถีบตัวเองสุดแรงเกิดเพื่อมีสักครั้งที่จะได้เป็นนางเอก ...ซึ่งความพยายามของเธอในครั้งนี้ อย่าได้แค่บอกว่า สัมฤทธิ์ผล อย่างเดียวเลย มันยังเป็นการพิสูจน์ว่า ผู้หญิงตัวเล็กๆอย่างเธอที่ไม่สะสวย (แต่ก็ไม่ขี้เหร่..จริงมั้ย?) ก็สามารถติดปีกเป็นนางฟ้า ด้วยการแสดงที่มีเสน่ห์ ชวนหลงใหล และให้ความเป็นธรรมชาติ ที่ไม่แสร้งแกล้งทำจนดัดจริต ...เธอสวย ด้วยข้างในได้ล้วนๆ






5 ทีมนักแสดง... ที่สุดแห่งความประทับใจ


1) “ตลกยกบ้าน” ใน “บ้านฉัน..ตลกไว้ก่อน (พ่อสอนไว้)”

ใครได้ดูหนังเรื่องนี้ แล้วไม่อยากรู้จักกับครอบครัวนี้ และไม่คิดอยากมีเพื่อนบ้านแบบนี้ ถ้าไม่ใช่ว่าเส้นลึก(เกิ้นนนน) คุณก็เหมือนไม่ได้เคยดูหนังเรื่องนี้มาก่อนเลย .. ที่พูดอย่างนี้ได้ เพราะผมเชื่อว่า ไม่ใครก็ใครที่ดูหนังเรื่องนี้อย่างเข้าอกเข้าใจตามเรื่องตามราว ก็ไม่อาจจะห้ามใจให้ไม่หลงรักพลพรรคตลกยกบ้าน ครอบครัวนี้ได้หรอก... ดูหนังเรื่องจนจบ ผมแทบจะแยกย้ายสำมะโนครัวไปอยู่ลพบุรี ให้ติดกับบ้านฉัน..ตลกไว้ก่อน หลังนี้ เสียซะจริงๆ (ถ้าไม่ติดว่านี่เป็นแค่หนังนะเนี่ย!!)


2) “เลวยกแก๊งค์” ใน “นาคปรก”

ความแรงของ นาคปรก ไม่ใช่แค่ทำการรวบรวมเอามารหัวขนมาเจอกันในวันเวลาที่ฝนตกขี้หมูไหล (คน...มาพบกัน) ภายในหนังเรื่องเดียวกัน ..แต่มันยังจะเป็นการนำพาเอาการแสดงขั้นพีคของดาราทุกคน มาสาดใส่อารมณ์เลว โถมทับด้วยความร้ายกาจ และลงท้ายได้อย่างบัดซบ กับชะตากรรมของทุกๆตัวละครที่เกิดมาต้องใช้เวร เกิดมาต้องใช้กรรม มิอาจได้หลุดพ้นจากวัฏสงสารนี้เลย ทุกชั่วขณะจิต... ขอ สาธุ ให้กับทีมนักแสดง ที่ทำเหมือนไม่ได้แสดง แต่ให้ความรู้สึกว่ามันคือ ชีวิตจริง!!!


3) “ทีมหัวขโมยเหนือเมฆ” ใน “Inception”

หนังทุกเรื่องของ “คริสโตเฟอร์ โนแลน” ไม่ใช่แค่ได้สร้างนวัตกรรมใหม่ให้กับโลกภาพยนตร์เพียงเท่านั้น ..หากเขายังทำให้เราได้เข้าใจในสิ่งที่เขาต้องการสื่อ ผ่านการแสดงของทีมดาราที่เข้มข้น ล้นเหลือด้วยพลังขับเคลื่อน และไม่เคยมีสักเรื่องที่ดาราในหนังของเขา จะมีใครที่เป็นเจ้าของบทไม่สำคัญ ...ซึ่งเป็นเช่นเดียวกับ Inception ที่สร้างค่าเฉลี่ยทุกๆตัวละครได้แบบเหมาะสม พอๆกับการที่ดาราแต่ละคนเสริมส่งการแสดงซึ่งกันและกัน ไม่ให้มีใครน้อยหน้าใคร ..เพราะเหตุนี้ ถ้าหนังเรื่องนี้ มีแต่ “ลีโอนาร์โด ดิคาปริโอ” คนเดียวที่โดดเด่นเกินหน้าเกินตา ก็ให้เชื่อผมได้เลยว่า มันคงไม่ใช่หนังที่น่าจดจำได้แบบที่โดนการ Inception ฝังรากลึกอย่างที่มันเป็นอยู่แน่แท้


4) “แก๊งค์ของเล่นที่รัก” ใน “Toy Story 3”

ไม่ว่าจะเพราะความคิดถึง ความผูกพัน หรือความสนุกสนาน ก็สุดแล้วแต่.. การได้ดู Toy Story 3 ของผม ก็คือ ช่วงเวลาที่เปี่ยมล้นไปด้วยความสุข เต็มปรี่ไปด้วยความรัก มันอิ่มอกอิ่มใจมากเกินในแบบที่หนังหลายๆเรื่องยังให้ผมไม่ได้เท่านี้ ..ซึ่งผลลัพธ์ที่เป็นอย่างนั้น ไม่ใช่แค่ต้องขอบคุณ พิกซาร์ ที่ให้โอกาสมีหนังเรื่องนี้ ได้กลับคืนจออีกครั้ง แต่ยังต้องขอบคุณ เพื่อนรัก พลพรรคของเล่นทุกๆตัว ที่ยังคงไม่ลืมกัน แล้วยังคืนความทรงจำดีๆเมื่อวันวาน ให้หวนกลับมาเยือนอีกครั้งในวันเวลาที่กายเติบใหญ่ ...ซึ่งไม่ว่าจะเป็นตัวเอก หรือก็แค่ตัวประกอบ ทุกๆตัวก็ยังคือตัวละครที่ผมอยากมอบความรักให้ได้เสมอ อย่างที่ไม่มีวันเวลาใด จะเปลี่ยนแปลงความรู้สึกนี้ได้!


5) “รวมพลคนหนังเหนียว รุ่นตายยาก” ใน “RED”

ไม่รู้ว่าไปสักห้าแถวให้คงกระพันกันหรืออย่างไร? แต่ละคนที่เห็นในหนัง ถึงได้แข็งแกร่งแบบที่คนแก่ในโลกความเป็นจริง หลายๆคนไม่อาจแกร่งได้เท่า (ลืมไปหรือเปล่า? ว่ามันเป็นหนัง!!) ..แต่เอาเถอะ สิ่งที่ผมรู้ และเห็นได้ในหนังที่มีชื่อเต็มว่า Retired Extremely Dangerous ก็คือ เรื่องของความสนุกสุดสุดไปเลย ที่เกิดขึ้นมาจากการพบกันของตัวลุงตัวป้า ที่แต่ละคนก็ไม่ใช่ระดับขี้ไก่กันทั้งนั้น แต่ยังต้องมาปล่อยแก่ แบบสุดแรงเกิด แอ๊คชั่นกันเตลิด ซึ่งเป็นอะไรที่ไม่ได้หาดูได้ง่ายๆ หากไม่มีใครพิเรนทร์ทำขึ้นมากันอย่างนี้ ..อย่างนี้สิ ที่เรียกว่า ต้องเหนื่อยเพิ่ม แต่ให้ผลลัพธ์ที่คุ้มโคตร!

---

และทั้งหมดนี้ ก็คือ การแสดงที่สุดแห่งความประทับใจ ในปี 2010 ที่ผ่านพ้นมานั่นเอง โดยส่วนตัวของผม

แล้วของคุณล่ะครับ มีใครคนไหน เขา/เธอ/พวกเขาและเธอ ผู้ใดที่ทำได้เข้าตา และกลายเป็นที่ตราตรึงใจของคุณตลอดปี 2009 ที่ผ่านมา มาจนถึงวันนี้ ...อยากจะรู้ว่าคุณและผม คิดเหมือนกันหรือเปล่า ?

แล้วพบกันอีกทีในภาคที่สี่ กับ "10 ฉาก ..ที่สุดแห่งความประทับใจ" ..เรื่องราวของเสี้ยวส่วนหนึ่งในหนังที่สำคัญ และน่าจดจำ สำหรับผม จนเป็นภาพประทับใจ ..จะกลับมา ในเร็วๆนี้


นอกจากติดตามตัวผมในบล็อกนี้แล้ว ก็ขอชวนไปสนุกกันในอีกช่องทางกับ "Facebook" และ "Twitter" ด้วยครับ

Like Me @ //www.facebook.com/Onc3.UPoN.a.MaN

และ Follow Me @ //twitter.com/once_upon_a_man

---

ขอเชิญทุกท่านเสนอความคิดเห็นกัน...
1 Comment ของคุณ คือ 1 Happy ของเจ้าของบล็อก ขอบคุณมากครับ

ผมยินดีเสมอในมิตรภาพของทุกท่าน และบล็อคของผมก็ต้อนรับเสมอในความน่ารักของทุกคน ขอขอบคุณ และสวัสดีครับ

Create Date : 14 กุมภาพันธ์ 2554
Last Update : 14 กุมภาพันธ์ 2554 1:16:00 น.		1 comments
Counter : 2356 Pageviews.
Share Tweet