ขอสวัสดีปีใหม่ 2552… และยินดีต้อนรับ ทุกๆท่านเข้าสู่การสรุปทุกความรู้สึกของผม OncE UPoN'-'a MaN ที่มีต่อเรื่องราวของภาพยนตร์ ใน 365 รอบวันที่ผ่านมา ในปี 2551 ที่เพิ่งพ้นไป ...กับ "ดู{หนัง} วิธ มายเซลฟ์" {The Best of 2008} นะครับ...



คราวที่แล้ว ผมได้เริ่มต้นไปด้วยการนำเสนอ “16(+1) การแสดงยอดเยี่ยมในหนังสุดประทับใจ” ของผมไปเป็นอันเรียบร้อย (ย้อนกลับไปดูได้..โดยคลิกที่แบนเนอร์ข้างล่างครับผม)




ก็ขอว่ากันด้วยรายละเอียดต่อไป กับหนังที่ผมประทับใจ ..ในส่วนของฉาก ที่ประกอบเป็นเรื่องเป็นราว อันคือ เหตุการณ์ที่ทำให้ผมจดจำหนังเรื่องนั้นๆได้เป็นอย่างดี…

---

The Best of ‘Scene’
‘ฉาก’ ที่เป็นที่สุดแห่งความประทับใจ

และต่อไปนี้ ก็คือ 10 อันดับของฉากในหนังที่สุดแห่งความประทับใจ ประจำปี 2008 ของผม อันมีดังต่อไปนี้...



อันดับที่ 10

ฉากนี้ ..อาจจะไม่ได้สลักสำคัญอะไรมากมาย หากมองว่าเป็นมุขตลกมุขหนึ่งที่คนเขียนบทคิดค้นขึ้นมาได้ เพื่อหวังจะสร้างความสุขกับคนดู

แต่สำหรับผมแล้ว มันเป็นฉากที่สร้างสรรค์พันลึก ครึกครื้นด้วยความมันส์ พร้อมทั้งพรั่งพรูเสียงหัวเราะออกมาอย่างบ้าคลั่ง ..จนต้องรู้สึกนับถือในคนคิดมุขอย่างรุนแรง ที่สามารถประยุกต์เอาวิทยายุทธ์ อุปกรณ์เครื่องใช้ และอาหารของชาวโลกตะวันออก มาใส่ความน่ารักน่าเอ็นดู ปนความช่างล้อแบบฉบับดรีมเวิร์คสอนิเมชั่นได้อย่างลงตัวสุดกึ๋น

จนขณะหิวกำลังได้ที่ เมื่อดูหนังจบ ..ผมก็ต้องรีบไปหาจกซาลาเปาเซเว่นฯมาหม่ำอย่างทันท่วงที ก่อนที่อาจจะมีใครแกล้งผมเอาตะเกียบมาคีบมันไป (อย่างนี้เรียกว่า ‘ตลกบริโภค’ ได้เลย 555+)

ฉากๆนั้น ก็คือ... ฉากที่ 'โพ' ต้องแสดงกังฟู แย่งซาลาเปาจาก'อาจารย์ชิฟู' ..ใน “Kung Fu Panda”



Review.. "Kung Fu Panda" ... เคล็ดหลักวิชาในตำรา(Dreamworks) คือ รวบรวมลมปราณ แล้วปล่อยฮาให้มันสุด



อันดับที่ 9

นี่คือ หนึ่งในฉากแอ๊คชั่นทุนสูง ที่มีอยู่มากมายของหนังผจญภัยฟอร์มใหญ่ยักษ์ที่หลายๆคนรอคอย ..แล้วมักจะพานพบว่ามันน่าผิดหวัง

แต่สำหรับผม ..แค่รู้สึก และยังสามารถจับต้องถึงกลิ่นอายเก่าๆได้อยู่ มันก็ดีมากพอจะยังรู้สึกสนุก ...แม้มันจะไม่ใช่อะไรที่แปลกใหม่แล้วก็ตามทีเถอะ

ซึ่งกับฉากที่ผมประทับใจนี้ ..มันอาจไม่ได้ขายหรือโชว์ความหวือหวาอะไรมากมายตามสไตล์หนังแอ๊คชั่นของปัจจุบันวันนี้ หากที่แท้แล้ว มันคือการริลองของเก่าเอามาเล่นใหม่ล้วนๆ ..แต่ก็ด้วยความสามารถล้วนๆ เช่นกันของพ่อมดฮอลลีวู้ด “สตีเว่น สปีลเบิร์ก” ที่คงอยู่ตัวกับฉากสเกลใหญ่แบบให้ความบันเทิงได้สุดๆมาตลอดนี่เอง จึงให้ผลลัพธ์เป็นความสนุกขนาดมหึมา และชวนให้น่ารักน่าลุ้นในการสู้สังขารอันโรยราของสิงห์เฒ่า ในฉากไล่ล่าที่แทบทุกภาคจะต้องมีเล่นกันอย่างนี้เป็นภาคบังคับไปแล้ว ..แต่มันก็สนุกกันได้ทุกทีสิน่า

ฉากๆนั้น ก็คือ... ฉากขับรถไล่ล่า และต่อสู้ในป่าดิบ ..ใน “Indiana Jones and the Kingdom of the Crystal Skull”



Review.. "Indiana Jones and The Kingdom of the Crystal Skull" ... วันวานเคยเป็นยังไง วันนี้ก็ยัง..เก๋าอยู่



อันดับที่ 8

มันคือฉากที่ผมเคยเกริ่นเอาไว้ในคราวก่อนที่ว่าถึงนักแสดงหญิงแห่งปีคนหนึ่ง คือ “เจสส์ วีซเลอร์” ..กับหนังที่แหวกแหกพลอตตลาดๆ จนเป็นที่น่าปรารถนาจะได้ดูของชายหนุ่มตัวหื่น

จากที่ผมบอกไว้ว่า นางเอกของเรื่อง “ทำตลกหน้าตาย ได้สุดยอด มากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก!!!” ..หลายคนคงจะไม่เข้าใจว่าหมายความว่าอะไร ถ้ายังไม่ได้ดู

ฉะนั้นผมจะขอไม่สปอย และเชิญชวนให้ท่านคอหนังไปสดับรับฮากันด้วยตัวเองจะดีกว่า (ถ้าสุดท้าย คุณไม่ฮาอย่างผม ..ก็ขออภัยไว้ ณ ที่นี้ด้วยเน้อ)

ฉากๆนั้น ก็คือ... ฉากจบ ของ “Teeth”





อันดับที่ 7

นี่คือ หนึ่งในฉากที่ตั้งใจขอให้ฮา ของหนังสงครามทำตลกวายป่วง ที่นำพาให้เหล่าดาราซูเปอร์สตาร์ต้องพบความลำบาก จนแทบจะขอฝากชีวิตไว้ให้มัจจุราชช่วยดูแล

จะไม่ให้ท่านมัจจุราชต้องเข้ามายุ่งเกี่ยวได้อย่างไรล่ะ ..ในเมื่อชีวิตของนักแสดงเหล่านี้ ต้องถูกห้อมล้อมไปด้วยกับระเบิดที่ผู้กำกับท่านต้องการจะทำให้เหล่าดาราตัวแพงเกิดอินเนอร์ขึ้นมาได้ด้วยความพยายามไม่ต้องมาก

แต่ไปๆมาๆ อยู่ดีๆ(ไม่ว่าดี) ผู้กำกับ (บทของ "จอน เฮเดอร์")ที่ต้องการอยากจะให้หนังสุดยอดแห่งความสมจริง กลับเจอดีซะเอง

ซึ่งเป็นการเจอดีที่น่าตกใจปุบปับที่สุด แต่ก็ให้ผลลัพธ์ที่ฮาทันท่วงที และหนักหน่วงความปวดกรามที่สุดเท่าที่หนังเรื่องนี้ให้ผมได้เลยทีเดียว

ที่ว่าเจอดีในที่นี้ คืออะไร ..ใครดูหนังแล้วคงรู้ดี แต่ใครยังไม่ได้เห็นกับตา ขอบอกว่าต้องดูและฮาด้วยตัวเองอีกแล้ว ..หากก็ต้องเตือนกันก่อนสักนิดว่า ห้ามกระพริบตา หรือหันหน้าไปมองอะไรอื่นๆ เป็นอันขาดอีกด้วยเน้อ (มิงั้นก็ต้องกลอหนังกันเอาเอง อิอิ)

ฉากๆนั้นก็คือ... ฉากผู้กำกับหนังเจอดี ..ใน “Tropic Thunder”



Review.. "Tropic Thunder" ... สงครามบ้า ฮอลลีวู้ดอ่วม คนดูมันส์ (หนัง)ตลกในฝัน



อันดับที่ 6

จากเรื่องราวของหนังที่ว่ากันด้วยความบ้าคลั่งของคนชั่วสุดขีด สองคน ที่คนหนึ่งใช้น้ำมันเป็นตัวกำหนดทุกสิ่งอย่าง และอีกคน เอาศาสนามาบังหน้า เพื่อความมีอันจะกินของตัวเอง ..เหตุการณ์ของมันที่ไม่น่าอภิรมย์ ได้ดำเนินมาสู่จุดสุดท้ายที่คู่อริสองคน ได้กลับมาเจอหน้ากันอีกครั้ง และเป็นครั้งสุดท้ายที่สองคนนี้จะเปิดอกเปิดใจตามประสาคนชั่ว มามั่วกันแต่เรื่องความเลวของตัวเองล้วนๆ

แม้นี่จะเป็นเพียงแค่หนึ่งในฉากทรงพลังที่มีอีกหลายฉากมากมายของหนังเรื่องเดียวกันนี้ ให้ได้พบเห็นและรู้สึก ...แต่ที่ทำให้ผมจดจำ และชอบใจไปกับฉากนี้ฉากเดียวเหนือกว่าทุกฉาก คือ ความที่มันสามารถสรุปรวบความเรื่องราวทุกอย่างที่ผ่านพ้นเกือบ 3 ชั่วโมงที่ยาวนาน ไว้ได้เป็นใจความสำคัญ เพียงแค่ 10 นาทีสุดท้าย และแสดงความบัดซบถึงที่สุดของคนชั่ว สองคน ที่ต่างก็ต้องพบจุดจบแสนสาหัส และสุดท้ายก็ทำให้พวกเขาเป็นเพียงสัตว์ที่ไร้มโนสำนึก โง่งมอยู่กับความศรัทธาผิดๆจนตัวตาย

ไม่ใช่แค่จะเป็นฉากที่ทรงพลังถึงแก่นที่สุดเท่านั้น ..ได้ยังให้ประโยคเด็ดๆ มาหนึ่งประโยค ที่ทำให้คนดู จะว่าขำก็ใช่ จะว่าอึดอัดก็ถูกอีก…

“I Drink Your Milkshake!!!”

ฉากๆนั้นก็คือ... ฉากจบ ของ “There Will Be Blood”



Review.. "There Will Be Blood" ... ศรัทธาใต้เท้า/ความเชื่อเหนือหัว กับ ตัวตนของคนบาป



อันดับที่ 5

ถ้าการกินนมปั่น ทำให้ชีวิตของเราบัดซบ ขมขื่นไปด้วยความทุกข์ทน ที่หนังเรื่องก่อนหน้าให้เรามาอย่างไม่น่าอภิรมย์ ..ผมก็ขอให้คุณอย่าถือมันเอามาเป็นคำคมสร้างประโยชน์ต่อชีวิตใดๆละกัน

พร้อมทั้งขอเสนอสิ่งที่น่าอภิรมย์มากกว่าจากหนังอีกเรื่อง ..ที่มีวาทะประโยคเด็ดแห่งปีที่น่าจำอีกเช่นกัน แล้วยังมีสาระสำคัญให้เราควรจะนึกเอามาใช้กับชีวิตประจำวันได้อีกต่างหาก

จากเรื่องราวเกริ่นนำ ที่ว่ากันถึงชีวิตของพนักงานเงินเดือนต๊อกต๋อย คนหนึ่ง ที่ได้ประสบพบความสำคัญในตัวเอง เมื่อได้พบว่า เขาคือทายาทของนักฆ่ามือหนึ่งแห่งองค์กรเพชฌฆาตลับ ผู้ที่มีความสามารถในการยิงปืนได้แม่นยำ ประมาณว่าหลับตาก็ยังเจาะหัวศัตรูได้อย่างง่ายดาย

จากผู้ชายที่เลือกจะทำแต่สิ่งเดิมๆ มีอะไรให้คิดถึงแต่เรื่องเดิมๆ เพียงเพื่อให้ตัวเองได้มีชีวิตจากหนึ่งวันต่อไปยังอีกวันอย่างเรื่อยเปื่อย ...สุดท้ายนี้ เขาก็ได้พบว่า ชีวิตของเขา ยังมีค่ามากกว่าความเดิมๆเหล่านั้น เมื่อเขาได้ลองที่จะปฏิวัติเปลี่ยนแปลงตัวเองเสียใหม่ และทำให้นับแต่นั้น ทุกสิ่งทุกอย่างรอบข้างล้วนแต่ดูไฉไลกันไปจนหมด

และที่นอกเหนือไปจากนั้น ...มันก็ยังทำให้เขากล้าจะพูดกับทุกคนที่กำลังจับตามองเขาอยู่บนจอหนัง ด้วยความเชื่ออันแรงกล้า ว่าเราๆคงไม่เจ็บปวดที่จะรับฟังหรอก…

“แล้วคุณทำห๊าอะไรบ้างหรือยัง???”

ก็ไม่เจ็บปวดอะไรเลยล่ะ ...แค่เหมือนว่าตัวเองโดนกระสุนสั่งลา (Good Bye) เจาะกะโหลกนัดเดียวจอด! ก็เท่านั้น

ฉากๆนั้นก็คือ... ฉากจบ ของ “Wanted”



Review.. "Wanted" ... บ้าเต็มเหวี่ยง เพี้ยนเต็มขั้น ..มันส์จนสติหลุด!!!



อันดับที่ 4

แม้ผมจะเคยเห็นฉากในรูปแบบเดียวกันกับฉากที่จะว่านี้มาก็มาก ..แต่ก็ยังอดตื่นเต้นไม่หายอยู่ดี ที่ในแง่รายละเอียดของแต่ละฉากที่ผ่านตาไป มาถึงฉากใหม่ที่โดนใจนี้ มันมีอะไรให้รู้สึกตื่นตาตื่นใจได้ตลอด

อย่างปีที่แล้วก่อนหน้า ผมก็โคตะระชอบกับความเทพในการเคลื่อนไหวของมุมกล้อง ที่สอดคล้องรับกับฉากแอ๊คชั่นขนาดยาวอันตูมตามโครมคราม ใน “Children of Men”

และมาปีนี้ ก็มีมาอีกฉากหนึ่ง ที่รายละเอียดโดยรวมของมัน ไม่ได้เกี่ยวข้องกับเนื้อเรื่องของหนังอะไรหรอก ..มันก็แค่การโชว์ออฟของผู้กำกับ และทีมงานหลังกล้อง ที่ต้องสอดประสานกันไป พร้อมๆกับตัวละครนับพันคนที่อยู่ตรงหน้า เพื่อบอกเล่าความสาหัสสากรรจ์ของสงคราม ..ที่ได้ทั้งความทรงพลัง และน่าประทับใจในผลงานที่ออกสู่สายตาแล้วกลายเป็นภาพต้องจำอีกสิ่งของหนังเรื่องนี้

ฉากๆนั้นก็คือ... ฉากลองเทค ของ “Atonement”



Review.. "Atonement" ... ยอกย้อน -> เด็ก/ผู้ใหญ่ <- ความแตกต่าง -> ความจริง/ความลวง <- สับสน



อันดับที่ 3

แม้จะเคยเห็นฉากหักมุมในตอนจบมาก็มาก ..มีให้รู้สึกก็แล้วแต่ว่าจะ อึ้ง ทึ่ง ช็อค อย่างไรก็ตามใจคนดูจะคิด (หรือบางครั้งก็มีที่บอกกับใจตัวเองว่า “ใช้อะไรคิดเนี่ย ทำไปได้เนาะ???”)

แต่ผมก็เพิ่งจะมารู้สึกเอาอย่างจริงอย่างจังว่าฉากหักมุมในตอนจบ มีอิทธิพลกับห้วงความคิดของผมได้มากมายขนาดนี้

ไม่ใช่แค่ว่า อึ้ง ทึ่ง หรือ ช็อค อย่างใดอย่างหนึ่ง ...แต่เป็นทั้งสามอย่างรวมร่างกันในฉากๆนี้ ที่ลงเอยด้วย ความใจร้ายใจดำเป็นความสุดยอดของคนเขียนบท(อันคือคนเดียวกันกับผู้กำกับ) ที่กล้าหักหาญน้ำใจคนดูที่อุตส่าห์เอาใจช่วยมาตลอดทั้งเรื่องได้ถึงเพียงนี้ ..เรียกว่า เหนื่อยแทบตาย ไม่เท่าไหร่ แต่พอเจอฉากนี้ไปแล้ว ขอให้ตัวเองถูกตัวอะไรก็ได้เหยียบตายตรงนี้เลยซะดีกว่า

แต่จะว่าไป ถ้าไม่จบแบบนี้ไป แล้วมันจะได้กลายมาเป็นฉากติดตรึงในความทรงจำของผมได้อย่างไรกันล่ะ ..ฉะนั้นมันก็สมควรแล้วที่ต้องเป็นอย่างนั้น

ฉากๆนั้นก็คือ... ฉากจบ ของ “The Mist”



Review.. "The Mist" ... ความกลัวที่จองจำ กับการกระทำที่จองเวร



อันดับที่ 2

ผมกล้าพูดได้เลยว่า ฉากแทบทุกฉากที่อยู่ในหนังเรื่องที่จะว่านี้ ล้วนแต่เป็นฉากที่มีพลังอยู่ในตัวของมันเองแทบจะทั้งนั้น

แต่ถ้าให้ถามว่าฉากใดของหนัง ที่มันทรงพลังเป็นที่สุด แล้วทำให้ผมรู้สึกทึ่งกับความเป็นไปของมันได้มากมาย ..ก็จะมีฉากนี้เป็นฉากที่สามารถตั้งคำถามกับคนทุกคนได้ว่า “ถ้าเป็นเรา เราจะทำอย่างไร?”

ในสถานการณ์หน้าสิวหน้าขวาน.. ที่มนุษย์ต้องเลือกความเป็นอยู่ของชีวิตที่แขวนอยู่บนเส้นด้ายบางๆ ...ถ้าเราตกอยู่ในสถานการณ์เดียวกันนั้น ..เราจะขอเลือกเป็นฝ่ายตัดสินประหารชีวิตของผู้คนชั่วร้ายที่อยู่ในฝั่งตรงกันข้าม หรือยอมให้เขาเป็นฝ่ายทำลายชีวิตของเรา เพราะสัญชาตญาณความเป็นคนเลวของพวกเขาทำงานดีล่ะ

ผมล่ะโคตะระชอบจริงๆ กับหนังที่สามารถตั้งคำถามกับคนดูได้เมื่อจบสิ้นเรื่องราว ..เพราะไม่ใช่แค่ให้เราได้ต่อยอดความคิด นำไปถกเถียงกับชาวบ้านได้อย่างมันส์ปาก ...หากมันยังคล้ายกับการวัดศีลธรรมในตัวของเรา ว่าถ้าเป็นเราจะเลือกให้ด้านดีเอาชนะใจมนุษย์ที่อ่อนไหว หรือยอมด้านร้ายทำลายให้ชีวิตเหลวแหลกในที่สุด

ฉากๆนั้นก็คือ... ฉากเรือเฟอร์รี่ ของ “The Dark Knight”



Review.. "The Dark Knight" ... ขอเพียงพื้นที่เล็กๆ ..ให้คนดี มีที่ยืน (จะได้ไหม?)



และ...อันดับที่ 1

ฉากที่ยอดเยี่ยมที่สุดของผมในปีนี้ ...เป็นฉากที่ไม่สามารถบรรยายความต้องการของตัวผู้ทำหนังได้อย่างถูกต้องในทันที ที่ดูจบ

เพราะมันอาจจะใช่ที่ทำให้ผมเกิดความค้างคาใจอย่างรุนแรงได้.. แต่เมื่อมานึกตีความก็รู้สึกว่ามันไม่ต้องการจะให้เราคนดูคิดอะไรเลยก็ได้เหมือนกัน

เพราะฉากที่ว่านั้น มันจบได้ใยดีกับใครซะที่ไหน ..ทำเหมือนกับว่าคนดูก็แค่เป็นผู้สังเกตการณ์ ที่ไม่ได้มีความหมายใดๆต่อเหล่าตัวละครหลัก ...ที่ชีวิตหลังจากนี้ จะทำอะไรมันก็เรื่องของเขาแล้ว

ซึ่งความช่างกล้าทำไปได้ของมันก็เขากันดิบดีเหลือเกิน กับการเดี่ยวเปียโนแค่ครั้งเดียวในหนังของลูกชายคนเล็ก ..ที่ก่อนหน้าเรารู้แค่ว่ามีคนบอกว่า เขามีพรสวรรค์ แต่เราก็ยังไม่เคยเห็นความกล้าของเขากับตาของเราสักที

ซึ่งพอได้เห็นกันจริงๆ ...ผมยอมรับเลยว่า อึ้ง ทึ่ง และตะลึงงัน กับความพริ้วไหวของเสียงเพลงที่จับจิตจับใจคนฟังทุกคนได้มหัศจรรย์ดีแท้ (แน่นอนที่ต้องชื่นชมความตั้งใจของเด็กที่เล่นเป็นตัวละครนี้ ..แม้จะเป็นเปียโนมาก่อนหน้าหรือไม่ยังไงก็ตาม)

และพอความมหัศจรรย์ที่ว่า มาบรรจบกันกับการจบเรื่องจบราวที่พอดีกับคำว่า “ไร้สาระ” ที่จะสื่อสารอะไรกับคนดูอีกต่อไป

มันก็เสร็จสิ้นทุกสิ่งทุกอย่างลงพลันด้วยการ.. จบเป็นจบกัน ออกจากโรงได้แล้วครับท่าน.. แค่นั้นเองจริงๆ ที่เราอยากให้คุณดู

ถึงจะต้องค้างเติ่งชะงักงันกับความกล้าจบของมัน ที่เหมือนไม่เห็นหัวคนดูใดๆกันอย่างนี้ ..แต่ผมก็ยอมรับว่า มันเป็นตอนจบที่สุดยอดดดดดดดดดดด!!! เกินจะทนรับได้ว่ามันไร้สาระเป็นที่สุดด้วยก็ตามที

เหตุผลของผมก็มีแค่นี้แหละ ..ห้วนๆแบบที่ฉากนี้เป็นอยู่เลย


ฉากๆนั้นก็คือ... ฉากจบ ของ “Tokyo Sonata”

---

แล้วทั้งหมดทั้งมวล เหล่านี้ ...ก็คือ บทสรุปความยอดเยี่ยมแห่งปี ของสาขา ฉากในหนังที่สุดแห่งความประทับใจ ของผม

แล้วของคุณล่ะครับ ฉากไหนที่ติดตา ตรึงใจ เสียงของคำพูดยังก้องอยู่ในหูของคุณ ตลอดปี 2008 ที่ผ่านมา มาจนถึงวันนี้ ...อยากจะรู้ว่าคุณและผม คิดเหมือนกันหรือเปล่า ?

แล้วพบกันอีกทีในวันพรุ่งนี้ กับ {The Best of 2008} ในสาขาหนึ่งเดียวที่ไม่มีเอี่ยวกับคำว่า Best .."5 หนังไม่สนุกให้อยากลืม เป็นที่สุด" ครับผม

Create Date : 13 มกราคม 2552
Last Update : 13 มกราคม 2552 22:31:38 น.		2 comments
Counter : 3251 Pageviews.
Share Tweet