Bloggang.com : OncE UPoN'-'a MaN : "Night at the Museum" ... สนุกอลวน กับคนและหุ่นอลเวง

"Night at the Museum" ... สนุกอลวน กับคนและหุ่นอลเวง

คุณเคยรู้สึกมั้ยว่า ...'มัน' สามารถเคลื่อนไหวได้ และ 'มัน' ก็มีชีวิตอยู่รอบๆตัวคุณซะด้วย

ในเวลาที่คุณกำลังเดินอยู่ มันอาจกำลังเหลือบมองคุณอยู่
ในเวลาที่คุณกำลังมองมัน มันอาจกำลังจ้องตาคุณด้วยความนิ่งเงียบ
หรือในเวลาที่คุณกำลังถ่ายรูปมัน มันอาจกำลังแลบลิ้นใส่กล้องของคุณ

คุณเคยรู้สึกมั้ยว่า ...'รูปปั้นในพิพิธภัณฑ์' ก็มีปฏิกิริยาตอบสนองกลับไปหาคุณ

"ลาร์รี่ แดลีย์" ... เขาคือ ผู้ชายที่ไร้งาน และ เป็นพ่อที่ฐานะไม่ดีพอจะเลี้ยงดูลูกชายตัวเองให้สุขสบายได้ ด้วยความจำเป็นที่เขาอยากจะได้อยู่ใกล้ชิดกับลูกชายแล้ว สิ่งเดียวที่เขาต้องการก็คือ อาชีพการงานที่มั่นคงมากพอ และช่วยประคองให้เขาสามารถช่วยเมียเก่าแบ่งเบาภาระเลี้ยงดูลูกได้อย่างไม่ติดขัด

แต่ก็ด้วยความที่งานดีๆในวันนี้ มันหาได้ยากยิ่งซะเหลือเกิน เลยเป็นเรื่องที่ทั้งจำเป็นและบังเอิญให้เขาได้รับงานเป็นรปภ.กะกลางคืน ที่ พิพิธภัณฑ์ประวัติศาสตร์ธรรมชาติ ...มีให้บังเอิญได้งานที่ไม่เต็มใจยังไม่พอ ยังบังเอิญต้องมาพบเจอกับเรื่องที่แปลกประหลาดยากที่ใครเขาจะเชื่อได้ลงอีก ...แค่คืนแรก เขาก็เจอดีจากเหล่าสิงสาราสัตว์ และมนุษย์มีตัวตนในประวัติศาสตร์ ซะแล้ว

เป็นใคร ใครจะไปเชื่อได้ล่ะว่า ...'รูปปั้น(หุ่นขี้ผึ้ง)ในพิพิธภัณฑ์' จะสามารถเคลื่อนไหวได้ และมันก็มีชีวิต พูดได้ โต้ตอบกับมนุษย์ตัวเป็นๆได้เอาซะอย่างงั้น

ด้วยความที่ใจหนึ่งก็กลัวไม่คุ้มกับค่าจ้าง และอีกใจหนึ่งก็ยังรู้สึกไม่คุ้มกับการเสี่ยงตาย ลาร์รี่ก็พาลแทบจะถอนใจเมื่อผ่านพ้นคืนแรกไป ...แต่อีกใจหนึ่งที่สำคัญกว่ามันอยู่ที่ ลูกชายของเขาเอง ก็ตั้งความหวังเอาไว้คิดว่า พ่อจะมีใจรักในอาชีพนี้บ้าง หลังจากที่ต้องเปลี่ยนงาน เปลี่ยนบ้านเป็นว่าเล่นมาเสียนาน

สำหรับสุดท้ายแล้ว นายลาร์รี่ แดลีย์ (ผู้เป็นอัจฉริยะในการเปิดหลอดไฟแบบดีดนิ้ว) จะรอดพ้นซึ่งด่านกับดักแสนท้าทายและช่วงเวลาสุดอันตราย กลายเป็นอัจฉริยะข้ามคืนคนต่อไปได้หรือไม่ได้นั้น ...อันนี้ ไม่ต้องใช้สมองคิดการมากกับผลสรุป และแนะให้เปลี่ยนไปเอาใจสนุกลุ้นความฮากับหนังซะให้ฉ่ำกรามจะดีไม่น้อย

ผมมั่นใจ และกล้าการันตีได้ว่า "Night at the Museum" เป็นหนังที่คุ้มค่าในการจ่ายเงินไปดูที่โรง ... ซึ่งถ้าคุณเคยรู้สึกว่า นี่คงเป็นหนังตลกดาษๆอีกเรื่องหนึ่ง ที่เอาพลอต Jumanji มายำใหม่แล้วละก็ คุณคิดผิดมหันต์เลยทีเดียว...

ผลงานการกำกับ ของ "ชอว์น เลวี่ย์" (Cheaper by the Dozen , Pink Panther) ในหนนี้ มีความสนุกให้ได้รับชม ตั้งแต่ต้นจนจบเรื่อง ....เรื่องของความกระหึ่มในเสียงฮาหายห่วงไปได้ เพราะทุกความถูกใจจะมีเสียงดังสัมทับขึ้นมาเป็นกระพรวน (อย่างน้อยหนึ่งเสียงก็จากผมคนนี้คนหนึ่ง) ในเวลาที่หนังปล่อยมุข

แม้ว่าหนังจะมีพลอต แนวทางการเดินเรื่องที่เป็นสูตรสำเร็จเดิมๆ ไม่ใหม่ ไม่แปลก แต่มันก็สามารถสนุกของมันได้ด้วยการสร้างเรื่องราวที่มีอะไรมากไปกว่านั้นอีก เช่น การเอาประวัติศาสตร์ของจริงมาโยงใยกันกับความเป็นหนัง การใส่ลูกเล่นทางความสัมพันธ์ระหว่างตัวละครต่างๆ (ทหารโรมัน กัดกันกับ คาวบอยมะริกัน ,ท่านรูสเวลล์ ตกหลุมรัก ซาคาวาเจีย ,เดกซ์เตอร์ ชอบรังแก ลาร์รี่) รวมไปถึงการสร้างตลกสถานการณ์ให้ แดลีย์ ได้เป็นทั้งฝ่ายรับและฝ่ายรุก คนดูได้เฮในตอนที่เขาโดนแกล้ง และก็ฮาในตอนที่เขาได้เอาคืน

และที่มากไปกว่านั้น ในความคาดคิดของผมก็คือ เรื่องราวที่มีแง่มุมข้อคิด ...โดยใช้ตัวละคร แดลี่ย์ เป็นตัวแทนให้หนังได้บอกอะไรๆกับคนดู ทั้งในเรื่องที่เขาเป็นพ่อผู้ปวกเปียกต่อการทำงาน และเรื่องที่เขาเป็นรปภ.ผู้ท้อแท้ต่อการอดทน หนังทำให้เรารู้ว่า "เราเองก็สามารถที่จะยิ่งใหญ่ในสิ่งที่เราทำได้"

"เบน สติลเลอร์" ใช้พรสวรรค์ความตลกที่เขามีล้นเหลือ มาเคล้ารวมกับความสามารถในทางดรามาที่อาจจะมีไม่มาก แต่ก็เพียงพอต่อการสวมบท แดลีย์ ได้ดี ...ในขณะที่ฉากฮาๆทั้งหลายได้เขาคนนี้ เป็นตัวชงมุข ตัวประกอบคนอื่นๆก็คือ ตัวตบชั้นดีที่ทำให้มุขใช้การได้ไม่มีขัดข้อง ไม่ว่าจะเป็นสิงสาราสัตว์ (เจ้าทีเร็กซ์ยักษ์เขื่องเชื่องอย่างหมาน้อย ,เด็กซ์เตอร์แสนซน) หรือกระทั่งคนในประวัติศาสตร์ (เท็ดดี้ รูสเวลล์ ,แอตทิลา เดอะ ฮันท์ ,คริสโตเฟอร์ โคลัมบัส) ก็ถูกจับเอามาเล่นให้เป็นตัวขโมยซีนขโมยฮา เป็นเสน่ห์ที่ช่วยเสริมความสนุกให้เข้มข้นเต็มรสคอมเมดี้ โดยที่ไม่ลืมจะเอาตัวละครเหล่านั้นมาผูกกันกับการกระทำในชีวิตจริงของพวกเขา (ยังมีหนังบางเรื่องที่ล้อเลียนคนในประวัติศาสตร์ซะเสียๆหายๆ แต่กับเรื่องนี้แล้ว ไม่ใช่เลย) "โรบิน วิลเลี่ยมส์" เป็นหนึ่งตัวขโมยซีนที่สำคัญ ทุกๆฉากที่มีเขา ฉากๆนั้นจะกลายเป็นฉากที่มีความสำคัญต่อตัวหนังในทันที ซึ่งขึ้นอยู่กับว่า หนังจะเรียกใช้พรสวรรค์ด้านไหนของนักแสดงมากความสามารถผู้นี้

ส่วนงานเทคนิค ก็พร้อมสรรพไปด้วยความแนบเนียน ... ภาพซีจี เก็บรายละเอียดได้ครบถ้วน ไม่รู้สึกสะดุดตา ดูได้จาก โครงกระดูกทีเร็กซ์ ซึ่งเคลื่อนไหวได้เร็วรี่เหมือนมีชีวิตจริงๆ ,การถ่ายภาพ-ตัดต่อ ก็ช่วยกระตุ้นต่อมความสนุกได้ในฉากแอ๊คชั่นขายความตื่นเต้น ,ดนตรีประกอบออเครสตร้า ก็เข้ากันได้ดีกับการสร้างภาพความยิ่งใหญ่ของพิพิธภัณฑ์แห่งนี้

Night at the Museum ... สนุกในแนวทางที่มันเดินไป และตลกในมุขขำที่มันปูมา หนังเรื่องนี้เพียบพร้อมไปด้วยคุณสมบัติของความเป็นหนังขายบันเทิงที่แฝงคุณภาพ และมีอะไรๆที่มากไปกว่าการเป็นแค่หนังดูฆ่าเวลาอีกเรื่องหนึ่ง ถ้าตังค์ยังเหลือจากเที่ยวปีใหม่ แล้วไม่รู้จะใช้เพื่อรีแลกซ์อะไร ก็ขอชวนไปเสียอีกสักนิด เจียดอีกสักหน่อย เพื่อสร้างความ(ฮา)ประทับใจในการดูหนังต้อนรับปีหมู

ขอแนะนำ...ครับ

เกรด A-

ขอเชิญทุกท่านเสนอความคิดเห็นกัน...
1 Comment ของคุณ คือ 1 Happy ของเจ้าของบล็อก ขอบคุณมากครับ

Create Date : 03 มกราคม 2550

Last Update : 5 มกราคม 2550 18:12:01 น.

3 comments

Counter : 2782 Pageviews.

ไม่ชอบดาราคนนี้ค่ะ

แต่เท่าที่อ่านความเห็นเกี่ยวกับหนังเรื่องนี้มาสองสาม
ความเห็น

ชักอยากจะไปดูซะแล้วซิคะ

ยังเกาะกระแส ปีใหม่
ขออวยพรต่ออีกสักวันสองวันนะคะ

Each moment in a day
has its own value.
Morning brings HOPE,
Afternoon brings FAITH,
Evening brings LOVE,
Night brings REST,
Hope you will all of them everyday.
HAPPY NEW YEAR.

โดย: โสดในซอย

วันที่: 3 มกราคม 2550 เวลา:18:46:27 น.

ไปดูมาแล้วครับ...สนุกมากๆเลย....
แต่ว่าไปดูภาคไทยมาอ่ะครับ......ไม่ได้ดูภาคซาว์แทร็ก
ชอบหลายๆฉากในเรื่องนี้มากเลย ดูไปขำไป....

โดย: suthan (ราม-ไทย-จีน

) วันที่: 5 มกราคม 2550 เวลา:8:55:53 น.

ชื่อของกษัตริย์อียิปต์ที่เป็นเจ้าของแผ่นศิลานั้น
มีชื่อว่าไรหรอคับ เอาเปนภาษาไทยกับอังกฤษน๊า
ใครรู้บอกทีคับ

โดย: .. IP: 58.10.231.152 วันที่: 6 เมษายน 2550 เวลา:0:51:58 น.