..หนึ่งถ้วยกาแฟ.. ถ้วยสุดท้าย...สุดท้อง... หนึ่งถ้วยกาแฟ ตอนจบ คลิกอ่าน ถ้วยที่ 1 คลิกอ่าน ถ้วยที่ 2 คลิกอ่าน ถ้วยที่ 3 คลิกอ่าน ถ้วยที่ 4 คลิกอ่าน ถ้วยที่ 5 คลิกอ่าน ถ้วยที่ 6 คลิกอ่าน ถ้วยที่ 7 (พิเศษ 1) คลิกอ่าน ถ้วยที่ 8 (พิเศษ 2) คลิกอ่าน ถ้วยที่ 9 (พิเศษสุดท้าย) คลิกอ่าน ถ้วยที่ 10 คลิกอ่าน ถ้วยที่ 11 ตามหา "บาริสต้าปลาย" ที่แมคคาเฟ่ Coffee Prince กับ หนึ่งถ้วยกาแฟ ถ้วยสุดท้าย...สุดท้อง... ปลายนั่งซุกตัวอย่างหมดอาลัยตายอยากอยู่ตรงมุมห้อง ตอนที่พี่ปิ่นผลักประตูเข้ามา พี่ปิ่นส่ายหน้ากับภาพที่เห็นแล้วเริ่มบ่น “แกเลิกทำตัวแบบนี้เสียทีเถอะ ปลาย ไม่รู้หรือว่าพ่อกับแม่เป็นทุกข์มากแค่ไหน” ดวงตาเรียวยาวนั้นเหลือบขึ้นมองพี่สาว มันแห้งแล้งจนผู้เป็นพี่ใจหาย “ข้าวปลาก็ไม่ลงไปกิน ทำแบบนี้มีประโยชน์อะไร ถ้าเขาไล่แกออกแล้ว อย่างมากที่สุดก็แค่หางานใหม่ มานั่งจมอยู่กับความเศร้าอยู่ได้” พี่ปิ่นยังพูดต่อเรื่อย ๆ ขณะที่สาวเท้าเข้ามาใกล้ แล้วฉุดน้องสาวให้ลุกขึ้น “ลุกขึ้น ๆ มีคนมาหา” “ใคร” เสียงของปลายแหบแห้งจนเจ้าตัวเองก็ยังตกใจ “ไม่แน่ใจเหมือนกันว่าเซเลอร์มูน หรือพาวเวอร์พัฟเกิร์ล” คำตอบนั้นน่าจะทำให้ปลายหัวเราะได้ แต่ไม่ใช่ตอนนี้ พาร่างไร้ชีวิตชีวาของตัวเองลงมาพบ “แขก” ซึ่งไม่ต้องเดาก็รู้ว่าคือ จินนี่ เพื่อนรัก พอพาปลายมาถึงห้องรับแขกที่จินนี่รออยู่แล้ว พี่ปิ่นก็ปลีกตัวออกไป จินนี่มองตามตาไม่กระพริบ “พี่สาวพี่ปลายสวยมาก ๆ เลย” เมื่อไม่มีอาการตอบสนองใด ๆ จากปลาย จินนี่จึงเพิ่งนึกขึ้นมาได้ว่า ไม่ใช่เวลาจะมาชื่นชมความงามของใคร เพราะสภาพของเพื่อนร่วมงานฟ้องอยู่ชัดเจนว่า ไม่ต้องการรับรู้เรื่องอะไรของใครทั้งนั้น “พี่ปลายเป็นเอามากเลยนะเนี่ย ผอมซูบไปเลย” เงียบอีก ปลายไม่ขยับปาก สายตาก็มองทอดไปทางอื่น เหมือนไม่รับรู้ว่ามีใครนั่งอยู่ด้วยอีกคน “เลิกเศร้าได้แล้ว จินนี่มาตามพี่ปลายไปทำงาน” คราวนี้ได้ผล หน้าที่ไร้ความรู้สึกนั้น หันขวับมาทางจินนี่ทันที “อะไรนะ” ทำไมปลายจะไม่อยากไป ปลายอยากไปทำงานใจจะขาด แต่เมื่อนึกถึงคำพูดของพี่จิ๋วในวันนั้นแล้ว ปลายก็กลับห่อเหี่ยวลงอีกครั้งหนึ่ง ‘แมคคาเฟ่ของเราขายชื่อเสียง กาแฟของเรามีสูตรที่แน่นอน ลูกค้าของเราต้องได้ความอร่อยเท่าเทียมกันทุก ๆ ถ้วย ไม่ใช่ว่ามีสูตรอะไร นึกจะเสิร์ฟให้ลูกค้าก็ทำได้ ถ้าปลายมีสูตรกาแฟที่คิดว่าดี ก็ส่งมาให้ทางส่วนกลางพิจารณาก่อน หากได้รับการอนุมัติ ก็เป็นไปได้ที่สูตรของปลายจะได้มาอยู่ในเมนูกาแฟของร้านเรา แต่ไม่ใช่ด้วยวิธีนี้’ ‘ปลายไม่ได้ตั้งใจ’ ยังจำเสียงพึมพำแหบแห้งของตัวเองได้สนิทใจ ‘ตอบพี่แบบนั้นไม่ได้หรอกปลาย เพราะเราเป็นมืออาชีพ กาแฟทุก ๆ ถ้วยที่บาริสต้าทำให้ลูกค้า เราต้องมั่นใจ ความผิดครั้งนี้ พี่คงช่วยอะไรปลายไม่ได้จริง ๆ’ ‘พี่จิ๋วจะไล่ปลายออกเหรอคะ’ เสียงนั้นเบาหวิว ...ขอให้ปลายเดาผิดเถอะ... ‘พี่ยังไม่ตัดสินใจตอนนี้ แต่ขอพักงานปลายก่อนก็แล้วกัน’ เพียงคำพูดสั้น ๆ ของพี่จิ๋ว ก็สามารถทำให้ปลายรู้สึกเหมือนตกจากที่สูงลงมากองอยู่กับพื้นได้ หมดสิ้นแล้ว..งานที่ปลายรักและทุ่มเท “พี่จิ๋วสั่งพักงานพี่” กล้ำกลืนบอกกับจินนี่ไป ทั้งที่หัวใจปวดตุบ ๆ “รู้แล้ว ตอนที่จินนี่รู้เรื่อง ก็ไม่สบายใจมากเลยนะ เพราะพี่ปลายถูกทำโทษก็เพราะจินนี่ ถ้าพี่ปลายโดนไล่ออก จินนี่ก็คง...” “จินนี่ก็จะลาออกตามพี่” ปลายเดา “ไม่” คำตอบนั้นซื่อ ๆ แต่หนักแน่น “แต่จินนี่คงรู้สึกผิดไปตลอดชีวิต” ..เพื่อนนะเพื่อน.. “ทั้งจินนี่และพนักงานกะอื่นในสาขาเรา รวมตัวกันไปช่วยพูดเรื่องพี่ปลาย แต่พี่จิ๋วใจแข็งมาก” จินนี่เล่าเรื่อย ๆ ในขณะที่ปลายนั่งนิ่งอย่างปวดใจ “ตอนหลังจินนี่ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าใครเป็นคนช่วยพูด จู่ ๆ พี่จิ๋วก็ใจอ่อน” คงจะเป็นพี่ก้องนั่นแหละที่ช่วยพูดให้ปลาย ปลายนึกขอบคุณอยู่ในใจ ในช่วงวิกฤตของชีวิตนี่เอง ที่จะได้รู้ซึ้งถึงน้ำใจของคนรอบข้าง “พี่จิ๋วใจอ่อน แสดงว่ายอมให้พี่กลับเข้าทำงานอย่างนั้นเหรอ” น้ำเสียงของปลาย กลับมามีชีวิตชีวาอีกครั้ง “ค่ะ พี่ปลายไปทำงานวันนี้เลยนะ จินนี่มารับ” จินนี่บอก “พี่ปลายรู้ไหม คุณซาโตชิมาหาทุกวันเลยนะ หน้าเครียดคล้ำเหมือนคนโดนของเลย สงสารเขาจะแย่” แต่หูของปลายอื้อไม่ได้ยินอะไร ตั้งแต่ได้ยินว่าพี่จิ๋วยอมให้กลับเข้าไปทำงานได้นั่นแล้ว หลายวันทีเดียวที่ไม่ได้มาที่แมคคาเฟ่ แต่ร้านนี้ยังอบอุ่นเสมอสำหรับปลาย ปลายอดจะรู้สึกเกร็ง ๆ ไม่ได้ ตอนที่เดินเข้าไปหาพี่จิ๋ว ทั้ง ๆ ที่ปกติ พี่จิ๋วเป็นคนที่ใจดีที่สุดในความรู้สึกของปลาย แต่ตอนนี้รู้แล้วว่า สำหรับเรื่องงาน พี่จิ๋วเอาจริงเอาจังเสมอ “พี่จิ๋ว ปลายมาแล้วค่ะ” ปลายยกมือไหว้พี่จิ๋ว ใบหน้าซูบซีดนั้น ทำให้พี่จิ๋วนึกสงสารจับใจ การสั่งพักงานปลาย เป็นสิ่งที่ต้องฝืนใจทำที่สุดแล้วในชีวิตของการเป็นผู้จัดการ “เอาละนะ ก็กลับมาทำงานด้วยกันอีกหน” พี่จิ๋วกล่าวต้อนรับ ด้วยน้ำเสียงที่ฝืนให้รื่นเริง แอบซ่อนความสะเทือนใจไว้ภายใน “พี่ก็ไม่อยากจะพูดเรื่องเก่า แต่ว่าขอบอกให้ปลายรับรู้อีกครั้งว่า บาริสต้าเป็นงานที่เราต้องให้ใจเต็มร้อย ขออย่าให้มีความผิดพลาดเกิดขึ้นอีก เพราะพี่คงให้อภัยปลายไม่ได้อีกแล้ว” “ขอบคุณพี่จิ๋วมากค่ะ ปลายจะไม่ยอมให้เกิดเหตุการณ์แบบนั้นขึ้นอีกอย่างแน่นอน” “อย่าขอบคุณพี่เลย ไปขอบคุณแอ๋มกับก้องเถอะ เพราะเขามาช่วยรับรองการทำงานของปลาย ทำให้พี่ต้องกลับมาพิจารณาทบทวนอีกครั้งหนึ่ง โดยเฉพาะแอ๋มนั้น ถึงกับบอกว่า ถ้าไม่ให้ปลายกลับเข้ามาทำงาน เขาจะขอลาออกด้วย” คำตอบของพี่จิ๋ว ทำให้ปลายถึงกับอึ้ง พี่แอ๋มน่ะหรือ? ...ไม่น่าเชื่อเลย... หลาย ๆ ประโยคต่อมาของพี่จิ๋ว ยิ่งทำให้ปลายรู้สึกตัวว่า ที่ผ่านมา ปลายเข้าใจผิดมาโดยตลอด ที่คิดว่าพี่แอ๋มไม่เคยมีความเอื้อเอ็นดูปลายในฐานะรุ่นน้อง ในความเป็นจริง พี่แอ๋มจะคอยประคับประคองอยู่ห่าง ๆ ตลอดเวลาโดยที่ปลายไม่รู้ตัวต่างหาก ถ้าใครบอกว่าไม่มีมิตรภาพในเพื่อนร่วมงาน ปลายคงจะต้องขอเถียง “แอ๋มบอกว่า วันนั้นลูกค้าเยอะมาก แต่แอ๋มกับก้องก็ยังไปพักกันตามเวลา ทิ้งให้ปลายกับจินนี่ทำงานกันตามลำพัง แอ๋มก็เลยรู้สึกว่าเป็นความผิดของเขาส่วนหนึ่งด้วย” “ไม่ใช่ความผิดของพี่แอ๋มสักหน่อย” ปลายพูดอุบอิบในลำคอ “เรื่องลูกค้าคนนั้นน่ะ เขาก็กลับมาอีกนะ ยังมาขอสั่งกาแฟที่ปลายทำอีกด้วย บอกว่าติดใจ ชอบรสชาตินั้น แต่พอพี่บอกว่า ให้ปลายพักงานไปแล้ว เขาก็วิตกใหญ่เลย ไม่คิดว่าเหตุการณ์มันจะรุนแรงขนาดนี้ และยังบอกพี่ว่า อยากจะให้ปลายกลับมาทำงานอีก” ปลายยิ้มแป้น ถึงอย่างไรก็อดจะภาคภูมิใจกับกาแฟสูตรที่คิดค้นขึ้นมานั้นไม่ได้ แม้จะทำให้เกือบตกงานก็ตามที “ทุกคนเห็นตรงกันหมดว่า ปลายควรจะได้กลับเข้ามาทำงาน แอ๋มบอกว่าแค่ปลายไม่ได้เข้าแข่งเป็นตัวแทนบาริสต้าของแมคคาเฟ่ ก็เป็นการทำโทษที่แรงที่สุดสำหรับปลายแล้ว” ปลายสลดไปวูบหนึ่ง พี่แอ๋มพูดถูก ปลายเสียใจมากจริง ๆ แต่จะเสียใจมากกว่านี้ถ้าต้องโดนไล่ออกจากงานที่รักมากที่สุด “จริงซิคะ แล้วใครได้เป็นตัวแทนของสาขาเราคะ” “พี่เลือกแอ๋มจ้ะ กาแฟของแอ๋มทำเสร็จครบถ้วนสมบูรณ์แบบภายในเวลาที่กำหนด และกาแฟสูตรเฉพาะของแอ๋มก็รสชาติดีมาก ๆ ปลายน่าจะได้ลองชิมนะ” “เหมาะสมแล้วละค่ะ พี่แอ๋มเป็นคนเก่งมาก ๆ รวมทั้งเป็นคนดีด้วย ครบถ้วนทั้งรูปสมบัติ คุณสมบัติ ทรัพย์สมบัติจริง ๆ” ปลายพึมพำ “ทรัพย์สมบัติ?” พี่จิ๋วทวนคำ “แอ๋มเนี่ยนะ.. แอ๋มก็ไม่ได้เป็นคนรวยอะไรนี่” “อ้าว ก็ปลายเห็นพี่แอ๋มขับรถยุโรป นึกว่าเป็นคุณหนูตระกูลใหญ่โต” พี่จิ๋วหัวเราะลั่น จนเนื้อตัวกระเพื่อม “โอ๊ย ใครบอกกัน แอ๋มไปช็อปปิ้งตามห้าง แล้วส่งฉลากชิงโชคได้รถมาคันนึง นี่ก็ลงโฆษณาขายรถในหนังสือพิมพ์อยู่ เห็นบอกว่า ถ้าขายได้ จะปิดแมคคาเฟ่เลี้ยงกันเลย” ...อีกแล้วหรือนี่...ปลายมองอะไรไม่ลึกซึ้งถึงแก่นเลยสักเรื่องเดียวจริง ๆ... “พี่ปลาย คุณซาโตชิมาแน่ะ” จินนี่บอก น้ำเสียงนั้นมีแววล้อเลียนโจ่งแจ้ง จนปลายต้องค้อนให้ วันนี้เป็นวันที่ลูกค้าไม่มาก แต่ปลายก็ไม่อาจจะใช้เวลางานไปนั่งคุยในเรื่องส่วนตัวได้ ซาโตชิสั่งลองแบล็คเหมือนเคย เมื่อปลายนำไปเสิร์ฟ เขาก็พูดเหมือนรู้ใจ “ใกล้เวลาเลิกงานแล้วใช่ไหม ผมรอคุยกับปลายตอนเลิกงานนะครับ” พอเลิกงาน และปลายเดินออกมานอกร้าน ก็เห็นซาโตชิยืนยิ้มกว้างรออยู่แล้ว จินนี่ทักทายเขาด้วยการโค้งให้ แล้วหันมายักคิ้วหน้าทะเล้นใส่ปลาย “ไปก่อนแล้วนะ พี่ปลาย เที่ยวเผื่อจินนี่ด้วย” จะไปเที่ยวที่ไหนได้ นอกจากหาร้านเงียบ ๆ แถวนั้นสักร้าน เพื่อจะนั่งคุยกัน “ให้ปลายเลือกร้านครับ ร้านไหนก็ได้ ยกเว้นร้านกาแฟ เพราะผมเข้าแต่ร้านแมคคาเฟ่เท่านั้น” ...แหม...พูดเอาใจกันด้วยนะ ซาโตชิ... ร้านอาหารที่ปลายกับเขาเข้าไปนั่ง เป็นร้านเล็ก ๆ ไม่ไกลจากแมคคาเฟ่นัก เมื่อได้ที่นั่งและได้อาหารตามที่สั่งไว้แล้ว ซาโตชิก็เริ่มพูดทันที ท่าทางเหมือนคนที่อัดอั้นตันใจมานาน “ปลายหายไปหลายวัน ผมคิดถึงมาก ๆ” “ปลายโดนทำโทษ” ปลายบอกเขาไปตามความจริง “จินนี่บอกผมแล้ว ผมตกใจมาก” ...ยายเพื่อนช่างพูด ไม่เคยเก็บอะไรไว้ได้สักอย่างเลยใช่ไหมนี่... ปลายคิดในใจอย่างเซ็ง ๆ “จินนี่บอกว่า คุณซาโตชิมาหาปลายหลายครั้ง” “ครับ ผมมีเรื่องจะมาบอก” แล้วเขาก็กระแอม “บริษัทจะส่งผมกลับไปประจำบริษัทแม่ที่ญี่ปุ่น” นี่มันข่าวดีหรือข่าวร้ายกัน ปลายงง ๆ เหมือนถูกทุบ ได้แต่นั่งนิ่ง พูดอะไรไม่ออก ซาโตชิ เป็นคนที่น่าสนใจ เขาเป็นสุภาพบุรุษ แม้จะไม่ใช่ผู้ชายคนแรกที่เข้ามาจีบปลาย แต่ก็เป็นคนแรกที่ปลายให้ความสนใจอยากจะสานต่อไมตรีด้วย ช่างเหมือนกับสวรรค์แกล้ง ที่ทำให้เขาต้องแยกจากปลายไปในเวลาอันสั้นอย่างนี้ เงียบกันไปสักครู่ เขาก็เอ่ยขึ้นตะกุกตะกัก น้ำเสียงเขินจัดว่า “ผมอยากชวนปลายไปอยู่กับผมที่โน่น” ...โอ้โฮ...มาแรง ... “หรือจะไปดูความเป็นอยู่ของครอบครัวผมก่อนก็ได้ แล้วปลายค่อยตัดสินใจ” “คือ...” ปลายอึกอัก สนใจเขาอยู่ก็จริง แต่ถึงขั้นตกลงปลงใจ หรือจะตามไปดูบ้านช่องกันถึงญี่ปุ่น คงจะยังไม่ใช่เวลานี้ “แล้วคุณซาโตชิจะกลับมาเมืองไทยอีกหรือเปล่า” “ก็คงหลังจากสองปีนี้ไปแล้ว ผมคงจะกลับมาอีกครั้ง เพื่อรับตำแหน่งที่สูงขึ้น” “ปลายมีพ่อแม่ ญาติพี่น้องอยู่ที่นี่ และปลายเองก็ยังมีฝัน ที่ยังทำไม่สำเร็จ ถ้าหากจะต้องไปอยู่ไกลขนาดนั้น คงไม่สะดวกนัก” ปลายพูดช้า ๆ อย่างพยายามถนอมน้ำใจที่สุด “แต่อีกสองปีข้างหน้า เมื่อคุณกลับมา และยังไม่เปลี่ยนใจไปจากปลาย เราทั้งสองคนยังมีโอกาสที่จะมาคบหาดูใจกันอย่างจริงจัง มันจะดีกว่าไหมคะ” “ปลายมีความฝันอะไรหรือ” “ปลายอยากชนะเลิศบาริสต้าโลก” ปลายตอบ ซาโตชิตาเหลือก “ขอแค่ เป็นตัวแทนบาริสต้าของแมคคาเฟ่ ไม่ได้หรือ” โอ้โฮ..ต่อรองยังกะซื้อผักในตลาด “ทำไมคะ คุณไม่เชื่อฝีมือของปลายเหรอ คิดว่าปลายไปไม่ถึงใช่ไหม” เสียงงอน ๆ ของปลาย ทำให้ซาโตชิรีบระล่ำระลักตอบ “เชื่อซิ ผมเชื่อ ปลายมีความตั้งใจ และเอาจริงเอาจังกับงานมาก แต่บาริสต้าโลก เป็นการรวบรวมบาริสต้าจากทุกหนทุกแห่ง จะต้องทุ่มเทมากมายเหลือเกิน ผมไม่อยากจะรอปลายนานมากจนเกินไป” เสียงนั้นทั้งออดทั้งอ้อน จนปลายแทบจะละลาย “งั้นขอเป็นบาริสต้าแห่งประเทศไทยก็แล้วกันนะคะ” ...เห็นว่าเป็นคนกันเองหรอกนะ เลยยอมลดให้... ซาโตชิพ่นลมออกทางปาก ท่าทางโล่งอก “ถ้าอย่างนั้น ปลายตั้งใจทำงานของปลายอยู่ที่นี่นะครับ อีกสองปี ผมจะกลับมาทวงสัญญา” “ค่ะ ปลายไม่ไปไหนทั้งนั้น กลับมาเมื่อไรก็จะเจอปลายอยู่กับเครื่องชงกาแฟนี่แหละ” จินนี่เคยรบเร้าถามครั้งแล้วครั้งเล่าว่า ‘พี่ปลาย ทำไมต้องมียางลบอยู่บนหัวดินสอด้วย’ ปลายไม่เคยตอบจริง ๆ จัง ๆ สักครั้ง มีเพียงการตอบติดตลกกลับไปว่า “มีอยู่ตรงหัวดินสอก็ถูกต้องแล้วนี่ ถ้ามียางลบอยู่ที่ไส้ดินสอ แล้วจะเขียนได้ยังไงกันล่ะ” มาวันนี้ ปลายนึกเตือนตัวเองอยู่ในใจ ที่ต้องมียางลบอยู่บนหัวดินสอก็เพราะว่า คนเราผิดพลาดกันได้ และเมื่อความผิดพลาดนั้น ก็สามารถแก้ไขได้เช่นกัน ยามใดที่เขียนผิด ก็ใช้ยางลบลบออกไป แต่ต้องไม่ผิดซ้ำซาก จนยางลบหมดก่อนดินสอ ไม่ว่าจะเรื่องการงานหรือเรื่องรัก จึงจำเป็นต้องมียางลบอยู่บนหัวดินสอเสมอ เขาถือโอกาสช่วงที่ปลายกำลังเผลอตัว ดึงมือของปลายไป และยังไม่ทันได้ตั้งตัว ซาโตชิก็สวมแหวนเข้าที่นิ้วนางซ้ายของปลายอย่างถือวิสาสะเต็มที่ “จองไว้ก่อนนะ” เขาบอกอย่างนั้น พร้อมสายตากรุ้มกริ่ม นิ้วนางซ้ายที่เคยว่างเปล่าของปลาย บัดนี้มีแหวนหยกเขียวอร่ามสวมอยู่ แหวนวงนั้นให้ความรู้สึกเย็นผิวแต่ในขณะเดียวกันกลับให้ความอบอุ่นอย่างประหลาด ปลายมองหน้าหนุ่มจากแดนอาทิตย์อุทัยตรงหน้า พร้อมกับยิ้มให้เขา แม้เมื่ออยู่ใกล้ซาโตชิ จะรู้สึกได้ถึงความผูกพันจริงจังที่เขามีให้สักเพียงใด แต่การจะทุ่มเทหัวใจให้ใครสักคน ก็ควรจะต้องใช้เวลาศึกษากันและกันเพื่อความแน่ใจในระดับหนึ่ง เพราะปลายไม่มียางลบมากพอที่จะลบความผิดหวังในเรื่องของความรักออกไปจากหัวใจได้หมดจด ปลายมั่นใจว่า เมื่อบรรลุถึงความสำเร็จของการเป็นบาริสต้าเรียบร้อยแล้ว หากปลายทางความฝันของปลายมีซาโตชิรออยู่ เมื่อนั้นปลายก็จะไม่ไขว่คว้าค้นหาอะไรอีกต่อไปแล้ว “ปลายจะรอนะคะ คุณซาโตชิก็คงจะรอปลายได้เหมือนกัน แค่สองปีไม่นานนักหรอกค่ะ” เสียงของปลายอ่อนหวานยิ่งกว่าครั้งไหน ๆ “ไม่นานหรอกครับ ผมรอปลายมาชาติหนึ่งแล้ว ยังรอได้เลย” คำตอบนั้นทำให้ปลายเลิกคิ้ว แล้วถามกลับไปอย่างสงสัย “ว่าอะไรนะคะ” จบลงแล้วค่ะ เรื่อง “หนึ่งถ้วยกาแฟ” หวังว่าเพื่อน ๆ จะได้รับความสุขความสำราญกันพอสมควรนะคะ แล้วพบกับเรื่อง “หัวใจไร้รัก” ตอนต่อไป ในคราวหน้านะคะ   Create Date : 24 ตุลาคม 2551 140 comments Last Update : 24 ตุลาคม 2551 12:03:34 น. Counter : 15042 Pageviews. Share Tweet

เย้ เย้ ลงชื่ออ่านตอนนี้คนแรกด้วย   โดย: pataramin 24 ตุลาคม 2551 12:02:38 น.

ขอบคุณสำหรับคำอวยพรวันเกิดนะคะ ขอให้คุณโสดในซอยมีความสุขมากๆ เช่นกันค่ะ ^^   โดย: ป่ามป๊าม IP: 58.9.6.53 24 ตุลาคม 2551 12:03:22 น.

สวัสดีครับ สบายดีไหมเอ่ย   โดย: พยัคฆ์ร้ายแห่งคลองบางหลวง 24 ตุลาคม 2551 12:31:39 น.

อีก 2 ปี ข้างหน้า จะมี SEASON 2 หรือเปล่า ขอบคุณเรื่องราวดีๆ ที่เขียนให้เพื่อนๆ ได้อ่านกัน ปลายปีจะโหวต งานเขียนยอดเยี่ยมให้ จขบ.เลย   โดย: รุ้งสวยฟ้าใส 24 ตุลาคม 2551 12:44:01 น.

จบลงอย่างอบอุ่นค่ะ ..หนึ่งถ้วยกาแฟ.. แอบอิจฉาความรักของปลายจังเลย เอาเป็นว่าขอสมัครเป็นแฟนคลับ คอยติดตามอ่านเรื่องสั้นของคุณวี นะคะ ...หัวใจไร้รัก...   โดย: pakwadee 24 ตุลาคม 2551 12:45:57 น.

อ่านแนวหวานๆของคุณวีไม่เคยผิดหวังครับ อยากให้มีภาคต่อ ให้ปลายได้สมหวังมีความสุข ยังไม่อยากให้จบ จะรออ่านนะครับ   โดย: ในนามของความเหงา 24 ตุลาคม 2551 12:52:06 น.

ยังไม่อิ่มเลย จบซะแล้ว........... อย่าให้รอนานนะคะ “หัวใจไร้รัก”อิอิ   โดย: jacky IP: 202.28.25.50 24 ตุลาคม 2551 12:55:54 น.

มาลงชื่อว่าอ่านจนจบแล้วค้าบบบบ พี่วีสบายดีเนอะ   โดย: น้ำผึ้งไหม้ IP: 125.24.141.168 24 ตุลาคม 2551 13:06:06 น.

๙ สวัสดีครับ คุณวี.... วันนี้วันศุกร์ ... มีความสุข นะครับ   โดย: เซียน_กีตาร์ 24 ตุลาคม 2551 13:18:48 น.

หวัดดีค่ะ แวะมาทักทายกันนะคะ น่าจะมีภาคสอง แบบว่ามีมือที่สามเข้ามาทดสอบความหนักแน่นของคนทั้งสองนะคะเนี่ย อิอิ   โดย: หอมกร 24 ตุลาคม 2551 13:21:33 น.

แวะมาทักทายสวัสดีคะ น้องวี วันนี้วันศุกร์แว๊วววว....มีความสุข มาก มาก กับทุกช่วงของชีวิตนะก๊าบ   โดย: หนุ่มน้อยแห่งลุ่มแม่น้ำบางปะกง 24 ตุลาคม 2551 13:28:29 น.

ขอลงชื่อค่ะว่าอ่านจบแล้ว รออ่านต่อไปค่ะ   โดย: pimpagee 24 ตุลาคม 2551 13:32:36 น.

ถ้วยสุดท้าย หวานจับใจเลย ^^   โดย: เซียวฟง(ผีเฮี้ยน) IP: 203.146.147.13 24 ตุลาคม 2551 13:34:29 น.

ว้าวววว~ จบแบบแฮปปี้เอนดิ้ง โรแมนติกเล็กๆ อิอิ ซาโตชิน่ารักจริงๆค่ะ อุตส่าห์รอปลายมาตั้งชาติหนึ่ง สุดยอดจริงๆนะ ^_^   โดย: Artasi@ 24 ตุลาคม 2551 13:36:41 น.

ขอบคุณที่มาอวยพรนะคะ ยินดีที่ได้รู้จักจ้า   โดย: xiuxuan (kate.ken ) 24 ตุลาคม 2551 13:38:06 น.

ว้า ... จะไม่ได้เจอน้องปลายแล้วอะดิ่ จะรออ่าน episode 2 นะครับ(ถ้ามี)   โดย: ปลายถุงกาแฟ IP: 58.137.135.169 24 ตุลาคม 2551 14:33:19 น.

ชอบประโยคนี้จังเลยล่ะคุณวี "แม้เมื่ออยู่ใกล้ซาโตชิ จะรู้สึกได้ถึงความผูกพันจริงจัง ที่เขามีให้สักเพียงใด แต่การจะทุ่มเทหัวใจให้ใครสักคน ก็ควรจะต้องใช้เวลา ศึกษากันและกันเพื่อความแน่ใจ ในระดับหนึ่ง   โดย: อุ้มสี 24 ตุลาคม 2551 14:42:14 น.

มาอ่านตอนจบ และนั่งรอเรื่องต่อไปคร้า   โดย: ภูริดา 24 ตุลาคม 2551 14:46:09 น.

จบแบบนี้ สงสัยจะได้อ่าน ภาค 2 ทั้ง ซาโตชิ เเละ ปลายฝัน ต่างมีความหวังกันทั้ง 2 คน " นิ้วนางซ้ายที่เคยว่างเปล่าของปลาย บัดนี้มีแหวนหยกเขียวอร่ามสวมอยู่ แหวนวงนั้นให้ความรู้สึกเย็นผิวแต่ในขณะเดียวกันกลับให้ความอบอุ่นอย่างประหลาด " ตอนนี้สีชมพู เลย   โดย: หลังคาดำแดง 24 ตุลาคม 2551 14:50:57 น.

ขอบคุณค่ะสำหรับคำอวยพรวันเกิด   โดย: ปณาลี 24 ตุลาคม 2551 14:53:51 น.

ขอบคุณสำหรับคำอวยพรวันเกิดนะคะ ^^   โดย: น้องผิง 24 ตุลาคม 2551 15:23:41 น.

มาอ่านตอนจบ มีใครอ่านแล้วน้ำตาซึมแบบเรามั่งนะ   โดย: NooNok [MiChiYo] 24 ตุลาคม 2551 15:34:47 น.

ไม่ได้อ่านครับ ไม่มีเวลาจริงๆ ช่วงนี้เรียนหนัก ใกล้สอบแล้วด้วย ขอบคุึณที่แวะไปเยี่ยมบ่อยๆ นะครับ   โดย: นายต่อ Ver. ต่างแดน (toor36 ) 24 ตุลาคม 2551 15:56:00 น.

สร้าง Comment ง่ายๆ ด้วยตัวคุณเอง..คลิ๊กที่นี่   โดย: pekei 24 ตุลาคม 2551 16:23:30 น.

แวะมาอ่านตอนจบของหนึ่งถ้วยกาแฟค่ะ แล้วจะมาตามอ่านเรื่องต่อ ๆ ไปนะคะ   โดย: payun-sai 24 ตุลาคม 2551 16:32:10 น.

แวะมาอ่านตอนจบจ้า จบได้ดีจริงๆ หวานซ้าาาาา แต่มาช้ากว่ากำหนดไปหนึ่งวัน สงสัยคนเขียนจะอู้นะเนี่ย อิอิอิ รออ่านเรื่องเก่าอยู่นะขอรับ :)   โดย: TonMai2K IP: 125.27.124.143 24 ตุลาคม 2551 17:56:30 น.

รอตอนต่อไปจ้า   โดย: น้องหมาบีเกิ้ล 24 ตุลาคม 2551 18:10:01 น.

อ่านเงียบๆมานาน ขอลงชื่อไว้ในตอนสุดท้ายสักครั้ง สนุกมาก อ่านแล้วติดใจ ภาษากับสำนวนอ่านง่ายดี ไม่ชอบพวกศัพท์สูงๆ ขี้เกียจแปล ถ้าเขียนอีกจะมาอ่านอีกค่ะ   โดย: มาอ่านถ้วยสุดท้าย IP: 124.120.220.108 24 ตุลาคม 2551 18:52:15 น.

อินไปหน่อย อ่านไปอ่านมา น้ำตาไหลเลย จะว่าหวานก็หวาน จะว่าซึ้งก็ซึ้ง ยังไม่อยากให้จบเลยจริงๆนะ   โดย: pringpring 24 ตุลาคม 2551 18:58:05 น.

รู้สึกว่าปลายนี่จะมีปัญหากับการทำงานตลอดเลยเนอะ 555 น่าสงสารเกิ๊นน   โดย: ตุ๊กตาซัง 24 ตุลาคม 2551 19:31:27 น.

6 โมงเช้า วันที่ 23 ตค.2551 ค่ะ ปากน้ำปราณฯ อ.ปราณบุรี จ.ประจวบคิรีขันธ์   โดย: เริงฤดีนะ 24 ตุลาคม 2551 20:37:45 น.

แวะมาเยี่ยมตอนเย็นด้วยขนมหวานค่ะ ^ ^   โดย: Artasi@ 24 ตุลาคม 2551 20:54:14 น.

เฮ่อ...จบซะงั้น   โดย: whatawanna 24 ตุลาคม 2551 21:21:09 น.

สนุกมากจ้ะ หวาน มัน เข้มข้น อร่อยดี ติดตามมาตลอดนะ แต่ไม่ได้ใส่คอมเม้นต์ไว้ ได้ข่าวว่ามีคนแซว เลยมาคอมเม้นต์ไว้ให้จ้ะ   โดย: Hi-speak 24 ตุลาคม 2551 21:38:28 น.

จบแบบสวยงาม...รอดูฉบับรวมเล่มนะค่ะ   โดย: moopu 24 ตุลาคม 2551 22:09:03 น.

เข้ามาจิบกาแฟถ้วยสุดท้าย สนุกมากๆเลยคะ   โดย: Rabbit4JJ 24 ตุลาคม 2551 22:35:07 น.

ว้าวววววว อ่านจบแล้วค่ะพี่วี จบน่ารักมากเลยค่ะ ชอบเรื่อง ทำไมต้องมียางลบอยู่บนหัวดินสอ มากที่สุดเลยค่ะ ภาษาลื่นไหลมากๆ ไม่ติดขัดเลย อยากเขียนให้ได้เหมือนพี่วีจังเลยค่ะ แล้วจะคอยอ่านหัวใจไร้รักต่อนะคะ เป็นกำลังใจให้พี่วีค่ะ   โดย: บุยบุย 24 ตุลาคม 2551 22:40:00 น.

ตามลุงชาญมาอ่านเช่นเคย อ่านไปลุ้นไป...ว่าจะจบแบบไหน... หัวใจไร้รักสงสัยต้องไปอ่านย้อนใหม่แล้วล่ะค่ะ ชักจะลืมๆแล้ว แบบว่าความจำสั้น...อิอิ   โดย: หญ้าหนวดแมว 24 ตุลาคม 2551 23:06:42 น.

อ่านจบด้วยรอยย้ิมกว้างเลยค่ะ เนื้อเรื่องน่ารักดีจริง ๆ แล้วจะพิมพ์เป็นหนังสือด้วยหรือเปล่าคะ ลป. สูตรกาแฟของปลายนี่คุณวีคิดสูตรเองด้วยหรือเปล่าเอ่ย   โดย: haiku 24 ตุลาคม 2551 23:14:05 น.

เย้! อ่านจบแล้วค่ะ แต่ยังไม่อยากให้จบเลย ... ยังอยากให้มีต่ออีก สนุกดี ^^ ยังรออ่านหัวใจไร้รักอยู่นะคะ ... ^_____________________^   โดย: : : padnote : : 24 ตุลาคม 2551 23:28:58 น.

เฮ้อ จบซะแล้ววว ขอบคุณคุณวีมากครับ   โดย: saengchot IP: 58.9.28.6 25 ตุลาคม 2551 0:36:17 น.

โหย มีเรื่องใหม่ต่อคิวด้วย ขยันเขียนจังเลยค่ะ   โดย: The Field Where I Died IP: 125.25.44.16 25 ตุลาคม 2551 2:08:31 น.

โอ้ย..หวานสุดๆ...นึกแล้วเชียว ว่าต้องแฮปปี้..ดีพร้อม.. ขอบคุณมากนะค๊ะ ที่แวะไปบอก ถ้าพลาดไปเสียดายแย่เลย..   โดย: Why England 25 ตุลาคม 2551 6:16:50 น.

มาอ่านตอนจบนะคะ แหม หวานเชียวกาแฟแก้วนี้ ^^   โดย: BeCoffee 25 ตุลาคม 2551 8:14:21 น.

จบแบบนี้ดีจังเลยค่ะ สดชื่นแต่เช้า รอลุ้นหัวใร้รักต่อนะคะ ^__^   โดย: น.ส.พังพอน IP: 125.26.32.176 25 ตุลาคม 2551 8:57:56 น.

รอมาตั้งแต่ชาติก่อนเลยนะนี่...บุพเพจริงๆ ภาค 2 ค่ะ ขอให้มีภาค 2 นะคะ หนูวี เหมือน "คู่กรรม" ไงคะ แต่ของเรา ห้ามเศร้าน้า ************************* อ่านจบแล้วหัวใจสดใสตั้งแต่เช้าเลย ขอบคุณที่เขียนเรื่องน่ารัก หวานๆให้อ่าน ป้าอ่านเรื่องของหนูวี มีความสุขทุกเรื่องเลยค่ะ "หัวใจไร้รัก" จะตามไปอ่านนะคะ รอเวลาว่างยาวๆๆ จะอ่านแบบ"อิน" ได้ อรรถรส ป้าสุชอบอ่านแบบนั้นค่ะ   โดย: ป้าสุ (Munro ) 25 ตุลาคม 2551 10:05:31 น.

... รอใครบางคนมาตั้งชาติเหมือนกัน ไม่ยักจะมีโผล่มา เฮ้อ.. ... รอเรื่องต่อไปค่ะ กาแฟหอม ความอบอุ่น ละมุน   โดย: สิงห์อมบ๊วย IP: 118.173.244.224 25 ตุลาคม 2551 10:28:27 น.

แวะมาบล๊อกนี้ทีไร ได้ความชุ่มชื่นหัวใจ ติดไปทุกที.. รออ่านเรื่องหัวใจไร้รักต่อนะคะ..   โดย: ป้าแก่.. (elastigirl ) 25 ตุลาคม 2551 10:53:07 น.

ขอบคุณสำหรับคำอวยพรนะคะ ขอให้มีความสุข สดชื่น สมหวัง สุขภาพร่างกายแข็งแรงเช่นกันค่ะ เรื่องน่าอ่านดีค่ะ อ่านไปได้นิดเดียวเอง ไว้ว่างๆจะกลับมาอ่านจนจบนะคะ   โดย: xinru (Twin dolphin ) 25 ตุลาคม 2551 10:55:21 น.

จบเหมือนทิ้งปริศนาไว้ต่อภาค 2 เลย อิอิอิ   โดย: ก๋วยจั๊บ IP: 118.172.156.50 25 ตุลาคม 2551 11:13:56 น.

จบแบบยิ้มได้เลยครับ   โดย: Tangible 25 ตุลาคม 2551 12:36:48 น.

หุหุ จะมีภาคต่อไปไหมนี่? ประมาณว่า 2ปีผ่านไป   โดย: สอระ (สอระ ) 25 ตุลาคม 2551 14:40:03 น.

กลับมาแล้วค่ะ... มาทันอ่านถ้วยสุดท้าย ที่หอมหวานกลมกล่อม มีความสุข หัวใจพองโต...และอิ่มใจจังค่ะ จะรอหัวใจไร้รักค่ะ แม้จะแห้งแล้งไปหน่อย...อิอิ   โดย: ชิงดวง 25 ตุลาคม 2551 20:05:53 น.

สนุกมากครับคุณวี..... สมกับเป็นถ้วยสุดท้ายจริงๆ.....   โดย: doctorbird 25 ตุลาคม 2551 20:58:09 น.

จบแบบน่ารักซาโตชิค่ะ เอาใจช่วยปลายมาตั้งแต่บทแรก และถึงบทสุดท้าย ยินดีด้วยกับปลาย นะจ๊า   โดย: fleuri 25 ตุลาคม 2551 23:38:02 น.

เอาปลาหมึกตัวน้อยๆมาฝากครับ   โดย: katoy 26 ตุลาคม 2551 0:47:45 น.

สวัสดีตอนเช้าของ เนเธอร์แลนด์ นะจ้า คิดถึง ห่วงใย เสมอน๊า ขอให้มีความสุขกับวันแรกของการทำงานนะจ้า ขอมาเติมรักใส่กาแฟร้อนๆๆยามเช้าด้วยคนนะจ้า   โดย: จอมแก่นแสนซน 26 ตุลาคม 2551 14:23:24 น.

โดย: เราสองคน (ฝากเธอ ) 26 ตุลาคม 2551 14:25:37 น.

ขอบคุณที่ช่วยไปถ่ายรูปวันเกิดให้ค่ะ เก๊กไปหลายท่า อัดแล้วอย่าลืมส่งมาให้ดูบ้างน๊า เอาเค้กมาแบ่งให้ทานนะจ๊ะ มีความสุขมาก ๆ เช่นกันค่ะ   โดย: แพรวา (peacepair ) 26 ตุลาคม 2551 15:20:46 น.

โดย: doctorbird 26 ตุลาคม 2551 17:34:43 น.

วันนี้ว่างอ่ะคะ ไม่ได้ออกไปไหนอากาศน่านอนด้วยล่ะ แต่ว่าไม่ได้นอนแต่ว่านั่งอ่านบล็อกคุณวีจนหมด เรื่องนี้เลย ... อย่างแรกเลยชอบมากเรื่องของภาษาที่แบบว่า เขียนไหลลื่น อ่านคล่องอ่ะคะ แถมมาเจอกับตัวเอก ไม่รู้นะเราว่าเราชอบอ่ะคะ แบบว่ามันเป็นอะไรที่ สัมผัสได้ไม่ยากเลยอ่ะคะ อ่านแล้วชื่นชม และคิดเหมือนเพื่อนๆ เลยว่าจบแบบนี้น๊าต้องมีต่อ แน่ๆ เลย ... อยากให้นิยายคุณวีได้รับการตีพิมพ์ด้วยอ่ะคะ ไม่รู้ว่ามีส่งไปทีไหนหรือเปล่าเอ่ย ???   โดย: JewNid 26 ตุลาคม 2551 18:44:18 น.

คุณวีเขียนจบได้สวยงามสมกับที่รอครับ ปลายก็ไล่ล่าความฝันต่อไป แต่เรื่องรักก็ยังมีหวังแบบหวานๆ รอเรื่องต่อไปอย่างใจจดใจจ่อ หรือจะมีหนึ่งถ้วยกาแฟภาคสอง ก็จะตามอ่านครับ   โดย: I love Thailand 26 ตุลาคม 2551 19:06:12 น.

กลมกล่อมจนวางถ้วยไม่ลงเลย ไม่อยากให้จบเลย คุณวีมาต่อได้ไหม ยังอยากจะอ่านต่อ อยากเห็นปลายไปแข่งบาริสต้า อยากเห็นปลายมีเดทกับหนุ่มญี่ปุ่น อยากเห็นปลายมีลูก ต่อไปเรื่อยๆครับ   โดย: สมัชชาความรักแห่งชาติ 26 ตุลาคม 2551 21:21:03 น.

ขอบคุณที่ไปเยี่ยมเราที่ blog นะคะ   โดย: tiara 26 ตุลาคม 2551 22:28:05 น.

เพิ่งไปตรวจหลังไมค์มาค่ะ พอเข้ามาต้องร้องว่า โอ้โห 63 คอมเม้นท์แล้วเหรอนี่ หุหุ คุณโสดในซอย เขียนเรื่องสั้นสนุกมากเลย ภาษานุ่มนวลและมีมุขตลกด้วย เก่งจังค่ะ แหม่ บทสุดท้ายมีทิ้งท้ายให้ลุ้นว่าจะมีภาคสองอีกไม๊ อ่านแล้วโรแมนติกจังเลย   โดย: little bear june 26 ตุลาคม 2551 22:53:28 น.

เข้ามาสองหนแล้ว คอมเม้นต์แล้วมันแฮงน่ะหนูวี เลยเข้ามาใหม่อีกรอบ หนูวีจบเรื่องได้น่ารักดี โรแมนติคสุดๆ อ่านแล้วอยากเป็นปลายเลยนะ ไม่อยากให้จบเลย   โดย: Original April 26 ตุลาคม 2551 23:03:41 น.

ฝานดีนะค่ะ   โดย: จ๋า (หมูฟ้าใส ) 27 ตุลาคม 2551 1:59:48 น.

ดีค่ะ ขอบคุณที่ยังไม่ลืมกัน และยังแวะไปหากันน่ะค่ะ นนนี่งานยุ่งมาก ๆ ค่ะ ช่วงนี้ อาจจะไม่ค่อยมาเยี่ยมบ่อย ๆ แต่ยังคิดถึงเสมอน่ะค่ะ   โดย: bluecomet 27 ตุลาคม 2551 4:00:24 น.

แวะมาอ่านค่ะ ปลายเดือนพอมีเวลาบ้าง เขียนเก่งจังอ่านเพลินเลย   โดย: นู่วี (คนดีคนเก่ง ) 27 ตุลาคม 2551 4:24:17 น.

ขอบคุณที่แวะไปอวยพรวันเกิดให้นะคะ วันนี้ขอตัวเข้านอนก่อนนะคะ แล้ววันหลังจะมาอ่านเรื่องสนุก ๆ นะคะ   โดย: เกี้ยว (ANGEL_CS ) 27 ตุลาคม 2551 7:35:33 น.

ยิ้มทักทายยามเช้าค่ะคุณวี มาเจอถ้วยกาดแฟ โอ้ อยากได้ๆ ยิ่งเป็นคนชอบแก้วกาแฟด้วยแล้ว ยิ่งชอบเลย ไม่ลืมคุณวีละน้า...   โดย: fonrin 27 ตุลาคม 2551 7:37:39 น.

อิอิ   โดย: เฒ่าเจ้าอุบาย 27 ตุลาคม 2551 10:31:46 น.

ขอบคุณที่มีเรื่องน่ารัก ๆ มาให้อ่านนะค่ะ แล้วจะรอเรื่อง หัวใจไร้รักนะค่ะ   โดย: ยุงลายก้นป่อง IP: 115.67.21.84 27 ตุลาคม 2551 18:53:00 น.

ขอบคุณค่ะ สำหรับเรื่องน่ารักๆ ที่เอามาแบ่งปันกัน   โดย: gadeja 27 ตุลาคม 2551 19:36:03 น.

แวะมาทักทายค่ะ พี่วี แหมถ้วยสุดท้ายเนี่ย อ่านกี่ครั้งก็หวานซะนะคะ ฮี่ๆ ฝันดีน้าคะ   โดย: บุยบุย 27 ตุลาคม 2551 20:37:52 น.

วิ้ววววววววววววว แล้วก็จบแบบหวานๆ   โดย: แว่นร้ายขอบ IP: 124.120.253.62 27 ตุลาคม 2551 21:20:13 น.

จบลงอย่างซึ้งมากๆเลยค่ะ รออ่านเรื่องต่อไปนะคะ   โดย: Batgirl 2001 27 ตุลาคม 2551 22:12:11 น.

“ไม่นานหรอกครับ ผมรอปลายมาชาติหนึ่งแล้ว ยังรอได้เลย” เป็นคำพูดชวนให้คิดแฮะ รอติดตามผลงานต่อไปคร๊าาา   โดย: fungjai 28 ตุลาคม 2551 1:50:16 น.

Happy Ending คนอ่าน อ่านแล้วมีความสุขตามไปด้วยเลยล่ะค่ะ...   โดย: นางฟ้าของชาลี 28 ตุลาคม 2551 5:06:35 น.

มาทักทายกันวันนี้วันพระจ้า มีความสุขมากๆ นะจ๊ะ   โดย: หอมกร 28 ตุลาคม 2551 8:39:51 น.

ขอโทษที เข้ามาอ่านช้าไปหน่อย ทั้งชาตินี้ และ ชาติก่อน จบเหมือนกันเลย แต่ก็ถือว่าจบได้ดี รวมทั้งผูกเรื่องได้ดีมาก ทั้งเรื่องยางลบ และ เรื่องรักที่ต้องรอให้ถึงฝั่งฝันก่อน   โดย: nO my name 28 ตุลาคม 2551 9:32:26 น.

สวัสดีค่ะ สบายดีนะคะ   โดย: Summer Flower 28 ตุลาคม 2551 11:00:39 น.

คิดถึงจังเลย...สวัสดีวันอังคารรรรรรรร จร้า....   โดย: คนมีแผลพ่อแม่ไม่รัก 28 ตุลาคม 2551 12:44:44 น.

ตามมาปิดท้ายด้วย   โดย: แกงส้ม IP: 202.151.6.33 28 ตุลาคม 2551 16:04:02 น.

สวัสดีค่ะ.. มีความสุขมากๆนะค่ะ   โดย: อ้อมแอ้ม (คนผ่านทางมาเจอ ) 28 ตุลาคม 2551 18:03:55 น.

สบายดีมั้ยค๊าวันนี้   โดย: Why England 28 ตุลาคม 2551 20:24:31 น.

สวัสดีค่ะ คุณวี เป็นอย่างไรบ้างคะ สบายดีนะคะ อากาศเปลี่ยนแปลง รักษาสุขภาพด้วยค่ะ   โดย: สายป่าน (Doungtawan ) 29 ตุลาคม 2551 1:35:16 น.

ขอบคุณมากมายสำหรับคำอวยพรวันเกิดเด้อค้าเด้อ ยายหิ่นเข้ามาตอบช้าไปไม่ว่ากันนอะ เพิ่งเข้าบล็อกตัวเองอ่ะค่ะ   โดย: Laynee-floral 29 ตุลาคม 2551 8:45:09 น.

โดย: doctorbird 29 ตุลาคม 2551 11:03:27 น.

แอบใช้เครื่องที่ทำงานเล่นบล็อก แปะไว้ก่อนละกันนะคะ เดี๋ยวมาอ่านอีกที   โดย: The White Rider 29 ตุลาคม 2551 14:04:14 น.

แวะมาปรบมือให้คุณวีค่ะ ส่งดอกไม้ให้ด้วยล่ะ จบได้เก๋มากๆ   โดย: อุ้มสี 29 ตุลาคม 2551 14:10:27 น.

ขอบคุณที่อุตส่าห์แวะไปอวยพรวันเกิดให้นะคะ แอบซึ้งกับมิตรภาพ และน้ำใจออนไลน์จริงๆ   โดย: รินตินติน 29 ตุลาคม 2551 14:10:31 น.

ขอบคุณสำหรับคำอวยพร ในวันเกิดนี้ นะคะ มีความสุขมากๆ เช่นกันค่ะ   โดย: ดาริกามณี 29 ตุลาคม 2551 14:46:06 น.

อ่านซ้ำรอบสองครับ อ่านแล้วหิวกาแฟ   โดย: ในนามของความเหงา 29 ตุลาคม 2551 20:00:45 น.

โดย: รุ้งสวยฟ้าใส 29 ตุลาคม 2551 23:23:46 น.

เป็นกาแฟถ้วยที่รสชาติละมุนละไมมากที่สุดถ้วยหนึ่งเลยค่ะ ขอบคุณสำหรับคำอวยพรวันเกิดค่ะ   โดย: แพท ภัทรียา 30 ตุลาคม 2551 9:17:07 น.

ขอบคุณที่แวะไปอวยพรคับ   โดย: P_Poy 30 ตุลาคม 2551 13:19:30 น.

แวะมาอ่านข้อความดีๆ บ้านนี้ค่ะ   โดย: นู๋หญิงจ๋า 30 ตุลาคม 2551 16:26:06 น.

เดี๋ยวคืนนี้จะมาดื่มกาแฟให้ครบทุกแก้วเลย   โดย: ปางหวัน 30 ตุลาคม 2551 17:18:33 น.

ขอส่งเรื่อง ร่วมแจม เกี่ยวกับกาแฟ ใส่ เกลือค่ะ เขา .... เจอเธอในงานเลี้ยงแห่งหนึ่ง เธอดูโดดเด่นมาก มีคนมากมายรุมล้อมเธออยู่ ในขณะที่ เขา ดูเป็นผู้ชายธรรมดา ๆๆ คนนึง ที่ไม่มีใครใส่ใจเขาเลย เขาทำใจกล้ามาก ในการชวนเธอไปทานกาแฟต่อ หลังงานเลี้ยงเลิกรา ท่าที่ที่สุภาพของเขา เธอจึงตอบตกลง พวกเขาสองคนเลือกนั่งในร้านกาแฟ แห่งนึง เขาประหม่าจนพูดอะไรไม่ออก เธอรู้สึกอึดอัดมาก จนคิดในใจว่า " ได้โปรดให้ฉันกลับบ้านเสียทีเถิด " แต่ ... ทันใดนั้น ..... เขาถามบ๋อยว่า " ขอเกลือป่นได้ไหม อยากจะเอามาใส่กาแฟ " ทุกคนในร้านหันมาจ้องหน้าเขาด้วยความประหลาดใจ เขาอายจนต้องก้มหน้ากับพื้น แต่ เขาก็ยังเติมเกลือลงไปในกาแฟ และ ดื่มมันเสียหมดด้วย ทำให้เธอต้องถามเขาว่า ทำไม ชอบกาแฟรสชาติแบบนี่ เขาตอบ ว่า เมื่อเขายังเด็ก บ้านเกิดของเขาอยู่ริมทะเล เขาเป็นลูกน้เค็ม เล่นกับทะเลทุกวัน เคยชินกับรสเค็มของเกลือ เหมือนกับรสชาติของกาแฟ ถ้วยนี้ ที่เค็ม เพราะฉะนั้น เมื่อทุกครั้ง ที่เขาได้ลิ้มชิมรสกาแฟเค็มๆๆ เขาก็จะคิดถึงวัยเด็กของเขา คิดถึงบ้านเกิด และ คิดถึงพ่อและ แม่ ที่ยังอยู่ที่นั่นด้วย เขาเล่าไป น้ำตาก็ไหลตาม อาบแก้ม เธอรู้สึกถึงความอ่อนไหว ลึกซึ้งของเขา นั่นเป็นความในใจลึกๆๆ ของผู้ชายคนหนึ่ง ผู้ชายที่กล้าบอกว่า เขาคิดถึงบ้าน แสดงว่า เขาต้องรักครอบครัวอย่างมาก และมีความรับผิดชอบต่อครอบครัว ดังนั้น เธอก็เริ่มประทับใจในตัวเขา ต่างก็ชวนกันคุยเรื่องส่วนตัว ต่อกันมา อย่างถูกคอ มากขึ้น เป็นการเริ่มต้นที่ดี ทำให้เขาและเธอมีความสัมพันธ์คืบหน้าต่อไป .... จนในที่สุด เธอก็พบว่า เขา คือผู้ชายแบบที่เธอต้องการอย่างแท้จริง เขา ใจกว้าง อ่อนโยน อบอุ่น และดูแลเธอเป็นอย่างดี เป็นผู้ชายที่สมบูรณ์แบบ แต่ เธออาจจะมองข้ามไป ต้องขอบคุณ กาแฟ แก้วนั้น ใน คืนหลังงานเลี้ยงวันนั้น ชีวิตที่สวยงาม เป็นเหมือนดังเรื่องทั่วไป เธอและเขา ตกลงใจ แต่งงานกัน และมีความสุขมาตลอด โดย ทุกๆวัน เธอต้องใส่เกลือ ลงไปในกาแฟให้กับ เขาทุกครั้งไป เพราะเธอรู้ว่า นั่นเป็นกาแฟรสชาติที่เขาชอบมากที่สุด หลังจานั้น ผ่านไป 40 ปี เขาก็จากเธอไป ทิ้งจดหมายไว้ให้เธอฉบับนึง ข้างใน มีใจความว่า .. .... ที่รัก โปรดให้อภัยผมด้วย ผมโกหกคุณมาตลอดชีวิต แต่ .. มีเรื่องเดียวเท่านั้น ที่ผมโกหกคุณ เรื่อง " กาแฟ รสชาติเค็ม นั่น " คุณจำวันแรกที่เรามีนัดกันได้ไหม ผมประหม่ามากในตอนนั้น จริงๆๆ แล้ว ผมต้องการ น้ำตาล เพิ่ม แต่ ผมพูดผิดเป็น ขอเกลือเพิ่ม ซึ่งมันเป็นการยากที่จะเปลี่ยนคำพูดเหมือนกลับคำ แสดงออกในความไม่มั่นใจในตัวเองให้คุณพบเจอครั้งแรก ผม จึง ปล่อยทุกอย่างให้มันผ่านไป ซึ่งผมไม่ได้คิดว่า เหตุการณ์นั่นจะเป็นการเริ่มต้นในการพูดคุยของเรา ผม นึกจะสารภาพกับคุณหลายครั้ง แต่ ก็ไม่กล้า ผม จึงให้สัญญากับตัวเองมาตลอดว่า " จะไม่โกหกอะไรคุณอีกต่อไปเลย แม้แต่ครั้งเดียว" ตอนนี้ผมจากไปแล้ว ดังนั้นผมจึงอยากสารภาพความจริงในจดหมายฉบับนี้ แท้จริงแล้ว ผมไม่ได้ชอบทานกาแฟรสเค็มเลย แม้แต่น้อย รสชาติของมันค่อนข้างแย่ที่เดียว แต่ว่า ผมทานมันตลอดทั้งชีวิต ตั้งแต่ ผมรู้จักคุณ ผม ไม่เคยเสียใจในสิ่งที่ทำ ลงไป เพราะมันทำให้ผมได้อยู่กับคุณ การได้พบคุณ เป็นความสุขอันยิ่งใหญ่ ที่สุดในชีวิต ของผม ถ้า ผมมีโอกาสมีชีวิตอีกครั้งหนึ่ง ผมก็ยังอยากจะพบกับคุณ และมีภรรยาเป็นคุณ เช่นกัน แม้ว่า ผมจะต้องดื่มกาแฟรสเค็มไปอีกตลอดชีวิต ก็ตาม !!! น้ำตาของเธอหยดใส่กระดาษจดหมายจนเปียกชุ่ม หลังจากนั้น หากมีใครถามเธอว่า กาแฟเติมเกลือ รสชาติเป็นอย่างไร เธอ จะ ตอบ เสมอ ว่า " มันหวาน "   โดย: U Know Me a Little Go IP: 124.120.233.208 30 ตุลาคม 2551 18:03:26 น.

ขอบคุณที่แวะไปอวยพรวันเกิดให้ ขอสิ่งๆๆจงกลับคืนแด่ผู้อวยพรเช่นกันค่ะ   โดย: My_Tear 30 ตุลาคม 2551 22:27:35 น.

มาอ่านตอนจบแล้วค่า...คุณวี... พร้อมกับมาจกซาโตชิไปไว้กินเอง...แฮ่ม... ยัยปลายรอไปก่อนเหอะ...   โดย: ลิตช์ (Litchi ) 30 ตุลาคม 2551 22:48:22 น.

สวัสดีเจ้าคุณโสดในซอย ขอบคุณเจ้าที่แวะไปให้พรในวันคล้ายวันเกิดให้นุชที่บล๊อกเมื่อวันก่อน ขอบคุณสำหรับคำอวยพรและขอให้พร สิ่งดีๆจงกลับมาหาคุณเช่นกันเจ้า.....   โดย: แม่เฮือน 31 ตุลาคม 2551 0:38:35 น.

สวัสดีค่ะคุณวี ฝนเพิ่งกลับมาจากงานศพค่ะ กลับมาแล้วก็รีบมาหาเลยน๊า เลยทันถ้วยสุดท้ายพอดี จะรวบรวมออกเป็นเล่มไม๊น้อ   โดย: Malee30 31 ตุลาคม 2551 0:53:03 น.

จะดื่มให้ครบทุกแก้ว แต่คงไม่ไหว จะมาดื่มต่อพรุ่งนี้ค่ะ ช้าๆได้พร้าเล่มงาม(หาเหตุผลให้ตัวเอง) ฝันดีนะคะคุณวี   โดย: ปางหวัน 31 ตุลาคม 2551 1:05:48 น.

คิดถึงจัง ครางถึงจิต คิดถึงไหม   โดย: คนมีแผลพ่อแม่ไม่รัก 31 ตุลาคม 2551 1:47:30 น.

ทำไงดี คิดถึงปลายมากเลย   โดย: I love Thailand 31 ตุลาคม 2551 19:31:53 น.

เราอ่านคราวเดียวจบทั้ง 12 ตอนเลย ยอมรับว่าสนุกมาก ไม่เครียดและได้ประโยชน์ได้ความรู้ดี มีหลายเรื่องที่เราได้รู้จากเรื่องนี้ โดยไม่เคยได้รู้มาก่อน ขอบคุณที่เขียนเรื่องดีๆแบบนี้มาให้อ่าน แล้วจะตามมาเป็นขาประจำของที่นี่ต่อไปค่ะ   โดย: อาจาริยา IP: 124.120.224.137 2 พฤศจิกายน 2551 8:10:38 น.

ขอบมากเลยอะไรที่เกี่ยวกับกาแฟเนี่ย ดื่มวันละหลายแก้วเลยค่ะ ว่าแต่คุณโสดในซอยอย่าลืมแวะไปอ่านหนังสือ Single woman is simple ที่บล็อกนะค่ะ เผื่อจะชอบ ใครอยากหาหนังสือดีๆ อ่านแวะมานะค่ะ มีให้อ่านฟรี (นิดหน่อย)   โดย: SmileBug4U 3 พฤศจิกายน 2551 8:07:55 น.

ตามคุณชาญมาอ่านค่ะ สนุกมากค่ะ   โดย: ตะวัน IP: 118.173.15.80 3 พฤศจิกายน 2551 20:36:18 น.

ชอบนะ ฃึ้งจัง แค่ฝันไป   โดย: พิชัย IP: 58.147.40.128 4 พฤศจิกายน 2551 18:32:13 น.

ว้าววววววววววววว ตอนนท้าย ๆ อ่านไปยิ้มไป ขนลุกไปกับความหวานของกาแฟถ้วยสุดท้ายเลยนะค่ะเนี่ย มีผลงานใหม่ ๆ ออกมาอีกอย่าลืมบอกกันนะค่ะ   โดย: ความเจ็บปวด 4 พฤศจิกายน 2551 19:18:09 น.

. ฝนนึกภาพพี่วีที่เป็นนักเขียนไม่ออก แต่พอมานั่งไล่อ่าน เรื่อย ๆ แอบทึ่งเล็กน้อยค่ะ สำนวนในการเขียน พัฒนาขึ้นกว่าเมื่อก่อนเยอะมาก ๆ หลายประโยคที่ปล่อยออกมา อ่านแล้วสัมผัสได้ถึงความมีเสน่ห์ของตัวอักษร นั่งอมยิ้มและแอบเขิลอยู่หน้าจอ ( ประหนึ่งว่า แหวนนั้นถูกสวมอยู่ในนิ้วของตัวเอง ) และเมื่อติดตามอ่านมาจนจบ ไม่แปลกใจเลยค่ะ เสน่ห์ของงานเขียน ไม่ต่างไปจากเสน่ห์ของผู้เขียนเลย +++++++++++++ ฝากกำลังใจทิ้งท้ายไว้ให้ สำหรับงานเขียนในครั้งต่อไป +++++++++++++ หัวใจไร้รัก   โดย: หม๋องแหม๋ง 6 พฤศจิกายน 2551 17:05:19 น.

เห็นด้วยกับคุณหม๋องแหม๋งอย่างแรง .... จบเรื่องแบบนี้ แปลว่าจะมีภาค 2 จ้ายบ่จ้า .... (อิอิ)   โดย: ยัยปูเปรี้ยว IP: 203.156.82.65 6 พฤศจิกายน 2551 17:53:00 น.

รอมารอเรื่องต่อไปครับ   โดย: ในนามของความเหงา 6 พฤศจิกายน 2551 18:24:06 น.

อ่านข้อความข้างบนแล้ว ผมเห็นด้วยกับคุณหม๋องแหม๋งครับ พัฒนาการของคุณวี ดีวันดีคืนจริงๆ   โดย: ในนามของความเหงา 6 พฤศจิกายน 2551 18:35:55 น.

...อ่านจบแล้วค้าบบบ...   โดย: หงุกหงิก IP: 118.173.43.42 6 พฤศจิกายน 2551 21:45:57 น.

หนูอ่านตอนจบอย่างซึ้งเลยค่ะ เสียดายไม่น่าจบ น่าจะมีต่อได้อีก หนูจะรอนะ และรอเรื่องใหม่ๆของพี่ด้วย หนูจะเข้ามาดูบ่อยๆ   โดย: ลูกสาวหม่อมแม่ 8 พฤศจิกายน 2551 11:45:00 น.

ผมรอเรื่องใหม่อยู่นานแล้ว เสร็จหรือยัง   โดย: สมัชชาความรักแห่งชาติ 12 พฤศจิกายน 2551 18:39:05 น.

โดย: nO my name 14 พฤศจิกายน 2551 15:56:04 น.

ซาโตชิเนี่ย คารมเหลือร้ายเลยนะเนี่ย กาแฟถ้วยสุดท้ายเลยหวานจับใจเลยครับ   โดย: silvester IP: 124.121.160.232 20 พฤศจิกายน 2551 0:03:52 น.

งานยุ่งๆ ไม่ค่อยได้มาอ่านเลย วันนี้อ่านรวดเดียวจบเลยนะ สนุกมาก และเป็นกำลังใจให้ครับ   โดย: ชีวิตนักเดินทาง IP: 202.178.112.22 21 ธันวาคม 2551 16:28:13 น.

ซาโตชิ หวานมาก แต่ชอบอ่ะ เรื่องนี้น่ารักดีค่ะคุณวี   โดย: ชากีร่า 25 กุมภาพันธ์ 2552 22:46:22 น.

สนุกดีค่ะ   โดย: คนชอบอ่าน IP: 192.168.2.70, 61.7.156.219 6 กรกฎาคม 2552 17:22:48 น.

ชอบมากเลยค่ะ นุ่มละมุนสุดๆเลยสำหรับกาแฟถ้วยนี้ McCafe' เคยไปนั่งดื่มแค่หนเดียวเองสงสัยจากนี้คงจะต้องแอบไปส่องบ่อยๆเสียแล้ว^^   โดย: บลูเบลล์ IP: 124.122.214.122 8 กรกฎาคม 2552 21:10:56 น.

ชอบจินนี่ บทพูดของน้อง เธอดูมีชีวิตชีวาดี   โดย: chat156 IP: 10.5.50.55, 192.168.1.100, 124.120.188.51 31 สิงหาคม 2552 0:41:23 น.

แอบอมยิ้มซาโตชิค่ะ เรื่องนี้เหมือนรักข้ามภพมาก ขอบคุณมากๆค่ะคุณวีที่ นําเรื่องดีๆมาให้   โดย: ชิมิ ชิมิ IP: 113.53.130.127 28 เมษายน 2553 12:24:11 น.

อ่านทีเดียวจบเลย ขอ ภาคต่อได้ไหมค่ะ 2 ปี ที่ให้รอ แล้วไงต่อค่ะคุณวี   โดย: หญิงแก่น 7 กันยายน 2553 11:49:52 น.

ชอบค่ะ อ่านแล้วมีความสุข ยิ้มตลอด จนจบ...   โดย: ผู้พึ่งมาเยือน IP: 221.128.100.162 30 ธันวาคม 2554 13:48:19 น.

ชอบเนื้อเรื่อง มันน่ารักมาก   โดย: Sme IP: 124.120.182.136 20 เมษายน 2555 21:03:23 น.

นั่งอ่านเรื่องนี้ด้วยความเพลิดเพลิน รู้สึกตัวอีกทีแปดโมงเช้าแล้ว สนุกมาก เพลินมาก แฝงข้อคิดด้วย จะติดตามเรื่องอื่นๆ ต่อไปด้วย จะจำชื่อโสดในซอยไว้   โดย: Love novel IP: 27.55.7.231 2 ธันวาคม 2555 8:11:46 น.

โดย: เซียนกระบี่ลุ่มแม่น้ำวัง 20 พฤศจิกายน 2560 18:17:15 น.

สวัสดีปีใหม่ 2564 คุณวี.. ปีใหม่ปีนี้..ขอให้คุณวีและครอบครัวมีความสุขมากๆ ปราศจากโควิด เฮงๆรวยๆ ตลอดไป   โดย: คนผ่านทางมาเจอ 3 มกราคม 2564 9:40:23 น.

สวัสดีปีใหม่ 2564 ค่ะ ขอให้คุณวีมีความสุขมากๆสุขภาพแข็งแรงนะคะ คิดถึงจังเลย ยังเขียนนิยายอยู่หรือเปล่าคะ นิยายหลายเล่มที่เขียนเอาไว้ ยังมีขายไหมคะ อยากซิ้อบางเล่มเก็บไว้ค่ะ ขอทิ้งเบอร์โทร.ไว้นะคะ 081-496-4048 ค่ะ (อยากคุยด้วยมากๆเลย)   โดย: ดอยสะเก็ด 4 มกราคม 2564 12:45:36 น.

Hello, New music: https://popeurope.blogspot.com MP3/FLAC, Label, LIVESETS, Music Videos, TV Series. Download Dance, Electro, House, Techno, Trance, Pop, Rock, Rap... Best regards, 0day MP3s   โดย: Mariomab IP: 190.2.133.230 14 มิถุนายน 2564 7:01:22 น.

Hey, Trance music for DJ live sets https://psytrance2020.blogspot.com/ download music private server. Best Regards, Bennie   โดย: BennieRar IP: 190.2.130.167 13 พฤศจิกายน 2564 1:34:05 น.

NEW Music Psychedelic, Goa, Psy-Trance: https://scenepsychedelic.blogspot.com Music songs Beatport DJ: https://tracks2020.blogspot.com 0day Techno Music: https://techno-2019.blogspot.com Rap Music Various Artists: https://rap-mix.blogspot.com Scene Club Music: https://sceneclubs.blogspot.com Reggae and Dance Hall FLAC: https://reggaedancehallska.blogspot.com Trance, House Live Sets Radio: https://liveclubradioset.blogspot.com FTP service is a community for DJs & fans that helps you gain full access to exclusive electronic music. Main target of our service is to show the world new upcoming talents as well as famous producers, populations of music culture, promotion of perspective projects. Best Regards, Louis   โดย: Louisunalo IP: 89.38.97.125 11 ธันวาคม 2564 19:32:12 น.

Hello, Best music scene releases, download music private server. //0daymusic.org Best Regards, DJ Charles   โดย: DJCharlesSyday IP: 92.119.179.84 8 กุมภาพันธ์ 2565 15:18:07 น.

Hello, Music scene releases, VIP premium account, download music private FTP https://0daymusic.org List albums: https://0daymusic.org/FTPtxt/ Sorted section by date / genre. Private FTP Music/Albums/mp3 1990-2022. Best Regards, 0day-music team.   โดย: Richardsaisa IP: 213.159.38.90 15 พฤษภาคม 2565 9:35:33 น.

Hello, Music download private server https://0daymusic.org MP3, FLAC, LIVESETS, Music Videos. Team 0day   โดย: MatthewhulsE IP: 45.132.194.17 2 ธันวาคม 2566 3:25:27 น.