มิถุนายน 2550
 12
3456789
10111213141516
17181920212223
24252627282930
28 มิถุนายน 2550

มาตานุสติ









มาตานุสติ

เขียนโดย แดนอรัญ แสงทอง



หลายปีก่อนผมตกตะลึงพรึงเพริศกับงานเขียนนวนิยายขนาดยาวเรื่องหนึ่ง
ซึ่งเขียนโดยแดนอรัญ แสงทอง
นวนิยายซึ่งแหกคอก และเป็นขบถทางตัวอักษรอย่างถึงที่สุด
ตัวอักษรเรียงกันเป็นพรืด ไม่มีย่อหน้า ไม่มีเว้นวรรค
หลายๆประโยคเป็นการเล่นคำซ้ำอย่างจงใจ
สิ่งที่เราคิดว่าเป็นความแปลก กลับดึงดูดให้อ่านงานเขียนเล่มนี้ชนิด “วางไม่ลง”
“เงาสีขาว” จึงเป็นหนึ่งในนวนิยายที่ตราตรึงความรู้สึกของผมมากที่สุดเล่มหนึ่ง

ผลงานต่อมาเช่น อสรพิษ เจ้าการะเกด ดวงตาที่สาม
ก็สร้างความประทับใจสำหรับผมไม่น้อย
เพียงแต่เมื่องาน “เงาสีขาว” ปรากฏออกมา
มันเหมือนชิ้นงานมาสเตอร์พีซ ซึ่งยากจะหางานชิ้นใดมาเทียบเคียงได้ในความรู้สึก

ผลงานเล่มล่าสุด....
กลับมาอีกครั้งสำหรับเรื่องสั้น “มานานุสติ”
ว่าด้วยเรื่องราวของสองแม่ลูกผู้ที่ชะตากรรมกระหน่ำซ้ำซัด
ให้พบกับวิบากกรรมในชีวิตตลอดเวลา
เรื่องเล่าที่ใช้กลวิธีการเล่าเรื่องแบบย้อนกลับไปในอดีตตลอดเวลา ค่อยๆเปิดเปลือยที่ไปที่มาของตัวละครสองแม่ลูก
ที่ต้องต่อสู้ ฟาดฟันกับคนร่วมสังคมอันมีความวิปริตในจิตใจไม่แพ้กัน
สุดท้ายแล้วเรื่องราวไปจบลงที่ความตายอันน่าสะพรึงกลัว

เป็นนิยายที่สั่นประสาท ระทึกขวัญด้วยการสร้างบรรยากาศของฉากได้อย่างสุดยอด
สิ่งที่โดดเด่นในงานเขียนเล่มนี้นอกจากกลวิธีในการเล่าเรื่องที่ย้อนกลับไปเรื่อยๆของผู้เขียนแล้ว
การเลือกใช้ถ้อยคำยังเชี่ยวชาญประดุจดัง “นายภาษา” ผู้ช่ำชองในการเลือกใช้ถ้อยคำได้อย่างวิจิตรบรรจง

หลายปีก่อนในนิตยสาร GM MAGAZINE มีบทสัมภาษณ์ยาวเหยียดจุใจของนักเขียนท่านนี้
ยิ่งอ่าน “มานานุสติ” จบลง
ยิ่งอยากอ่านบทสัมภาษณ์บทใหม่ของแดนอรัญ แสงทอง
หนึ่งในนักเขียนที่ผมชื่นชอบและยกย่องที่สุดคนหนึ่ง






 

Create Date : 28 มิถุนายน 2550
11 comments
Last Update : 28 มิถุนายน 2550 10:08:10 น.
Counter : 1814 Pageviews.

 

แวะมา say hi อีกครั้ง

ยังไม่เคยอ่านเลยค่ะ แหะ ๆ

 

โดย: ดวงตะวัน (Doungtawan ) 28 มิถุนายน 2550 10:29:42 น.  

 

อยากอ่านเงาสีขาว ค่ะ...
แต่มาตานุสติ..เรื่องรันทด สลดจิต ไม่ค่อยชอบอ่ะค่ะ
อ่านแล้วคิดมาก ทุกข์ทันตาเห็นเลย เฮ้อ...

 

โดย: เสือจ้ะ (เสือจ้ะ ) 28 มิถุนายน 2550 13:26:39 น.  

 

อืม! น่าสนใจทุกเรื่องเลยค่ะที่พูดมา
พี่ชอบอ่านหนังสือก็จริงนะคะ
แต่ก็ไม่ใช่นักอ่านตัวยงเหมือนคุณน้องแน่ๆ
ในขณะที่นักเขียนท่านนี้เป็นคนโปรดของคุณน้อง
แต่สำหรับพี่แล้ว สารภาพอย่างไม่อายเลยค่ะ
ว่าไม่เคยรู้จักและสัมผัสงานเขียนของท่านเลย
ครั้งนี้เป็นครั้งแรกค่ะ และจากคำบอกเล่าที่น้องรีวิวมา
วันนี้ก็เลยมีความคิดว่า ต้องหาหนังสือของท่านมาอ่านแล้วหละ
...................
ขอบคุณมากนะคะที่แนะนำหนังสือดีๆ

 

โดย: เราสองคน (ฝากเธอ ) 28 มิถุนายน 2550 14:21:21 น.  

 

แวะมาเยี่ยมค๊า
...เนื้อหาเศร้าๆ หรือค่ะ ไม่ดีเลย ตอนนี้ยังเศร้าอยู่งั้นยังไม่หาอ่านนะค่ะ ยังเศร้าอยู่ค่ะ

 

โดย: wayoflife 28 มิถุนายน 2550 16:30:30 น.  

 

แวะมาสวัสดีตอนเช้าค่ะ

อยากอ่านเรื่องนี้เหมือนกัน แต่ไม่อยากให้ตอนจบมีคนตายแบบน่าสะพึงกลัวน่ะสิคะ

มีความสุขมากๆ นะคะคุณกะว่าก๋า

 

โดย: the Vicky 28 มิถุนายน 2550 17:29:00 น.  

 

ยังไม่เคยอ่านงานเขียนแนวนี้
อ่านที่คุณเขียนแล้ว น่าสนใจค่ะ

 

โดย: samelaa (samelaa ) 28 มิถุนายน 2550 18:43:08 น.  

 

ผมว่าจินตนาการคุณก๋าก็สุดยอดเหมือนกันคับ...

 

โดย: Kurt Narris 29 มิถุนายน 2550 0:09:19 น.  

 

แวะมานั่งอ่านจ้าน้อง

 

โดย: อุ้มสี 29 มิถุนายน 2550 0:19:39 น.  

 

โอ้ !!!!!! นายของภาษา เป็นคำจำกัดความงานเขียนของแดนอรัญชัดเจนมากค่ะ เรามักเรียกตามเวบ Faylicity ว่า งานของแดนอรัญเป็นเหมือนท่วงทำนอง อ่านดูจะรู้ว่าภาษาเขียนกลายเป็นท่วงทำนำได้อย่างไร ก็คนเขียนเขาเป็นนายของภาษาไง

เรื่องนี้น่ากลัว จำได้ว่าอ่านช่วงหลังๆ นี่ ขนลุกเลย นั่งบนเก้าอี้ก็เก็บขาขึ้นมาบนเก้าอี้ อินมาก

 

โดย: อั๊งอังอา 29 มิถุนายน 2550 9:52:14 น.  

 

ยังไม่มีโอกาสได้อ่าน เงาสีขาว
ได้อ่านเล่มอื่น ๆ ของแดนอรัญบ้างแล้ว
ชอบการรบรรยายชนิดเห็นภาพเลย
อ่านมาตานุสติแล้ว กลัว ไม่กล้าอ่านซ้ำอีก
ทั้ง ๆที่ธรรมดาเล่มไหนชอบก็จะอ่านหนังสือเล่มนั้น
หลายรอบ
สิ้นเดือนนี้จะขึ้นไปเชียงใหม่
กะว่ากำมีเงาสีขาวให้ยืมอ่านบ้างได้ไหมคะ

 

โดย: นก IP: 125.24.130.163 14 กรกฎาคม 2550 11:05:26 น.  

 

ชอบนักเขียนท่านนี้มากครับ
"ของจริง" อีกคนในวงการวรรณกรรมไทย(ที่มักถูกปฏิเสธ)

 

โดย: แฟนพันธุ์แท้ IP: 222.123.58.24 23 กรกฎาคม 2550 23:14:03 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 


กะว่าก๋า
Location :
เชียงใหม่ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 392 คน [?]




มองฉันอีกครั้ง
เธออาจเห็นฉัน
หรืออาจไม่เห็นฉัน

ฉันแค่แวะผ่านทางมา
และอาจไม่หวนกลับมาทางนี้อีกแล้ว

เราเคยรู้จักกัน
และมันจะเป็นเช่นนั้นตลอดไป

มองดูฉันอีกครั้ง
เธออาจเห็นฉัน
และฉันอาจมองไม่เห็นเธอ.





[Add กะว่าก๋า's blog to your web]