จ้อยตามหาพระจันทร์ จ้อยตามหาพระจันทร์ เรื่องโดย ม.ล.วันนิวัต เกียรติสาร ภาพประกอบโดย นันทวัน วาตะ (ปกหนังสือพิมพ์ชื่อผิดครับ) นิทานฝีมือคนไทย บอกเล่าเรื่องราวผ่านมุมมองของเด็กชายคนหนึ่งชื่อจ้อย เด็กชายจ้อยผู้อาสาไปตามหาพระจันทร์ที่อยู่ๆวันหนึ่งก็หายไปจากท้องฟ้าในหมู่บ้าน พระจันทร์ที่หลายคนถามถึง แท้จริงแล้วไม่ได้หายไปไหน หากเพียงบางคนเอาแต่จ้องมองดวงดาวจนลืมสังเกตดวงจันทร์ ส่วนผู้ใหญ่มากมายก็เอาแต่ก้มหน้าก้มตาทำงาน จนลืมแม้แต่เงยหน้ามองฟ้า ใช่หรือไม่ว่า...บางครั้งคนเราก็ละเลยเพิกเฉย กับสิ่งที่เห็นอยู่ทุกเมื่อเชื่อวัน จนเมื่อต้องสูญเสียมันไปแล้ว ถึงได้คิดกลับมา “สนใจ” สิ่งที่หายไป หนังสือเล่มนี้ได้รับรางวัลภาพประกอบดีเด่นจากการประกวดนิทานมูลนิธิเด็ก ครั้งที่ 1 หนังสือเล่มนี้เป็น 1 ใน 500 เล่มที่เด็กไทยควรอ่าน คัดเลือกจากสมาพันธ์หนังสือเพื่อเด็ก .......................................... งานภาพประกอบเป็นฝีมือของคุณนันทวัน วาตะ หรือถ้าเพื่อนๆที่แวะเวียนมาบล็อกผมบ่อยๆ อาจคุ้นชื่อกับ "กาแฟดำไม่เผ็ด" นี่คือผลงานของคุณกาแฟฯครับ ผมเลือกหนังสือเล่มนี้โดยไม่มีอคติครับ เลือกเพราะหลังจากนอนอ่านให้ภรรยาฟังแล้ว คุณภรรยามีมติเป็นเอกฉันท์ว่าหนังสือเล่มนี้ดีจริง คุณภรรยาชอบมากครับ... ผมเองก็ชอบเนื้อเรื่องที่อ่านง่าย แต่แฝงความหมายที่ดีซึ่งซ่อนอยู่ในนิทาน ก็เลยนำมาลงบล็อกเพื่อประชาสัมพันธ์ให้ช่วยซื้อกันเยอะๆครับ หนังสือซื้อได้ที่ se-ed book ทุกสาขาครับ ให้ง่ายก็จดชื่อหนังสือให้พนักงานไปหาให้ครับ บริการดี รวดเร็วทันใจ (อันนี้ก็ไม่ได้ค่าโฆษณาเหมือนกัน )   Create Date : 05 มิถุนายน 2550 27 comments Last Update : 5 มิถุนายน 2550 17:38:23 น. Counter : 3698 Pageviews. Share Tweet

น่าอ่านจังเลยค่ะ ขอบคุณที่เอามาฝาก ใช่แล้วค่ะ บางครั้งคนเราก็ละเลยเพิกเฉยกับสิ่งที่เห็นอยู่ทุกเมื่อเชื่อวันจนเมื่อต้องสูญเสียมันไปแล้ว ถึงได้คิดกลับมา “สนใจ” สิ่งที่หายไป...แย่จังนะคะ สงสัยอยู่อย่างเดียวตรงชื่อหนังสือภาษาอังกฤษ Joi search for the moon คำว่า search ไม่ต้องเติม es หรือ ed เหรอคะ หรือว่าความรู้ภาษาอังกฤษของเรามันคงคืนอาจารย์ไปหมดแล้วล่ะ เพราะหนังสือระดับนี้คงไม่น่ามีที่ผิด มีความสุขมากๆ นะคะ   โดย: the Vicky 5 มิถุนายน 2550 8:37:51 น.

มาช่วยจ้อยตามหาพระจันทร์ ที่เราเองยังมองทุกครั้งที่มีโอกาสโผล่ไปดู...ชอบมาก โดยเฉพาะแสงจันทร์ยามค่ำคืน เคียงคู่แสงดาวระยิบระยับ...เพราะเห็นความสำคัญเท่าๆ กัน เหมือนเห็นความสำคัญของคนรอบๆ กาย แต่บางที...ยอมรับว่าอาจจะลืมนึกถึงไปบ้าง... แวะไปฟังเพลง Zombie/The Cranberries ที่บล็อค คุณ ลูพเรฟิล มา เพราะดี.เราชอบเพลงนี้..น่าจะชอบนะ...ไปมารึยัง   โดย: uter 5 มิถุนายน 2550 9:10:41 น.

ภาพประกอบน่ารัก เนื้อเรื่องก็ดีด้วย   โดย: เอ๊กกี่ 5 มิถุนายน 2550 9:18:25 น.

รูปน่ารักจังค่ะ....   โดย: catt.... IP: 58.9.54.96 5 มิถุนายน 2550 10:17:25 น.

ท่าทางเล่มนี้จะไม่หนาใช่ไหมคะ :D ชอบอ่านหนังสือนิทาน ชอบภาพประกอบหนังสือนิทานด้วย ง่ายๆ แต่สร้างความสุข ^^   โดย: I am just fine^^ 5 มิถุนายน 2550 10:18:32 น.

วาดได้น่าอ่านจังเนอะ   โดย: Kurt Narris 5 มิถุนายน 2550 10:22:04 น.

ภาพประกอบสวย สีสดใส เหมาะกะเป็นนิทานน่าอ่านของเด็กเลยค่ะ สะดุดกึ๊กกะคำๆนี้อีกแล้ว ใช่หรือไม่ว่า...บางครั้งคนเราก็ละเลยเพิกเฉย กับสิ่งที่เห็นอยู่ทุกเมื่อเชื่อวัน จนเมื่อต้องสูญเสียมันไปแล้ว ถึงได้คิดกลับมา “สนใจ” สิ่งที่หายไป   โดย: ดาวทะเล 5 มิถุนายน 2550 10:36:29 น.

รูปสวยมากๆ ไม่ได้แหงนหน้ามองฟ้า มานานแค่ไหนแล้วเนี่ย   โดย: มดมารน้อย 5 มิถุนายน 2550 11:19:46 น.

อากู๋ขอบพระคุณสำหรับหารเป็นผู้สนับสนุนอย่างเป็นทางการ นิดหนึง..คือชื่อคนวาดเล่มนี้สะกดผิดอ่ะค่ะ.. ต้องเป็น นันทวัน.....เป็นวันธรรมดา...ไม่ใช่วรรณ คะ ........................ ที่ขออนุญาติก็อนุญาติเลยล่ะกัน555 ส่วนค่าโฆษณา...จะหาทางชำระให้ได้...เดี๋ยวคิดก่อน เอาเป็นหนังสือพร้อมลายเซ็นได้ป่ะ...อากู๋ เล่มนี้ติด1 ใน 500 เล่มที่เด็กไทยควรอ่านด้วย คัดเลือกจากสมาพันธ์หนังสือเพื่อเด็ก..(แอบโม้)   โดย: กาแฟดำไม่เผ็ด 5 มิถุนายน 2550 14:08:34 น.

เป็นหนังสือที่น่าสนใจนะคะ มีหนังสือเยอะจริงๆเลยค่ะคุณน้อง เพลงนี้ก็เพราะมากด้วย ........................ ใช่หรือไม่ว่า...บางครั้งคนเราก็ละเลยเพิกเฉย กับสิ่งที่เห็นอยู่ทุกเมื่อเชื่อวัน จนเมื่อต้องสูญเสียมันไปแล้ว ถึงได้คิดกลับมา “สนใจ” สิ่งที่หายไป ................. คงจะจริงค่ะ แต่กว่าจะรู้ ก็สูญเสียมันไปแล้วหลายปี แต่ก็ยังดี่ค่ะที่การสูญเสียทำให้เราเรียนรู้ว่า ในได้ มีเสีย ในเสีย มีได้ อยู่ที่ใจเราจะคิดจะมองมันในมุมไหนเน๊าะ   โดย: ฝากเธอ 5 มิถุนายน 2550 14:50:43 น.

น่ารักมากๆเลยครับ ขอบคุณครับ ที่ช่วยแนะนำภรรยาคุณมาดูรูปใน gallery ของผม... ถ้าจะเอามาแปะในบล๊อกยังไงก้อเข้าไปบอกกันด้วยละกันนะครับ ช่วงนี้อาจจะไม่มีรูปอัพเดทใหม่ๆ เพราะไม่ได้ออกไหนเลย เริ่มเรียนหนักขึ้น แถมมีงานต้องทำเยอะ ยังไงก้อดูเท่าที่มีละกันนะครับ   โดย: UnEdiTED 5 มิถุนายน 2550 18:30:26 น.

ยังไม่เคยอ่านเลยค่ะ น่าอ่านนะเนี๊ยะ แต่ชอบภาพ "อิเกิ้ง"อ้วนค่ะ   โดย: หนูนีล (นางน่อยน้อย ) 5 มิถุนายน 2550 18:51:14 น.

ภาพประกอบน่ารักมากเลยค่ะ วาดได้น่ารักจริงๆค่ะ เห็นที่จะต้องช่วย เจ้าจ้อยตามหาพระจันทร์แล้วค่ะ   โดย: whitelady 5 มิถุนายน 2550 20:48:21 น.

เข้ามาเที่ยวชม blog ka ทักทายยามค่ำคะ   โดย: goodpeople 5 มิถุนายน 2550 20:52:30 น.

แฮะๆ ถ้างั้นก้อตามสบายคับ   โดย: UnEdiTED 5 มิถุนายน 2550 22:00:59 น.

V V เค้าดูแลเราดี ก็เป็นสิ่งที่ไม่ยาก ที่เราจะทำเพื่อเค้าบ้างน่ะครับ ^ ^ ราตรีสวัสดิ์ค่ะ น่ารักอะ พี่ก๋ากะแฟน   โดย: spywine4me 5 มิถุนายน 2550 22:04:42 น.

หวัดดีตอนดึกๆคับเฮีย   โดย: Kurt Narris 6 มิถุนายน 2550 1:21:03 น.

เหมือนเพื่อนของเราไงคะ บางทีเราไปตื่นเต้น ไปเห่อกับเพื่อนใหม่ๆ จนหลงลืมเพื่อนเก่าๆ สมัยเด็กๆ ของเราที่อยู่กันมาตลอด เรื่องสามัญ / คนสามัญที่สำคัญ บางทีเราก็หลงลืมไป   โดย: นางสาวอาร์ต IP: 124.120.0.189 6 มิถุนายน 2550 5:39:15 น.

เมื่อคืนอ่านเรื่องศพใต้เตียง อีกรอบแระคร้า ...555   โดย: หนูนีล (นางน่อยน้อย ) 6 มิถุนายน 2550 7:29:01 น.

Look so familiar I saw it at K' กาแฟดำไม่เผ็ด's blog before,hee hee. Love techniques, love styles, love colors, love the drawings and love K' กาแฟดำไม่เผ็ด too ka. P.S. If I have a chance I'll tell the couple for you na ka. The couple seem tired, but happy ka...so nice.   โดย: CSULB@FineArt 6 มิถุนายน 2550 8:52:15 น.

ผมเลือกหนังสือเล่มนี้โดยไม่มีอคติครับ เลือกเพราะหลังจากนอนอ่านให้ภรรยาฟังแล้ว คุณภรรยามีมติเป็นเอกฉันท์ว่าหนังสือเล่มนี้ดีจริง คุณภรรยาชอบมากครับ... ^ ^ พี่จะหวานไปถึงไหนค๊าพี่ก๋า ภรรยาพี่ก๋าสวัสดีค่ะ ทางนี้สบายดีค่ะไม่ต้องเป็นห่วง ฮะฮ่าๆๆๆ แหะๆ อุ๋มมาแซวค่ะ คู่พี่นี่หวานซะ มดกลับรังไม่ถูกเลยค๊า   โดย: spywine4me 6 มิถุนายน 2550 9:43:53 น.

ยกมือเห็นด้วย ค่ะ บางครั้งเราก็ทำงานหนักจนเกินไป...จนลืมสังเกตุถึงรายละเอียดเล็กๆ น้อยๆ... ทั้งที่มันไม่ได้หายไปไหน.... ทั้งที่มันยังคงอยู่ที่เดิม... ทั้งที่มันก็ยังคงทำหน้าที่ของมันอย่างขันแข็ง.... แต่เรากลับมองไม่เห็นมัน... แต่ใครจะไปรู้...กว่าจะนึกหันมามองมันอีกครั้ง มันอาจไม่อยู่แล้วก็ได้... คนเรามักจะรู้คุณค่า เห็นค่าถึงแก่น ก็เมื่อได้สูญเสียมันไป... up blog แล้วน้าคะ ก็เลยมาชวนค่ะ... ไม่ได้เข้ามาซะหลายวัน วันนี้นั่งอ่านซะยาวเลย....กว่าจะมาถึงหน้านี้   โดย: วิตามินโซดา 6 มิถุนายน 2550 12:06:38 น.

รับทราบค่ะคุณน้อง ซื้อได้ที่ซีเอ็ดทุกสาขา.. ................. หนังสือพร้อมซีดีเดินทางมาถึงแล้วนะคะ อ่านจดหมายแล้วด้วย เป็นจดหมายที่น่ารักมากจริงๆ อ่านแล้วได้ยิ้มกว้างๆเลย ตอนแรกคิดว่าจะซีร็อกเก็บไว้ แล้วส่งต่อจดหมายนี้ให้เพื่อนๆ ด้วย แต่อ่านจบแล้วสงสัยต้องเก็บไว้เอง แอบงุบงิดจึ๋งนึงไม่ว่านะคะ ขอบคุณมากค่ะ ส่วนเพลงคาราบาวนั้น แค่เห็นเพลงทะเลใจก็กรี๊ดแล้วค่ะ   โดย: ฝากเธอ 6 มิถุนายน 2550 14:05:15 น.

ต้องไปหามาอ่านให้เอื้อฟังซะแล้ว.. ขอบคุณที่แนะนำค่ะ   โดย: viji IP: 203.144.130.176 6 มิถุนายน 2550 16:35:48 น.

สวยจัง   โดย: Boyne Byron 7 มิถุนายน 2550 14:45:30 น.

หนังสือน่ารักมากๆเลยค่ะ ขอบคุณที่แนะนำนะคะ   โดย: shamrock (amy_de_alamode ) 5 กรกฎาคม 2550 22:49:36 น.

ดีใจจังเลยค่ะ ที่มีผู้อ่านน่ารัก อีก 2 วัน จ้อย จะเป็นหนุ่มอายุ 18 แล้วค่ะ ขอบคุณ คุณวิตามินโซดา ที่ช่วยเตือนใจ ขอวัยเด็กสดใส...อยู่กับทุกคนนะคะ   โดย: วันนิวัต IP: 61.19.199.143 26 กรกฎาคม 2550 10:12:06 น.