<<
กุมภาพันธ์ 2564
 123456
78910111213
14151617181920
21222324252627
28 
17 กุมภาพันธ์ 2564

:: กะก๋าแนะนำหนังสือ - ฉันเกลียดเธอ ฉันรักเธอ...ชีวิต ::


:: ฉันเกลียดเธอ ฉันรักเธอ...ชีวิต ::

รวบรวม เขียนและแปล : ‘ปราย พันแสง








ผมชอบอ่านบทกวี ชอบอ่านคำคม
บางบทกวี แม้อ่านจนจบ
ก็อาจไม่รู้ว่าความหมายที่แท้จริง
ซึ่งกวีต้องการสื่อคืออะไร
แต่รู้ว่าชอบ อ่านไม่เข้าใจก็ยังชอบอ่าน
อ่านแล้วอาจตีความหมายไม่ตรงกับความตั้งใจของกวี
ก็ไม่เป็นไร


ผมอ่านหนังสือ “ฉันเกลียดเธอ ฉันรักเธอ...ชีวิต”
ด้วยความรู้สึกเช่นนี้
บางบทอ่านแล้วชอบมาก
บางบทอ่านแล้วไม่แน่ใจเลยว่าคนเขียนต้องการสื่ออะไร
เหมือนที่กล่าวไว้ข้างต้น
แม้อ่านแล้วไม่เข้าใจ ผมก็ยังอ่าน
เพราะผมรักในความงามของบทกวี
เพราะบทกวีที่ดีในความรู้สึกของผม
คือ การเปล่าเปลือยชีวิตให้เห็นสัจธรรม
เปลือยเปล่าสัจธรรมให้เห็นชีวิต
เห็นชีวิตชัดเจน ก็จะเห็นความงามที่ซ่อนอยู่
และจะได้เห็นได้รู้ใน “ความงดงามแห่งสัจธรรม” นั่นเอง






























 




 

Create Date : 17 กุมภาพันธ์ 2564
27 comments
Last Update : 17 กรกฎาคม 2565 6:52:27 น.
Counter : 679 Pageviews.

 

สวัสดีคะคุณก๋า..

อ้อมแอ้มก็ชอบบทกวี..

เจ็บมากเลยนะคะ..การถูกลืม...

หนักหนากว่าความตาย คือ การถูกลืม..อิอิ

 

โดย: อ้อมแอ้ม (คนผ่านทางมาเจอ ) 17 กุมภาพันธ์ 2564 5:57:59 น.  

 

“ฉันเกลียดเธอ ฉันรักเธอ...ชีวิต”

คงจะสื่อแบบทูอินวันแน่ๆเลนค่ะ หนังสือเล่มนี้

ทั้งรักและเกลียด

 

โดย: โอน่าจอมซ่าส์ 17 กุมภาพันธ์ 2564 6:25:43 น.  

 

ต้องถามตัวเองเสมอว่าเกิดมาเพื่ออะไร

 

โดย: นาฬิกาสีชมพู 17 กุมภาพันธ์ 2564 7:11:20 น.  

 

อรุณสวัสดิ์ค่ะคุณก๋า
อ่านจบแล้ว เราชอบหมดเลยคร้า
แต่ I love you not hate you ...เลยน๊า!!
You... ในที่นี้ คือ ชีวิต แน่นอนค่ะ

 

โดย: Tui Laksi 17 กุมภาพันธ์ 2564 7:11:59 น.  

 

ไม่จริงหรอกคุณก๋า คำาที่ว่า
หนักหนากว่าความตายคือถูกลืม
ถ้าพูดถึงตัวเองนะ เราตายไปแล้ว
เราก็ไม่รับรู้อะไรแล้ว แต่ถ้าพูดถึง
ในมุมของบุคคลที่สามก็อาจจะได้


 

โดย: หอมกร 17 กุมภาพันธ์ 2564 7:33:51 น.  

 

เซียนกระบี่ลุ่มแม่น้ำวัง 


ปราย พันแสง นามปากกานี้คุ้น ๆ ไม่แน่ใจว่าเป็นอดีตสมาชิกบล็อกคนนึงมั้ยนะครับ แต่อ่านแล้วชอบเช่นกันครับ

จากบล็อก - หวังว่าจะจุดประกายเริ่มต้นกลับมานะครับ

 

โดย: เซียน_กีตาร์ 17 กุมภาพันธ์ 2564 8:00:07 น.  

 

อ.เต๊ะ ไปเจอมา ที่เค้าเขียนถึงหนังสือเล่มนี้ว่า

ผลงานเขียน ’ปราย พันแสงที่มีผู้อ่านตัดเก็บมากที่สุด มีผู้นำไปแต่งเพลงมากที่สุด มีผู้นำไปอ้างอิงในบล็อกและเว็บไซต์ต่างๆ มากที่สุด และถูกส่งต่อๆ เป็นฟอร์เวิร์ดเมลมากที่สุดในรอบทศวรรษ

อ.เต๊ะ ไปอยู่ที่ไหนมานี่ สงสัยมัวแต่อ่าน นิยายใน ไทยรัฐ ไม่ได้อ่าน มติชน นะครับ 555

 

โดย: multiple 17 กุมภาพันธ์ 2564 8:14:45 น.  

 

สวัสดีมีสุขค่ะ

ตามมาอ่านดูค่ะ
ตามอารมณ์ผู้เขียนหนังสือไม่ทันเช่นกันค่ะ
ไม่เป็นไร ลองอ่านดู

ชีวิตเรา เราไม่รักแล้วใครจะมารักล่ะคะ

 

โดย: ตะลีกีปัส 17 กุมภาพันธ์ 2564 8:16:01 น.  

 

แต่งงานกับคนที่เรารัก
แก่ไปก็ยังมีสติในการสนทนา
อย่างราบรื่น

I don't hate you.

 

โดย: เริงฤดีนะ 17 กุมภาพันธ์ 2564 9:03:58 น.  

 

ถ้าอ่านหนังสือแล้วไม่เข้าใจสิ่งที่คนเขียนสื่อ บอลจะเข้าใจว่า "ประสบการณ์" ของเราไม่ตรงกับคนเขียนอ่ะครับ เลยไม่รู้ว่าเค้าจะสื่ออะไร วันนึงถ้าเรามีประสบการณ์มากขึ้นเราจะเข้าใจเอง ไม่รู้ว่าบอลเข้าใจถูกหรือเปล่า อิอิอิ

 

โดย: ทนายอ้วน 17 กุมภาพันธ์ 2564 9:07:17 น.  

 

สวัสดีครับ

มาอ่านรีวิวหนังสือด้วยครับ
รักดีกว่าเกลียดนะครับ

 

โดย: Sleepless Sea 17 กุมภาพันธ์ 2564 9:07:56 น.  

 

เห็นหัวเรื่อง ก็รู้แล้วว่า คนเขียนยังวนเวียนในวังวนของชีวิต
ตามประสาคนหนุ่มสาว(มีั้ง) แหะ ๆ เราเริ่มรู้สึกตัวว่า
แ กร่.. กันบ้างแล้ว

 

โดย: ไวน์กับสายน้ำ 17 กุมภาพันธ์ 2564 9:23:42 น.  

 

เซียนกระบี่ลุ่มแม่น้ำวัง 


จากบล็อก - ผมอาจจำสับสนน่ะครับ คุ้น ๆ เคยมีเพื่อนบล็อกใช้ชื่อ "ปรายแสง" หรืออะไรนี่แหละครับ แต่มีคำว่าปราย และเธอเรียกตัวเองว่า "ปราย"

 

โดย: เซียน_กีตาร์ 17 กุมภาพันธ์ 2564 9:38:09 น.  

 

ถ้าไม่รู้จักกัน มันจะไม่เจ็บปวดเลยนะ เมื่อไม่ได้รับความสนใจ แต่พอรู้จักกัน รักกัน เลิกกัน ถูกลืมนี่เจ็บปวดจริง ๆ

 

โดย: comicclubs 17 กุมภาพันธ์ 2564 12:09:36 น.  

 

อ่านละจี๊ด ๆ พนุ่งนี้แวะมาใฟม่ค่ะ

 

โดย: mariabamboo 17 กุมภาพันธ์ 2564 14:14:34 น.  

 

สวัสดีครับน้องแตง

การถูกลืม
มันเจ็บปวดจริงๆนะครับ
มันหมายความว่าเราไม่มีความหมายอะไรใดใด
ในใจของเขาอีกต่อไป

ตายจากกัน
บางทีก็ไม่เคยลืมกัน
แต่การอยู่
โดยถูกลบลืมไปเลย
มันเจ็บปวดจริงๆ


 

โดย: กะว่าก๋า 17 กุมภาพันธ์ 2564 14:21:03 น.  

 

สวัสดีครับแม่โม

ออบขานสวยดีนะครับ
20 กว่าปีที่แล้ว
พี่ก๋าไปรับน้องกันที่นี่เลยครับ


 

โดย: กะว่าก๋า 17 กุมภาพันธ์ 2564 14:22:31 น.  

 

ผมอ่านไม่ค่อยเข้าใจเลยครับ บทกวี คำคม ต้องอ่านหลายครั้งมาก ๆ ผมชอบอ่านคอลัมน์ในมติชนของคุณปราย พันแสงมากครับ
ชนะนัดนี้เหมือนช่วยเรียกความมั่นใจกลับมานะครับ หลังจากที่แพ้มาหลายนัด มีการเหน็บเล็ก ๆ ช่วยล้างแค้นให้ปิศาจแดง 555

 

โดย: The Kop Civil 17 กุมภาพันธ์ 2564 14:52:10 น.  

 

นักหนากว่าการตาย คือ ถูกลืม
จริงมากๆๆๆๆๆๆเลยครับ
ผมดูเรื่อง Coco อ่ะครับ ที่วิญญาณในโลกวิญญาณจะสลายหายไป ถ้าลูกหลานหรือคนที่มีชีวิตอยู่ลืมเค้าไปหมด
เหมือนพ่อแท้ๆ ของตัวเอกที่มีแค่มาม่า Coco แม่ของเขาที่จำเค้าได้ แต่มาม่าความจำเสื่อมไปเรื่อยๆ เขาเลยกำลังจะหายไป
โห....มันเจ็บปวดมากครับพี่ก๋า คือเราตายไป ก็คงจะดีที่มีคนคิดถึงเรื่องดีๆ ของเราอยู่ แต่การหายไปจากโลกไม่ร้ายเท่าหายไปจากความทรงจำ น่ะครับ ฮือออออ

 

โดย: จันทราน็อคเทิร์น 17 กุมภาพันธ์ 2564 15:18:47 น.  

 

ผมอ่านแล้วนึกถึงวันรวมญาตินะ ถามบางเรื่องที่ชวนอึดอัด พอตอบแล้วโดนเอาไปเปรียบเทียบ มันน่ารำคาญมาก

 

โดย: คุณต่อ (toor36 ) 17 กุมภาพันธ์ 2564 15:48:26 น.  

 

สวัสดี ยามค่ำจ้ะ น้องก๋า

"หนังสือ เรื่อง ฉันเกลียดเธอ ฉันรักเธอ ..ชีวิต" แค่
ชื่อเรื่องของหนังสือ ก็งง ๆ แล้วนะ อิอิ เหมือนกับทั้งรักและ
ทั้งเกลียดเลย ห้าห้า
อ่านข้อความที่ยกมาเป็นตัวอย่าง ก็เป็นไปลักษณะของ
การสอน ให้คติธรรม ในการดำเนินชีวิต เป็นส่วนใหญ่ เนาะ
บางเรื่องก็เป็นธรรมะ เช่น "โลกหมุนฉะนี้มานานเต็มที่ กี่วันกี่เดือนยังหมุนของมันเช่นนั้น (น่าจะเป็นเรื่องการเวียนว่ายตายเกิด) อะไรจะเกิด มันก็ต้องเกิด ตามธรรมชาติของมัน ก่อน
หลัง เร็ว ช้า ก็ว่ากันไป จะเศร้าผิดหวังไปไย หากมันไม่ได้เกิด
มาเพื่อเธอ "(น่าจะสอนเรื่อง ปลง นะ อิอิ)

โหวดหมวด แนะนำหนังสือ





 

โดย: อาจารย์สุวิมล 17 กุมภาพันธ์ 2564 19:24:27 น.  

 

มาอ่านฟรีอีกแล้วค่ะ
ถ้ายังสับสน ไม่ได้กินเงินของเย็นแน่
ยังไม่รู้เลย ว่าเกลียดหรือรัก
ถ้ายังคิดอยู่สรุปได้เลยว่า รัก
เพราะถ้าเกลียดแล้วคนเราไม่เสียเวลาวิเคราะห์
ทางใครทางมัน ไปไกลๆเลยมากกว่ามั้ยคะ
นี่แค่อ่านชื่อหนังสือยังไม่ได้พลิกอ่านข้างใน
ค่ำนี้เย็นว่าจะแวะมาทักทายเฉยๆ
ก็เม้นท์ซะยาวว
ถ้าอ่านคนไม่ตกผลึกเขียน ก็งั้นๆ
ต้องแยกแยะ กระโจนเชื่อหมดไม่ได้

"ถ้าไม่อยากตอบ ให้ถามกลับจะรู้ไปทำไม"
วิธีการนี้ ต่อปากต่อคำ เสียเวลา
สำหรับเย็น ก็ทำเป็นไม่ได้ยิน
ถ้าคนสนิทกันไม่ถามก็รู้ว่าเราจะตอบว่าอะไร
เพราะสนิทรู้จักกันหมด แต่ถ้าไม่สนิทก็ต้องทำเป็นไม่ได้ยิน
ความเงียบคือคำตอบ..แต่ก็ไม่แน่ว่าจะดีที่สุดรึเปล่า

 

โดย: mcayenne94 17 กุมภาพันธ์ 2564 19:43:19 น.  

 

บางบทอ่านแล้วชอบมากค่ะ
ถูกลืม.. อ่านแล้วเศร้าจัง

 

โดย: เนินน้ำ 17 กุมภาพันธ์ 2564 21:31:02 น.  

 

สวัสดีครับคุณก๋า

เข้ามาอ่านรีวิวหนังสือด้วยคนนะครับ

ถ้าใครถามในสิ่งที่เราไม่อยากตอบ
ถ้าเป็นผม อาจจะยิ้ม และขอข้ามคำถามนี้อ่ะครับ ^^
กลัวเม้งไปแล้วเขาเม้งกลับ

 

โดย: มาช้ายังดีกว่าไม่มา 17 กุมภาพันธ์ 2564 21:48:24 น.  

 

มาเปล่า ไปเปล่า เวียนว่ายเกิด-ตาย เกิดมา เจอกัน จากกัน

 

โดย: สองแผ่นดิน 17 กุมภาพันธ์ 2564 23:00:05 น.  

 

แมนซิฯ บทจะยิงนี่ โป้งเดียวเลยนะครับ ของลิเวอร์พูล บุกอยู่ดี ๆ พอโดนสวนกลับเสร็จทุกทีครับ 555 คืนนี้แมนซิฯ เจอเอฟเวอร์ตัน รอบนี้ต้องเชียร์แมนซิฯ ละครับ หนทางการลุ้นที่สี่ปีนี้
ลีกสเปน ก็หนักเลยครับทั้งบาร์ซ่า, มาดริด แต่ยังชื่นใจซัวเรซยิงถล่มทลายครับ

 

โดย: The Kop Civil 18 กุมภาพันธ์ 2564 0:09:26 น.  

 


สวัสดีค่ะน้องก๋า

 

โดย: newyorknurse 18 กุมภาพันธ์ 2564 0:20:55 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 


กะว่าก๋า
Location :
เชียงใหม่ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 392 คน [?]




มองฉันอีกครั้ง
เธออาจเห็นฉัน
หรืออาจไม่เห็นฉัน

ฉันแค่แวะผ่านทางมา
และอาจไม่หวนกลับมาทางนี้อีกแล้ว

เราเคยรู้จักกัน
และมันจะเป็นเช่นนั้นตลอดไป

มองดูฉันอีกครั้ง
เธออาจเห็นฉัน
และฉันอาจมองไม่เห็นเธอ.





[Add กะว่าก๋า's blog to your web]