:: กะว่าก๋าแนะนำหนังสือ – แด่หนุ่มสาว :: :: แด่หนุ่มสาว :: เขียน : กฤษณมูรติ แปล : พจนา จันทรสันติ “แด่หนุ่มสาว” ถูกแปลและตีพิมพ์ครั้งแรกในปี พ.ศ. 2518 ในยุคที่บ้านเมืองของเรากำลังขัดแย้งกันอย่างรุนแรง กบฏหนุ่มสาวจำนวนมากตั้งคำถามกับชีวิตและสังคม ลุกขึ้นมาเรียกร้องสิทธิ และ อิสรภาพในการคิดของตนเอง การเมือง การประท้วง คอมมิวนิสต์ ประชาธิปไตย นักศึกษา ทหาร อุดมการณ์ อุดมคติ ความหวัง อนาคต อาวุธ การปฏิวัติ การปฏิรูปการศึกษา ฯลฯ กลายเป็นถ้อยประโยคที่แบ่งคนออกเป็นฝักเป็นฝ่าย มองเห็นคนเป็นศัตรูท่ามกลางความคิดเห็นที่แตกต่าง “แด่หนุ่มสาว” เป็นหนังสือซึ่งพูดถึงคนหนุ่มคนสาว พูดถึงความคิดความเชื่อที่จะทำให้เกิดความเปลี่ยนแปลงในชีวิต อุดมคติทางการศึกษา ความรักที่แท้จริง การครองอำนาจ และอิสรเสรีภาพ คือ หัวข้อที่ท่านกฤษณมูรติพยายามอธิบายถึง พยายามให้คำจำกัดความ เพื่อชี้ให้ผู้ฟังและผู้อ่านได้ขบคิดตามไปด้วย ว่าชีวิตที่แท้จริงคืออะไร คำนำในตอนต้นซึ่งเขียนโดยคุณพจนา จันทรสันติผู้แปลหนังสือเล่มนี้น่าสนใจมาก “สิ่งเดียวที่การศึกษาในระบบการศึกษามอบให้แก่เรา ก็คือ “ความกลัว” ความกลัวอย่างสุดจิตสุดใจ เพราะยิ่งเรากลัวเท่าไหร่ ก็ยิ่งง่ายต่อการควบคุม การศึกษาจึงไม่สอนให้คิด ไม่เปิดโอกาสให้ผู้เรียนแสวงหา แต่สอนให้ฟัง ให้จด ให้ท่องจำ ปลูกฝังค่านิยมผิด ๆ ควบคุมคนด้วยคำขู่ ด้วยคะแนน เพื่อผลิตคนเข้าสู่ระบบโรงงานและบริษัท และการศึกษากลายเป็นเครื่องมือของรัฐ ในการหล่อหลอมคนให้คิดและเชื่อเหมือนๆกัน ให้สยบยอมและเชื่อฟังรัฐ ไม่คิดต่อต้านแม้รัฐนั้นจะเป็นผลผลิตของเผด็จการก็ตาม” รัฐย่อมกลัวการกบฏ กลัวการถูกท้าทายอำนาจ กลัวการถูกตรวจสอบ เพราะนั่นย่อมหมายถึงอำนาจนั้นกำลังสั่นคลอนและถูกทำลาย ในทุกยุคทุกสมัย “คนหนุ่มสาว” จึงคล้ายเป็นความหวังแห่งยุคสมัย เพราะคนหนุ่มสาวยังเหลือฟอนไฟแห่งความกล้าหาญ พร้อมเผชิญหน้ากับความเปลี่ยนแปลงอย่างไม่เกรงกลัว ท่านกฤษณมูรติชี้ชวนให้ผู้ฟังลองตั้งคำถามกับตัวเอง ว่าการศึกษาที่แท้จริงคืออะไร ? ทำไมต้องเล่าเรียนวิชาต่าง ๆ มากมาย ? ทำไมต้องสอบแข่งขันเพื่อให้ได้คะแนนดีดี ? ท่านตั้งคำถามว่า ทำไมคนเราจึงต้องเรียนให้เก่ง เพื่อให้ได้การงานที่ดีและมีเงินเยอะ ๆ นั่นคือจุดประสงค์ทั้งหมดของชีวิตจริง ๆ หรือ ? ชีวิตที่แท้จริงคือสิ่งใด ? อะไร คือ ความงาม ความจริง ความรัก ? ชีวิตที่ดีและมีคุณค่าเป็นอย่างไร ? ความรักและความสัมพันธ์ที่ดีเป็นอย่างไร ? ฯลฯ ทั้งหมดต้องเรียนรู้ไปพร้อม ๆ กับการศึกษา ไม่ใช่ยิ่งศึกษายิ่งกลัว ยิ่งถอยห่างออกจากสิ่งที่ควรจะเป็น หน้าที่ของการศึกษา ควรทำให้ผู้เล่าเรียนเข้าใจกระบวนการทั้งหมดของชีวิต ขจัดความกลัวและความหวาดหวั่นในการใช้ชีวิต ไปจนถึงขั้นที่สามารถมอบความรักและส่งต่อการให้ไปยังผู้คนรอบตัว แม้กระทั่งในเรื่องของศาสนาและจิตวิญญาณ ท่านก็ยังท้าทายให้เราลองคิดออกนอกกรอบที่เคยชินมาตลอด เพราะศาสนาไม่ได้อยู่เพลงสวด บทสวดมนต์ ไมได้อยู่ในพิธีกรรม ไม่ได้อยู่ในเทวรูป ไม่ได้อยู่ในโบสถ์วิหารหรือคัมภีร์ต่าง ๆ หากแต่ศาสนา คือ สำนึกแห่งความดีงาม สำนึกแห่งความถูกต้อง สำนึกแห่งความกล้าอย่างถูกต้อง คำถามของท่านกฤษณมูรติอาจมองดูว่าเป็นอุดมคติที่เป็นไปไม่ได้ ในยุคที่คนเราต้องแข่งขันและฟันฝ่าปัญหาชีวิตอย่างเหน็ดเหนื่อย เพื่อให้ได้ชื่อว่าเป็นผู้ประสบความสำเร็จในชีวิต มีชื่อเสียง เงินทอง มีความมั่นคงในชีวิตและทรัพย์สิน เด็กและหนุ่มสาวจำนวนมากบนโลกนี้ กำลังเผชิญหน้ากับความคิดเก่า โลกใบเก่า โลกซึ่งเต็มไปด้วยความกลัว การกดขี่ การใช้อำนาจอย่างไม่เป็นธรรม เด็กและหนุ่มสาวจำนวนมากบนโลกนี้ ยังคงทนทุกข์กับระบบการศึกษาที่เชี่ยวกรากไปด้วยการแข่งขัน ถูกวัดคุณค่าของความเป็นมนุษย์ด้วยเกรดและคะแนน ด้วยฐานะทางสังคม และจำนวนเงินในบัญชีเงินฝาก ทางเลือกและทางเดินที่หนุ่มสาวเหล่านี้จะเลือก อาจไม่ใช่โลกใบเก่าที่ผู้ใหญ่เฝ้าหวงแหนอีกต่อไป แต่เป็นโลกใบใหม่ โอกาสใหม่ ๆ ที่หนุ่มสาวเหล่านี้พร้อมจะถากถางเส้นทาง และดุ่มเดินไปด้วยสองเท้าของพวกเขาเอง     Create Date : 31 พฤษภาคม 2564 18 comments Last Update : 17 กรกฎาคม 2565 6:46:42 น. Counter : 274 Pageviews. Share Tweet

บางทีเราก็เรียนกันแยะไปนะครับ วิชาที่เรียนใน รร.กว่าครึ่ง ไม่ได้เอาไปใช้ในชีวิตจริงเลย ทำให้เสียทั้งเงินทั้งเวลาไปมากมาย ชาวนาชาวสวน พ่อค้าแม่ค้า อาชีพช่างต่างๆ หรืออีกหลายอาชีพ ที่ฝึกฝน ถ่ายทอดเรียนรู้กันมาในครอบครัว ตั้งแต่เด็กๆ ก็ไม่เห็นต้องเข้า รร. ก็ทำมาหากินเลี้ยงปากท้องกันได้แยะไปนะครับ ปล.เรื่องเข้าครัว ช่วยกันคนละไม้ละมือ ครอบครัวอบอุ่น สัมพันธ์แน่นแฟ้น ดีไม่ดี หาเมนูอร่อยๆทำขายก็เข้าท่านะครับนี่   โดย: multiple 31 พฤษภาคม 2564 8:19:13 น.

นามปากกาก็อ่านยากแล้ว หนังสือของเขาคงไท้ต้องพูดถึงนะคุณก่า 55   โดย: หอมกร 31 พฤษภาคม 2564 8:36:51 น.

หนุ่มสาวรุ่นใหม่ไฟแรง แต่บางครั้งขาดโอกาสไปก็เยอะ เสียดาย วันหลังขอหนังสือแบบแนะนำคนรุ่นวัยทองบางนะคะ   โดย: โอน่าจอมซ่าส์ 31 พฤษภาคม 2564 8:48:38 น.

สวัสดียามสาย จ้ะ น้องก๋า "แด่หนุ่มสาว" ของ ท่านกฤษณมูรติ ที่แนะนำวันนี้ อ่านจากความคิดเห็นของคนแปลและความคิดเห็นของเธอเกี่ยวกับการศึกษาของเมืองไทยที่กล่าวว่า สอนให้จดให้จำไม่ให้แสดงความคิด เห็น ก็มีส่วนเป็นเช่นนั้น แต่ครูเอง ไม่ได้อยู่ในจำพวกนี้แน่นอน เพราะครูสอนให้เขาคิด ให้เขาวิเคราะห์ คะแนนที่ให้ก็เป็นไปตาม เกณฑ์ที่หลักสูตรกำหนด ข้อสอบก็ออกวิเคราะห์ มีความจำบ้าง เล็กน้อย (โดนเด็กต่อว่าเสมอ ว่ายาก ต้องคิดเยอะ) และก็เห็นด้วย ยังมีครูที่ชอบสอนแบบจำ ขู่เด็กด้วยคะแนน บ้าง (เขียน จากประสบการณ์ที่เห็นในตอนยังไม่เกษียณ ) เรื่องการจัดการศึกษา ที่ให้เด็กจด จำ ซึ่งการศึกษาแต่ โบราณก็น่าจะจริงนะ แต่ก่อนที่ครูจะเกษียณสัก 5-6 ปี ครูว่า การศึกษาไทยก็มีการเปลี่ยนแปลงไปมากพอสมควร ในการสอนให้ เด็กคิด วิเคราะห์ นะ เพราะ มีมาตรฐานการศึกษาข้อหนึ่ง คือ นักเรียนต้องสามารถคิดวิเคราะห์แยกแยะเรื่องราว เหตุการณ์ ฯลฯ ได้ เพราะครูเป็นหัวหน้าจัดกิจกรรม มาตรฐาน 4 คิด วิเคราะห์ มาตรฐานนี้เอง จึงขอแย้งว่า การศึกษาไทยไม่ใช่ไม่ได้รับการ แก้ไข แต่..ข้อสำคัญอยู่ที่ครูผู้สอนจะนำไปใช้มากน้อยเพียงใด ข้อนี้ ผู้บริหารที่ดี ต้องมีการสอดส่องเอาเอง ครูก็ขอแสดง ความคิดเห็นได้แค่นี้แหละนะ สำหรับเรื่องความกลัว ความกล้า คงต้องสอนให้รู้จักใช้ ความคิดวิเคราะห์ว่า สิ่งใดควรกลัว ควรกล้า และต้องดูให้เหมาะ กับสถานการณ์ในตอนนั้น ๆ ด้วยนะ ไม่ใช่สักแต่ว่าอยากแสดง ความคิดเห็นและด่ากันอย่างหยาบคายอย่างที่ได้ยิน ได้ฟัง ตาม ในยูทูป ตามสื่อต่าง ๆ ที่เป็นอยู่ขณะนี้ น่ะ โหวดหมวด แนะนำหนังสือ   โดย: อาจารย์สุวิมล 31 พฤษภาคม 2564 8:55:08 น.

ผู้ปกครองซึ่งเป็นครูคนแรก ต้องสอนให้เด็กคิดเป็น ช่วยเหลือตัวเองได้ตั้งแต่เยาว์วัย เขาจะดูแลตัวเอง เพื่อนฝูงและสังคมรอบตัวได้ ในระยะต่อไป   โดย: เริงฤดีนะ 31 พฤษภาคม 2564 9:37:42 น.

*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~* ^U^ ไม่รัก แต่ คิดถึง อยากให้เรา " รักกัน " *~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~* 💚💜💛💚💜💛💖💜💛💖💚💜💛💚💜 *~*~* แวะมาทักทายจ๊ะ..ขอหัวใจเบิกบาน *~*~* 💚💜💛💚💜💛💖💜💛💖💚💜💛💚💜   โดย: *~ต้นกล้า...ของหัวใจ~* 31 พฤษภาคม 2564 13:53:04 น.

สวัสดีมีสุขค่ะ หนังสือเขาแนะนำหนุ่มสาว ถ้างั้นคนแก่ ไม่อ่านละค่ะ แวะมาส่งกำลังใจนะคะ   โดย: ตะลีกีปัส 31 พฤษภาคม 2564 14:52:43 น.

ของไทยเราการศึกษานับวันยิ่งจะมีแต่ตกต่ำลง ล่าสุดเมื่อ 2-3 วันที่ผ่านมา โรงเรียนแห่งหนึ่งในจังหวัดชลบุรี ออกกฎบังคับให้นักเรียนใส่ถุงเท้าแบบมีแถบสี ซึ่งหาซื้อไม่ได้ทั่วไป แต่โรงเรียนมีขายในราคาคู่ละ 25-30 บาท ซึ่งแพงกว่าราคาตลาด และยังบังคับให้ซื้อกับทางโรงเรียนเท่านั้น เพื่ออะไร? อ้อ...หาเงินยามโควิดระบาดเพราะมันหาเงินยากนี่เอง เข้าใจคิดดี   โดย: คุณต่อ (toor36 ) 31 พฤษภาคม 2564 15:08:16 น.

เราต้องแข่งขันกันตั้งแต่เล็กๆ เลยนะคะ พ่อแม่ผู้ปกครองก็ยึดติดกับเกรด ถ้าเรียนได้ดีก็จะมีรางวัล ถ้าเรียนได้ไม่ดีก็จะโดนดุ อย่างนี้เด็กก็ไม่ค่อยมีความสุขสักเท่าไร เด็กบางคนไม่เก่งวิชาการ แต่เก่งวิชาอื่นๆ ก็มีมากมาย แต่วิชาเหล่านั้นได้เกรดสี่แล้วไม่ค่อยมีใครชม อย่างเช่น พลศึกษา ถ้าเด็กรู้ตัวเร็ว และได้มุ่งไปในสิ่งที่ตัวเองชอบเร็วก็เป็นเรื่องดีนะคะ   โดย: comicclubs 31 พฤษภาคม 2564 15:38:54 น.

อ่านรีวิวเล่มนี้ของคุณก๋า แล้วทำให้ผมนึกถึงละครเรื่อง นิยายรักนักศึกษา สมัยโน้นเลยครับ ผมติดงอมแงมเลยครับ และก็คิดถึงหนังสือ ฉันจึงมาหาความหมาย ของวิทยา เชียงกูลด้วยครับ   โดย: The Kop Civil 31 พฤษภาคม 2564 17:07:32 น.

ลูกสาวคนโตของแม่ถึงได้เลือกให้หลานๆเรียนแบบโฮมสกูล แต่แม่เหนื่อยมากสุดท้ายให้ไปเรียนกับ ครูเล็ก ภัทราวดี มีชูธน ไปอยู่ประจำที่โรงเรียน เป็นการเรียนแบบทางเลือกค่ะ เด็กๆมีเวลามากขึ้น ไม่ใช่ท่องเรียนเขียนอ่านอย่างเดียว   โดย: ซองขาวเบอร์ 9 31 พฤษภาคม 2564 18:15:29 น.

สวัสดีครับน้องแตง พี่ก๋าโชคดีมาก ที่โตมาในบ้านที่ไม่มีการบังคับเรื่องเรียน พี่ก๋าเรียนดีได้โดยไม่เคยเรียนพิเศษ จะด้อยหน่อยก็เรื่องภาษาอังกฤษกับคณิต เพราะไม่ใช่วิชาที่ชอบ ยุคนี้แข่งขันกันดุเดือดดมาก โรงเรียนดังก็เลือกรับเด็กเก่งๆด้วยเกรด เข้าไปเด็กก็ต้องเรียนพิเศษกันหนักหน่วงเพื่อแข่งกันอีก เป็นระบบการศึกษาที่เรียนแล้วไม่มีความสุขเอาซะเลยครับ   โดย: กะว่าก๋า 31 พฤษภาคม 2564 18:44:08 น.

เรื่องระบบการศึกษา ไม่มีประสบการณ์นานมาก ตามไม่ทัน ไม่มีความเห็นแล้วค่ะ   โดย: mcayenne94 31 พฤษภาคม 2564 19:46:05 น.

ก็น่าคิดครับ หนังสือเล่มนี้พิมพ์ปี 2518 ปีต่อมาเดือนตุลา 19 ตู้มเลย! แต่ไม่น่าจะเกี่ยวกัน หนังสือเล่มนี้ไม่น่าจะมีอิทธิพลกับนักศึกษาตอนนั้นนะ น่าจะเป็นเรื่องเหตุบังเอิญของยุคสมัยมากกว่า ผมเกิดไม่ทันยุคนั้น (2516-19) แต่อ่านแต่การ์ตูนหมัดดาวเหนือ ไม่ให้ใครมาข่มเหงกดขี่กันง่าย ๆ แน่   โดย: ทุเรียนกวน ป่วนรัก 31 พฤษภาคม 2564 21:50:18 น.

ถ้าบ้านเรามี บิดามารดา ผู้ปกครอง บุคลกรทางการศึกษา รมต.ทางการศึกษา นาย ก ที่เข้าใจเรื่องการศึกษา เราจะได้หนุ่มสาวที่เข้าใจการใช้ชีวิต งบประมาณกู้ครั้งนี้ กระทรวงศึกษาอันดับ 1 ครับ   โดย: สองแผ่นดิน 31 พฤษภาคม 2564 23:31:11 น.

สวัสดีครับคุณก๋า ผมว่าการตั้งคำถามกับตัวเองบ่อยๆ เป็นเรื่องที่ดีนะครับ ทำให้เราได้ทบทวนตัวเองด้วย จากบล็อก ข้อดีที่ว่า จริงของคุณก๋าครับ ช่วงก่อนลิขสิทธิ์ ได้อ่านอะไรที่หลากหลายมากๆ แข่งกันหลาย สนพ.เลย ซ้ำซ้ำก็บ่อย 55 แต่เดี๋ยวนี้ ในยุคที่ระบบลิขสิทธิ์เข้ามาแล้ว ผมตั้งกฏกับตัวเองว่า จะใจแข็งอุดหนุนแต่การ์ตูนที่ถูกลิขสิทธิ์เท่านั้น ยกเว้นหนังสือเก่าที่เคยวางขายมาก่อนหน้า (แต่ก็พ่ายไป1เรื่อง เพราะอยากได้จริงๆ) เห็นเพื่อนในเฟสที่เค้าพิมพ์เถื่อนมาขาย เป็นการ์ตูนที่เค้าชอบ พิมพ์ขายพรีออเดอร์ทำสวยเชียวแหละ แต่ผมก็ได้แต่คิดในใจว่า ถ้าชอบงานก็ต้องเคารพผลงานเขาด้วยสิ   โดย: มาช้ายังดีกว่าไม่มา 31 พฤษภาคม 2564 23:31:36 น.

คำถามของท่านกฤษณมูรติชวนคิดและชี้นำให้เห็นคุณค่าและความหมายที่แท้จริงของชีวิต มากกว่าสิ่งที่ไขว่คว้าอย่างเหน็ดเหนื่อยซึ่งอาจไม่ใช่สิ่งสำคัญที่สุดนะคะ ขอบคุณคุณก๋าแนะนำหนังสือดีๆเล่มนี้ค่ะ ฝันดีนะคะ   โดย: Sweet_pills 31 พฤษภาคม 2564 23:45:54 น.

สวัสดีค่ะน้องก๋า มาอ่านรีวิวหนังสือค่ะ   โดย: newyorknurse 1 มิถุนายน 2564 3:02:24 น.