:: สิทธารถะ :: :: กะก๋าแนะนำหนังสือ :: :: สิทธารถะ :: เขียนโดย : แฮร์มัน เฮสเซ แปลโดย : สีมน แนะนำโดย : กะว่าก๋า หนังสือแต่ละเล่มมีชีวิต และมันรอให้คนอ่านพร้อมเสียก่อน แล้วจึงเปิดโอกาสให้ได้พบเจอกัน หลายปีที่ผมเดินผ่านหนังสือเล่มนี้ หยุดมอง พลิกอ่าน แต่ไม่เคยคิดจะซื้อกลับมาอ่านเลย ต้นปี..ผมเดินผ่านหนังสือเล่มนี้อีกครั้ง อย่างไม่มีเหตุผล ผมซื้อกลับมาที่บ้าน แล้วนั่งลงอ่านด้วยอาการนะจังงัง เมื่ออ่านจบ ผมได้แต่คิดในใจ ว่าทำไมเราถึงพลาดการอ่านหนังสือที่สุดยอดเล่มนี้ไปหนอ ? เมื่อใจสงบรำงับ... ผมกลับได้พบความจริงที่ว่า หนังสือบางเล่มก็เหมาะกับคนอ่านเมื่อเขาพร้อมที่จะอ่านจริงๆ บางที...หากผมอ่านหนังสือเล่มนี้เร็วเกิน นอกจากจะไม่ซึมซับรับรู้เนื้อความที่ผู้เขียนตั้งใจสื่อแล้ว ผมอาจจะวางหนังสือเล่มนี้ไม่จบบทที่ 1 ด้วยซ้ำไป เพราะอ่านแล้วไม่รู้เรื่อง.... “สิทธารถะ” บอกเล่าเรื่องราวการค้นหาตัวตนของมนุษย์ผู้หนึ่ง ผู้ซึ่งเกิดในตระกูลที่สูงส่ง หากแต่มิปรารถนาจะใช้ชีวิตเพื่อเกิด แก่ เจ็บ ตาย โดยมิได้สัมผัสชีวิตที่แท้จริง สิทธารถะและเพื่อนรัก โควินทะ จึงตัดสินใจเดินทางออกจากบ้าน เพื่อไปค้นหาตัวตนตามแนวทางความคิด ความเชื่อ และความศรัทธาของตนเอง ด้วยความฉลาดเฉลียว ด้วยความแข็งแกร่ง ด้วยความทะนงตน สิทธารถะแสวงหา “ครู” และฝึกฝนตนเองอย่างหนักหน่วง เคี่ยวกรำจิตวิญญาณของตนเองอย่างจริงจัง ในความเป็นสมณะ... เขากลายเป็นผู้เข้าใกล้จิตแห่งพุทธะเต็มที จนเมื่อวันหนึ่งสิทธารถะและโควินทะ มีโอกาสเข้าเฝ้าเพระพุทธเจ้า ที่นั่นเอง ศรัทธาแห่งชีวิตทำให้โควินทะตัดสินใจบวช และเข้าเป็นสาวกของพระพุทธองค์ ในขณะที่สิทธารถะผู้ซึ่งมั่นใจในสิ่งที่ตนเองรู้สึก ได้เลือกเส้นทางที่แตกต่าง เขาตัดสินเดินทางออกจากความเป็น “สมณะ” และได้เข้าสู่โลกแห่งความเป็นมนุษย์ปุถุชนอีกครั้ง ด้วยความเชื่อมั่นในปัญญาและสิ่งที่ตนเองมีอยู่ ในเป้าหมายของชีวิตอันเป็นหนึ่งเดียว... คือ การแสวงหาความรู้แจ้ง คนหนึ่งเลือกเส้นทางนักบวชในทางธรรม อีกคนหนึ่งเลือกเส้นทางชีวิตในทางโลก หลายปีผ่านไป.... โควินทะยังเป็นเพียงนักบวชผู้ยังติดข้องสงสัยในหลักธรรมสูงสุด ขณะที่สิทธารถะเวียนว่ายอยู่ในโลกแห่งกามกิเลสอย่างถอนตัวไม่ขึ้น เขาตกหลมรักนางงามเมือง ใช้ชีวิตคลุกเคล้าอยู่กับกามกิเลสแห่งเรือนกาย เขากลายเป็นพ่อค้าวานิชผู้ร่ำรวยและมีอิทธิพลล้นฟ้า กลายเป็นผู้รู้ ผู้เฉลียวฉลาดที่มีคำตอบให้กับทุกคนที่มีคำถามและข้อสงสัย ที่สุดแล้ว เขาตกเป็นทาสของผีพนันอย่างถอนตัวไม่ขึ้น เพียงเพราะเสพติดรสชาติของการเสี่ยงโชค เสพติดความตื่นเต้น ความสุขที่การพนันปรนเปรอให้.... เมื่อจิตใจเดินทางมาจนถึงจุดต่ำสุด ไม่ว่าหญิงงาม ความรัก ความโกรธเกลียด ความริษยา ความโลภ ความหลง ฯลฯ ทุกสิ่งประเดประดังเข้าสู่ชีวิต ราวกับมันจะบีบอัดชีวิตของเขาให้แตกสลายเป็นผุยผง สิทธารถะเลือกที่จะทิ้งทุกอย่างที่มี เพื่อย้อนกลับไปสู่วันที่เขาไม่มีอะไรเลยในคราบนักบวช เพื่อกลับมาค้นหา “ตัวตน” อีกครั้ง.... สิทธารถะเดินหนีออกมาจากเมืองที่ตนเคยอยู่ จนไปเจอกับคนพายเรือข้ามฟาก ผู้ซึ่งเมื่อหลายสิบปีก่อนได้รับสมณะหนุ่มชื่อสิทธารถะพาข้ามฝั่งมาแล้วครั้งหนึ่ง แต่วันนี้เขาคือผู้ที่ช่วยชีวิตสิทธารถะมิให้ฆ่าตัวตายที่ริมฝั่งน้ำ อันเนื่องมาจากจิตสลายและรับสภาพตัวเองไม่ได้จนคิดปลิดชีวิตตัวเอง สิทธารถะใช้ชีวิตอยู่กับชายชราผู้รับส่งคนข้ามฟากวันแล้วคืนเล่า วันคืนล่วงไป.... ทุกวันทั้งสองพูดคุยสนทนาถึง “สายน้ำ” “แม่น้ำ” ที่ทั้งสองคนพายเรือข้ามฝั่งส่ง-รับผู้คนมากมาย กลับกลายเป็น “ครู” ทางจิตวิญญาณที่สำคัญยิ่ง ครูผู้สอนให้สิทธารถะได้ตระหนักรู้ถึงความจริงแห่งชีวิต ไม่ว่าจะเป็นเรื่องของการเกิด แก่ เจ็บ ตาย การพลัดพรากจากสิ่งที่ตนรัก การไม่ได้รับในสิ่งที่ตนเองพึงพอใจ สิทธารถะในวัยชรา จึงมิเพียงต้องพบกับเหตุการณ์อันน่าเจ็บปวด อดีตภรรยาที่รักมากที่สุดกลับมานอนตายในอ้อมแขน ลูกชายคนเดียวที่มีอยู่ปฏิเสธการรับเขาเป็นพ่อ นั่นเป็นความเจ็บปวดที่ตอกลิ่มลงไปในหัวใจของชายผู้อยากหลุดพ้น ท้ายที่สุดเมื่อคนที่รักมากที่สุดในชีวิตทั้งสองคนจากไป.... สิทธารถะจึงได้นั่งคุยกับสายน้ำอย่างจริงจังอีกครั้ง และที่นี่เอง...เขาได้พบ “สัจธรรม” ที่แท้จริงแห่งการตื่นรู้ บทสนทนาธรรมท้ายเล่ม ระหว่างสหายเก่าโควินทะและสิทธารถะ มิได้เป็นบทสรุปของเรื่อง หากแต่ทิ้งข้อคิดไว้ให้คนอ่านได้คิดต่อ ว่าแท้ที่จริงแล้ว “การเดินทางของชีวิต” คนเรา มันควรสิ้นสุดลงตรงที่ใด นิพพานที่แต่ละคนวาดหวัง นั้นเป็นสิ่งสูงสุดในชีวิตแห่งความฝันของนักปฏิบัติธรรมหรือไม่ และถ้าใช่...เราจะเดินทางไปสู่จุดนั้นได้อย่างไร ? ไม่ว่าจะอยู่ในคราบของมนุษย์ปุถุชน หรือในรูปแบบของสมณะเพศก็ตามที.... หนังสือเล่มนี้เป็นหนังสือที่ผมชื่นชอบมากในรอบหลายปี น่าทึ่งกับงานเขียนอันเต็มไปด้วยพลังของนักเขียนชาวตะวันตก ผู้ลึกซึ้งถ่องแท้กับพุทธประวัติแบบตะวันออกเป็นอย่างยิ่ง ชื่นชมกับการแปลและถอดความของคุณสีมน ที่แปลเรื่องราวถ้อยคำออกมาได้อย่างดงามด้วยภาษากวี นี่คือหนังสือที่ผมอยากอ่านซ้ำทันทีเมื่ออ่านหนังสือเล่มนี้จบลง   Create Date : 28 กุมภาพันธ์ 2554 135 comments Last Update : 24 กุมภาพันธ์ 2556 7:55:30 น. Counter : 3366 Pageviews. Share Tweet

อรุณสวัสดิ์ค่า คุณก๋า ตกลงหนังสือแปลอ่านเข้าใจยากมั้ยอ่ะ เด๊ยวกลับมาอีกที ไปรับลูกชายก่อนน่ะ เด๊ยวมีงอน 55555 วันนี้เสริ์ฟอาหารนี้ ทำเอง อยากอวด 5555555   โดย: ลงสะพาน...เลี้ยวขวา 28 กุมภาพันธ์ 2554 5:22:24 น.

อรุณสวัสดิ์คับท่านลุงก๋า ไปเยี่ยมสาวน้อยเวียงพิงค์มา เลยไม่ได้เข้ามาหลายวัน เพิ่งถึงบ้านไม่นาน อิอิ ขอตัวไปนอนก่อนค๊าบ   โดย: หัวเหม่งคุง 28 กุมภาพันธ์ 2554 6:02:24 น.

หนังสือบางเล่มก็เหมาะกับคนอ่านเมื่อเขาพร้อมที่จะอ่านจริงๆ <---- เห็นด้วยจริงๆค่ะ เหมือนสมัยเด็กๆ เราอ่านหนังสือบางเล่มแล้วรู้สึกว่า มันเป็นความจริง มันใช่เลย แต่พอโตขึ้น จินตนาการน้อยลง ผสมกับความจริงมากขึ้น หนังสือเล่มนั้นพออ่านอีกครั้ง ได้แต่หัวเราะหึหึ แอบขำตัวเองที่เคยนั่งร้องไห้ไปกับมัน เหมือนหนังสือบางเล่ม บางครั้งซื้อมาแต่ไม่ได้อ่าน ต่อเมื่อเราพร้อมแล้วหยิบมันขึ้นมา แอบเคยคิดว่า ทำไมไม่อ่านมาตั้งนานแล้ว แต่คงอย่างคุณก๋าว่า บางทีเราไม่พร้อมอ่าน หรือรับมัน ปล. คุณโสภณ ไม่ใช่เป็นแรงบันดาลใจให้เฉพาะคนพิการนะคะ แต่เหมือนแรงฮึดให้คนมีครบคนอื่นๆด้วย   โดย: KOok_k 28 กุมภาพันธ์ 2554 6:06:12 น.

บางคนกว่่าจรู้กว่าจะยอมรับความจริง โลกต้องสอนบทเรียนที่หนักหน่วงให้   โดย: redclick 28 กุมภาพันธ์ 2554 6:15:08 น.

อรุณสวัสดิ์ยามเช้าครับ คุณก๋า มาชื่นชมกับหนังสือดีๆ เล่มนี้ด้วยคนครับ   โดย: ถปรร 28 กุมภาพันธ์ 2554 6:28:16 น.

สวัสดียามเช้าค่ะพีก๋า เวลาใจไม่สงบ ไม่มีสมาธิ ไม่ว่าจะอ่านหนังสืออะไรก็ .. เสียเวลานะคะ   โดย: d__d (มัชชาร ) 28 กุมภาพันธ์ 2554 6:34:26 น.

อรุณสวัสดิ์ค่ะคุณก๋า ขอบคุณมากๆนะคะที่แวะไปทักทายยามเช้าเสมอๆ คุณก๋า น้องหมิงหมิง คุณมาดาม สบายดีนะคะ ปล.น้องหมิงกับทรงผมใหม่ หล่อบาดใจเสียจริงๆค่ะ เห็นรูปแล้วยิ้มตามเลย อิอิ   โดย: โตเหมี่ยว 28 กุมภาพันธ์ 2554 6:38:33 น.

สวัสดียามเช้าค่ะ..... สดชื่น....   โดย: Calla Lily 28 กุมภาพันธ์ 2554 6:43:34 น.

ส่งท้ายเดือนกุมภาพันธ์ด้วยความสุขจ๊ะหมิง หมิง   โดย: ดอกฝิ่นในสายลมหนาว 28 กุมภาพันธ์ 2554 6:46:06 น.

หนังสือ... เมื่อไหร่ที่ไม่เปิด เราก็จะไม่รู้เนื้อความข้างใน เมื่ออยากรู้ข้างใน ต้องเปิด แล้วทำความรู้จัก ให้ถ่องแท้   โดย: fonrin 28 กุมภาพันธ์ 2554 6:54:12 น.

หนังสือน่าอ่านอีกแล้วนะคะ อยู่ใกล้ๆพี่จะไปขอยืม ปล ภาพหมิงหมิงโตจะเป็นหนุ่มแล้วนะคะ ตอนนี้เป็นลิงอยู่ใช่เป่าคะ 555   โดย: Baby I love you 28 กุมภาพันธ์ 2554 6:54:41 น.

หวัดดียามเช้าค่ะพี่ก๋า บางทีเวลาเราได้อ่านหนังสือ มันก้อเพลินๆๆดีเนาะ   โดย: kwan_3023 28 กุมภาพันธ์ 2554 7:03:27 น.

เดี๋ยวตามไปปั่นราคา อิอิ   โดย: d__d (มัชชาร ) 28 กุมภาพันธ์ 2554 7:36:24 น.

นู่กะปั่นที่ 200 ไว้ก่อน อิอิ น่าจะสนุกดีนะคะ สนุกด้วย ได้บุญด้วย   โดย: d__d (มัชชาร ) 28 กุมภาพันธ์ 2554 7:49:15 น.

ทักทายยามเช้าจ้า   โดย: tong-crochet 28 กุมภาพันธ์ 2554 7:53:25 น.

อรุณสวัสดิ์ครับคุณก๋า   โดย: panwat 28 กุมภาพันธ์ 2554 7:54:12 น.

สวัสดียามเช้าครับ คุณก๋า มาดาม น้องหมิง หมิง ทุกครั้งที่ผมทำบุญ ผมภาวนา นิพพานะ ปัจจโยโหตุ กี่อสงไขยหนอ ที่เราจะไปถึง โชคดีที่ได้เกิดเป็นมนุษย์ ได้สะสมบุญ ผมนึกถึง แมว ที่ผมเลี้ยง ทำไมหนอ พวกมันชอบกินจิ้งจก ห้ามเท่าไรมันก็ไม่ฟัง เกิดเป็นสัตว์ อีกกี่ชาติหนอ จะได้เกิดเป็นมนุษย์ และได้พบพระพุทธศาสนา ขอบคุณสำหรับหนังสือที่แนะนำครับคุณก๋า   โดย: เศษเสี้ยว 28 กุมภาพันธ์ 2554 7:55:38 น.

สวัสดียามเช้าครับคุณก๋า มีความสุขมากๆนะครับ   โดย: ter_pt 28 กุมภาพันธ์ 2554 7:56:46 น.

สวัสดียามเช้าครับพี่.. เมื่อคืนโดนจัดหนักเลยเนอะ.. ตอนได้ลูก1 ผมนึกว่ายังไงก็เสมอแน่ๆ เพราะบุกเป็นพายุเลย แต่ที่ไหนได้เจอความใหญ่ เบียดก็แล้วดึงก็ไม่อยู่ ลากไปยิงหน้าตาเฉย.. ผมว่าหงส์ไม่น่าแพ้(น้อย) 555+ ไม่น่าแพ้จริงๆครับ   โดย: Little Knight 28 กุมภาพันธ์ 2554 7:58:13 น.

สวัสดีตอนเช้าค่ะ น้องก๋า.. เล่มนี้.. พี่คงไม่พร้อมที่จะอ่าน... ไม่อยากทำงานเลยค่ะ วันนี้ อยากพักอีกวัน..   โดย: poongie 28 กุมภาพันธ์ 2554 7:58:32 น.

เราเองก็เพิ่งได้อ่านหนังสือเล่มนี้ไปเมื่อปีที่แล้วนี้เองค่ะ อ่านแล้วก็..ทำให้รู้สึกว่า เหมือนกับนักเขียนไทยท่านหนึ่ง (ที่ไม่ได้เขียนแนวนี้ซะทีเดียว แต่จังหวะ วิธีคิดคล้ายคลึงกันค่ะ) เพิ่งอ่านเฮสเสจบไป 5 เล่มรวดค่ะ เราว่างานของเขามีความเป็นมนุษยนิยมสูงมากๆ เลยหละค่ะคุณก๋า   โดย: สาวไกด์ใจซื่อ 28 กุมภาพันธ์ 2554 8:02:31 น.

สวัสดีค่ะ...หนังสือแนะนำน่าอ่านจัง เคยมีเหมือนกันค่ะที่ตอนอายุยังน้อยซื้อหนังสือบางเล่มมาอ่านแล้วไม่ลึกซึ้ง พอโตหน่อยหยิบมาอ่านเออ เราได้มุมมองอีกแบบ แต่หนังสือนะเป็นทรัพย์สินที่ใช้ประโยชน์ได้นานและมากจริงนะคะ วัยเปลี่ยนเวลาเปลี่ยนเรายังหยิบมาอ่านได้เรื่อยๆเลยอ่ะคะ เราแก่ แต่หนังสือไม่แก่เลยค่ะ   โดย: sonshy 28 กุมภาพันธ์ 2554 8:02:39 น.

สวัสดีตอนสายๆๆค่ะพี่ก๋า   โดย: หยุดนิ่ง 28 กุมภาพันธ์ 2554 8:06:14 น.

เล่มนี้ผมอ่านตอนบวชอาจารย์นำมาให้อ่าน ตอนแรกนึกว่าเรื่องของพระพุทธเจ้าเพราะชื่อคล้ายๆ แต่ก็ได้อ่านแล้วอ่านอีกชอบเหมือนกันครับ เฮอร์์มาน เฮสเส... เป็นนักเขียนอีกท่านที่ผมชอบมากๆครับ ว่าแล้วไปหยิบกลับมาอ่านบ้างดีกว่า คิดถึงครับ อิอิ ปล.ความรักเหมือนน้ำชาดีแล้วล่ะครับ อย่าให้เหมือนแก้มชาล่ะกัน 5555 เอ.. ตั้งแต่งานตะพาบเพลงคราวก่อน ผมคิดไปเองรึเปล่าว่า ทำไมพี่เชียร์ให้ผมโดนตบจังครับ 55555+ อรุณสวัสดิ์นะครับพี่ก๋า ^^   โดย: พระจันทร์ของขวัญ (Great_opal ) 28 กุมภาพันธ์ 2554 8:06:54 น.

พี่ก๋าดื่มนมทีละ 2 แกลลอนครับ 5555 . . . ต่ำกว่าสองแกลลอนไม่เต็มพุงชิมิเค๊อะ   โดย: fonrin 28 กุมภาพันธ์ 2554 8:13:22 น.

สวัสดียามเช้าครับ   โดย: raknakubkondee 28 กุมภาพันธ์ 2554 8:15:33 น.

มีหนังสืออีกหลายเล่ม ที่รอให้เราอ่าน(เมื่อมีเวลา)... คงอีกนานกว่าจะได้อ่าน.. งั้นมาฟังคุณก๋า..เล่าให้ฟังดีกว่าเนอะ..อิอิ ..ช่วงนี้ยุ่งมาก..ไม่มีเวลาเข้ามาทัก หมิง หมิง เลยลูก..   โดย: ภัสสรา 28 กุมภาพันธ์ 2554 8:15:44 น.

เป็นอีกเล่มที่น่าอ่านจริง ๆ ค่ะ อรุณสวัสดิ์นะคะคุณก๋า มาดาม แล้วก็น้องหมิง หมิง   โดย: i'm not superman 28 กุมภาพันธ์ 2554 8:19:02 น.

เคยอ่าน นานมากแล้วค่ะ ... สมัยนั้น เด็กกว่านี้ อ่านแล้วรู้สึกหนักๆ สมัยนี้อ่านอาจจะกำลังดีก็ได้นะคะ แต่จะหาเจอไหมเนี่ย (หนังสือท่วมบ้านค่า)   โดย: ดวงลดา 28 กุมภาพันธ์ 2554 8:30:38 น.

มาทักทายแล้วหายตัว เดี๋ยวต้องพาหมิงหมิงไปฉีดวัคซีนครับ พบกันอีกครั้งช่วงบ่ายนะครับ   โดย: กะว่าก๋า 28 กุมภาพันธ์ 2554 8:36:00 น.

สวัสดีอีกรอบค่ะ หมิงหมิงไปฉีดวัคซีนอะไรหนอ ต้องล่อหลอกมั้ยคะ ตอนเรานี่เป็นอะไรที่..กลัวและแย่สุดๆ เลยหละค่ะ แหะๆ ปล่าวค่ะ ไม่ใช่อาจารย์เสกฯ เป็นนักเขียนไทยแนวแฟนตาซีค่ะ เป็นนักเขียนคนโปรดคนหนึ่งของเราเลย   โดย: สาวไกด์ใจซื่อ 28 กุมภาพันธ์ 2554 8:38:04 น.

ทุกอย่างรอเวลาที่เหมาะสมจริงๆ ด้วยครับ   โดย: กลิ่นดอย 28 กุมภาพันธ์ 2554 8:40:27 น.

โดย: i_nookae 28 กุมภาพันธ์ 2554 8:45:59 น.

สวัสดีวันทำงานค่ะ.. ..วันนี้รอยยิ้มน้องหมิงหมิง น่ารักมากๆ ..เป็นหนังสือที่น่าติดตามอีกเล่ม ดีจร้าา.. ..มีความสุขนะค่ะ   โดย: วาดะจัง 28 กุมภาพันธ์ 2554 8:48:47 น.

ครอบครัวพี่ก๋า...อรุณสวัสดิ์เช้าวันจันทร์ค่ะ ขอให้เริ่มต้นสัปดาห์ด้วยความสดใสนะคะ ปล.หนังสือน่าอ่านมากๆค่ะพี่   โดย: หัวใจแก้ว 28 กุมภาพันธ์ 2554 8:50:52 น.

อ้าว ไม่อยู่อีกซะและ ฉีดเสียเงินมั้ยค่า ถ้าเสียตังค์ มานิวฯ นะค่า ฉีดฟรีค่า เด็กเล็ก- 6 ขวบ หาหมอฟรีค่า แวะมาบอกว่า วันนี้อายจัง ไปบ้านไหน ๆ ก็เจอคุณก๋า แล้วคุณก๋าก็เจออาหารบ้านเค็ง คือ มานพอโชว์ได้บ้างน่ะ ปกติ ไม่เคยเอาอาหารไปโชว์เลย   โดย: ลงสะพาน...เลี้ยวขวา 28 กุมภาพันธ์ 2554 8:51:08 น.

บางครั้ง ประสบการณ์และความคิดของผู้อ่าน ต้องตกผลึกถึงจุดเดียวกับผู้เขียนครับจึงจะสื่อให้ ซึมซับไปเข้าใจได้โดยเฉพาะในแนวปรัชญา เคยได้ยินเค้าพูดว่า วุฒิภาวะในการอ่าน วันนี้หมิงหมิงก้มลงมองแล้วหัวเราะร่าเหมือนเป็น คนพูดประโยคนี้เองเลย ----- มีห้าทิศจริงๆด้วย เก๋มากครับ อิอิอิ   โดย: nulaw.m 28 กุมภาพันธ์ 2554 9:08:22 น.

เข้าใจเลย หนังสือบางเล่มเราต้องพร้อมที่จะอ่านมันเสียก่อน บางครั้งเรามีประสบการชีวิต ได้พบ ได้เห็น สัจธรรมมาเพิ่ม เมื่อเราได้อ่านมันแล้ว เปรียบเหมือนเรากำลังดื่มดำชีวิต เราจะดีใจที่ได้อ่านมันแล้วเราเผลอแอบคิดในใจเล็กน้อย "หนังสือเล่มนี้ก็รอเราเหมือนกัน" ในโลกนี้ยังมีหนังสือที่รอเราอีกเยอะเนอะนิชคุณ แค่คิดก็มีความสุขรออยู่ข้างหน้าแล้วล่ะ   โดย: โจนบ้ากับป้าแก่ๆ 28 กุมภาพันธ์ 2554 9:15:30 น.

สวัสดีค่ะคุณกะว่าก๋า กิ่งมาอ่านสิทธารถะแล้วชอบมากค่ะ กิ่งก็เลยโหวตให้ด้วยค่ะ หมวดแวดวงหนังสือ นะคะ วันนี้ขอให้สุขสดชื่นในวันทำงานนะคะทั้งมาดามและน้องหมองหมิงด้วยค่ะ   โดย: กิ่งฟ้า 28 กุมภาพันธ์ 2554 9:29:55 น.

สวัสดีตอนเช้าครับ   โดย: อัสติสะ 28 กุมภาพันธ์ 2554 9:30:57 น.

มาแว๊ววคุณก๋า หนังสือเล่มนี้น่าอ่านจริงๆเนาะ.. ... อยากเล่า ว่าสองวันที่ผ่านมา ชีวิตบางครั้งก็เจอแต่เรื่องสะดุดๆเนาะ วันเสาร์ทำเค้กให้ลูกค้า ก้อนแรกไม่สวยอย่างใจนึก ก้อนที่สองก็ดูหงุดหงิดๆตอนทำชอบกลชอบกล สุดท้ายทำกล่องเค้กหลุดมือ ต้องทำใหม่ค่ะ แล้ววันนี้ก็พาเจ้าน้องแสบไปตัดผม ตอนจะไปก็ลืมยาสระผม ต้องย้อนกลับมาเอา ขับไปถึงร้านทำผมที่อยู่แถวบ้านเดิม ที่ไกลแสนไกล รถก็ติดมากมาย ไปถึงร้าน .. ช่างทำผมประจำก็ไม่มา เจอช่างอีกคน ตัดผมออกมาไม่สวยเลย ขับรถกลับบ้าน จะแวะทานก๋วยเตี๋ยวเรือ ก็ดันขับรถหลงทาง อดซะ ยังไม่จบนะคะ อีกวัน เอาเค้กไปส่งคุณโรสที่บ้าน เธอสั่งเค้กให้หลาน ส่งเค้กเสร็จ ตอนจะกลับ เดินสะดุด หกล้มจับกบตัวเบ้อเริ่มเลยยย 555 เลือดไหลซิบๆ เฮ็อ... ได้แต่คิดว่าอะไรนักหนาว๊า .. วันนี้น้องแสบไปเที่ยวดรีมเวิล์ดแระ เช่ารถตู้กันไปกับเพื่อนๆ เห็นคุยกันไปมาเป็นโปรเจคมานานแสนนานก่อนสอบก่อนปิดเทอม ยังกับจะไปต่างประเทศ 55 แล้วก็มีเรื่องขำ คืออัตราหารเฉลี่ยค่ารถไม่ลงตัว เป็นประเด็นให้ถกอีก ว่า เงิน 3 บาทที่หารไม่ลงตัวใครจะรับผิดชอบ 5555   โดย: satineesh 28 กุมภาพันธ์ 2554 9:36:36 น.

หนังสือเล่มนี้ ซื้ออ่านตั้ง 30 กว่าปีแล้วนะคะ เป็นหนังสือที่เก่ามาก ดีมาก อ่านจนลืมไปแล้วว่าเนื้อหาเป็นอย่างไร ถ้าไม่ลืม จะไปควักมาดูอีกสักครั้งค่ะ   โดย: addsiripun 28 กุมภาพันธ์ 2554 9:38:06 น.

สวัสดีเช้าวันจันทร์สุดท้ายของเดือนแห่งความรักค่ะคุณก๋า อ่าน ... ตามคุณก๋ามาติดๆ แต่น่าจะยังไม่ถึงเวลาอ่านอย่างที่คุณก๋าว่าจึงยังอ่านไม่จบซะทีกับเล่มนี้ ถึงแค่ .. สังสารวัฎ .. ฟู่ก็วางแหมะ ซะละ แต่วันนี้คุณก๋าทำให้เกิดไฟในการหยิบขึ้นมาอีกครั้งแล้ว ที่คุณก๋าเล่ามานั้น ทำให้เข้าใจได้มากขึ้นกับคำว่า "จิตของมนุษย์นั้นประดุจสายน้ำ" คือไหลลงสู่ที่ต่ำ เป็นธรรมชาติ ขอบคุณมากนะคะ กับวันนี้   โดย: PhueJa 28 กุมภาพันธ์ 2554 9:40:17 น.

รอฟังนะคะพี่ก๋า   โดย: หัวใจแก้ว 28 กุมภาพันธ์ 2554 9:45:44 น.

แวะมาทักทายพร้อมขอบคุณค่ะ สำหรับรอยยิ้มของพญาลิงน้อย ในทุกๆเช้า... เปิดย้อนหลังดูแล้ว ยิ้มตามไปด้วยเลย ขอบคุณสำหรับกำลังใจ และความห่วงใยที่มีต่อขวัญ เสมอมานะคะพี่ก๋า   โดย: ในความอ่อนไหว 28 กุมภาพันธ์ 2554 9:59:18 น.

คุณก๋าอ่านหนังสือเยอะมาก ตอนนี้ ติดหนังสืออยู่หลายเล่ม แต่ละเล่ม..กว่าจะอ่านจบ ใช้เวลานานทีเดียว แท้ที่จริงแล้ว “การเดินทางของชีวิต” คนเรา มันควรสิ้นสุดลงตรงที่ใด.. จริงด้วยสิ!!!   โดย: I_sabai 28 กุมภาพันธ์ 2554 10:04:00 น.

อ่า..แสดงว่าหมิงหมิงเก่งกว่าเราค่ะคุณก๋า สมัยเรานี่งอแงมาก เรากลัวเข็มที่สุดเลยค่ะ   โดย: สาวไกด์ใจซื่อ 28 กุมภาพันธ์ 2554 10:05:40 น.

เฮ้อ ดีจ้าน้องก๋า พี่ไม่อยากบอกเลยว่า คอมเม้นท์เอาไว้แล้วยาวเหยียดแต่ว่ายังไม่เสร็จก็เลยไม่ทำการใด ๆ กลับมาอีกทีกดพลาดมันลบทิ้งหมดแล้วววววว - -" ให้ดิ้นตายชักเถอะ พี่ไม่ชอบแบบนี้เลย อารมณ์มันเปลี่ยนแล้วอ่ะ จะเขียนได้เหมือนเดิมมั๊ยเนี่ย ส่งข่าวก่อน รูปหมิงน้อย เฮ้อ หนทางนี้อีกยาวไกลหนักหนา ข้าน้อยขอเวลาหนึ่งเดือน เอ้ยยยย ล้อเล่นแต่เอาจริง โกหกหน่า อย่าทำหน้าปูเลี่ยนขนาดนั้นซิ จะพยายามละกัน ความพยายามอยู่ที่ไหน ความพยายามอยู่นั่น 555 กด submit ก่อนเดี๋ยวหายอีก   โดย: oa (rosebay ) 28 กุมภาพันธ์ 2554 10:15:32 น.

บทสนทนาธรรมท้ายเล่ม ระหว่างสหายเก่าโควินทะและสิทธารถะ ว่าแท้ที่จริงแล้ว “การเดินทางของชีวิต” คนเรา มันควรสิ้นสุดลงตรงที่ใด นิพพานที่แต่ละคนวาดหวัง นั้นเป็นสิ่งสูงสุดในชีวิตแห่งความฝันของนักปฏิบัติธรรมหรือไม่ และถ้าใช่...เราจะเดินทางไปสู่จุดนั้นได้อย่างไร ? ไม่ว่าจะอยู่ในคราบของมนุษย์ปุถุชน หรือในรูปแบบของสมณะเพศก็ตามที.... อืม..อ่านแล้ว จุดๆนั้นของแต่ละคน คงพบในวันและเวลาที่ต่างกันนะคะ เหมือนที่คุณก๋าพบหนังสือเล่มนี้ แอมอร   โดย: peeamp 28 กุมภาพันธ์ 2554 10:16:12 น.

มาใช้สิทธิ โหวตเอนทรี่โดนใจสามบล็อก เพราะค่ำๆอาจไม่ว่างค่ะ แอมอร   โดย: peeamp 28 กุมภาพันธ์ 2554 10:19:20 น.

สวัสดีค่ะ พี่ก๋า มาดาม และ หมิง หมิง แอบย่องมาชมค่ะ   โดย: Gunpung 28 กุมภาพันธ์ 2554 10:20:19 น.

มาต่อภาค 2 คราวก่อนลืมบอกว่าหน้าปกหนังสือ มันเหมือนผู้ชายถือลูกกุญแจไว้ในมือมากกว่าเครื่องดนตรี คราวนี้เลยไม่พลาดเรื่องหน้าปกล่ะ รูปคนแจวเรือทำให้นึกถึงนิทานเรื่องนึงมาจากคุณก๋ารึเปล่านะ จำมะได้แล้ว อย่าถือสาคนพันธุ์ต๊องเลยนะ เขาเล่าว่า มีชายแจวเรือคนหนึ่งเป็นชายชรา วันหนึ่งมีเด็กหนุ่มจากแดนไกล มีความรู้มากมาย เขากลับมาเยี่ยมบ้าน และได้ว่าจ้างเรือแจวข้ามฟากของชายชราผู้นี้ พร้อมพูดคุยกับชายชราว่า เขามีความรู้เรื่องการเมือง เศรษฐกิจ หุ้นตัวไหนจะขึ้น หุ้นตัวไหนจะลง บลา บลา (อย่างที่ใครบางคนชอบโม้ให้ใครหลายคนฟังนั่นหล่ะ) แล้วก็ถามว่า ลุงแจวเรือมากี่ปีแล้ว ชายชราตอบว่า ก็ตั้งแต่หนุ่มนั่นหล่ะ เขาจึงถามต่อว่าทำไมลุงไม่ซื้อเครื่องมาหล่ะ มันจะทำให้ลุงทำรอบได้หลายรอบ แล้วลุงก็จะได้เงินเยอะขึ้น มันจะทำให้ลุงรวยนะ ชายชราตอบว่า ลุงจะรวยไปทำไมหล่ะ ว่าแต่เอ็งมีความรู้เยอะแยะหน่ะ ว่ายน้ำเป็นรึเปล่าหล่ะ เด็กหนุ่มตอบว่า ว่ายไม่เป็นทำไมเหรอลุง ชายชราตอบว่า ลุงหน่ะรู้แต่เรื่องเรือ กับเรื่องว่ายน้ำนี่หล่ะ ลุงสงสัยว่าไอ้ความรู้ของเอ็งมากมายนั่นหน่ะ คงไม่ช่วยให้เอ็งรอดชีวิตได้หล่ะคราวนี้ เพราะลุงกำลังจะบอกเอ็งว่า เรือมันรั่ว จริง ๆ แล้วโอ๋ว่ามันน่าจะเป็น 2 เรื่องนะ แต่จับมารวมกันซะฉิบ 555 ไม่รู้ต้นฉบับเป็นงัย แต่จำได้เท่านี้หล่ะ ปลาทองเหนื่อย ปล. คอมเม้นท์ทีแรกนึกอยู่ตั้งนานนะเจ้าเรื่องนี้ยังไม่ออกจากสมองเลย พอเห็นภาพอีกครั้งก็นึกออกพอดี   โดย: oa (rosebay ) 28 กุมภาพันธ์ 2554 10:27:37 น.

สวัสดีค่ะ พี่ก๋า ... มีความสุขมากมากนะคะ   โดย: Nissan_n 28 กุมภาพันธ์ 2554 10:45:09 น.

ใช่ หนังสือแต่ละเล่มบางทีรอจังหวะที่เราจะอ่าน ณ ช่วงบางอายุ หนังสือบางเล่มอาจจะไม่เหมาะ หรือไม่เข้าใจ แต่บางเล่ม ที่อ่านตอนอายุน้อย กับมาอ่านตอนอายุเยอะขึ้น ความคิดมันก็เปลี่ยนไปเหมือนกัน   โดย: รัชชี่ (รัชชี่ ) 28 กุมภาพันธ์ 2554 10:45:25 น.

สวัสดีตอนสายๆค่ะคุณก๋า ขอบคุณสำหรับรอยยิ้มที่สดใสของหนุ่มน้อย หมิง หมิง ได้เห็นเค้าทุกวัน เหมือนอยู่ใกล้ๆกันเลยนะคะนี่ ชอบค่ะดูอบอุ่นดีค่ะ ปล.อ่านจบแล้วโหวตให้ค่ะ หมวดไหนน๊า เดี๋ยวไปเช็คก่อนค่ะ(ผู้ไม่ชำนาญการค่า) อิอิอิ   โดย: phunsud 28 กุมภาพันธ์ 2554 10:46:09 น.

ภาค 3 คอมเม้นท์แบบนี้ก็ดีเหมือนกันแฮะ มันเก็บเกี่ยวได้หมดจดดีแท้ เข้ามาอีกครั้งจึงพึ่งทราบว่าวันนี้หมิงน้อยมีนัดฉีดวัคซีน โอ๋ไม่เคยงอแงเรื่องฉีดยาเป็นอะไรที่ชอบมากเพราะหายป่วยเร็วดี แต่เจ้าวัคซีนเนี่ยมันทำให้เป็นไข้ครบ 2 อาทิตย์ทุกทีซิน่า ตอนหลังเจ้าเล่ห์กินยาแก้ไข้ดักทางแล้วดันคายความลับให้หมอฟัง โดนดุเลยอ้ะ หมอบอกว่าห้ามกินมันจะทำให้วัคซีนไม่ได้ผล เง้ยยย งั้นเค้าไม่ฉีดแล้วโตแล้วเลิก เลิก ว่ากันเรื่องชื่อผู้แต่ง เป็นชาวตะวันตกเหรอนั่น ทำให้คิดถึงพระนักปฎิบัติหลายรูปที่เป็นชาวตะวันตก แล้วก็เลยทำให้โอ๋เชื่อจริง ๆ จัง ๆ ว่าคนเรามีการกลับชาติมาเกิด มีเพื่อนของพ่อท่านหนึ่ง พ่อถามเขาว่า เชื่อเรื่องการกลับชาติมาเกิดมั๊ย เขาตอบกลับว่า แล้วพ่อเชื่อว่าเมื่อวานมีจริงมั๊ย พรุ่งนี้มีจริงมั๊ย สั้น ๆ แต่ชวนให้คิดเยอะชะมัดเลย โอ๋กับพ่อชอบสนทนาธรรมกันเวลาที่กลับมาถึงบ้าน วันหนึ่ง ๆ มันก็จะมีประเด็นของมันขึ้นมาเอง แล้วเราก็คุยกันสนุกเป็นชั่วโมง ตอนนี้กำลังนอกประเด็นอยู่ 555 ก็ถ้าไม่เป็นผลจากอดีตชาติของคน ๆ นั้นแล้วหล่ะก็ทำไมอยู่ดี ๆ คนเราถึงอยากจะศึกษา อยากรู้ อยากเห็นขึ้นมาหล่ะ มันต้องเป็นจิตใต้สำนึกที่หยั่งรากลึกมาจากอดีตชาติของเราไม่มากก็น้อย สังเกตุจากชาวตะวันตกหลายคน ตาสีฟ้า ผมสีทอง แต่กลับเข้าใจในพุทธศาสนาอย่างลึกซึ้งมากกว่าคนในพุทธศาสนาเองด้วยซ้ำไป ส่วนคนตาสีดำ ผมสีดำ ที่เข้าใจในคริตศาสนาอย่างลึกซึ้งก็มีไม่น้อย (ไม่นับรวมพวกตามแฟชั่นนะ อ้ะอย่าพึ่งโวยเน้อ ศาสนาก็ถือเป็นแฟชั่นอย่างหนึ่งเหมือนกันะ) แต่คงไม่นับรวมโอ๋ที่เป็นคนพันธุ์ต๊อง พ่อว่างั้นนะ เคยไปนั่งฟังสายตามเสียงที่สุเหล่า ขอย้ำว่าสุเหล่า ก็เขาไม่ให้เราเข้าไปข้างในนิ มันผิดหลักศาสนา ฟังคำสอนว่าเขาสอนว่าอะไรบ้าง ยกเว้นตอนละหมาดที่ฟังมะออกนะ อ้ะสอนก็ให้คนทำดีนิ ลักษณะก็ใกล้เคียงกับการแนะนำ การสอน การอบรม การตักเตือนให้คนทำดีนี่นา แล้วจากนั้นก็ย้ายไปที่โบสถ์คริสเตียน ที่นี่ดีเขารับเราเข้าพิธี เราก็แค่ทำตามเขาไป จากนั้นก็แยกย้ายไปตามห้องเรียนคำสอน ฟัง ๆ ดู คำสอนก็สอนให้เป็นคนดีอีกนั่นหล่ะ หรือจะพูดให้ถูกก็วิถีทางแห่งคนดี ก็เลยได้ข้อสรุปเป็นของตัวเองว่า ศาสนามันก็คือศาสนา มันอยู่ของมันอย่างนั้น มันเป็นอย่างนั้น เพียงแต่มนุษย์ต่างหากที่ใส่ไฟ สุม ๆ เอาไว้ให้เกิดเชื้อเพลิง เมื่อมอดไหม้ก็เหลือเพียงกองขี้เถ้า ไปไกลถึงดาวเสาร์แล้วเฟ้ยยยย จะนับถือศาสนาไหนก็ดีทั้งนั้น เพราะจุดมุ่งหมายเดียวกันคือสอนและชี้นำแนวทางแห่งการเป็นคนดี ที่โอ๋เรียกว่าวิถีแห่งคนดี แต่ความต่างมันอยู่ที่ผู้ส่งสารทั้งหลายว่าจะตีความสารของแต่ละศาสนาได้ผิดเพี้ยนถูกต้องมากน้อยแค่ไหนเท่านั้นเอง ทั้งนี้ก็ขึ้นอยู่กับสติปัญญาของผู้รับสารแต่ละคนด้วย เฮ้ออย่าพึ่งถีบพี่ลงแบล็กโฮนะน้องก๋า 55555   โดย: oa (rosebay ) 28 กุมภาพันธ์ 2554 10:49:27 น.

สวัสดีครับน้องก๋า เข้ามาอ่านแล้วเพลิน   โดย: ไวน์กับสายน้ำ 28 กุมภาพันธ์ 2554 10:56:31 น.

สวัสดีค่ะ ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดีๆ หนังสือเล่มนี้น่าอ่านจริงๆด้วย เห็นด้วยนะคะ หนังสือบางเล่ม ก็คอยเวลาที่เหมาะสมที่จะหยิบมันขึ้นมาอ่าน   โดย: kongkwancafe 28 กุมภาพันธ์ 2554 11:00:15 น.

อย่างว่าแต่หนังสือแบบนี้เลยค่ะพี่ก๋า แค่นิยายหากใจไม่นิ่งก็ไม่อยากอ่าน หรือเปิดอ่านไปสุดท้ายก็วางไว้ดั่งเดิม มารับน้องสองหมิงไปกินหนม   โดย: มัยดีนาห์ 28 กุมภาพันธ์ 2554 11:06:56 น.

หนังสือบางเล่มมันเป็นอย่างนั้นจริงๆ ครับ มันต้องรอให้ถึงเวลา เร่งมันมากเกินไปก็ไม่ดี ถึงหนังสือเล่มนั้นจะดีแค่ไหนถ้ายังไม่ถึงเวลาที่เราอยากจะอ่าน อ่านแค่ไม่กี่หน้าเราก็อาจจะเลิกอ่านไปเลยก็ได้ ถึงแม้พบกันช้าก็ยังดีกว่าไม่ได้พบกันนะ   โดย: คุณต่อ (toor36 ) 28 กุมภาพันธ์ 2554 11:15:55 น.

สวัสดีครับ อ้ายก๋า พึ่งอ่านงานเรื่องสั้นจบไป หลังจากแบกไปแบกมาอยู่หลายวัน มีโอกาสจะไปหามาอ่านครับ   โดย: ดอกหญ้า บนทางดิน 28 กุมภาพันธ์ 2554 11:18:06 น.

คอมเม้นท์ภาค 4 เง้ยยยยเอาอีกละ คอมเม้นท์หาย มาต่อที่เนื้อเรื่อง อ่านคร่าว ๆ เนื้อเรื่องก็น่าอ่านดีนะ เพราะอยากรู้ตอนท้ายเล่มนี่หล่ะ ไว้จะหามาอ่าน ว่าแต่คงไม่ใช่หนังสือเก่านะ เพราะถ้าเป็นอย่างนั้นยิ่งกว่างมเข็มในมหาสมุทรซะอีก เรื่องหนังสือ กับองค์ประกอบของเวลา ถือเป็นเรื่องสัมพันธ์กัน พี่ขอแถมอีกหนึ่งละกัน สติปัญญาก็ด้วยนะจ้ะ อย่างตอนนั้นแม่ซื้อพระไตรปิฎกฉบับประชาชนมาไว้ในครอบครอง แม่บอกเพียงว่ามีติดบ้านไว้ดี งั้นก็ว่างัยว่าตามกันดีก็ดี จำได้ว่าตอนนั้นเรียนอยู่ ม.3 วันคืนผ่านไป ผ่านทั้งร้อน ทั้งฝน ทั้งหนาว จนกระดาษกลายเป็นใบลาน สีน้ำตาลคล้ำไปซะแล้ว แต่ต้องยอมรับว่าเขาเย็บเล่มได้งามสง่ามาก ตัวเล่มยังคงอยู่ดีดังเดิม มาถึงปัจจุบันโอ๋ได้ใช้งานจนบอบช้ำกันเลยทีเดียว ทั้งเปิดทั้งปิด ทั้งพับทั้งขีดเส้นใต้กำกับ ได้งัดเล่มนี้มาใช้ก็เพราะได้ยินว่าการนั่งสมาธิจะต้องรู้เท่าทันผัสสะ แล้วก็ต้องหัดนั่งจากสติปัฎฐาน4 เอาหล่ะซิมันคืออะไรหว่าจะหาคำตอบได้ทีไหน หันซ้ายแลขวา งั้นพระไตรปิฎกนี่หล่ะ เปิดหาจาก index คนไทยเรียกว่าอะไรนะ ดัชนีรึเปล่าอ้ะ เมื่อได้คำตอบก็เลยรู้ว่า คำว่ามีพระไตรปิฎกติดบ้านไว้หน่ะดี มันมีดีเช่นนี้เอง เหมือนพจนากรรมภาคภาษาธรรม ต่อมาก็ได้ใช้อีกเมื่อดันไปหยิบหนังสือของท่านปยุต นะจังงัง ไม่งั้นคงได้งงเป็นไก่ตาแตก อย่าว่าแต่หนังสือทางธรรมเลย นวนิยายก็เหมือนกัน ไม่รู้เป็นงัยอ่านนิยายแปลของอิตาลีมา 5 ปีแล้วก็ไม่ขยับไปไหนซะที อ่านทีไรก็เริ่มต้นุใหม่ทุกที คงจบยากหรือไม่ก็รออ่านอีกทีตอน 60 ละกัน 555 แต่ตอนนี้กระดาษกลายเป็นสีน้ำตาลซะแล้ว จะทนอยู่ให้อ่านไหวมะเนี่ยยยยย วันนี้เท่านี้ก่อนละกัน ดูท่าคอมเม้นท์มาชั่วโมงแล้ว 4 ภาคแล้วด้วยแซงหน้าลอร์ด ออฟ เดอะ ริงค์ไปแล้ว ยังยังไม่เท่าแฮร์รี่ พอร์ตเตอร์นี่เนอะ หรือว่าจะคอมเม้นท์ต่อดี 555   โดย: oa (rosebay ) 28 กุมภาพันธ์ 2554 11:22:03 น.

สวัสดีค่ะ เป็นหนังสือที่น่าอ่านจริงๆ ถ้าพิงกี้อ่านเองคงจะหลับแน่นอน มาฟังคุณก๋าเล่าให้ฟังดีกว่า อิอิ   โดย: pinkypunch 28 กุมภาพันธ์ 2554 11:23:05 น.

ดีนะที่เค้าไม่แอบขายไปซะก่อนน่ะน้องก๋า วันนี้เป็นไงบ้างจ๊ะ   โดย: nompiaw.kongnoo 28 กุมภาพันธ์ 2554 11:33:35 น.

อ่านบล็อกคุณก๋าจบ ... เรากลับไปดูหน้าปกหนังสือ อีกครั้ง นั่งนิ่งมองภาพ บอกได้คำเดียวว่า "หน้าปก" โดนค่ะ และก็ถ่ายทอดสิ่งต่าง่ๆ ที่เขียนในเล่มได้กับภาพนี้เลย คือ "สงบ" หนังสือบางเล่ม .. จริงนะค่ะขึ้นอยู่กับเวลา ความพร้อม ความอยาก ของคนอ่านจริงๆ เพราะบางครั้ง คนแนะนำ คนพูดถึงมากๆ อยากให้ เราได้อ่าน แต่เราก็ไม่ยักมีความต้องการ แต่ว่า ถ้าวันหนึ่งวันใดที่มี "อารมณ์" มันก็จะอ่านหรือว่า ทำด้วยตัวเองโดยไม่ต้องมีใครแนะ บอก กล่าว เล่า ชีี้แนะ กับการอ่านหนังสือ เจออารมณ์แบบนี้บ่อยครั้งค่ะ หรือว่าไม่ก็หนัง ละคร เหมือนกันเลย ที่แบบว่าเจอใครบอกเล่า ก็ไม่อยากดู อยากอ่านซะงั้น จนเมื่อเวลาผ่านไป ความพร้อม--มาเยือน เราก็จัดการทำเองเลยล่ะค่ะ ทางนี้ร้อนเหมือนกันค่ะ เมื่อคืนก็คิดว่าจะมีฝน เพราะว่าฟ้าแดง ลมมา ...หมายังวิ่งเข้าบ้านหมาเลย แต่ว่าแห้วกันไปเพราะว่าไม่มีฝนซ๊ากแอะ แต่ว่าก็เย็นดี เหมือนกันนะค่ะ สบายๆ เลย แต่ว่าวันนี้ร้อนแล้ว แดดแจ๋เลย แถมวันนี้เหนื่อยด้วยเพราะว่าทำห้องครัว กันเองอีกแล้ว เลอะ เละมาก   โดย: JewNid 28 กุมภาพันธ์ 2554 12:12:27 น.

ร้อนทำใจ ชิล ชิล ก่อน หุ หุ ใช่ค่ะ ใจไม่เปิด ก็อ่านไม่รู้เรื่อง สำหรับพี่นะ จริงๆ หนังสือเหมาะสำหรับคนบางคนบางเวลา เวลาที่เหมาะสม   โดย: ซอมพอแสด 28 กุมภาพันธ์ 2554 12:14:10 น.

พี่ก๋าเคยอ่านเรื่องกามนิตอะเปล่าหนูเคยอ่านเรื่องนั้นนะ ชอบแต่เข้าใจยากๆ   โดย: น้องผิง 28 กุมภาพันธ์ 2554 12:17:26 น.

แวะเอาอาหารมาเสริฟมื้อเที่ยงจ๊ะน้องก๋า สงสัยไม่ทันละเนี่ย อิอิ มัวแต่ทำอย่างอื่นไปด้วย น้องหมิงหมิงเป็นไงมั่งคะ พี่แปงแปงหายดีละค่ะ เริ่มซ่าส์อีกแระ   โดย: แม่น้องแปงแปง 28 กุมภาพันธ์ 2554 12:17:45 น.

[ของตกแต่งโดนๆคลิกเลย] สวัสดีค่ะคุณก๋าที่เชียงใหม่อากาศดีไหมคะ ที่ชลไม่ค่อยมีแดดท้องฟ้าครึ้มๆไม่สดใสเลยมาเป็นอาทิตย์แล้ว ดูแลสุขภาพด้วยนะคะ   โดย: หญิงแก่น 28 กุมภาพันธ์ 2554 12:28:09 น.

เห็นด้วยค่ะ การอ่านหนังสือหากใจเรายังไม่พร้อม อ่านไปเราก็คงจะไม่เข้าใจ   โดย: kapeak 28 กุมภาพันธ์ 2554 12:32:23 น.

ความหยิ่งทะนงตนเป็นอีกหนึ่งอุปสรรคที่สามารถทำให้คนเก่ง คนมีปัญญาต้องเสียเวลาและพลาดโอกาสดี ๆ ในชีวิตได้เหมือนกัน   โดย: yingkorat 28 กุมภาพันธ์ 2554 12:40:10 น.

อิ อิ คุณก๋า เลือกไม่ถูก เลยว่าจะทานอะไร .. หม่ำให้อร่อย นะจ้ะ .. ขอบคุณ ที่ แนะนำ เดี๋ยว ตาม อ่าน มั่ง..ไม่รู้ จะหาเจอ อ่ะ เปล่า..   โดย: tifun 28 กุมภาพันธ์ 2554 12:43:51 น.

สวัสดีค่ะพี่กะก๋า หมิงหมิงเก่งๆไม่กลัวเข็มฉีดยา   โดย: TheKPP 28 กุมภาพันธ์ 2554 13:05:27 น.

สวัสดีต๋อนบ่ายๆจ้า หนังสือน่าอ่านขนาด   โดย: BongKet 28 กุมภาพันธ์ 2554 13:23:48 น.

ถ่ายทอดได้ดีครับ เห็นมาหลายรอบ คงต้องหามาอ่าน จริงๆจังๆซักที   โดย: เกิดมามั่วๆ..ตัวดำ..ฟันหลอ.. (เป็ดสวรรค์ ) 28 กุมภาพันธ์ 2554 13:35:22 น.

อืม น่าอ่านมั่กๆ ค่ะคุณก๋า ลิเวอร์พูลของเรา.....เฮ้อ!!! เหนื่อยจริงๆ ฮ่ะๆๆๆ   โดย: wayoflife 28 กุมภาพันธ์ 2554 14:04:25 น.

สวัสดีตอนบ่ายๆครับคุณก๋า   โดย: ปลายแป้นพิมพ์ 28 กุมภาพันธ์ 2554 14:11:04 น.

อยู่นครสวรรค์ค่ะ ตอนนี้ ชะแวปเข้ามาส่งความคิดถึงให้หมิง หมิง จ้า ขนาดเจอรูปหลานแทบทุกวัน วันนี้รู้สึกว่าหลานหนุ่มขึ้นค่ะ   โดย: jamaica 28 กุมภาพันธ์ 2554 14:11:34 น.

ฝากรูป ห่างหายไปเสียสองสามวัน มัวแต่ยุ่งกับเรื่องงานอยู่ค่ะ วันนี้ว่างสิ่งแรกที่ทำคืออัฟblogและนำรูปมาฝากกัน ระลึกถึงและขอบคุณมิตรภาพบนโลกไอทีค่ะคุณก๋า   โดย: เกศสุริยง 28 กุมภาพันธ์ 2554 14:52:11 น.

แวะมา says hi คะน้องก๋า ... ระยะนี้ขอซุ่มโป่ง แอบดูบรรดาคู่แข่ง กับรายการ "เชฟกระทะหลุด" .. Hot Wok Mission [possible] เห็นรายชื่อคู่แข่งของพี่แต่ละคน ชวนให้ขนหัวลุก ล้วนน่าเกรงขามทั้งนั้น เฮ้ออออ ได้แต่ทอดถอนจายยย แต่ละคน อ่ะจึ๋ยยย น่ากลัวทั้งน้าน ถือว่าแวะมาขอคะแนนเสียง ให้เชียร์อัพกันไว้ก่อนแล้วกันนะเคอะ จุ๊บจุ๊บ   โดย: บ่งบ๊ง 28 กุมภาพันธ์ 2554 14:53:38 น.

เหมือนเคยเห็นเป็นหนัง ... ภาพยนตร์ นะคุณก๋า   โดย: tuk-tuk@korat 28 กุมภาพันธ์ 2554 14:57:13 น.

คุณก๋า หนังสือเล่มนี้เป็นหนังสือเล่มสุดรักของเราอีกเล่มหนึ่งค่ะ เราเคยอ่านครั้งแรกตอนอยู่ม. 4 อ่านแล้วนะจังงังเหมือนกัน นะจังงังที่ว่ามีแรงเหวี่ยงมากขนาดที่เราอ่านจบและอ่านซ้ำต่อทันที และเงียบไปหลายวัน เพราะคิดทบทวนในเรื่องที่อ่านน่ะค่ะ ฉากพายเรือฉากสุดท้าย กระทบใจเรามาก นับเป็นอีกเล่มที่เปลี่ยนชีวิตเราไปในบางมิติ อ่าแนล้วเราเฝ้าถามว่าชีวิตเราดำเนินมามีแก่นสารอะไรบ้างหรือยัง ถ้าเราเป็นลูกชาย เราจะเดินไปขอพ่อบวชในเย็นวันนั้น.... เอนทรี่นี้ของคุณก๋า เราชอบมากค่ะ ปล. ไม่แน่ใจว่าเวอร์ชั่นที่เราอ่าน ใครแปลนะคะ แต่ไม่น่าจะใช่คุณสีมนค่ะ   โดย: Love At First Click 28 กุมภาพันธ์ 2554 14:57:42 น.

โอ๊ะ..หมิงหมิงเก่งมากๆ ค่ะ ทำไงคะนี่ ทำให้ไม่ร้องได้เนี่ยค่ะ   โดย: สาวไกด์ใจซื่อ 28 กุมภาพันธ์ 2554 15:13:03 น.

สวัสดีตอนบ่ายๆค่ะคุณก๋า งานยุ่งมั๊ยค่ะ   โดย: นุ่มณอ่อนนุช 28 กุมภาพันธ์ 2554 15:16:03 น.

อ่านที่คุณก๋าเขียน ก็ได้อรรถรสแล้วค่ะ น่าสนุกดี สวัสดีตอนบ่ายนะคะ   โดย: nootikky 28 กุมภาพันธ์ 2554 15:23:17 น.

นานๆ จะหยิบหนังสือแนวนี้มาอ่านทีค่ะ อิอิ รออ่านที่คุณก๋ารีวิวดีกว่า   โดย: star_paradise 28 กุมภาพันธ์ 2554 15:27:06 น.

แหล่มจ้าน้องก๋า พี่อุ้มก็เลยแวะมาโหวต Book Blog ให้โลด เอาไป เอาไป เอาไป 3 คะแนนได้เลย   โดย: อุ้มสี 28 กุมภาพันธ์ 2554 15:42:58 น.

เคยได้ฟังเรื่องนี้ตอนสมัยมัธยมพอจับประเด็นได้ แต่พอได้มาอ่านบล๊อก ปรากฎว่า จับประเด็นได้น้อยนิดจากเนื้อหาสาระที่ แฝงไว้มากมาย อากาศร้อนมากครับวันนี้ที่เมืองกรุง   โดย: peeradol33189 28 กุมภาพันธ์ 2554 15:58:20 น.

บะน่าเจื้อว่าคนเขียนจะเป็นชาวตะวันตก ทั้ง ๆ ที่พุทธศาสนา คนตะวันออกอย่างเอา ใกล้ชิดมากกว่าชาติไหน ๆ เปิ้นหยังมาเขียนได้ดีได้ใจแต้ ๆ เลยเนอะ แค่อ่านตี้คุณก๋าสรุปเล่ามา เป็นฉาก ๆ ทำหื้อละสายตาจากตัวหนังสือบะได้ อ่านแล้วม่วน อ่านแล้วใส่สติเข้าไปตวย มันเหมือนสอนหลักธรรม แต่ใส่เรื่องราวเข้าไป ปี้ว่า ปี้อ่านตี้คุณก๋าเล่ามานะ เข้าใจ๋ ถ้าไปอ่านจากหนังสือ ถ้าจะบะเข้าใจ๋จะอี้แน่ เห็นตวย 100% เจ้า ตี้หนังสือบางเล่ม อ่านบะเข้าหัวเลยในครั้งแรก ทิ้งไปจ๊าดเมิน บางเล่มเป๋นปี๋ ๆ กลับมาอ่าน มีความฮู้สึกว่า หยังมาดีแต้ ๆ เข้าใจ ปี้ว่า มันคงเป็นพื้นฐานจิตใจเฮาตี้พร้อมจะรับรู้ ณ ขณะนั้นเนอะ ส่วนใหญ่จะเป็นหนังสือแนวธรรมะ หรือเคล็ดลับ หลักคำสอน ทฤษฎีต่าง ๆ ต่างกับหนังสือที่มุ่งสร้างจิตนาการ อย่างการ์ตูน หรือ นวนิยาย จะตรงกันข้าม คนเฮายิ่งเฒ่า ยิ่งจิตนาการถดถอย ละอ่อนจะมีจินตนาการนักกว่านัก สังเกตุจากการอ่านการ์ตูน ตะก่อนสมัยเรียน อ่านแล้วม่วนไบ๊ม่วนง้าว แต่มาอ่านบะเด่ว เรื่องเดียวกัน ฮู้สึกเฉย ๆ บะได้จมดิ่ง สนุกสุด ๆ ไปกับมันเหมือนตะก่อน เออ..ปี้อานคิดไปคนเดียวก่ได้ อิอิ ในเรื่องของจิตนาการ แต่ปี้ฮู้สึกอี้แต้ ๆ   โดย: JinnyTent 28 กุมภาพันธ์ 2554 16:13:39 น.

Dear friend., I would be home in a week. Thanks for visiting my blog. Take care !   โดย: คล้ายดาว 28 กุมภาพันธ์ 2554 16:41:15 น.

สวัสดีปีใหม่ย้อนหลังค่ะคุณพี่ก๋า พรใดๆ ที่ก่อให้เกิดความสุข ส่งความเจริญ จงมีแด่ครอบครัวท่านและเพื่อนๆ มนุษย์ทุกผู้เทอญ   โดย: คนสองภาค 28 กุมภาพันธ์ 2554 16:58:38 น.

เคยอ่านเมื่อนานมาแว้ว ตอนนั้นความคิดไม่ตกผลึกเท่าไหร่ น่าจะอ่านใหม่อีกครั้งเหมือนกันจ้ะ   โดย: นักล่าน้ำตก IP: 58.8.216.167 28 กุมภาพันธ์ 2554 17:02:36 น.

หวัดดีค่ะพี่ก๋า น้องหมิงหมิง ทักทายตอนเย็นๆค่ะ ทานมื้อเย็นให้อร่อยนะค่ะ   โดย: ก้อนหิน (cator ) 28 กุมภาพันธ์ 2554 18:01:58 น.

ถ้าให้เพื่อนพี่ได้อ่านเล่มนี้ คงจะชอบเหมือนกันแน่เลย คงต้องเอาไปแนะนำต่ออีกทีคะ ส่วนพี่สมาธิไม่ค่อยได้เลยคะก๋าช่วงนี้ มีหนังสือหลายเล่มที่ยังค้างอ่าน รอแค่อารมณ์เท่านั้นเอง สวัสดีคะก๋า   โดย: aenew 28 กุมภาพันธ์ 2554 18:13:00 น.

แวะมาทักทายและกดโหวตให้ค่ะคุณก๋า   โดย: poepum 28 กุมภาพันธ์ 2554 18:18:50 น.

หวัดดีค่ะพี่ งานยุ่งมากๆ ว่าจะนอนเฝ้าออฟฟิตแล้วค่ะ   โดย: Summer Flower 28 กุมภาพันธ์ 2554 18:33:15 น.

555+ เรียกว่าหลอกล่อให้เพลินสินะคะ แสดงว่าคุณก๋าหลอกน้องหมิงหมิงอยู่หมัดเลยนะคะนี่ เพลินจนลืมเจ็บได้เนี่ย   โดย: สาวไกด์ใจซื่อ 28 กุมภาพันธ์ 2554 18:33:46 น.

๑โหวตเป้นแรงใจค่ะคุณก๋า   โดย: ดรสา 28 กุมภาพันธ์ 2554 18:44:49 น.

อ่านที่คุณก๋าเขียนบรรยายก็รู้สึกอยากอ่านบ้างเลยค่ะ ผู้เขียนเป็นชาวตะวันตก ที่มีมุมมองน่าสนใจมากๆ เลย เอาขนมมาฝากน๊า   โดย: sierra whiskey charlie 28 กุมภาพันธ์ 2554 18:54:45 น.

สวัสดีค่ะคุณก๋า ถ้าเป็นเมื่อก่อนนี้การซื้อหนังสืออ่าน ไม่เคยคิดเสียดายเงินเลย แต่เดี๋ยวนี้ถ้าเดินผ่านทำได้แค่พลิกดู เพราะต้องประหยัดเงินไว้ซื้อน้ำมันปาล์ม เพราะมันแพงเหลื้อเกิน   โดย: สีฟ้าใส 28 กุมภาพันธ์ 2554 18:59:12 น.

ขอบคุณค่ะ   โดย: kapeak 28 กุมภาพันธ์ 2554 19:04:16 น.

อารมณ์พาลูกไปฉีดวัคซีนเนี้ยพี่ลืมไปแล้วอ่ะน้องก๋า นานมากๆ น้องหมิงหมิง รอยยิ้มเค้าดูสดใสมากๆ เปิดบล๊อกมาเจอหน้าน้อง น้องเค้ายิ้มสดใสดีนะค่ะ คิดถึงลูกๆตอนเด็กๆ ตอนนี้โตแล้ว ดื้ออยากดีดหู   โดย: nok_noyly 28 กุมภาพันธ์ 2554 19:24:06 น.

คงต้องใช้เวลาในการทำความเข้าใจ แต่น่าอ่านจริงๆนะค่ะ   โดย: บางส้มเปรี้ยว 28 กุมภาพันธ์ 2554 19:27:08 น.

เห็นด้วยอย่างยิ่งที่ว่า....หนังสือบางเล่มก็เหมาะกับคนอ่านเมื่อเขาพร้อมที่จะอ่านจริงๆ   โดย: uter 28 กุมภาพันธ์ 2554 19:44:35 น.

วันนี้แวะมาตอนค่ำเลยค่ะเพิ่งกลับจาก English Camp ที่สมุทรสงครามไปกับที่ทำงานอะไร เกิดอุบัติเหตุกระดูกร้าวต้องใส่เฝือกอ่อนหมอบอกต้องใส่ถึงเดือนครึ่งก็เลยเดินเหินลำบากมากเลย พรุ่งนี้ก็ต้องไปอบรมอีก 17 วันยังไม่รู้เลยว่าจะเป็นยังงัยบ้าง ไม่ได้เห็นหน้าหมิงหมิงซะหลายวันเลยค่ะ   โดย: kobnon 28 กุมภาพันธ์ 2554 19:54:49 น.

ฝันดี ราตรีสวัสดิ์..นะคะ สวัสดีค่ะ คุณก๋า... เท่าที่คุณก๋าย่อความให้อ่าน นับว่าเป็นหนังสือที่น่าสนใจเล่มหนึ่งทีเดียว นิพพาน..เป็นจุดสูงสุดที่นักปฏิบัติหลายคนปรารถนาอย่างยิ่งยวด อยู่ที่ว่า จะสามารถนิพพานได้ในสภาวะใด..นะคะ ................ สองวันที่ผ่านมา นั่งถักเครื่องใช้สอยให้พระสงฆ์ไป ก็คิดถึงคุณก๋า คุณมาดามและหมิงหมิง ไปด้วย คิดถึงอย่างที่ไม่ต้องการคำตอบ..ว่า...ทำไม ?? นั่นสินะ..ทำไม ?? แต่ก็ช่างมันเถอะ ช่างทำไมมันเถอะ..นะคะ คิดไป คิดมา นึกถึงวีรกรรมของอ้ายแล้วก็ยิ้มกับตัวเอง แล้วก็คิดไปถึงวีรกรรมของเหลนสาวที่แม่ริมด้วย ถ้าเอาอ้ายหมิงหมิง มารวมกับน้องมายด์เหลนพี่ มีหวังฟ้าถล่ม เมืองอาจจะทลายไปเลยก็ได้...   โดย: พรหมญาณี 28 กุมภาพันธ์ 2554 20:23:09 น.

เห็นก๋าแนะนำหนังสือแปลเล่มนี้ที่พี่อ่านต่อจากเมื่อวานเป็นเล่มที่สอง สำหรับพี่ถ้าพออ่านภาษาต้นฉบับได้ ก็ชอบจะเลือกแบบนั้นจ้ะ เล่มนี้น่าอ่านนะน่าสนใจทีเดียว   โดย: Sweety-around-the-world 28 กุมภาพันธ์ 2554 20:23:20 น.

เข้าบล็อกมาในรอบหลายเดือน เข้าบ้านคุณก๋าก่อนเลย เจอหนังสือเล่มที่ตราตรึงเหมือนกัน ปกนี้สวยจัง สำนวนแปลของอาจารย์สดใสก็เยี่ยมนะ อยากให้อ่าน"นาร์ซิสซัสกับโกล์ดมุนด์" ด้วยนะๆๆ รับรองคุณก๋าต้องชอบแน่ๆ เราชอบจำสลับกันกับ"สิทธารถะ" อยู่เรื่อยเชียว อ่านรีวิวแล้ว ชวนคิดถึงงานของเฮสเสเล่มอื่นๆ รวมถึงงานภาพวาดที่แสดงถึงความเป็นศิลปินของเฮสเส ลองเข้าไปชมได้ในเว็บของเฮสเสนะ //www.hermann-hesse.de/eng/ เว็บนี้มีอะไรเกี่ยวกับเฮสเสที่น่าสนใจดีค่ะ   โดย: ยิปซีสีน้ำเงิน IP: 124.121.52.45 28 กุมภาพันธ์ 2554 20:23:27 น.

พี่ไหมอ่านแล้วค่ะตั้ง10ปีก่อนแล้ว   โดย: maistyle 28 กุมภาพันธ์ 2554 20:34:03 น.

กลับมาแล้ว แวะเอาบุญมาฝากค่ะ   โดย: รุ่นป้าหน้าใส 28 กุมภาพันธ์ 2554 21:00:13 น.

ใช่แล้วค่ะคุณก๋า ครูที่จะนำวิธีการนี้ไปสอนต้องได้รับการอบรมเป็นอย่างดีก่อนนำไปใช้จริงค่ะ นอกจากนี้แล้ววิธีการของครูท่านนี้ได้ถูกนำไปเป็นตัวอย่างการสอนใน community college ซึ่งมีนักเรียนผิวสีรุ่นใหญ่เรียนอยู่ด้วย ต่างก็ให้ความคิดเห็นที่ดีและสะท้อนถึงความรู้สึกที่ตนได้รับในสังคมจริง ๆ มาบอกเล่าเพิ่มเติมด้วย...และยังมีการเอาไปใช้อบรมเจ้าหน้าที่ราชทัณฑ์ด้วยนะคะ ซึ่งผลออกมาก็ทำให้ จนท ผิวขาวทั้งหลายต่างก็ได้รู้รสชาติของการถูกแบ่งแยกด้วยตัวเองค่ะ ใครที่ชอบแบ่งแยกคนอื่น พอถูกแบ่งแยกมั่งจะได้รู้สึก   โดย: yingkorat 28 กุมภาพันธ์ 2554 21:12:04 น.

สวัสดีค่ะพ่อก๋า แค่ชื่อเรื่องก็น่าสนใจแล้วค่ะ   โดย: ladiesorange 28 กุมภาพันธ์ 2554 21:13:40 น.

หนังสือแบบนี้ผู้เขียนและผู้แปล คงจะต้องมีความรู้ในเรื่องพุทธศาสนาอย่างลึกซึ้งจริงๆ ไม่เช่นนั้นคงลำบากมากๆ   โดย: ลุงแอ๊ด 28 กุมภาพันธ์ 2554 21:19:09 น.

วันนี้มีเรื่องมาเล่าให้ฟัง แวะไปนะ :) คุณก๋า สวัสดีตอนดึกนะค่ะ :)   โดย: สาวสะตอใต้ 28 กุมภาพันธ์ 2554 21:19:37 น.

สวัสดียามค่ำเจ้า ... " สิทธารถะ " อ่านชื่อเรื่องแล้วน่าติดตามนะคะ วันนี้หมิงหมิงดูโตขึ้นเน๊าะ ... เป็นหนุ่มเลย หล่อมากครับ   โดย: SonSmile 28 กุมภาพันธ์ 2554 21:21:23 น.

สวัสดีตอนค่ำค่ะคุณก๋า และหมิง หมิง ที่แวะไปเยี่ยมยายเก๋าทุกวัน กลับมาสองสามวัน พักผ่อน ซักผ้า ไปหาหมอนวด เผอิญไปหกล้มหน้าคว่ำที่พุทธคยา ปากเจ่อ เข่าบวมเล็กน้อย เหมือนบุญช่วย ที่เจ็บไม่มาก ทั้งๆที่ถ้าหกล้มแบบนี้ที่อื่นคงปากแตก เข่าแตกไปแล้ว วันหลังต้องย้อนไปอ่านเรื่องคุณก๋าใหม่   โดย: ป้าเก๋า (ชมพร ) 28 กุมภาพันธ์ 2554 21:24:27 น.

ราตรีสวัสดิ์ค่ะพี่กะก๋า หมิงหมิง คุณพี่มาดาม   โดย: TheKPP 28 กุมภาพันธ์ 2554 21:25:28 น.

ღღღSA-WAT-DEE-Jaღღღ..พี่ก๋า..กับน้องหมิงหล่อตัวน้อยღღღ ✿*ﾟ¨ﾟ ✿.｡.:*So HapPY Day*.✿.*GooDNighT Kapp*✿.｡.:* ♥¨)>>>mastana   โดย: mastana 28 กุมภาพันธ์ 2554 21:26:41 น.

. . ดีค่ะพี่ก๋า.....เห็นน้องหมิงแระโตหล่อขึ้นทุกเรย หน้าตาเหมือนพี่ตอนเด็กรึป่าวค่ะแหะๆ . ช่วงนี้แพมมะได้อ่านหนังสือเลยเด่ว ต้องไปหาเล่มนี้มาอ่านถ้าหาไม่ได้ ก้อขอก๊อบปี้ของพี่ก๋าเก็บไว้อ่านน้า .   โดย: mastana 28 กุมภาพันธ์ 2554 21:29:22 น.

สวัสดีคะพี่ก๋า น่าอ่านมากคะ จะหามาอ่านคะ ห่างบล็อกไปหลายวัน คะไม่ได้แจ้งไว้ ขอบคุณคะที่เข้ามาอรุณสวัสดีกันทุกเช้า เป้นหนังสือเก่าหรอคะ มีคนอ่านมาเป็น 10 ปีก่อน   โดย: saaikaew (Green_Marble ) 28 กุมภาพันธ์ 2554 21:33:22 น.

อ๊ากกกกกกกกกกก... ไม่เข้าหลายวันใส่โค๊ตผิดอ่ะ..ขออภัยค่ะพี่ก๋าแหะๆฝันดีค่ะ   โดย: mastana 28 กุมภาพันธ์ 2554 21:33:25 น.

เอาบุญมาฝาก ค่ะ มีรูปมาฝากด้วย ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยม ที่จริงกลับมา สองสามวัน เหนื่อย เมื่อยไปหมด จึงพักบ้าง ไปหาหมอนวดบ้าง ไปหกล้มที่พุทธคยา แต่ไม่เป็นอะไรมาก   โดย: ป้าเก๋า (ชมพร ) 28 กุมภาพันธ์ 2554 21:43:53 น.

หมิง หมิง หลับแล้วเหรอคะ อยากหลับตามบ้างจัง ถ้าได้หลับช่วงนี้นะ ตื่นเช้ามาจะสบายมาก สดชื่น แต่มันทำอย่างไรก็ไม่หลับคะ ต้องเป็นนู่นเลยคะก๋าห้าทุ่ม - เที่ยงคืน   โดย: aenew 28 กุมภาพันธ์ 2554 21:44:58 น.

คุณก๋าชอบอ่านหนังสือ งานสัปดาห์หนังสือคราวนี้จะลงมาเก็บหนังสือไปอ่านหรือเปล่าคะ? เอาของกินรอบดึกมาฝากค่า   โดย: นุ้ย (นารีจำศีล ) 28 กุมภาพันธ์ 2554 22:13:19 น.

เคยดูหนังเรื่อง"สิทธารถะ" นี้สมัยยังเด็ก ฉายที่โรงหนังสยาม เป็นหนังที่ถ่ายได้สวยงามมาก จำได้ว่าซาซิกาปูร์เล่น หล่อระเบิด นางเอกก็สวย แต่จำชื่อไม่ได้ เป็นหนังฝรั่งนะ แต่แขกเล่นทั้งเรื่อง ฉายด้วยฟิล์ม 70 มม. เสียงสเตอริโอ อลังการมากในยุคนั้น จำเรื่องราวไม่ได้แระ ต้องหามาดูใหม่ จำได้แต่ว่าตอนจบรู้สึกงงๆ คงเพราะเราเด็กไปเกินกว่าจะเข้าใจในปรัชญากระมัง   โดย: พี่หมี IP: 124.120.236.188 28 กุมภาพันธ์ 2554 22:45:49 น.

สวัสดีเย็นๆค่ะคุณก๋า วันนี้ว่างค่ะ (นิดหน่อย) แวะมาหาน้องหมิงหมิงได้   โดย: มะฮอกกานีใบใหญ่ 28 กุมภาพันธ์ 2554 23:05:33 น.

คุณก๋า ดาวจ๋าได้รับของแล้วนะคะ แต่ยังไม่ได้แกะกล่อง เด๋วตอนเช้าก่อนเนาะ จะถ่ายรูปแล้วไปอัพที่กระทู้ทำบุญ แล้วจะมาวางลิงก์ให้ไปดู นะคะ ขอบคุณมากๆค่ะ   โดย: satineesh 28 กุมภาพันธ์ 2554 23:07:24 น.

ใจหายใจคว่ำ กดมาบ้านนี้3รอบมันขึ้นเตือนเป็นเวปต้องห้ามค่ะ นึกว่าไวรัสจะรับประทานซะแล้ว หุหุ   โดย: pinkyrose 28 กุมภาพันธ์ 2554 23:39:26 น.

โดย: veerar 1 มีนาคม 2554 0:05:46 น.

ก๊อก..ก๊อก..มาแอบดูฝันหวานกันอยู่สามคน พี่ก๋ามาดามแอนด์น้องหมิงหมิง ฝันดีนะค่ะ   โดย: mastana 1 มีนาคม 2554 0:40:02 น.

คุณก๋า เรียนอารายเอ่ย 15 ปีฟรี รัฐ ฯ เป้นตลกหม่ำแน่เลยอ่ะ   โดย: ลงสะพาน...เลี้ยวขวา 1 มีนาคม 2554 0:58:40 น.

เป็นหนังสือที่น่าอ่านอีกเล่มหนึ่ง..ชีวิตดราม่า..ม๊ากๆๆ เลย..ขอบคุณค่ะ น้องก๋า ที่แนะนำหนังสือดีๆๆ มาให้อ่านอยู่เสมอๆๆๆ ปล. ชอบรูปน้องหมิงหมิง วันนี้จังเลย..หน้าใสกิ๊ก..อิอิ   โดย: จิ๊บ (คุณนายเยอรมัน ) 1 มีนาคม 2554 2:31:47 น.

เขียนรีวิวดีจังเลยครับ ผมเองได้มีโอกาสอ่านหนังสือเล่มนี้ที่สังขละบุรี ริมแม่น้ำซองกาเลีย ฝนพร่ำๆ อ่านไปแล้วต้องหยุดเป็นพักๆ ไม่ใช่หนังสือไม่ดีนะครับ แต่อ่านแล้วต้องหยุดพินิจพิจารณาในความสุดยอดของหนังสือ ขอเคลียอ่านหนังสือที่สะสมเอาไว้ให้หมดก่อน คงจะต้องอ่านย้อนทวนอีกทีครับ   โดย: Beer IP: 124.120.149.69 2 มิถุนายน 2554 15:56:11 น.

ผมว่าเฮสเสไม่ใช่ชาวพุทธนะครับ ไม่เคยนั่งสมาธิ เลยไม่เข้าใจพุทธศาสนาอย่างถ่องแท้ สิทธารถะก็คือตัวเฮสเส เองนั่นแหละครับ คือเขาไม่เชื่อว่าทางสู่ นิพพานจะมีได้ทางเดียว คิดดูครับ คนที่กล้าปฏิเสธ พระพุทธเจ้าจะมีสักกี่คนในโลกนี้   โดย: moo IP: 122.155.17.61 25 สิงหาคม 2554 11:51:52 น.

ขอแก้ข้อความข้างต้นครับ การบรรลุนิพพานมีได้หลายทางครับ เช่น การเพ่งอะไรสักอย่าง จนเข้าถึงสัจธรรมที่ว่าทุกสิ่งคือสิ่งเดียวกัน ไม่สามารถ แยกออกได้ ไม่มีตัวกู ของกู นิพพาน หมายถึง สภาพที่ดับกิเลสและกองทุกข์แล้ว ภาวะที่เป็นสุขสูงสุด เพราะไร้ทุกข์ เป็นอิสรภาพสมบูรณ์   โดย: moo IP: 122.155.17.61 22 กันยายน 2554 10:53:07 น.