<<
กรกฏาคม 2562
 123456
78910111213
14151617181920
21222324252627
28293031 
23 กรกฏาคม 2562

:: กะก๋าแนะนำหนังสือ - Tuesdays with Morrie ::

 


:: Tuesdays with Morrie ::

เขียน : Mitch Albom
แปล : อมรรัตน์ โรเก้












มีหนังสือบางเล่มที่ผมรักมากเป็นพิเศษ
เพราะส่งผลต่อวิธีคิดและมุมมองในการใช้ชีวิตของผม
“วันอังคารแห่งความทรงจำกับครูมอร์รี” เป็นหนึ่งในหนังสือเล่มนั้น
ผมอ่านหนังสือเล่มนี้ไม่ต่ำกว่า 5 รอบ และได้แง่คิดมุมมองใหม่ ๆ กลับมาเสมอ


หนังสือ “วิทยานิพนธ์ฉบับสุดท้าย” ที่เขียนขึ้นด้วยชีวิตและลมหายใจสุดท้าย
ของ Morrie Schwartz ---
“ครูผู้เป็นครูจวบจนวาระสุดท้าย”
โดยลูกศิษย์ของครูมอร์รีที่มีชื่อว่า มิตช์ เอลบอม

มิตช์เคยเป็นลูกศิษย์ของครูมอร์รีในสมัยเรียนมหาวิทยาลัย
ทั้งสองต่างชื่นชมในกันและกัน แต่ด้วยอาชีพการงานและการใช้ชีวิต
ทำให้มิตช์ไม่เคยกลับไปเยี่ยมครูของเขาอีกเลยเป็นเวลานาน 16 ปี !

จนวันหนึ่งรายการโทรทัศน์นำเสนอชีวิตของครูมอร์รี
ครูในวัยชราซึ่งป่วยด้วยโรค เอแอลเอส (ALS – amyotrophic lateral scierosis)
โรคทางระบบประสาท แม้ไม่ใช่โรคของกล้ามเนื้อโดยตรง
แต่เป็นโรคที่เกิดจากความผิดปกติของเซลล์ประสาทนำคำสั่ง
ส่งผลทำให้กล้ามเนื้ออ่อนแรง ไม่สามารถขยับร่างกายและต้องเสียชีวิตในที่สุด

มิตช์กลับมาเยี่ยมครูของเขาอีกครั้ง
ได้เห็นสภาพร่างกายอันผ่ายผอมและเวลาสุดท้ายที่เหลือน้อยลงไปทุกที


ครูและศิษย์รักกลับมาทำงานร่วมกันอีกครั้ง
ในการเขียน “วิชาชีวิต” เป็นครั้งสุดท้าย
ทุกวันอังคาร ใน 14 สัปดาห์ที่เหลืออยู่
มิตช์เดินทางมาพบครูมอร์รีและพูดคุยกันในหัวข้อต่าง ๆ
ความตาย ความกลัว ความชรา ครอบครัวและการแต่งงาน
การให้อภัย ชีวิตที่มีความหมาย มุมมองในการใช้ชีวิต


มิตช์ถาม ครูมอร์รีตอบ
ครูมอร์รีถาม มิตช์ตอบ


การพบเจอกันทุกครั้งหมายถึงเวลาในชีวิตของครูมอร์รีกำลังหมดลง
การพูดคุยทุกครั้งยากลำบากมากขึ้นด้วยกำลังและสุขภาพที่ถดถอย
แต่ทุกคำพูด ทุกคำสอนของครูมอร์รียังคงอยู่
อยู่ในทุกตัวอักษรที่มิตช์ได้จดบันทึก เรียบเรียงและเขียนขึ้น
จากบทสนทนาอันทรงคุณค่าในทุกวันอังคาร



“ความตาย” อาจเป็นสิ่งที่น่ากลัวสำหรับใครบางคน
ที่ยังแบกรับความกังวลและความทุกข์มากมายในชีวิต
แต่สำหรับบางคน “ความตาย” เป็นเพียงการเปลี่ยนผ่าน
เป็นการปล่อยวางทุกสิ่ง เพื่อจากไปอย่างสงบและงดงาม



Tuesdays with Morrie เป็นหนังสือที่ผมรัก
ผมรักในคำสอนของครูมอร์รี แม้ครูจะจากไปนานมากแล้ว
แต่ทุกคำสอนยังคงคุณค่าความหมายไม่เสื่อมคลาย






























 




 

Create Date : 23 กรกฎาคม 2562
25 comments
Last Update : 24 กุมภาพันธ์ 2563 22:46:05 น.
Counter : 1537 Pageviews.

 

ความตายเป็นเรื่องธรรมชาติ แฮ่..เวลานี้ขออยู่ต่อ..ครับ

 

โดย: ไวน์กับสายน้ำ 23 กรกฎาคม 2562 6:44:57 น.  

 

เป็นหนังสือประจำวันอังคารที่มีคุณค่าแก่การอ่านยิ่งนัก

เข้าใจเลือกสรรจริงๆ

 

โดย: เริงฤดีนะ 23 กรกฎาคม 2562 6:53:34 น.  

 

กะว่าก๋า Book Blog ดู Blog
เรื่องนี้เอย เล่มนี้ดีจริงๆ และคุณก๋า

 

โดย: หอมกร 23 กรกฎาคม 2562 8:02:13 น.  

 

สวัสดีวันอังคารครูมอร์รีครับ คุณก๋า
น่าสนใจอีกเล่มครับ
หนังสือตรงวันพอดี55
คนใกล้ถึงวาระสุดท้ายของชีวิต แต่มีเรื่องราวดีๆมาเล่าสู่กันฟัง
เมื่อวาน อ่านข่าว ตาต้านักวิ่งมาราธอน เสียชีวิตด้วยวัย 36 ปี
ชีวิตคนเราสั้นจริงๆ
เวลาที่มีชีวิตอยู่ เราควรอยู่ด้วยความรัก เข้าใจกัน ให้อภัย

เช้านี้ ฟ้าครึ้ม ฝนโปรยปรายแต่เช้า

 

โดย: สองแผ่นดิน 23 กรกฎาคม 2562 8:25:28 น.  

 

มาบ้านนี้จะได้ข้อคิดดีๆ กลับไปทุกครั้งค่ะ ขอบคุณที่แบ่งปันค่ะ

 

โดย: kae+aoe 23 กรกฎาคม 2562 8:40:18 น.  

 

แอบมาส่องแปป เคลียร์งานก่อนนะจ๊ะ

 

โดย: โอน่าจอมซ่าส์ 23 กรกฎาคม 2562 10:25:08 น.  

 

สวัสดียามสายค่ะ คุณก๋า
เล่มนี้เก่ามากๆ
อ่านต้นฉบับไปนานมากแล้วค่ะ

 

โดย: ภาวิดา คนบ้านป่า 23 กรกฎาคม 2562 10:37:27 น.  

 

ตรงกับวันอังคารพอดีเป๊ะเลยครับ ผมชอบอันนี้ครับ จงเรียนรู้ที่จะให้อภัยตัวเอง และให้อภัยผู้อื่น

 

โดย: The Kop Civil 23 กรกฎาคม 2562 12:26:22 น.  

 

สวัสดี ยามเที่ยง จ้ะ น้องก๋า

อ่าน "วันอังคารแห่งความทรงจำกับครูมอร์ริ" อ่านจาก
ที่เธอรีวิว ถือว่า เป็นหนังสือที่รวบรวมความคิดของบุคคลสองคน
และเป็นบุคคลที่มีความผูกพันกันมาก่อน คือ เป็นครูกับลูกศิษย์ เคยทำงานร่วมกันมาก่อน เป็นการแลกเปลี่ยนมุมมองของชีวิต
ด้านต่าง ๆ ย่อมเป็นการรวบรวมความคิดเห็นได้ดี
อ่านแล้ว ก็เกิดความรู้สึกชื่นชม ครูมอร์รี จ้ะ เธอเป็นครู
จนถึงวาระสุดท้ายของชีวิตจริง ๆ ก่อนจากโลกนี้ไป เธอก็ยังได้
ฝากข้อคิดดี ๆ ในการดำเนินชีวิตให้กับชาวโลกไว้ นำไปคิด
ไปประยุกต์ใช้ ถึงจะเศร้าใจต่ออาการป่วยที่รักษาไม่ได้ แต่มัน
ก็เป็นไปตามกรรมลิขิตของชีวิต ใครก็ไม่สามารถหลีกหนีพ้นได้
เลย น่ะนะ เราก็คงทำได้เพียงแต่ว่า เมื่อยังดี ๆ อยู่ มีโอกาส
ได้ทำอะไรที่เป็นประโยชน์ ไม่เบียดเบียนใคร ก็ต้องรีบทำกันไป
จนกว่าจะไม่มีโอกาสได้ทำ น่ะนะ เฮ้อ !

โหวดหมวด รีวิวหนังสือ

 

โดย: อาจารย์สุวิมล 23 กรกฎาคม 2562 12:32:49 น.  

 

มีฝนหนักก็ดีนะคะ
ค่าฝุ่นอันตรายจะได้ลดลงมากๆ

 

โดย: ภาวิดา คนบ้านป่า 23 กรกฎาคม 2562 12:59:28 น.  

 

ท่านผ่านมาเยอะ จึงให้ตอบได้อย่างแจ่มแจ้งค่ะ

 

โดย: tuk-tuk@korat 23 กรกฎาคม 2562 16:06:47 น.  

 

หนังสือเล่มนี้ ประทับใจกันถ้วนหน้า สมกับเป็น Best Seller ค่ะ

ส่วนมากจะเคยอ่านกันทั้งนั้นเลยค่ะ

 

โดย: สายหมอกและก้อนเมฆ 23 กรกฎาคม 2562 16:53:19 น.  

 

สุดยอดเลยค่ะ เป็นหนังสือติดอันดับขายดีตลอดกาล
แค่ได้อ่านที่คุณก๋าคัดลอกมาก็ชอบมากแล้ว
อ่านแล้วก็รู้สึกโหวง ๆ ในอกด้วยล่ะ
วิชาชีวิต เรียนยังไงก็ไม่จบนะคะ

 

โดย: เนินน้ำ 23 กรกฎาคม 2562 17:47:34 น.  

 

สวัสดีมีสุขค่ะ

ข้อคิดดีๆในวันอังคาร
ชอบอดีต มันก็คืออดีตอย่าไปปฏิเสธหรือลืม ค่ะ

 

โดย: ตะลีกีปัส 23 กรกฎาคม 2562 17:50:48 น.  

 

มารายงานตั๋วละเจ้า
มาจ๊าไปหน้อย แต่ดีกว่าบะมาเนอะ
คำคมที่เอามาบอกรูปที่สอง พิมพ์คำว่าอดีตผิดนะเจ้า
ตก อ ไปตัวหนึ่งเจ้า

เป็นเรื่องราวที่น่าฮักและสอนใจได้ดีขนาดเจ้า
คำสอนใกล้เคียงกับธรรมะมากนะเจ้า

วันนี้เปิดฮ้านแล้ว ฝนตก ทีวันหยุดฮ้านบะตกอ่ะ
อย่างแกล้ง ลูกก้าเลยเงียบไปอีก 5555

 

โดย: JinnyTent 23 กรกฎาคม 2562 18:04:56 น.  

 

อ่านแล้ว รู้สึกเสียดายเวลาในชีวิตที่ผ่านมา บางช่วง ที่ไม่ได้คิดได้ทำอะไรอย่างเต็มที่ ขึ้นมาทันทีเลยนะครับ

แล้วก็ เหมือนกับที่ มีใครบอกไว้ว่า ให้ใช้ชีวิตให้คุ้มค่า เหมือนกับเป็นวันสุดท้ายของชีวิตเรา

งั้น อ.เต๊ะ ต้องรีบไปแล้วละครับ ชักช้ามัวแต่มาเม้นท์ ไม่ได้แล้วละครับ เย้ย 555

 

โดย: multiple 23 กรกฎาคม 2562 18:21:32 น.  

 

กะว่าก๋า Book Blog


ครูสอนดีจริงค่ะ ข้อคิดดีนำไปใช้ได้จริงค่ะ

 

โดย: mariabamboo 23 กรกฎาคม 2562 19:46:17 น.  

 

สวัสดียามค่ำค่ะคุณก๋า^^

วันนี้อากาศชุ่มฉ่ำเลยค่ะ ฝนตกเกือบ 2 ชม. แล้ว สงสารหลังคา..อิอิ..

 

โดย: สันตะวาใบข้าว 23 กรกฎาคม 2562 20:05:58 น.  

 

ทักทายยามค่ำค่ะคุณก๋า
เป็นบันทึกสุดท้ายของ "วิชาชีวิต" ที่ได้รับจากครู
ที่กำลังจะจากลาไปแบบไม่มีวันกลับ
เราว่ายากยิ่งจริงๆที่จะมีใครถ่ายทอดอารมณ์
ของผู้ที่ "กำลังเผชิญกับความตาย" ไ่ม่ช้าก็เร็ว
และยังนำมาถ่ายทอดเป็นหนังสือสอนให้
คนอื่นๆได้ข้อคิดถึงการดำเนินชีวิต...
“ความตาย” อาจเป็นสิ่งที่น่ากลัวสำหรับใครบางคน
ที่ยังแบกรับความกังวลและความทุกข์มากมายในชีวิต

เราเชื่อว่า...หลายคนบนโลกนี้
ก็ยังกลัวความตายขอตนเองอยู่ล๊ะ !!

 

โดย: Tui Laksi 23 กรกฎาคม 2562 20:33:53 น.  

 

สวัสดียามค่ำค่ะ น้องก๋า ..

ว่าจะไปเปลี่ยนชื่อ blog group ล่ะ จาก วันละภาพ เป็นอาทิตย์ละภาพ .. แห่ะ ๆ ..

ไม่รู้เหมือนกัน .. หลัง ๆ คิดว่า ความตายไม่น่ากลัว
แต่ก็แปลกใจ ที่เห็นคนที่ใกล้จะตาย .. กลัวความตายมากมาย ...

 

โดย: poongie 23 กรกฎาคม 2562 21:02:04 น.  

 

อ่านจบเล่มก็เก่งแล้ว นี่อ่านห้ารอบ!! แสดงว่าเล่มนี้พี่ก๋าชอบจริงจัง หนังสือที่อ่านห้ารอบสำหรับผมมีแค่หนังสือการ์ตูนกับหนังสือเรียน
คนรู้จักที่ห่างหายไปนานพอได้ข่าวว่าเขากำลังย่ำแย่ก็น่าเศร้านะครับ อย่างน้อยครูมอร์รี่ก็ได้ทำหน้าที่ครูจนวาระสุดท้าย สอนวิชาชีวิต
และหนังสือเล่มนี้ก็เรียบเรียงเนื้อหาวิชาอันทรงคุณค่าขึ้นมา
นี่แหละความงดงามของการบันทึกไว้ ประวัติศาสตร์ก็เหมือนกัน

เข้าไปอ่านตะพาบความเป็นไทยมาแล้วครับ มีภิกษุจากต่างแดนรับอาสาเป็นดารารับเชิญมาแสดงความเป็นไทย ทั้งมวยไทยและวิชาคงกระพัน น่าแถมวิชาแปลงเพศอันโด่งดังให้ด้วย

 

โดย: ชีริว 23 กรกฎาคม 2562 22:28:46 น.  

 

แสดงว่าพี่ก๋าชอบจริง เลยอ่านได้หลายรอบ

ไม่มีคำว่าสายจริงๆ ครับ

ความตายกำลังเข้าใกล้ทุกสิ่งทุกขณะจริงๆ แหละครับ

 

โดย: คุณต่อ (toor36 ) 23 กรกฎาคม 2562 22:34:19 น.  

 

บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
haiku Fanclub Blog ดู Blog
ฟ้าใสวันใหม่ Home & Garden Blog ดู Blog
ชีริว Travel Blog ดู Blog
ทนายอ้วน Travel Blog ดู Blog
ไวน์กับสายน้ำ Diarist ดู Blog
ตะลีกีปัส Diarist ดู Blog
จันทราน็อคเทิร์น Diarist ดู Blog
กะว่าก๋า Book Blog ดู Blog

แหล่มเลย

 

โดย: อุ้มสี 23 กรกฎาคม 2562 23:15:57 น.  

 


สวัสดีค่ะน้องก๋า

หนังสือเล่มนี้ มีข้อคิดดีๆ

 

โดย: newyorknurse 24 กรกฎาคม 2562 3:43:10 น.  

 

เห็นชื่อหนังสือ จึงเข้ามาอ่านค่ะ

หนังสือเล่มนี้เป็นอีกเล่มโปรดที่เคยได้อ่านเมื่อนานมาแล้ว

มาอ่านดูว่าคุณก๋ามีมุมมองอย่างไรกับเรื่องนี้บ้าง

และได้ทบทวนถ้อยคำด้วยขอความที่กรุณาโพสต์ไว้ให้อ่าน


ขอบคุณสำหรับคำแนะนำดีๆ และการได้ทบทวนความทรงจำค่ะ

 

โดย: เพรางาย 31 สิงหาคม 2562 18:45:42 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 


กะว่าก๋า
Location :
เชียงใหม่ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 392 คน [?]




มองฉันอีกครั้ง
เธออาจเห็นฉัน
หรืออาจไม่เห็นฉัน

ฉันแค่แวะผ่านทางมา
และอาจไม่หวนกลับมาทางนี้อีกแล้ว

เราเคยรู้จักกัน
และมันจะเป็นเช่นนั้นตลอดไป

มองดูฉันอีกครั้ง
เธออาจเห็นฉัน
และฉันอาจมองไม่เห็นเธอ.





[Add กะว่าก๋า's blog to your web]