เยี่ยมคนป่วย
อาทิตย์ก่อนได้ข่าวลูกศิษย์ในที่ปรึกษาประสบอุบัติเหตุเมาแล้วขับมอเตอร์ไซค์ไปล้มจนหัวฟาดพื้นสลบ ต้องผ่าตัดสมองด่วน ตอนนั้นตกใจและใจหายมาก กลัวเขาจะเป็นอะไรมากไปกว่านี้ เพราะหมอวินิจฉัยโหดเหลือเกิน วันอังคารที่ผ่านมา เรากลับจากกรุงเทพฯ ก็เดินทางไปเยี่ยมที่รพ. จริงๆ เราไม่สามารถติดต่อใครได้เลย เดินเก้อๆ อยู่แถวห้องไอซียูพักนึง ไม่รู้จะไปไหนดี จนเจอนิสิตสองคนมาแล้วจำเราได้ แต่เราจำเขาไม่ได้ ก็ติดต่อแม่ของเด็กและพาเราไปที่หอศัลยกรรมชาย ซึ่งเป็นห้องรวม
วันแรกที่ไป กว่าจะได้เยี่ยมรออยู่สองชม. แต่ใช้เวลาเยี่ยมครึ่งชม.เพราะเราทนกลิ่นรพ.ไม่ไหว ปวดหัว วันนั้นพอเราเห็นหน้าลูกศิษย์ เขาลืมตามาผงกหัวขึ้นด้วยความตกใจแล้วยกมือไหว้เรา เราน้ำตาจะไหลเลย ดีใจที่เขาจำได้ สมองไม่กระทบกระเทือนมากเท่าไหร่ เขาพูดคุยได้ มีความทรงจำเก่าๆ อยู่ สามารถอธิบายอะไรต่อมีอะไรได้ เราแซวว่ายังไม่ต้องรีบจบนะ ค่อยไปฝึกงานพร้อมน้อง เขาก็หัวเราะ เรารู้สึกใจชื้นที่เห็นเขาไม่เป็นไรมาก
วันนี้ได้อ่านโพสต์ของลูกศิษย์อีกคนเล่าอาการอีกรอบ เห็นว่ามีเลือดออกในสมอง และปวดหัวรุนแรง เราก็เลยตัดสินใจไปรพ.อีกที วันนี้บรรยากาศดีกว่าวันก่อน เพราะคนน้อยลง ฝนไม่ตกด้วย เลยไม่แออัดหรืออับชื้นสักเท่าไหร่ เด็กหน้าบวมน้อย แต่ปวดหัวตลอดเวลา เจ็บหน้าอกที่กระดูกร้าว เตียงที่ติดกันที่เรากับแม่นั่งคุยกันอยู่ก็เพิ่งตายไปเมื่อคืน แม่ดูหน้าตาแช่มชื่นขึ้น เรานั่งคุยเป็นเพื่อนอยู่พักนึง ได้รู้เรื่องราวของครอบครัวนี้มากขึ้น แม่เข้มแข็งมาก อายุยังไม่เยอะ ยังมีน้ำใจไปช่วยเหลือผู้ป่วยเตียงอื่นด้วย ไม่รู้ว่าจะต้องอยู่รพ.อีกนานแค่ไหน ขอให้กลับไปพักบ้านไวๆ ละกัน
ช่วงเวลานั้นเรานึกถึงปีที่แล้วที่เรามานอนรพ.นี้เหมือนกัน แต่เราไม่มีญาติ มีแต่น้องที่ทำงานมารับมาส่งแค่นั้นเอง ตอนนั้นก็ได้เรียนรู้อะไรมากมายเป็นประสบการณ์ใหม่ๆ ที่เราไม่เจอมาก่อน มาปีนี้ได้เปลี่ยนมานั่งมองดูคนป่วยผู้ชายบ้างก็ถือเป็นการเรียนรู้ชีวิตมนุษย์เพิ่มมากขึ้น
ปีนี้คงต้องบริจาคเงินให้รพ.บ้างแล้ว หดหู่แท้
Create Date : 30 กรกฎาคม 2560 |
|
1 comments |
Last Update : 30 กรกฎาคม 2560 21:46:37 น. |
Counter : 1239 Pageviews. |
|
|
เป็นกำลังใจให้คนป่วยหายไวไวนะคะ