Blog นี้เป็นพื้นที่ส่วนตัว เป็นความเห็นส่วนตัว ผู้อ่านอาจจะเห็นด้วยหรือไม่เห็นด้วยกับข้อเขียนใน Blog กรุณาแสดงความคิดเห็นด้วยความสุภาพและเคารพสิทธิ์ในการแสดงความคิดเห็นตามรัฐธรรมนูญของเจ้าของ Blog ด้วย หากผู้อ่านที่แสดงความคิดเห็นไม่อาจจะปฏิบัติตามนี้ได้ เจ้าของ Blog สามารถลบความคิดเห็นของท่านโดยไม่ต้องแจ้งให้ทราบ
|
เพื่อนสนิทเรามอลจังก็เป็นมะเร็งเต้านมเหมือนกัน
ทั้งฉายแสงและทำคีโม ตอนนี้หายแล้วค่ะ
แต่นางแข็งแกร่งมาก อาจจะเป็นเพราะอยู่คนเดียวไม่มีแฟนเหมือนกันค่ะ
นางเป็นพวกมีพี่ชายหลายคนแล้วพี่ชายก็ร้ายๆทั้งนั้น
นางเลยเหมือนไม่อยากเอาอนาคตไปฝากไว้กับผู้ชาย เลยไม่ค่อยว้อนเรื่องนี้เท่าไร
ต่างจากเราที่ขี้เหงามา.. มาๆ กลับมาเรื่องมะเร็งก่อน
เพื่อนเราตอนเป็นไม่ได้บอกใครเลย เรามารู้ก่อนมันผ่าสองวัน
ส่วนผม เพื่อนเราโกนเองตั้งแต่คีโมวันแรกเลยค่ะ
นางบอกว่า เวลาสระผมแล้วมันทะยอยร่วงแล้วเสียสุขภาพจิต
แต่นางไม่ได้ใช้วิคนะคะ นางใช้ผ้าโพกหัวที่เป็นคล้ายๆหมวกสำเร็จ
ก็เกร๋ไปอีกแบบนะคะ นางมีหลายลายเลย
และกลายเป็นว่าพอหายแล้ว ผมงอกใหม่ นางกลายเป็นผมหยักสก
ทั้งๆ ที่ก่อนเป็นคือผมตรง หยักแบบที่เหมือนคนอื่่นเค้าดัดลอนกันอ่ะ
แต่ครั้งล่าสุดที่เจอนาง นางไปตัดผมอีกครั้งแล้ว กลายเป็นว่า
ผมครั้งล่าสุดอยู่ดีๆ ก็กลับมาตรงอีกครั้งหนึ่ง
ตอนนี้ นางดูสดใสกว่าเราอีกค่ะ ช่วงนางทำคีโมก็คือสตรองกว่าเรามาก
มีช่วงนึงเราอยู่ในภาวะหักอกตัวเอง แล้วโทรไปให้กำลังใจนางเรื่องนี้
กลายเป็นว่าสภาพเราดูแย่กว่านางเยอะเลย
นี่เราก็กะจะไปทำประกันโรคร้ายแรงไว้เหมือนกัน
เราไม่ได้ทำราชการ ถ้าเป็นแล้วคงเบิกไม่ได้
ส่วนเพื่อนเรานางบอกว่า ก่อนเป็นปีนึง มีซิกน่า
โทรมาชวนทำประกันมะเร็งจ่ายเดือนละพันกว่า
นางหลงลมฟังไปฟังมาเลย ทำกับเขา
ซึ่งนางบอกโชคดีที่ทำ เพราะว่าพอเป็นแล้วนางเบิกได้เต็มจำนวนเลยค่ะ
เค้าให้เงินก้อนมาเลยทีเดียว
เดี๋ยวนี้มะเร็งเป็นโรคสามัญเป็นกันเยอะมาก
เราถ้าไม่ไปตรวจก็คงไม่เจอ แต่เตรียมพร้อมไว้หน่อยก็ดีเนอะ
ปล.ส่งกำลังใจนะคะ