I AM SOMEONE
<<
สิงหาคม 2552
 1
2345678
9101112131415
16171819202122
23242526272829
3031 
27 สิงหาคม 2552

ไหว้ครู

วันไหว้ครูประจำปีมาถึงอีกแล้ว ปีนี้มาเลทหน่อย เพราะว่าหนีสถานการณ์ไข้หวัดใหญ่2009 มาเป็นวันนี้แทน เราตั้งใจว่าจะไม่ร้องไห้เหมือนปีก่อน แต่ให้ตายสิ ดันบิ้วท์ตัวเองซะได้

ถึงเวลาใกล้จะต้องไปให้พรเด็ก เราดันคิดถึงครูของเราขึ้นมา อ.ขวัญดี ท่านเป็นครูที่เรารักและเคารพมาก ท่านเป็นครูที่สอนและให้กำลังใจเราตลอด งานทุกชิ้นที่ส่ง ท่านจะเขียนอะไรเล็กๆน้อยๆไว้เสมอ อ่านแล้วรู้สึกดีมากๆ ท่านเป็นคนที่ทำให้เรามั่นใจว่าเราเขียนหนังสือได้ ท่านเอ็นดูเราเหมือนลูกเหมือนหลาน เพราะท่านเป็นเพื่อนกับป้าเรา แม้จะเป็นเพื่อนห่างๆกัน แต่ท่านก็ยังมีความทรงจำวัยเด็กกับเพื่อนได้เสมอ ท่านเห็นนามสกุลของเราก็จำได้ เสียดายว่าเราไม่เคยกราบหรือว่าแสดงความรักท่านเลยตั้งแต่เรียน จนท่านเกษียณไป

สิบกว่าปีที่เราเรียนจบมา เราคิดถึงท่านเป็นพักๆ ตอนที่เราจบโทใหม่ๆ เราเคยคิดว่าจะเขียนจดหมายไปหาท่าน เพราะเสิร์ชเจอที่อยู่ท่านในเน็ต แต่แล้วก็ไม่ได้เขียนอยู่ดี ปล่อยเวลาให้ล่วงเลยมานานมาก จนเราได้ยินเสียงท่านในวิทยุอีกครั้งในรายการหนึ่งที่สัมภาษณ์ท่านทางโทรศัพท์ผ่านทางวิทยุ ซึ่งท่านพูดถึงสมเด็จพระพี่นางฯ ก่อนจะมีพิธีพระราชทานเพลิงศพ เมื่อปลายปีที่แล้ว น้ำเสียงของท่านยังคงเหมือนเดิม เหมือนตอนที่ท่านสอนเรา ตอนนั้นก็คิดอีกว่าจะต้องติดต่อท่านอีกครั้ง แม้ว่าท่านจะจำได้หรือไม่ก็ตาม แต่อยากบอกให้ท่านทราบว่าเราทำไรอยู่ที่ไหน แต่แล้วก็ลืมไปเสียอีก

จนวันนี้ จวนถึงเวลา เราคิดถึงอ.ขวัญดีอีกครั้ง จึงเสิร์ชในกูเกิล เห็นมีชื่อท่านขึ้นเหมือนมีคนเสิร์ชบ่อยเป็นหลายหมื่นครั้ง เว็บแรกที่ขึ้นมาบอกว่า "อ.ขวัญดี อัตวาวุฒิชัย เสียชีวิตแล้ว".... เรารำพึงดังๆออกมาว่า เรานี่เป็นลูกศิษย์ที่แย่มาก พร้อมกับน้ำตาที่เอ่อท้นขึ้นมาทันที

สุดท้ายไม่ไหวปล่อยโหออกมาเลย นึกโกรธตัวเอง เจ็บใจตัวเองค่ะ เจ็บใจที่ได้แต่คิดๆๆๆๆ แต่ไม่ลงมือทำ จนทันเสียชีวิตแล้วเมื่อเดือนมีนาคมที่ผ่านมาด้วยโรคมะเร็ง

นั่งร้องไห้อยู่พักนึงจึงเดินเข้าไปให้พรเด็กต่อ จุกอก บวกกับที่บิ้วท์ตัวเองมาแล้ว พอเด็กผู้ชายคนหนึ่งปี 1 ร้องไห้ แล้วโผเข้ากอดเราแน่น เราเองก็ตกใจเพราะไม่คิดว่าจะมารักเราอะไรขนาดนี้ ยังไม่เคยสอนเลย แค่สัมภาษณ์เข้ามาเท่านั้นเอง ทุกอย่างลงตัวเป๊ะ เราก็เลยบ่อน้ำตาแตกโพล๊ะอีกรอบ น้ำตาหยดแหมะๆ เป็นที่รู้กันทั้งเด็กและเพื่อนอาจารย์ว่าเอาอีกแล้ว...

บางคนก็มาขอโทษ มาขอพร ขอกอด กราบเท้าก็มี โอ๊ย...แบบนี้ไม่ชอบเลยค่ะ เพราะเราเองยังไม่เคยทำแบบนี้กับครูบาอาจารย์มาก่อนเหมือนกัน

ต่อเนื่องจนน้ำมูกไหล เสียงเปลี่ยน ร้องอยู่เป็นครึ่งชม. เล่นเอาปวดหัวเลยทีเดียว เด็กก็ยังจะถ่ายรูปเอาไว้แบล็คเมล์เราอีกแน่ะ

โมโหตัวเองจริงๆ วันนี้ไม่น่าเขียนอายไลเนอร์มาเล้ยยย (อยากสวย) เล่นจบ เอาทิชชู่ซับเท่านั้นแหละ กลายเป็นหลินปิงไปซะงั้น หมดสวยเลยเรา


Create Date : 27 สิงหาคม 2552
Last Update : 27 สิงหาคม 2552 21:37:47 น. 1 comments
Counter : 1478 Pageviews.  
Share

 

สวัสดีค่ะ คุณ

ไม่เป็นไรค่ะ
ยังสวยได้อยู่

ว่าแต่แวะขึ้นมาดูหลินปิงตัวตุ้ยหรือยังคะ
ยินดีต้อนรับนะคะ
หากจะแวะมาเที่ยวที่นี่


โดย: ฮักน้ำปิง IP: 114.128.44.170 วันที่: 30 สิงหาคม 2552 เวลา:9:31:29 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิกช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Alex on the rock
Location :
มหาสารคาม Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 42 คน [?]

Blog นี้เป็นพื้นที่ส่วนตัว เป็นความเห็นส่วนตัว ผู้อ่านอาจจะเห็นด้วยหรือไม่เห็นด้วยกับข้อเขียนใน Blog กรุณาแสดงความคิดเห็นด้วยความสุภาพและเคารพสิทธิ์ในการแสดงความคิดเห็นตามรัฐธรรมนูญของเจ้าของ Blog ด้วย หากผู้อ่านที่แสดงความคิดเห็นไม่อาจจะปฏิบัติตามนี้ได้ เจ้าของ Blog สามารถลบความคิดเห็นของท่านโดยไม่ต้องแจ้งให้ทราบ
[Add Alex on the rock's blog to your web]