วิกฤติวัยกลางคนที่ยังไม่หมด
หลายปีแล้วนะที่เราเจอวิกฤติวัยกลางคนแบบหนักหน่วงต่อเนื่องหลายปี เริ่มจากหมดไฟแบบขั้นสุด ไม่อยากทำในสิ่งที่ชอบอีกต่อไป ไม่อยากทำงานอีกแล้ว อยากลาออกทุกวัน ปีต่อมาอกหักรุนแรงจนเกือบเป็นซึมเศร้า (หรือเป็นไปแล้วและเป็นอยู่ก็ไม่รู้) ยังไม่ทันหายซึมเศร้า ก็มะเร็งแดกต่อ
ปีนี้คิดว่าจะเพลาๆ ลงบ้าง แต่เปล่าเลย ข่าวร้าย แม่ก็เป็นมะเร็งเหมือนกัน ตอนแรกที่แม่โทรมาวันจันทร์เราก็ยังคิดว่าไม่น่าจะเป็นไรมากหรอก เสียงแม่ก็ชิลล์ๆ เราก็ชิลล์ๆ เหมือนคุยกันปกติ เพราะเราก็ผ่านมาแล้ว
แต่พอเอาเข้าใจถึงวันนี้ ที่รู้ว่าแม่ระยะสาม (เพราะแม่ทิ้งไว้ไม่ยอมไปตรวจ) เราก็เครียดนะ ไปทำงานก็ปกติร่าเริง เหมือนคนไม่มีอะไรในใจ วันนี้กลับมาบ้าน ไอ้ที่กดไว้มาตลอด ก็ร้องเลยละกัน
แม่เราเตรียมตัวตายมาก แกหาเอกสารโน่นนี่ถ่ายรูปส่งเข้ากลุ่มไลน์ เราก็ไม่รู้จะพูดยังไง อ่านอย่างเดียว แม่คงเหมือนเรา พร้อมตาย แต่ไม่พร้อมให้คนใกล้ชิดตาย
แม่บอกว่าดีกว่าเป็นลมตาย เป็นมะเร็งก็ยังมีเวลาเตรียมตัว
เฮ้อ...ไอ้วิกฤตินี้มันจะให้เราพักบ้างเลยเหรอ เราเหนื่อยเป็นนะ แต่สิ่งหนึ่งที่เราตัดสินใจอย่างไม่ลังเลแล้วก็คือ ปีหน้าลาออกกลับไปอยู่บ้านแล้วล่ะ ไปตายเอาดาบหน้า จะทำไรก็ค่อยว่ากัน ไปอยู่กับแม่ก่อน ไม่ได้อยู่กับแม่มายี่สิบปีแล้ว
| Create Date : 15 กันยายน 2566 |
| Last Update : 15 กันยายน 2566 20:28:05 น. |
|
1 comments
|
| Counter : 380 Pageviews. |
|
 |
|
|
โดย: **mp5**   วันที่: 20 กันยายน 2566 เวลา:13:47:35 น. |
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 42 คน [
