I AM SOMEONE
<<
กรกฏาคม 2558
 1234
567891011
12131415161718
19202122232425
262728293031 
8 กรกฏาคม 2558

รับมือกับโรคซึมเศร้า(ของคนอื่น)

กระแสโรคซึมเศร้ากลับมาอีกครั้ง หลังจากแตงโมกินยาฆ่าตัวตาย และน้องที่เคยทำงานด้วยกันเมื่อสิบปีคนนึงก็เป็นโรคนี้เช่นกัน ชื่อ "ก้อง" ก่อนหน้านี้ เรารับรู้อยู่แล้วว่านางเป็นโรคซึมเศร้า และเป็นโรคไบโพล่าร์ตามมา จนต้องออกจากงาน (ด้วยความไม่เต็มใจ) นางตกงานอยู่เดือนกว่า จนเครียดหนักกว่าเดิม และไม่ยอมไปหาหมอ เพราะคิดว่าแพง กลัวเงินจะหมด วันๆ นางก็ไม่ได้ทำไร นอกจากนอนนิ่งๆ ข้าวปลาไม่กิน นอนไม่หลับ ผอมจนเหมือนผี สมัครงานเป็นสิบๆ ที่ก็ไม่มีที่ไหนเรียกเลย ก้องอายุ 36 ย่าง 37 แล้ว อาจจะสมัครงานยากหน่อย แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าจะเป็นอุปสรรคไม่ใช่หรือ? ก้องเป็นคนมีฝีมือด้านกราฟิกมาก เราก็ให้ก้องทำงานให้แก้ว่างไปก่อนหน้านี้ แต่มันเป็นงานที่ไม่ได้อลังการนัก ทำไม่นานก็เสร็จ เราเองก็ไม่ได้มีเงินจ้างมากมาย ก้องบอกว่ามีเท่าไหร่ก็เอาเท่านั้น


เราเข้าใจอารมณ์นี้นะ ตอนนั้นเราอายุยี่สิบปลายๆ ตกงานอยู่หกเดือน ถ้าตอนนั้นรู้จักโรคซึมเศร้าเราว่าเราก็เป็น แต่เราไม่เคยไปพบจิตแพทย์ เพราะไม่คิดว่าเป็นโรค แค่คิดว่าเป็นอาการคนผิดหวังทั่วไป สภาพเราก็ยังกะผีเหมือนกัน แกะสิวจนไม่มีที่ให้แกะ นอนตีสามตีสี่ ตื่นบ่ายสองบ่ายสามทุกวัน แล้วก็เล่นเนต คุยโทรศัพท์ยันเช้า สงสารพ่อแม่นะ แต่ตอนนั้นไม่รู้จะทำไง เกลียดตัวเอง อยากตาย (แต่ไม่ฆ่าตัวตาย) ถ้ารู้ว่าตัวเองป่วย ก็น่าจะไปหาหมอ แต่เพราะไม่รู้ จนกระทั่งได้งานทำเป็นเรื่องเป็นราว อาการบ้าๆ แบบนั้นจึงค่อยยังชั่ว เราโชคดีที่ควบคุมตัวเองได้ จนถึงปัจจุบัน เราว่าเราเข้าใจคนที่เป็นโรคซึมเศร้านะ เพราะเราผ่านจุดที่ต่ำสุดในชีวิตและภาวะเลวร้ายมาแล้วเช่นกัน

ก้องโทรหาเราเมื่อเที่ยงนี้ พูดคำว่า "หนูไม่ไหวแล้ว..." ก้องบอกว่านางไม่หลับไม่นอนมาสองวันแล้ว เก็บยานอนหลับไว้สองร้อยเม็ด เราเตือนว่า "อย่าเป็นอย่างแตงโมนะ" ก้องบอกว่า "แตงโมกินสิบเม็ด หนูจะกินสองร้อย" เราว่า ให้มาหาเราที่นี่ นั่งรถ หรือนั่งเครื่องมาก็ได้ มาเล่นกัน มาคุยกัน เรายินดีช่วยน้อง เรารู้ว่าชีวิตแบบนี้มันแย่มาก ต้องมีคนเข้าใจและให้กำลังใจมากๆ เราถามเรื่องงาน นางบอกว่าเงียบ สมัครหมดทุกอย่างที่คนอื่นส่งมา
เสียดายที่เราไม่ได้คุยกับก้องนาน เพราะต้องไปกินข้าวเที่ยง ก้องบอกว่า "ไปกินข้าวเหอะ เดี๋ยวถ้าใกล้ตาย แล้วจะโทรมาบอก"

เราไม่รู้ว่าจะช่วยก้องได้มากน้อยแค่ไหน เราไม่ใช่หมอ ไม่ใช่นักจิตวิทยา แต่ใช้ใจอย่างเดียว ได้แต่คิดว่า ขอให้ก้องผ่านพ้นจากภาวะที่เป็นนี้ได้เร็วที่สุด แม้ว่าเราจะไม่ได้เจอกันเกือบสิบปีแล้วก็ตาม แต่เราก็ยังมีความปรารถนาดีให้เสมอ หวังว่ามิตรภาพเล็กๆ จากเราจะช่วยเติมน้ำหล่อเลี้ยงจิตใจให้ก้องมีชีวิตอยู่ต่อไปได้...


Create Date : 08 กรกฎาคม 2558
Last Update : 8 กรกฎาคม 2558 22:32:01 น. 0 comments
Counter : 1536 Pageviews.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิกช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Alex on the rock
Location :
มหาสารคาม Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 42 คน [?]




Blog นี้เป็นพื้นที่ส่วนตัว เป็นความเห็นส่วนตัว ผู้อ่านอาจจะเห็นด้วยหรือไม่เห็นด้วยกับข้อเขียนใน Blog กรุณาแสดงความคิดเห็นด้วยความสุภาพและเคารพสิทธิ์ในการแสดงความคิดเห็นตามรัฐธรรมนูญของเจ้าของ Blog ด้วย หากผู้อ่านที่แสดงความคิดเห็นไม่อาจจะปฏิบัติตามนี้ได้ เจ้าของ Blog สามารถลบความคิดเห็นของท่านโดยไม่ต้องแจ้งให้ทราบ
[Add Alex on the rock's blog to your web]