13 เมษายน 61 ข้อดีของการทำรถไฟฟ้าหน้ารามตอนนี้ ทำให้เราตัดสินออกจากบ้านในวันสงกรานต์โดยไม่ห่วงว่าจะเปียกเพราะคงไม่มีใครเล่นกันอีกแล้ว แต่เราก็ไม่ประมาทโดยนุ่งขาสั้นไป เป้าหมายของการออกจากบ้านคือ ทุเรียน! และจุดหมายปลายทางคือ คลองตัน! ใช้เวลาเพียง 15 นาทีได้มั้ง เร็วมาก ปกติครึ่งชม.เป็นอย่างน้อย ยอมนั่งรถเสี่ยงดวงไปถึงคลองตันเพราะนั่งรถผ่านหลายทีแล้ว เขาขายทุเรียนตลอดปีและถูกด้วย วันนี้จึงต้องให้คุกกี้เสี่ยงทายว่าเขาจะขายหรือเปล่า พอลงรถก็ฟินมาก เขาขาย! แต่มีชะนีเยอะกว่า เออ เอาวะ ชะนีก็ได้ ณ เวลานี้ ต้องการเพิ่มน้ำหนักตัว ได้หมดถ้าขึ้นชื่อว่าทุเรียน เรายิ้มอย่างมีความสุขคุ้มค่ากับการเสี่ยงดวงมา หิ้วถุงทุเรียนขึ้นรถเมล์กลับ มีผู้โดยสารสักสิบคนได้มั้ง เรานั่งเบาะเดี่ยวริมหน้าต่างหลังคนขับ รถติดแยกพระรามเก้า ตาเหลือบไปเห็นชายหนุ่มสามสี่คนบนท้ายรถกระบะที่ห่างออกไปไม่เกิน 5 เมตรกำลังสูบและปั๊มปืนฉีดน้ำอันใหญ่ ทีแรกไม่คิดอะไร เพราะเข้าใจว่าแก่แล้ว คงไม่ใช่เป้าหมาย ที่ไหนได้ ชายแว่นดำหนึ่งในสี่ยกปืนเล็งมาทำท่ายังกะมือปืนลอบสังหารเท่านั้นล่ะ เรารีบลุกหนีไปนั่งอีกฟากเลย ไม่ทันโดนยิง มือปืนจึงเล็งไปที่น้องผู้หญิงที่อยู่ไกลกว่าเบาะหลังแทน ซึ่งโดนเป้าเสียด้วยสิ จนน้องนั่นลุกหนีเหมือนกัน มือปืนไม่ยอมหยุด เล็งมาที่คนขับต่อ คนขับรีบปิดหน้าต่าง เขาเปลี่ยนเป้ามาที่เราอีกรอบ เวรละ คนขับว่า "ไม่ถึงหรอก" เราก็เชื่อ จึงไม่หลบ ปรากฏว่ายิงเข้าขาเราเต็มๆ ค่ะ เปียกเหมือนฉี่ราด 5555 คนขับและกระเป๋ารถหัวเราะคิกคักกันใหญ่ คนอื่นที่เห็นก็ขำ คงสมน้ำหน้าเรา ขนาดเราก็ยังขำตัวเองเลย กลัวตัวเปียกไม่เท่าไหร่ เป็นห่วงถุงทุเรียนเกือบสองร้อยบาทมากกว่า Create Date : 13 เมษายน 2561 Last Update : 13 เมษายน 2561 21:09:41 น. 0 comments Counter : 822 Pageviews.   Share Tweet ชื่อ : Comment :   *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิกช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก