เข้าสู่สังคมผู้สูงอายุจริงๆ เหรอ แค่คำว่าแก่ก็เศร้ามากแล้ว ริ้วรอยต่างๆ ที่แย่งกันขึ้นจนทาครีมไม่ทัน ก็หนักอยู่ แต่เมื่อมีอาการอย่างอื่นตามมาด้วย โคตรน่ากลัวเลย สองอาทิตย์ที่ผ่านมา เราตื่นตีห้าทุกวัน ไม่ว่าจะนอนสามทุ่ม สามทุ่มครึ่ง สี่ทุ่ม หรือสี่ทุ่มครึ่งก็เวลาเนี้ยแหละ ฟ้ายังไม่สางก็รู้สึกตัวแล้ว พยายามข่มตาหลับตาแต่ไม่หลับแล้ว ไม่กล้าหยิบมือถือมาเปิดดูนาฬิกา เพราะกลัวว่าจะเป็นตีสี่ 5555 โชคดีที่มันเป็นตีห้า แต่กว่าจะเราเปิด นอนดูว่าเมื่อไหร่แสงจะรอดเข้ามาในห้อง เพราะลุกมาก็ไม่รู้จะทำไรดี ขี้เกียจเปิดทีวี แต่เปิดวิทยุฟังเพลงแทน พอตื่นเช้ามาก็มีเวลาเหลือมาก กินข้าวเช้าเร็ว (แล้วก็ทำให้หิวเร็วก่อนเที่ยง) ยิ่งวันเสาร์อาทิตย์โคตรจะว่างเลย แล้วไง เสียเงินสิคะเพราะอยู่ห้องนานๆ ก็เบื่อ แถมเข้าหน้าร้อนก็อยู่ไม่ค่อยได้ สุดท้ายก็ต้องออกจากห้องไปช้อป ล้มละลายกลับมา แต่ถือซะว่าแลกกับเลิกซื้อลอตเตอรี่แล้ว วันหวยออกหรือไม่ออกก็ไม่รู้สึกรอคอยหรือมีความหวังใดๆ แล้ว ชีวิตมีเวลาเหลือน้อยเต็มที อย่าไปเสียเวลากับความหวังลมๆ แล้งๆ อีกเลย แต่ต้องเข้าสู่สังคมผู้สูงอายุจริงๆ เหรอนี่ ทำใจไม่ได้... Create Date : 01 มีนาคม 2563 Last Update : 1 มีนาคม 2563 20:53:39 น. 0 comments Counter : 564 Pageviews.   Share Tweet ชื่อ : Comment :   *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิกช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก