พอเพียงหรือเรา?? สืบเนื่องจาก blog ที่แล้ว ที่เราเล่าถึงเรื่องอึ้งๆ เกี่ยวกับความพอเพียงของรปภ. พอมาวันนี้เรานัดเด็กๆ ทำนิทรรศการและจัดการเนื้อหาในนิทรรศการ พบว่ายังขาดอีกเยอะเลย เราเลยบอกว่าถ้ายังไงก็หาเอาคนใกล้ๆ ตัวนี่แหละ เอาอาจารย์คนไหนก็ได้ เขาต้องมีมุมพอเพียงบ้างแหละ คนที่พอเพียงไม่จำเป็นต้องปลูกผักกินเอง เอาข้าวมากินที่ทำงาน หรือไม่แต่งตัวเลยมันก็ดูไม่ดี เด็กคนหนึ่งบอกว่า “หนูว่าอาจารย์พอเพียงค่ะ” เราทำหน้างง แล้วถามว่าทำไมถึงคิดอย่างนั้น เด็กตอบว่า “เพราะหนูเห็นอาจารย์ไปซื้อของที่ตลาด!!!” อะไรวะเนี่ย การไปซื้อของที่ตลาดก็พอเพียงแล้วหรือ ฮ่าๆๆ ไม่คิดเหรอว่าเราไม่รู้จะไปไหน ขี้เกียจไปกินที่ร้านก็เลยซื้ออาหารที่ตลาดนี่แหละ อีกคนสำทับว่า “อาจารย์มีเงินเก็บด้วย” เรางงหนักเข้าไปใหญ่ “รู้ได้ยังไง” เราถาม “หนูเคยเห็นอาจารย์ไปธนาคารกรุงเทพ” ฮ่าๆๆๆ เราอยากจะหัวเราะให้ก้องโลก การไปธนาคารหมายถึงมีเงินเก็บ และพอเพียงแล้วหรือนี่ เราเลยบอกเด็กว่า “ไม่คิดว่าครูจะไปกดเงินเดือนมาใช้ หรือไปธนาคารเพื่อใช้หนี้บ้างหรือ” มุมมองของเด็กๆ นี่น่าเอ็นดูดีนะคะ มองอาจารย์ในแง่ดี ดูความคิดเขาบริสุทธิ์ดี ทำให้เรารู้สึกชอบบรรยากาศของการพูดคุยนอกห้องเรียนมากยิ่งขึ้น ทั้งที่เมื่อก่อนไม่ค่อยอยากคลุกคลีหรือพูดคุยกับเด็กเลย เมื่อสื่อสารกับคนวัยเดียวกันมันวุ่นวายปวดหัว คุยกับเด็กคราวลูกก็มีความสุขดีไปอีกแบบนะ Create Date : 26 พฤศจิกายน 2554 Last Update : 26 พฤศจิกายน 2554 20:22:56 น. 0 comments Counter : 1658 Pageviews.   Share Tweet ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก Comment :   *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet