คำถามที่ทำร้ายจิตใจ มีเรื่องเลวร้ายที่สุดในชีวิตอีกเรื่องที่เกิดขึ้นกับเรา เมื่อเย็นไปซื้อก๋วยเตี๋ยวมา ลูกสาวแม่ค้าอายุไม่น่าเกินสี่ขวบ กำลังจ้ำม่ำผมหยิกน่ารักเดินออกมายืนมองหน้าเรา ไอ้เราก็คิดว่าคงตะลึงในความงามของเราเป็นแน่แท้ ระหว่างรอแม่ค้าทำก๋วยเตี๋ยวให้ เราก็เข้าไปเล่นกับเด็ก จับมือกันกุ๊กกิ๊ก แล้วเสียงเล็กๆ งุงิๆ ก็ถามขึ้นมาว่า "เป็นผู้หญิงหรือผู้ชาย???" ห๊า! เราเอามือทาบอก "โอ๊ยเจ็บปวด" เด็กถามซ้ำอีก "เป็นผู้หญิงหรือผู้ชาย" (เอ้า ไอ้เด็กนี่) เราฝืนยิ้มแล้วถามนางด้วยเสียงสองกลับไปว่า "คิดว่าเป็นหญิงหรือผู้ชายล่ะ" (ในใจคิดว่าต้องได้คำตอบที่ไม่ทำร้ายจิตใจกันสิ) "เป็นผู้ชาย!!!" อยากปาถุงก๋วยเตี๋ยวทิ้งหน้าร้านเดี๋ยวนั้น!!! เราทำผิดอะไรอ่ะ (นุ่งกระโปรง มีนม มัดผม ไม่แต่งหน้า) อะไรทำให้เด็กถามเราแบบนั้น อยากร้องไห้โฮเป็นที่สุด กะเทยคงทำให้เด็กสับสน แยกแยะความงามที่แท้จริงไม่ออก คำถามนั้นก็ว่าทำร้ายจิตใจมากแล้ว คำตอบที่ได้เลวร้ายยิ่งกว่า ได้แต่ถามตัวเองว่าทำไมๆๆๆๆ นี่ยังไม่นับคำถามก่อนหน้านี้ที่นิสิตเคยถามเราตอนเราสอนอยู่ว่า "เคยมีผู้หญิงชอบอาจารย์มั้ย" คำถามเหล่านี้คงทำให้หลายคนกระจ่างแจ้งแล้วสิว่า ทำไมเราไม่มีผัว 5555 Create Date : 07 ตุลาคม 2560 Last Update : 7 ตุลาคม 2560 19:47:49 น. 0 comments Counter : 1061 Pageviews.   Share Tweet ชื่อ : Comment :   *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิกช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก