คิดได้ก็สายเสียแล้ว วันนี้ได้ยินข่าวร้ายของเพื่อนเก่าแก่ของแม่ และเป็นพ่อของเพื่อนคนหนึ่งที่เราเคยเจอเขาเพียงครั้งเดียว (ตอนเรามาอยู่นี่ใหม่ๆ) แต่เขาก็ถามถึงเราอยู่เรื่อยๆ ถามผ่านแม่เราบ้าง ผ่านลูกชายบ้าง ชวนให้ไปเที่ยวบ้าน แต่เราไม่เคยไปเยี่ยมเยียนเขาเลยเพราะเรากับเพื่อนแค่รู้จักห่างๆ ไม่ได้สนิท ถ้าเขาจากโลกนี้ไปด้วยโรคภัยไข้เจ็บ เราคงไม่เศร้านัก แต่พอรู้สาเหตุที่แท้จริงกลับรู้สึกแย่ที่วันนี้ไม่ได้ไปร่วมงานศพของเขา เขาคงทรมานจนเกินจะรับไหว ขนาดเราเจ็บปวดน้อยกว่าเขาเยอะเรายังอยากตายเลย แม่เราเองก็แย่ เพราะเขามักโทรหาแม่แต่แม่ก็ค่อยรับ ไลน์ถึงแม่ก็ไม่ตอบ ถ้ารับโทรศัพท์ทีเขาจะดีใจมาก เขาป่วยหนักอยู่แล้ว คงไม่ได้คาดหวังอะไร แค่อยากคุยกับเพื่อนเก่าสมัยเรียน มิตรภาพเก่าๆ เป็นน้ำหล่อเลี้ยงชีวิตได้ แม่เราเสียใจไม่น้อยที่ย้อนเวลากลับไปไม่ได้ เราเองก็นึกถึงพ่อ สมัยนั้นเราก็เบื่อที่จะรับโทรศัพท์พ่อที่ถามว่ากินข้าวหรือยังทำอะไรอยู่ แล้วไงล่ะวันหนึ่งพ่อไม่ได้โทรมาอีกแล้ว เสียใจไปก็ทำอะไรไม่ได้ กว่าจะคิดได้ก็สายเสียแล้ว หากมีใครถามถึงก็เพราะเขานึกถึง---ถ้ามีโอกาสทำสิ่งใดให้แก่กันในวันที่มีชีวิตอยู่ แม้จะเป็นเรื่องเล็กน้อยก็ทำเถอะค่ะ เพราะมันอาจจะช่วยต่ออายุให้คนๆ นั้นได้อีกไม่น้อย Create Date : 05 พฤศจิกายน 2560 Last Update : 5 พฤศจิกายน 2560 19:58:21 น. 0 comments Counter : 1101 Pageviews.   Share Tweet ชื่อ : Comment :   *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิกช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก