7 วัน...อันตราย! ตั้งชื่อบล๊อกเป็นแคมเปญแห่งชาติเลยทีเดียว นายกฯ ว่าให้เปลี่ยนเป็น 7 วันแห่งความสุข แต่สำหรับเรา มันก็ยังอันตรายอยู่ดี เพราะเราว่าเราจะไม่ไปไหนเลย... ครอบครัวเราไปรวมตัวกันที่มาตุภูมิกันหมดแล้ว ถามว่าทำไมเราไม่ไป หนึ่งคือ ขี้เกียจนั่งรถ (ไกลมาก) สอง คือ ถ้าไม่นั่งรถ ก็ไม่มีตังค์เพียงพอเป็นค่าเดินทางโดยเครื่องบิน (เดือนนี้สิ้นเนื้อประดาตัวแล้ว) สาม คือ อยากลองอยู่ที่นี่...ที่ มหาสารคาม!!! เป็นปีแรกที่อยู่ๆ เราคิดจะอยู่ที่นี่โดยไม่มีเงื่อนไขใดๆ ก่อนหน้านี้เคยคิดจะกลับกรุงเทพฯ นะ จะกลับตั้งแต่วันนี้แล้วล่ะ แต่เปลี่ยนใจเมื่อสองอาทิตย์ก่อน หลังจากตังค์หมด 555 ดังนั้น ตั้งแต่พรุ่งนี้เป็นต้นไป ที่นี่จะเงียบเชียบอย่างแน่นอน น้องที่ทำงานคนหนึ่งลากลับวันนี้ ก่อนกลับบอกว่า "จะอยู่คนเดียวจริงๆ หรือคะ เป็นห่วงจัง ไม่เปลี่ยนใจหรือคะ" เราตอบกลับทันที "อยู่กรุงเทพฯ พี่ก็อยู่คนเดียวเหมือนกัน" น้องโอเค หมดห่วงแล้ว (ก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าจะห่วงอะไร เรายังเดินไหว ไม่พิกลพิการนะ) แล้วช่วง 7 วันอันตรายของเราจะทำอะไรดีล่ะ มันจะไม่เหมือนวันหยุดเสาร์อาทิตย์ทั่วไปนะ เราจึงต้องเตรียมตัวเป็นพิเศษ... -ตรวจงานนิสิต -ดูซีรีย์ที่เพื่อนเคยไร้ท์ให้เมื่อหลายปีก่อน -ซื้อเมล็ดผัก กะละมัง ดิน มาปลูก -ซื้อกระทะไฟฟ้ามาทำกับข้าวกิน -ปรู๊ฟนิยายที่เคยเขียนตามสัญญาที่เคยให้ไว้กับนักเขียน วันนี้ คิดได้เท่านี้ก่อน เพราะไม่รู้ว่าจะทำอะไรสำเร็จสักอย่างหนึ่งมั้ยใน 7 วัน...อันตรายของเรา Create Date : 10 เมษายน 2557 Last Update : 10 เมษายน 2557 22:19:43 น. 0 comments Counter : 1537 Pageviews.   Share Tweet ชื่อ : Comment :   *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิกช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก