มีชีวิตก็ใช้ซะ ชีวิตนึงก็ใช้ให้คุ้มๆ หน่อย พี่ตูนเขาว่าไว้ประมาณนั้น เมื่อคืนเป็นอีกคืนหนึ่งที่ทำให้เรารู้ว่าเราหมดเวลาของชีวิตวัยรุ่นไปนานมากแล้ว ไม่ได้ดูคอนเสิร์ตกลางแจ้งมาประมาณ 20 กว่านี้รู้สึกได้เลยว่าตัวเองไม่เหมาะกับสถานการณ์และสถานที่เช่นนั้นอีกแล้ว อย่าว่าแต่กลางแจ้งเลย ในร่มเราก็ว่าไม่น่ารอด และนี่คงเป็นครั้งสุดท้ายที่จะใช้ชีวิตวัยรุ่นแบบนี้อีกต่อไป เมื่อคืนนี้เรียกว่าได้ประสาทกลับอย่างแท้จริง เมื่อสาระแนอยากได้บัตรฟรีเข้าไปดูคอนเสิร์ตช้าง มีดาเอ็นโดรฟิน โปเตโต้ และบอดี้สแลม ใจเราอยากจะไปให้กำลังใจพี่ตูนหลังจากที่ติดตามในก้าวคนละก้าวมาตลอด และปีที่แล้วก็นอนฟังเครื่องเสียงดังหลังคาจะพังไปแล้วก็อยากจะไปฟังสดๆ บ้าง เราพยายามจะขอบัตรวีไอพีจากเจ้าของร้านเหล้าที่อยู่แถวม.ที่รู้จักกัน (ไม่เข้าร้านเหล้าแต่รู้จักเจ้าของ เก๋ปะล่ะ) ทีนี้เขาบอกว่าให้ไปลงทะเบียนหน้างาน เมื่อวานเราจะไปเที่ยวเล่นกับน้องเลยแวะไปที่หน้างานตอนเที่ยง โทรหาน้องเจ้าของร้านเหล้า น้องบอกว่าต้องมา 5 โมงเย็นตอนประตูเปิด พอห้าโมงเย็น เราก็หน้าด้านมาอีกรอบ เจอน้องเขาพอดี เขาก็ฉีกตั๋วบัตรฟรีที่เป็นแบบทั่วไปให้ แล้วบอกว่าอันนี้ก็ได้ เข้าไปก่อนแล้วค่อยออกมาตอนคอนเสิร์ตเล่น ไปในสภาพมาตามลูกเลยค่ะเรา (กลับจากไปเที่ยววัดมาหมาดๆ) เอาความคึกและอยากมาจากไหนวะ??? สงสัยตัวเอง ไม่ดูเหง้าหน้าเลย เจ้าหน้าที่ที่ดูแลการเข้างาน ตรวจบัตรตรวจไร ก็มองแบบอึ้งๆ หน่อย ว่ายัยนี่มันตามลูกหรืออย่างไร มั่นใจมากไปมั้ย ก็ไม่แคร์เท่าไหร่ อายตอนยื่นบัตรประชาชนเท่านั้นเอง อยากกลับไปอาบน้ำก่อน เพราะเหนียวตัวมาก เมนส์มาก็สู้ตาย 555 พอได้ติดลิสต์แบนด์แล้วก็ออกข้างนอกกลับบ้านไปอาบน้ำก่อนเลย บัตรวีไอพีอะไรไม่เอาแล้ว (บัตรวีไอพีมันแค่ดื่มฟรีตลอดงาน บอยไม่ดื่มอีก จะเอาไปทำไมล่ะ) ตอนค่ำมาใหม่ น้องที่ไปด้วยบอกเราต้องไปข้างหน้าเวทีค่ะ โอ้พระเจ้า ชั้นรับไม่ได้ ชั้นต้องแก่ที่สุดในงานแน่ๆ ชั้นอายคน แล้วเมื่อคืนมีลูกค้ามาพักบ้านเลขที่ 2 ด้วย เราต้องไปโทรหาเขา เพราะเขากำลังหลงทางอยู่ ทีนี้เราอยู่หน้าเวที เราต้องวิ่งไปหาห้องน้ำมันจะได้ยิน แต่มันก็ยังไม่ค่อยได้ยินอยู่ดี ที่ที่ได้ยินที่สุดคือ แถวห้องน้ำชาย 5555 โซนที่เขาไม่ฉี่ก็มีคนยืนสูบบุหรี่เหม็นมาก ต้องไปอีกฝั่ง เขายืนฉี่เรียงกันเป็นพืด อีนี่ไปฮัลโหลๆ เห็นมั้ยคะ ถึงหรือยังคะ อยู่ข้างหลังพวกเขา เขาก็หันมามองด้วยความระแวงว่าอีนี่โรคจิตมาส่องหรือเปล่า 555 เราไม่ได้ดูหรอกใครเป็นใคร แต่ต้องเข้าไปใกล้ๆ มันถึงจะได้ยินอีกฝ่าย จากนั้นไปยืนสักพักเจอลูกศิษย์อีกมันก็แอบถ่ายรูป ไม่ไหวแล้ว เริ่มหิวและเมื่อย ตอนนั้นหัวใจจะแตกแล้ว หูก็อื้อ เสียงดังรำคาญจัง 555 รู้สึกอยากกลับบ้าน ถามตัวเองว่า "นี่กูมาทำไมวะ ทำไมไม่นอนอยู่บ้านดีๆ" ทั้งที่ตอนนั้นคนไม่เยอะนะ พอเราออกมาหาไรกินข้างนอก โห จากนรกขุมสุดท้ายเหมือนได้ขึ้นจากนรกมาอีกขั้นนึง ดีขึ้นมาหน่อย ดีที่ได้กินนี่แหละ มันหิวด้วยไมเกรนจะขึ้น แล้วก็เดินอยู่ข้างนอกไม่เอาหน้าเวทีแล้ว เจอน้องเจ้าของร้านเหล้าก็คุยกันแป๊บนึง แม่เขาก็เดินมาอายุ 59 แล้วค่ะ ยังเปรี้ยวอยู่ แถมไม่มีท่าทีว่าจะเหนื่อยด้วย กระฉับกระเฉงมาก (นี่ถ้าเรา 50 เราก็ใกล้ตายแล้วนะไม่แข็งแรงแบบนี้แน่) เราไม่เคยเจอกันหรอก แต่สุดท้ายกลายเป็นเพื่อนรุ่นพี่กันไปซะงั้น 555 ไปด้วยกันซะเลย เดินด้วยกัน นั่งด้วยกัน คุยกัน แกก็นินทาลูกชายแก เราก็ต้องเป็นแผนกชื่นชมเพราะเราเอาบัตรเขามาแล้ว 555 ดากับโปเตโต้มาเล่นก่อน แค่3 ทุ่มกว่ายังไม่ถึง 4 ทุ่มเราหาวแล้วว่ะ อยากกลับบ้านอีกแล้ว ลังเลอยู่ว่าจะส่ง sms หาน้องที่มาด้วยว่าแยกกันแค่นี้นะ แล้วเราก็เดินกลับบ้านเองดีมั้ยวะ จนแม่เขาหันมาถามว่า "อาจารย์เบื่อหรือยัง" เราอยากจะบอกว่าง่วงมากค่ะ ทั้งที่กินชานมกุหลาบมาแล้วนะ คิดว่าจะอยู่ยาวที่ไหนได้ ไม่ไหวค่ะ เอาไม่อยู่ ร้องเพลงก็ไม่ออก คือ มันไม่สนุกเอาเสียเลย แต่ต้องทน ไหนๆ ก็มาแล้ว เป็นกำลังใจให้พี่ตูนสักหน่อย ระหว่างนั้นเด็กเดินผ่านไปมา มองเราเป็นศาลพระภูมิเลย ก้มให้มั่ง ลูกศิษย์ก็ยกมือไหว้ปะหลกๆ โถ อายคนจัง พอ 5ทุ่ม พี่ตูนถึงจะมา ณ จุดนี้ต้องยอมรับว่าทุกคนรอพี่ตูนจริงๆ คนโดดกันมันมาก แต่เราก็พยายามบิ้วท์แล้วนะไม่โดดหรอกแค่ร้องเพลงก็ขี้เกียจ รู้สึกว่ามันไม่ใช่พื้นที่ว่ะ ร้องไม่จบ ผิดๆ ถูกๆ แถมบางเพลงไม่เคยฟังด้วย ตายสิ ง่วงอีกแล้ว หาวไม่หยุดเลย จนแม่เมื่อยขาต้องชวนกลับไปนั่ง เราก็ไปนะ ไม่ไหวเหมือนกัน กว่าจะจบก็เกือบเที่ยงคืน ถามว่าสนุกมั้ย สำหรับเราคือไม่! 555 เราน่ะไม่สนุก คนอื่นสนุกมาก ณ จุดนี้ คิดว่าชีวิตต้องการความสงบ ใช้คุ้มแล้วมาก่อนหน้านี้ 555 มันหมดเวลาไปนานแล้ว คิดซะว่าการมาครั้งนี้เหมือนมาทัศนศึกษา มาศึกษาพฤติกรรมเด็กวัยรุ่น ออกแนวสำรวจความเป็นระเบียบ 555 แต่ที่น่าดีใจคือ เราไม่ได้แก่คนเดียวในนั้น และไม่ได้แก่ที่สุดด้วย 555 ต้องขอบคุณแม่ของน้องเจ้าของร้านที่อยู่เป็นเพื่อน ถ้าไม่มีแม่เราคงหนีกลับไปนานแล้ว งานนี้ไม่รู้ใครดูแลใคร 555 เจอลุงของเจ้าของร้านก็มา แกเมาปลิ้นเลย แกมายกนิ้วให้เราแล้วบอกว่าหน้าตาเหมือนรวยเนอะ 5555 โอ๊ยขำ เรายกมือไหว้แกเลย (งวดนี้ถูกหวยแน่เว้ย คนเมาทัก) ถ้าคนเมาทักว่าสวยและรวยก็ต้องเชื่อไว้นะแกดูคนเป็น555 แกว่าฝากดูแลคนนี้ด้วยนะ หมายถึงแม่นั่นแหละ 555 แม่น่ะรวยกว่าเราอีก ตอนเลิกคอนเสิร์ตเราดีใจมาก จะได้กลับบ้านแล้ว ขอถ่ายรูปคู่กับแม่เสียหน่อย เพื่อนรุ่นพี่ผู้เป็นไอดอลของแม่ทุกคน 555 บทสรุปของงานนี้คือ ปีนี้อยากทำอะไรก็รีบทำ เผื่อปีหน้าตายจะไม่ได้ทำ Create Date : 21 มกราคม 2561 Last Update : 21 มกราคม 2561 13:23:50 น. 0 comments Counter : 1411 Pageviews.   Share Tweet ชื่อ : Comment :   *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิกช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก