หายทีเห๊อะ!! คุณไอคะ เราเจอกันมาหนึ่งอาทิตย์แล้วนะ คิดว่านานมากพอแล้ว การไออย่างบ้าคลั่งครั้งนี้เชื่อว่า คุณมาเพราะจะให้ฉันจำคุณไปอีกนานใช่มั้ย? ถ้ามาแค่วันสองวัน ฉันคงลืม แต่นี่ล่อเป็นอาทิตย์ ฉันจำแน่นอนค่ะ จำไปอีกนานเลยล่ะ หลายอาทิตย์ก่อน ฉันเคยเยาะเย้ยคุณว่า เราไม่เจอคุณไอและคุณหวัดมาเป็นชาติแล้ว โดยเฉพาะคุณหวัด ฉันจำไม่ได้ว่าเป็นครั้งสุดท้ายเมื่อไหร่ ส่วนคุณไอรุนแรงเป็นเลือดน่าจะเป็นเมื่อสิบกว่าปีก่อน นี่ดีนะที่คุณมาคราวนี้ไม่มาพร้อมเลือด แค่นี้ฉันก็ทรมานน่าดูแล้ว มันไม่มีไข้ มีแต่รำคาญ ฉันอยากหยุดงาน แต่ก็ฉันก็ไม่รู้จะหยุดทำไม เพราะฉันไม่ได้เป็นไข้ ฉันยังมีแรงทำงานอยู่ แค่ไอจนเป็นที่น่ารังเกียจของสังคมเท่านั้นเอง ตอนนี้อาการฉันทุเลาลงแล้วนะ และยาที่ซื้อมาราคาสามร้อยกว่าบาทก็หมดแล้วด้วย พอได้แล้วเหอะค่ะ ตอนได้ยามา ฉันก็บอกกับเภสัชกรว่าเยอะจัง ต้องกินหมดเลยเหรอ เภสัชกรบอกว่าถ้าไม่มีอาการแล้ว ก็หยุดได้ แต่ฉันกลับไม่ได้หยุดเลย กินมันหมดทุกขนานที่ได้มา ฉันอยากเป็นปกติแล้ว อยากกินของมันของทอดของหวานของเย็นได้แล้วล่ะ ส่วนยัยผู้หญิงเสียงประหลาดนั้นก็จงออกไปจากร่างเราเสียทีเห๊อะ สาธุ! Create Date : 09 กุมภาพันธ์ 2558 Last Update : 9 กุมภาพันธ์ 2558 21:12:28 น. 0 comments Counter : 1572 Pageviews.   Share Tweet ชื่อ : Comment :   *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิกช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก