ครบปีที่ศัลยกรรม
เกิดมาก็ไม่เคยคิดว่าต้องเข้าสู่วงการศัลยกรรม กระทั่งเป็นมะเร็งนี่แหละถึงรู้ว่าการศัลยกรรมนอกจากความสวยแล้ว ยังช่วยเติมเต็มความสูญเสียความมั่นใจให้เราได้ แม้จะอยู่ภายในร่มผ้าไม่มีใครเห็นก็ตาม
หลังจากครบปีที่ตัดสินใจศัลยกรรมทำนมก็คิดว่า เออ ตัดสินไม่ผิดหรอก แม้มันจะไม่ได้เพอร์เฟกต์ก็ตาม แต่มันทำให้เรามีชีวิตต่อไปได้มีถึงหนึ่งปี
เรานึกย้อนไปว่าถ้าไม่ตัดสินใจทำเมื่อตุลาคมปีที่แล้ว ป่านนี้เราจะได้นมประกันสังคมหรือยังนะ แล้วมันจะเป็นแบบไหน แต่ที่แน่ๆ เราคงจ๋อยแดก และอาจจะเป็นซึมเศร้าก็ได้ ต่อให้ไม่มีแหนไม่มีสามีก็ตาม แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าเราจะอยู่ในสภาพไหนก็ได้นะ
นั่นเป็นความรู้สึก แต่ถ้าเป็นอาการทางกายก็บอกได้ว่ายังไม่ปกติ
หนึ่ง อาการชาไม่หายไปไหนหลังจากเส้นประสาทถูกตัด บางทีคันข้างรักแร้ แต่เกาแบบไม่รู้สึกจนแดง นมเองก็ชา แต่เริ่มชินกับอาการขา
สอง แผลเป็นที่นมสองแผลอยู่ครบ จางลงนิดหน่อย ทายาลดแผลเป็นเช้าเย็น
สาม มีความรู้สึกมีสิ่งแปลกปลอมเหมือนเดิม แถมกระตุกได้เหมือนผู้ชายเล่นกล้ามหน้าอก555
สี่ ความยืดหยุ่นดีขึ้น ถ้าไม่จีบนมจริงก็รู้สึกว่านิ่มนั่นแหละ แต่สำหรับเราไม่เคยจับของใคร และเปรียบเทียบได้สองข้างก็รู้ว่ามันนิ่มไม่มากเท่าไหร่ เคยถามหมอว่า ยี่ห้อ motiva มันนิ่มกว่าเหรอ (เราใช้ mentor) หมอว่าเป็นการตลาด จริงๆไม่ต่างกันหรอก (จึงแพงกว่า)
ห้า ทรงโอเค ใส่เสื้อในก็บาลานซ์ดี หมอใช้เทคนิคตาข่ายช่วยก็เลยดูเป็นธรรมชาติ ความคล้อยไม่เป็นบล็อค ดูภาบนอกมีความเท่ากัน แต่เราผอมลงกว่าตอนเสริม นมจริงอาจจะเล็กลงเล็กน้อย ต่อไปก็คงยานข้างเดียว ถึงตอนนั้นตายเถอะแหม 555
หก มีบางครั้งรู้สึกหวิวๆหน่วงๆ
เจ็ด กลัวเป็นพังผืดมาก ถ้าแข็งขึ้นมาจะทำยังไงดีล่ะ
แปด ไขมันที่ถูกควักออกไปหมดตอนผ่าคงไม่คืนกลับมาแล้ว ทำให้เป็นรอยบุ๋มลึกและพับ ช่างมันเถอะ ทำไรไม่ได้แล้ว
หนึ่งปีผ่านไปแล้ว ถ้าครบสองปี คงไม่ได้ไปหาหมอแล้วล่ะมั้ง วันหนึ่งหากมะเร็งย้อนกลับมาอีกภายในสองปี ก็ถือว่าเราทำบุญมาแค่นี้
| Create Date : 11 พฤศจิกายน 2566 |
| Last Update : 11 พฤศจิกายน 2566 9:59:11 น. |
|
2 comments
|
| Counter : 392 Pageviews. |
|
 |
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 42 คน [
