แท็กซี่แช่ง!

วันนี้นัดเพื่อนไว้ที่วังหลัง เพราะเราไปดูงานที่ศิริราช จึงกินข้าวกันต่อแถวนั้น คุยกันจนถึงสี่โมงเย็น เราบอกเพื่อนว่าเราต้องกลับก่อนเลิกงานนะ เพราะไม่งั้นไม่มีรถกลับ

ข้ามฝั่งมาขึ้นท่าพระจันทร์ คันแรกไม่ไป คันที่สองจึงยอมไป ถามเราอีกว่า "ฟลุ๊กใช่มั้ย" พอขึ้นไป ขาถามเราว่า "พี่มาขึ้นรถอะไรป่านนี้ รถมันติดทั้งนั้นแหละ พี่มาทำไรแถวนี้" เฮ้อ...นี่ฉันต้องตอบเหรอวะว่ามาทำไร แต่ก็ตอบ จากนั้นคนขับก็เม้าท์ไปเรื่อย บ่นว่าโดนใบสั่งสองพัน เพราะใช้ป้ายแดงปลอม ให้เลขเรามาเผื่อซื้อหวย

เขาถามว่า "พี่อย่าบอกนะว่าพี่ไม่ขึ้นทางด่วน" ถามขนาดนี้นี่ต้องขึ้นใช่มั้ย??? โอเคขึ้นก็ขึ้นวะ เราพูดลอยๆ ว่า "ถ้าค่ารถถึง 400 พี่ก็จะลงกลางทาง"

คนขับสวนขึ้นทันที "พี่จะทิ้งผมกลางคันไม่ได้นะ" โกรธเป็นฟืนเป็นไฟราวกับว่าเราจะทิ้งจริงๆ "พี่ต้องคิดนะว่าพี่โบกสิบคัน ไม่มีใครไป มีคันนึงยอมไปในที่ที่รถติด แล้วพี่จะทิ้งเขาไว้ได้ยังไงให้เผชิญรถติดคนเดียว พี่ไม่สงสารเขาเหรอ มันเป็นกรรมนะพี่ ต่อไปพี่จะบอกคันไหนไม่ไปเลย ไม่รู้นะ ผมเชื่อเรื่องกรรม"

อะไรของมันวะ จะจริงจังอะไรกันนักหนา ฉันพูดเล่น ที่ผ่านมามีแต่ฉันนี่แหละที่ถูกทิ้ง โว้! กรรมเกิมอะไร นานๆ นั่งที แท็กซี่ไม่ไปก็เดินสิ กลัวอะไรมีตีน นั่งๆ ไปเราก็หลงๆ จำทางไม่ค่อยได้ บอกทางลัดไปแบบงงๆ เขาก็ถามเราว่า "พี่ไม่ค่อยออกไปไหนเหรอ"

เชอะ! อย่าว่าไม่ออกไปไหนเลย ปกติอยู่แต่ตจว. แต่ไม่เฉลยความจริงเท่านั้นเอง

Create Date : 25 กรกฎาคม 2560		0 comments
Last Update : 25 กรกฎาคม 2560 18:41:57 น.
Counter : 1302 Pageviews.
Share Tweet