FC ถามหา

พูดถึงเรื่องเฟซบุคอีกหน่อย ตอนนี้เราปลงๆ กับเฟซเก่าแล้วเลิกง้อมันแล้ว เพราะมันคงไม่ได้คืนแล้วล่ะ แม้ว่ามันจะยังไม่ตาย เหลือแต่วิญญาณก็ตาม

พอสมัครเฟซใหม่ ก็ไม่ได้ใช้ชื่อจริงอีก เริ่มรับแอดเด็กๆ เข้ามาบ้าง แต่ก็ไม่ได้เยอะมากมาย มาวันละคนสองคน บางคนไม่อยากรับเพราะกลัวจะเป็นไส้ศึก 5555 ถ้าเป็นเฟซสื่อมวลชนดังๆ เราก็แอดไปเอง เพราะเอาไว้เผื่อแจ้งข่าว

มีคนนึง ถามเราว่าเฟซเก่าเป็นอะไร นี่แสดงว่าการหายไปของเราผิดสังเกตจริงๆ เราบอกว่าเราโดนสแปม เราขอบคุณที่ยังจำเราได้ เขาว่าไม่ใช่แค่จำได้ แต่เสิร์ชหาชื่อเลยด้วย ปรากฏว่าไม่เจอแล้ว 5555 มีการตามหา คิดถึงความกวนตีนของเราล่ะสิ

อีกรายเป็นศิษย์เก่าเราเอง รายนี้กดไลค์เราทุกสเตตัสเราในอันดับต้นๆ ด้วย พอไม่เห็นเรานาน เสิร์ชหาเหมือนกัน ไม่เจอก็ไปถามกับอ.อีกคน พอรู้ว่ามาร์กเอาเฟซคืน เขาก็ขำ จะโทรหาก็ไม่มีเบอร์ กะจะโทรมาที่คณะเลยด้วยซ้ำ เราถามว่า มีอะไรหรือเปล่า เขาบอกว่าคิดถึงเฉยๆ เห็นอาจารย์หายไป นี่ก็คงเหงา ไม่ได้อ่านอะไรไร้สาระบนสเตตัสของเราหลายวัน

FC เสพติดนะนี่ พอเราหายไป คงรู้สึกว่าเหมือนชีวิตขาดอะไรไปสักอย่าง 5555 จริงๆ ก็คิดว่าสักวันนึง ถ้าเลิกเป็นอาจารย์แล้วก็อาจจะเลิกเล่นเฟซไปเลยนะ เพราะไม่จำเป็นกับชีวิตแล้ว แต่ก็ไม่คิดว่าจะได้เลิกเร็วอย่างนี้ จึงจำต้องสมัครใหม่ ด้วยความจำเป็นต้องติดต่อสื่อสารกับเด็กๆ และเพื่อนร่วมงาน

เมื่อไหร่คนไทยจะคิดโซเชียลมีเดียของตัวเองนะ จะได้ไม่ต้องพึ่งอีมาร์กต่อไป เบื่อมัน!

Create Date : 15 กรกฎาคม 2560		0 comments
Last Update : 15 กรกฎาคม 2560 21:15:26 น.
Counter : 1242 Pageviews.
Share Tweet