อินเตอร์ซะงั้น
ช่วงนี้เรารู้สึกเราป้าๆ แก่ๆ ชอบกล ไปไหนมีแต่คนเรียกพี่ให้สะเทือนใจอยู่เสมอ แต่วันนี้มาที่ทำงาน เพราะเบื่ออยู่ห้อง เผอิญเจอกับลูกศิษย์ที่พาคนเวียดนามมาด้วย เพื่อมาลงเสียงบรรยายงาน vdo presentation
เราก็ชวนคุย เพราะชอบชาวต่างชาติที่มาอยู่เมืองไทย รู้สึกพวกเขาเก่งจัง พูดภาษาไทยได้ชัด แล้วพูดภาษาอื่นได้อีก ผิดกับเราพูดได้แต่ภาษาไทย เกิดใต้พูดใต้ก็เพี้ยน อยู่อีสาน 5 ปีพูดก็ไม่ได้ เคยเรียนภาษาญี่ปุ่นก็สูญเปล่า ภาษาอังกฤษไม่ต้องพูดถึง
ชาวต่างชาติที่มาอยู่ที่นี่ ส่วนใหญ่มาจากเอเชียถ้าเป็นผู้หญิงมักจะแทนตัวเองว่า "น้อง" น่ารักดีนะ ก่อนหน้านี้ก็เจอนิสิตจีนก็เหมือนกัน
แต่คนเวียดนามคนนี้ไม่ใช่นิสิต มาเป็นอาจารย์สอนภาษาเวียดนาม อายุแค่ 22 เอง คุยไปคุยมา อยู่ๆ เธอก็ถามเราว่า "พี่เป็นคนญี่ปุ่นหรือคะ?" เอ๊า เราพูดไทยชัดเปรี๊ยะซะขนาดนี้ จะเอาอะไรมาญี่ปุ่นล่ะ ลูกศิษย์เลยอำว่า "เป็นเกาหลี" เราส่ายหน้าปฏิเสธ แต่ดูเขาจะไม่เชื่อ
ผ่านไปสักพัก เธอก็มองหน้าเรา แล้วหันมาถามเราอีก "พี่มาจากประเทศญี่ปุ่นหรือคะ" ไปกันใหญ่ เราเลยบอกว่า "พี่เป็นคนไทยค่ะ" "จริงเหรอคะ" เธอถามย้ำอีกพร้อมกับทำหน้าสงสัย ลูกศิษย์เราหัวเราะ บอกว่ามาจากไทยแลนด์นี่แหละค่ะ
เอ...วันนี้ก็ไม่ได้แต่งหน้า ทำผม หรือแต่งตัวอะไรที่ไปโซนนั้นเลยนะ ใส่เสื้อยืดลายการ์ตูน รวบผมหางม้า ใส่แว่นป้า จะญี่ปุ่นตรงไหนล่ะเนี่ย???
นึกว่าเลิกไปแล้วนะความคิดแบบนี้ เพราะสมัยก่อนเจอคำถามหรือความเข้าใจผิดนี้เยอะมาก นานๆไป คิดว่าแก่แล้วคงหน้าตาเป็นไทยอยู่ตัวแล้วมั้ง อยู่ๆ ก็กลายเป็นอินเตอร์อีกแล้ว
Create Date : 20 พฤศจิกายน 2554 |
|
3 comments |
Last Update : 20 พฤศจิกายน 2554 12:15:55 น. |
Counter : 1651 Pageviews. |
|
|