เสียน้ำตาให้กับหมา
จากจิตใจที่หดหู่เศร้าหมองอยู่แล้ว เมื่อเช้าน้องคนหนึ่งมาทักทาง msn หลังจากอาทิตย์ที่แล้วมันส่งข่าวว่าบ้านมันน้ำท่วมหนัก ต้องอพยพไปอยู่ประจวบ แล้วปรากฏว่าโชคร้ายหมาหายไปตอนที่น้องมันกำลังจะกลับมาทำงานที่กรุงเทพฯ แล้วคาดว่าหมาคงหลงทาง เพราะไม่ใช่บ้านตัวเอง มันร้องไห้ไปหลายวัน เรารู้เราก็เศร้าแทนมันนะ เพราะมันรักหมามาก
ปรากฏว่าวันนี้ พอเราออนไลน์ปั๊บ มันก็ทักปุ๊บ พร้อมกับประโยคสั้นๆ ว่า "หมาตายแล้วอีเจ๊" อ่านแค่นั้น เราน้ำตาแทบพุ่ง ขนาดไม่ได้รู้จักกับ "บะหมี่" หมามันเป็นการส่วนตัวนะ แต่รู้สึกสะเทือนใจมาก ไม่คิดว่าจะเจอสถานการณ์เลวร้ายเช่นนี้
บะหมี่ถูกรถไฟชนตาย ถามว่าไปเจอได้ยังไง มันบอกว่าไปปิดประกาศว่าใครเจอหมาให้ 5 พัน ชาวบ้านแถวนั้นเห็นรูปก็เลยพาไปดูว่าตัวนี้ใช่มั้ย พี่สาวมันก็ไปดู ปรากฏว่าใช่ หน้าตายังเหมือนเดิม แต่ตัวกระรุ่งกระริ่งหมดแล้ว คาดว่าตายมาหลายวันแล้วด้วย โถ ไม่อยากนึกภาพเลย (แต่นึกตามไปแล้ว)
น้องมันก็ร้องไห้ กินข้าวไม่ลงไปสามวัน ไม่กล้าไปดูด้วยตัวเอง ช๊อค เราก็พลอยช๊อคไปด้วย อ่านที่มันพิมพ์ไป น้ำตาไหลไป (จนมันด่าเราว่า "อีบ้า") การพรากจากกันแบบปัจจุบันทันด่วนนี่มันเศร้าสุดๆ เลยนะ ถ้ามันป่วยตายพอได้ทำใจบ้าง หรือถ้ามีคนเก็บไปเลี้ยงก็ยังรู้สึกดีกว่า แต่นี่ประสบอุบัติเหตุ
เราเดาว่าบะหมี่คงหลงทาง แล้วตามหาเจ้าของ จนค่ำมืด แล้วไม่รู้ว่านั่นคือรางรถไฟ เห็นอุ่นๆ เลยไปนอน แล้วพอรถไฟมาก็หลบไม่ทัน
ดูสิ หมาน่ารักน่าชังอย่างนี้ เป็นใครใครก็รัก ก็เสียใจมากล่ะว้า แม้เราไม่ใช่เจ้าของหมายังเศร้าเลย เสียน้ำตาคลายเครียดแต่เช้าเลยเรา
Create Date : 14 พฤศจิกายน 2554 |
|
1 comments |
Last Update : 14 พฤศจิกายน 2554 16:47:47 น. |
Counter : 2350 Pageviews. |
|
|
สู่สุคติเถิด