หนาว...ระบม!
เช้าวันนี้ รู้สึกหนาวเป็นพิเศษ เมื่อคืนก็ใส่ถุงเท้านอน ตกดึก หลังจากหมอลำซิ่งเงียบไปแล้วตอนตีหนึ่ง เรารู้สึกว่าเหมือนตัวเองนอนในที่แคบ เพราะข้างตัวมีแต่หมอนอัดไว้จนอุ่น กระดิกไปไหนไม่ได้ 7 โมงเช้าอุณหภูมิ 17 องศา ต่ำกว่า 20 องศาเป็นวันแรก นึกว่าปีนี้จะไม่มีหน้าหนาวเสียแล้วสิ
เปิดประตูหลังบ้านออกไป ลมเย็นยะเยือกพัดเข้ามาปะทะตัว ขนลุกซู่ ยังกะอยู่บนดอย (โทษๆ เวอร์ไปหน่อย) เพราะหลังบ้านเราเป็นทุ่ง มันเลยไม่มีอะไรมาบดบังลมหนาว กว่าจะทำใจออกไปซักผ้าได้ ก็สักพักนึง
แต่พอได้ซักเท่านั้นล่ะ ถึงรู้ว่าหลังพิการแล้ว!!! ปวดหลังแปล๊บเลย ก้มไม่ได้ ซีกซ้ายอัมพาตกิน สิ่งที่นึกถึงเป็นอันดับแรกคือ ต้องนวดแผนไทยด่วน เข้าใจว่าคงนอนผิดท่า เนื่องจากหนาวจนเกร็งแล้วตะแคงท่าเดิมนานไปหน่อย จนกล้ามเนื้ออักเสบ (วินิจฉัยโรคเองเสร็จสรรพ)
ตอนบ่ายขับรถและเดินเป็นแฟรงเกนสไตน์ไปหาหมอ หมอเจ้าประจำจัดการกด บีบ นวด และขย่มจนเราร้อง โอยยยยย หมอขำ บอกว่าเจ็บให้บอก เพราะหลังแข็งมาก กดไม่ค่อยลง เราว่า เจ็บก็ทน เพราะอยากหาย
หมอเลยแนะนำให้เราไปอบสมุนไพรด้วย เราเคยอบเมื่อปีที่แล้วนะ ครั้งสุดท้ายที่อบเกือบตาย 555 เพราะเลือดมันสูบฉีดมากไป หัวใจจะวาย ความตายอยู่ตรงหน้า วันนี้เอาอีก นวดเสร็จไปเข้าตู้อบ แต่คราวนี้ไม่เหมือนเดิม เพราะตู้อบไม่ได้อยู่ในพื้นที่เดียวกับห้องตรวจ ต้องเดินออกมาข้างนอก เหมือนเป็นลานซักล้างโล่งๆ ด้านหลังอาคาร ไม่มีใครอยู่ หมอเข้าไปทำงานต่อกันหมด
เราเข้าไปรอบแรก 10 นาที พอหมดสิบนาที มีเสียงนาฬิกาเตือน เป็นจังหวะเดียวกับเสียงมือถือเราดัง จึงออกมารับโทรศัพท์ น้ำท่วมตัว หัวก็ฟู หมอได้ยินเสียงนาฬิกาดัง จึงโผล่มาจากหน้าต่างบานเลื่อน "อาจารย์กดหยุดเลยครับ ถ้าจะเข้าไปใหม่ ก็กดปุ่มเดิม แล้วดูด้วยว่ามันนับถอยหลังหรือยัง อาจารย์ดูแลตัวเองเลยนะครับ" แล้วก็ปิดกระจกสนิทเหมือนไม่มีใครอยู่ตรงนั้น
เอิ่ม...คุณหมอคะ นี่ถ้าดิชั้นตายอยู่ในตู้อบจะมีคนเห็นดิชั้นมั้ยคะ??? ดูแลตัวเองมาทั้งชีวิตแล้ว มาหาหมอ หมอยังให้ดูแลตัวเองอีกเหรอ ฮือๆๆ กระซิกๆ ระบมขนาดนี้ยังไม่มีใครสนใจ
คนที่แพ้ ก็ต้องดูแลตัวเองใช่มะเนี่ย
Create Date : 13 ธันวาคม 2557 |
|
0 comments |
Last Update : 13 ธันวาคม 2557 20:00:50 น. |
Counter : 1895 Pageviews. |
|
|