วิญญาณพ่อเข้าสิง

อากาศเริ่มจะเย็นลงนิดๆ แดดตอนเช้าไม่ค่อยมี เราก็เลยตื่นสายตามความต้องการอย่างมีความสุข รู้สึกดีมากที่ตื่นมาดูนาฬิกาพบว่าแปดโมงเช้า คิดว่าตัวเองจะไม่สามารถนอนถึงแปดโมงได้อีกแล้วสิ

ตื่นมาก็ไม่มีอะไรทำ หาเสื้อเหลืองมาใส่ให้เข้ากับสถานการณ์ ไม่รู้จะไปไหน ไม่มีพ่อให้โทรหา ได้แต่คิดถึงรำพึงรำพัน ตอนเที่ยงออกไปกินข้าวคนเดียวหน้าบ้าน โชคดีร้านอาหารเปิด เดินยี่สิบเก้าถึง ทั้งร้าน มีเรากินโต๊ะเดียว ได้ฉลองวันพ่อ กินเผื่อพ่อแล้ว



กินเสร็จก็ไปชวนคนขายคุย คนขายว่ารีบกลับทำไม นั่งเป็นเพื่อนกันก่อน เราก็เลยสัมภาษณ์แกซะเลย เออ ชีวิตแกน่าสนใจดีนะ ไม่ประสบความสำเร็จ แต่ยังดิ้นรน จัดคอนเสิร์ตน้าหงาไปวันก่อนก็ขาดทุนย่อยยับ เป็นหนี้อยู่แสนกว่าบาท น่าเห็นใจอยู่

สักพักมีลูกค้ามา ดูไปดูมา อ้าวลูกศิษย์เราเองที่จบไปนานแล้ว บังเอิญมาเจอกัน เลยได้นั่งคุยกันอีกพักนึง ฆ่าเวลาไปได้อีกชั่วโมง ไม่รู้ไปไหนจริงๆ ที่พึ่งสุดท้ายก็คือ ห้องทำงาน!

เรานึกไม่ออกเหมือนกันนะ ว่าถ้าเราตกงานจริงๆ เราจะทำอะไรดีวะเนี่ย เป็นโรคซึมเศร้าแน่นๆ ขนาดหยุดหลายวันยังเบื่อเลย ส่วนเวลาบอกว่าว่างๆ น่ะ เพราะขี้เกียจทำงานมากกว่า จริงๆ งานเราสามารถทำได้เรื่อยๆ สมองเราก็คิดฟุ้งซ่านได้เรื่อยๆ อยู่แล้ว

วันนี้วิญญาณครูของพ่อเราเข้าสิง ก็เลยนั่งทำเกรดเด็กปี 1 ปล่อย f ไปเกือบสามสิบคน เบาๆ อิอิอิ ตอนเย็นไปบิ๊กซีแก้เซ็ง เจอลูกศิษย์ถามว่า "มาคนเดียวอีกแล้วเหรอ เฟี้ยวจริงๆ" เอ่อ ไม่คิดว่าจริงๆ แล้วเราไม่มีเพื่อนเหรอวะ 555

Create Date : 05 ธันวาคม 2557		0 comments
Last Update : 5 ธันวาคม 2557 21:40:07 น.
Counter : 1892 Pageviews.
Share Tweet