กลับบ้าน

นี่เป็นการกลับบ้านในรอบสามเดือนเห็นจะได้ค่ะ ตั้งแต่เกิดวิกฤตการณ์น้ำท่วมภาคกลาง คิดว่าจะได้กลับบ้านช่วงปิดเทอม แต่ไม่ได้กลับ ได้ฤกษ์กลับอีกทีก็ช่วงวันพ่อนี่แหละค่ะ ถึงวันพ่อก็คิดถึงพ่อทุกที แต่พ่อไม่อยู่แล้วก็กลับมาหาแม่ก็ได้ แม่มากรุงเทพฯ พอดี

ไม่ได้นั่งรถทัวร์นานแล้ว เกือบตกรถอีกแล้ว :P ใช้เวลานั่งรถนานกว่าที่เคย พอเข้าเส้นวังน้อย อยุธยา และปทุมธานี ตาสว่างเพราะอยากดูสภาพหลังน้ำท่วม พบว่าหลายๆที่ยังไม่เลิกท่วม ยังเห็นคนพายเรืออยู่ลิบๆ ขยะเยอะมาก นิคมนวนครยังท่วมอยู่ พอมาถึงรังสิต ซึ่งรถขึ้นโทลล์เวย์ก็เลยได้เห็นวิวน้ำท่วมมากขึ้น เห็นแล้วน้ำตาจะไหลค่ะ เมื่อไหร่น้อ??? น้ำจะลดเสียที



สภาพของดอนเมือง เหมือนเพิ่งผ่านสงคราม





ปกติเราไม่ได้ลงรถที่หมอชิต แต่มาคราวนี้ลงรถที่หมอชิต งงเลยเรา ลงแล้วไม่รู้จะเดินไปไหน พวกวินต่างๆ ทั้งแท็กซี่ รถตู้ มอไซค์ที่มารอหน้าประตูรถเต็มไปหมด วินมอไซค์ถามเราว่า “ไปรถไฟฟ้ามั้ย” (หน้าตาคงเหมาะกับรถไฟฟ้า) เราไม่ตอบเดินผ่านไปเฉยๆ ยังเดินตามมาสะกิดอีก “ถามหน่อย จะไปไหน” เอ๊า ทำไมต้องตอบเนี่ย??? เราอยากจะตอบไปว่า “ไปฉี่” มาก เพราะตอนนั้นฉี่ราดอยู่แล้ว หาห้องน้ำไม่เจอ เดินเวียนไปเวียนมา ดูมีพิรุธเหมือนคนหลงทางชอบกล แต่ต้องฟอร์มว่ารู้ทาง ไม่งั้นเจอพวกตามตื๊ออีก รำคาญ!

ถึงบ้านแล้ว เจอกับห้องที่หน้าตาแปลกไป เพราะแม่จัดการปรับเปลี่ยนเล็กน้อย ส่วนหลานชายอ้วนแน่นเชียว เฮ้อ ไม่ได้เจอกันตั้งนาน คิดถึงบ้านชะมัด

Create Date : 02 ธันวาคม 2554		1 comments
Last Update : 2 ธันวาคม 2554 10:00:09 น.
Counter : 2042 Pageviews.
Share Tweet