เร่ขายหนัง

ในที่สุดเราก็รอโทรศัพท์เก้อ 555 เพราะบทหนังเราตกรอบสุดท้ายไปแล้ว โถ น่าสงสารตัวเอง แอบหวังลึกๆ ว่าอาจจะมีคนชอบ แต่กลับกลายว่ากรรมการไม่ชอบซะงั้น หนังมันคงเรียบๆ ซื่อบื้อๆ เกินไป ทั้งๆที่รู้ แต่ก็ยังทำ เพราะไม่รู้จะเอาหนังอะไรส่งไปให้เขา ถ้าเอาเรื่องเดิมที่ส่งไปแต่แรกนั้น ก็ไม่มีปัญญาเขียนให้ได้ 20 หน้า (จริงๆ มันคงน่าสนใจกว่าเรื่องที่ส่งไปนี้ เพราะไงก็ผ่านการการันตีว่าน่าสนใจมาในระดับหนึ่งแล้วนี่)

มองโลกในแง่ดีก็คิดว่า...ยินดีกับหลายคนที่เข้ารอบ และหลายคนก็รู้อยู่ว่าคนเขียนหน้าตาเป็นยังไง อีกอย่างก็มีอีกเกินครึ่งที่ไม่เข้ารอบเช่นกัน ถามว่าเสียใจมั้ย เสียดายมากกว่าที่น่าจะได้มีโอกาสเล่าให้คนอื่นฟังว่าทำไมเราถึงคิดทำเรื่องนี้ขึ้นมา อุตส่าห์ไปดูโลเกชั่นมาด้วย อิอิ research ก็พอสมควร เอ่อ...จริงๆแล้วมันก็น่าจะดีกว่าหนังไทยอีกหลายเรื่องที่ออกฉายในโรงแล้วด้วยนะ แฮ่ะๆๆ เข้าข้างตัวเอง ใครก็ได้ ช่วยเอาไปสร้างที....

ช่างมันคิดซะว่าเป็นประสบการณ์ เราคงไม่เหมาะกับหนังยาวล่ะมั้ง

ทำหนังสั้นของเราต่อดีกว่า มุ่งมั่นกับหนังสั้นอุทยานฯ ซึ่งเป็นโปรเจ็คความหวังล่าสุด อาศัยช่วงอุทกภัยนี่แหละ 555 คิดสกปรกจริงเรา

ไม่เอาที่หนึ่งก็ได้ ชมเชยก็ยังดี เอ้า!!

Create Date : 15 พฤศจิกายน 2553		0 comments
Last Update : 15 พฤศจิกายน 2553 15:46:39 น.
Counter : 1635 Pageviews.
Share Tweet