นักเขียนซีไรต์
เราห่างหายจากวงการวรรณกรรมไปนาน นานจนแทบไม่ได้สนใจว่าซีไรต์ปีนี้เป็นของใคร จนวันนี้หยิบนิตยสารฅ.คนมาอ่าน เห็นเพื่อนตัวเองปรากฏอยู่และให้สัมภาษณ์ในเล่ม ไอ้วัชระนี่หว่า???
เข้าไปอ่านซิ เฮ้ย นี่มันเป็นนักเขียนซีไรต์เหรอ ยังไงนะ ไม่เข้าใจ เปิดกูเกิล พิมพ์ชื่อ วัชระ สัจจะสารสิน นั่นไง จริงด้วย หน้าก็ใช่ เป็นนักเขียนซีไรต์ปี 2551 แต่เรารู้จักในนามวัชระ เพชรพรหมศร เพื่อนสมัยมัธยมที่เรียนวิชาช่างโลหะมาด้วยกัน เรียนมหาวิทยาลัยเดียวกัน คุยกันทุกครั้งที่เจอตามประสาคนบ้านเดียวกัน
วัชระชื่อเล่นไรแล้วหว่า??? เราเรียกแต่วัชระ วัชระ เรารู้ว่าเค้า (ของเปลี่ยนสรรพนามบุรุษที่สามจากเดิมว่า "มัน") ชอบเขียนเรื่องสั้นมานานแล้ว สมัยเราเรียนมธ. เราทำวารสารชุมนุม เคยขอเรื่องสั้นจากเค้ามาเรื่องนึง เอามาลง แล้วเราก็ดันไปแก้ต้นฉบับเค้าเสียแหลกราญ ฮ่าๆๆๆ เวรกรรม ใครจะไปรู้ว่านั่นคือผลงานของนักเขียนซีไรต์ในอนาคต
เราเจอครั้งสุดท้าย หลายปีมาแล้ว เจอที่มธ. รู้ว่าวัชระทำงานที่ศาลปกครอง และเรียนโทธรรมศาสตร์ (ตอนนี้จบแล้ว)
เรารู้จักกับวัชระก็ตอนที่เลือกเรียนวิชาการงานและพื้นฐานอาชีพคือช่างโลหะเซคเดียวกัน เราก็ผู้หญิงคนเดียวที่เรียน ใครๆ ที่เรียนด้วยก็เลยรู้จัก
เค้าเป็นเด็กขยันมาแต่ไหนแต่ไร เรียบร้อย ตัวเล็กๆ ผอมๆ จำได้ว่าเค้าเป็นคนเดียวในสายศิลป์-สังคม (สมัยมัธยม) ที่เอ็นต์ติดคณะรัฐศาสตร์ มธ. พูดง่ายๆคือสายสังคมเป็นสายอ่อนรองจากสายวิทย์ และศิลป์คำนวณ แต่วัชระสามารถทำได้เพียงคนเดียว แล้วเราก็มาเรียนด้วยกันบางวิชา โดยเฉพาะวิชาในเอกของเรา ซึ่งเกี่ยวกับการเขียนเรื่องสั้น ระยะหลังเราเคยอ่านเรื่องเค้าอยู่บ้าง โดยบังเอิญ แต่ไม่ได้ติดตามผลงานมากนัก รู้แต่ว่า...เค้าได้เป็นนักเขียนสมใจแล้ว ขณะที่เรา ยังเป็นแค่คนอยากเขียน แต่ขี้เกียจอ่านหนังสืออย่างเดิม
น่านับถือในความมุ่งมั่นตั้งใจและความอุสาหะของเค้าจริงๆ สิบกว่าปีผ่านไป วัชระ เพชรพรหมศร กลายเป็นที่รู้จักระดับประเทศด้วยการก้าวขึ้นเป็น...นักเขียนซีไรต์ในวัย 33 ปี แหม...คนสงขลานี่เก่งจริง (คนใต้ได้รางวัลซีไรต์บ่อยนะเนี่ย)
ยินดีด้วยนะเพื่อน หวังว่ายังคงจำกันได้ ทำไงให้ได้ลายเซ็นอ่ะ ว่างๆ จะซื้อหนังสือมาอ่านนะ
Create Date : 14 ตุลาคม 2551 |
|
1 comments |
Last Update : 14 ตุลาคม 2551 13:11:54 น. |
Counter : 1609 Pageviews. |
|
|
Myspace Comments