น้ำตาผู้ชนะ
ขอแสดงความยินดีกับชาวไทยที่ได้ดีใจกับเหรียญทองเหรียญแรกในมหกรรมกีฬาของมวลมนุษยชาติ โอลิมปิก 2008 ที่ปักกิ่ง กับน้องเก๋ นักยกน้ำหนักทรงพลังของไทยที่ทำสำเร็จ
เราไม่ได้ดูตอนที่ถ่ายทอดสด แต่มารู้ข่าวตอนกำลังยืนซื้อลาบอยู่ร้านส้มตำ เห็นแว๊บๆ ก็คิดว่าต้องได้อะไรมาสักเหรียญแล้วล่ะ รีบกลับมาห้อง
ทันดูเทป พอได้เห็นแววตามุ่งมั่นดีใจของน้องเก๋ตอนยกทำลายสถิติแล้วน้ำตาคลอ เราก็เอาแล้ว ไม่แค่คลอ ไหลเลย...
คราวนี้ไหลสองตาเมื่อได้ยินเพลงชาติไทย กระหึ่มอินดอร์ฯ
ทำให้นึกย้อนไปถึงโอลิมปิกที่แอตแลนต้า (ถ้าจำไม่ผิด) สมัยสมรักษ์น่ะ เรายังเรียนอยู่ธรรมศาสตร์ คืนนั้นนอนดึกเพื่อเชียร์มวยสมัครเล่น ร้อยวันพันปีก็ไม่เคยดูนะ แต่ปีนั้นติดตามเป็นปีแรก จนสมรักษ์ขึ้นสังเวียน จำได้ว่าปิดไฟดูด้วยซ้ำ เราเพิ่งรู้ตัวเองว่ามีเลือดรักชาติอย่างแรง ก็เมื่อสมรักษ์ชกคะแนนนำขาดเท่านั้นแหละ เราขนลุก เหงื่อแตกนอนไม่หลับเลย คิดว่าตัวเองต้องทำอะไรสักอย่างแล้ว
เปิดไฟเลย ดีใจมาก ร้องไห้เป็นอีบ้าไปเลย ยิ่งตอนที่สมรักษ์หยิบพระบรมฉายารักษ์ในหลวงมาชูขึ้นเวทีนะ เราน้ำตาไหลไม่หยุด มันดีใจระคนตื้นตัน ราวกับเป็นเมียสมรักษ์เลยก็ว่าได้ จำได้ว่าเราลุกขึ้นยืนร้องเพลงชาติไทยด้วย
หลังจากชกเสร็จ นักข่าวรุมสัมภาษณ์เต็มไปหมด สักพัก มีข่าวว่าพระราชินีทรงทอดพระเนตรการชกครั้งด้วย แล้วทรงแสดงความยินดีกับสมรักษ์ เรายิ่งร้องไห้หนักกว่า บอกไม่ถูกว่าตัวเองเป็นอะไร? แต่รู้ว่ารักชาติ รักสมรักษ์ รักวิชัย ราชานนท์ ตอนที่มาแห่ที่สนามหลวง เราอยากออกไปดูมากเลย แต่ติดเรียน
กลับมาในปัจจุบันต่อ...เรื่องราวของน้องเก๋กำลังจะถูกเปิดเผยโดยสื่อมวลชนแล้ว พ่อเค้าขายลูกชิ้นทอด มีกระป๋องน้ำยาล้างจานซันไลต์ เอามาทำแตร (พอดีสังเกตเห็น) เราเห็นแล้ว ต้องน้ำตาหยดอีกรอบ จะว่าสงสารก็ไม่เชิง แต่อยากให้พ่อแม่เค้ามีความสุขในช่วงชีวิตที่เหลือ อย่ามีใครมาเบียดเบียนเลย
ขอให้ทุกอย่างที่กำลังจะตามมา เป็นรางวัลให้ครอบครัวนี้ตลอดไป
Create Date : 10 สิงหาคม 2551 |
|
1 comments |
Last Update : 10 สิงหาคม 2551 21:20:09 น. |
Counter : 1448 Pageviews. |
|
|
ขนลุกเหมือนกัน แต่ไม่ขนาดน้ำตาคลอนะ