ไว้ใจใครได้บ้าง

สมัยนี้อยู่ยากขึ้นทุกวัน

เมื่อเย็นกินข้าวเสร็จ ข้ามถนนกลับไปยังรถที่จอดฝั่งตรงข้าม จู่ๆ มีชายคนหนึ่งผมเผ้ายาวหนวดเครารุงรังขี่มอเตอร์ไซค์มาเทียบหลังรถเรา ตอนนั้นคิดในใจว่าอย่าถามทางนะ ไม่รู้เฟ้ย ปรากฏว่าผิดคาด เขากลับถามเราเป็นภาษาอีสานว่า "พี่มาซื้อของบ่" เราตอบว่า "บ่" งง? รู้จักกันหรือวะ ถามเหมือนสนิท

เขาพูดต่อไปว่า "มีเรื่องจะปรึกษา คือบ้านผมอยู่ทางไปนา(อะไรสักอย่าง ท่าทางจะไกล) ขอเงินสัก 20 บาท เติมน้ำมันขวดหน่อย" เรารีบไขรถแล้วบอกปัดไปว่า "บ่มีๆ" ใจน่ะ กลัวเขาจะมาลงจากมอเตอร์ไซค์ชิงกระเป๋าเก่าๆ ที่ซิปรูดไม่ได้แล้ว (เพราะเราสวย และรวยมาก 555) ถ้าทำงั้นจริงเราก็สู้ไม่ได้ แก่แล้วไม่มีแรงยื้อยุด จะร้องตะโกนก็ไม่มีใครช่วย เพราะดูไม่น่าสงสาร

เราแต่มโนไปไกลหน่อย พอได้ขึ้นรถ เราก็มองกระจกหลัง เขาไม่ได้ง้อแต่อย่างใด สตาร์ทรถขี่ออกไปอย่างเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น---อ้าว ไหนว่าน้ำมันหมดวะ???

นี่ถ้าขอตังค์ไปตัดผม โกนหนวด เราอาจจะให้ง่ายกว่า เพราะหน้าตาไว้ใจไม่ได้ น่ากลัวมาก

สงสัยต้องซื้อปืนจิ๋วแบบ"แจ๊ด"มาพกไว้ป้องกันตัวมั่งแล้ว พกไปญี่ปุ่นยังไม่ติดคุก พกในเมืองไทยสบายหายห่วง แต่เอ๊ะ! หรือหน้าตาเราก็เป็นอาวุธอยู่แล้วนะ

Create Date : 15 กรกฎาคม 2558		1 comments
Last Update : 15 กรกฎาคม 2558 21:41:13 น.
Counter : 1558 Pageviews.
Share Tweet