ถึงเวลาอพยพ
เราคงเหมือนนกไร้รัง ต้องร่อนเร่พเนจรไปเรื่อยๆ อพยพทุกครึ่งปี หลังจากตัดสินใจออกจากคอนโดตัวเอง เพื่อมาเช่าหออยู่ พอหอที่อยู่ปัจจุบันกลายเป็นภาระค่าใช้จ่าย และไม่พอใจสภาพแวดล้อมก็ย้ายอีก
วันนี้ได้ฤกษ์สะดวกไปจ่ายเงินที่ใหม่มาแล้ว (ประสาทไปแล้วเรา เพิ่งรู้ว่าสัญญาหอเก่าหมดสิ้นเดือนนี้นึกว่าหมดเดือนกุมภา ใจร้อนก็ไปจองที่ใหม่ แล้วดันสัญญาว่าจะเข้าอยู่เดือนนี้ เอาเข้าไป! อยู่มันสองที่เลย แถมผ่อนคอนโดเปล่าๆ อีก รวยนักนี่ รายจ่ายสูงแต่รายได้ต่ำ ชาติหน้าก็ไม่รวย)
ทยอยเก็บของชิ้นเล็กชิ้นน้อยที่ขนได้เองไปไว้ที่บ้านใหม่ คราวนี้เหมือนได้อยู่บ้านจริงๆ นะ ไม่ต้องขึ้นบันไดหรือลิฟต์ มีระเบียงหน้าบ้าน มีหลังบ้าน มีที่จอดรถของตัวเอง อารมณ์บ้านชัดๆ นี่ถ้าเราได้อยู่ที่นี่แต่แรก เราคงไม่ดิ้นรนหาเรื่องอะไรอีก
เสียดายที่มาย้ายเอาตอนหน้าร้อน ไม่ทันไรก็ทำท่าจะเป็นลมแล้ว ใช่ว่าจะขนของอะไรมากมายหรอกนะ แต่มันเหนื่อยเอาตอนขึ้นลงบันไดที่หอเก่านี่แหละข้อเข่าจะเสื่อมอีกรอบ
แก่แล้ว อะไรๆ ก็เสื่อมว่ะ...
Create Date : 01 มีนาคม 2557 |
|
1 comments |
Last Update : 1 มีนาคม 2557 21:47:02 น. |
Counter : 1782 Pageviews. |
|
|