เตรียมย้ายถิ่น

วันสองวันมานี้ ประสาทจะกิน วุ่นวายกับที่อยู่อาศัยของตัวเอง อยู่ดีไม่ว่าดี ไม่มีสัญญาณทีวีดูแล้วรู้สึกว่าตัวเองกำลังจะอยู่ไม่ได้เหมือนจะกลั้นใจตาย การเมืองก็กำลังร้อนแรง ตามโลกไม่ทันก็เหมือนโง่กว่าคนอื่นในบัดดล เลยเสาะแสวงหาที่อยู่ใหม่ดีกว่า

วันนี้ไปดูทำเลใหม่มา อยู่ห่างที่เก่าเป็นสิบกว่ากิโล มีแต่คนเขาอยากจะอยู่ใกล้ที่ทำงาน แต่สำหรับเรา อยู่ใกล้มาหกปีแล้ว มันใกล้เกินไป คิดไรไม่ออก ก็ไปนั่งเล่นทำงานเหมือนคนบ้า ไม่มีที่ไป ดูชีวิตมันจมอยู่กับสิ่งเดิมๆ มานาน ถ้าเปลี่ยนแปลงตัวเองเสียบ้าง แม้สันดานยังเหมือนเดิม แต่เปลี่ยนที่อยู่ใหม่ อาจจะมีอะไรดีขึ้น

หลายคนเช่าบ้านก็อยากมีบ้านเป็นของตนเอง ผิดกับเรา เรามีบ้านของตนเองแล้วเป็นหนี้เป็นทุกข์ อยากขายบ้านไปเช่าอยู่ เราลองคิดทบทวนดูแล้ว ประการแรก สามปีที่เราผ่อนบ้านมาเดือนละ 4000 ถ้าเราเอาเป็นเงินเก็บก็ได้เป็นแสนแล้ว แต่มันตลกตรงที่ผ่อนมานาน หมดไปแค่ไม่กี่หมื่น เหลือหนี้อีกหลายแสนบาท ซึ่งต้องยังใช้หนี้ดอกเบี้ยไปเรื่อยๆ เงินต้นเดือนละพันกว่าบาท กว่าจะผ่อนหมด คอนโดหลังนี้อาจจะถึงล้านก็ได้ แทบไม่ต่างอะไรกับไปเช่าเขาอยู่ อยากย้ายอยากออกเมื่อไหร่ก็ทำได้

ประการที่สอง เราไม่มีครอบครัวอยู่ที่นี่ ไม่มีลูกไม่มีผัว จะมีบ้านตั้งรกรากไปทำซากอะไร ไม่คิดที่จะอยู่ที่นี่จนตายอยู่แล้ว แค่นั่งแก่มาจนป่านนี้ยังรู้สึกว่า “ทนได้ไงวะ?” ต่อให้ผ่อนหมด ตายไปจะยกให้ใครล่ะ จะมีเป็นภาระไปทำไมกันมากมาย ขายทิ้งดีกว่า

ประการสุดท้าย เราคุยกับเพื่อนเก่าคนหนึ่ง ไม่ได้คุยกันมายี่สิบกว่าปีแล้ว เพิ่งจะมีโอกาสคุยกัน เราไถ่ถามความเป็นอยู่ เขาบอกว่าเคยซื้อบ้าน แต่บอกขายอยู่ มาเช่าแทนตามงานที่ทำ เออ เราก็ว่าเข้าท่าดี อย่าคิดว่าการมีบ้านเป็นของตัวเองแล้วจะมีความสุข สำหรับเราแล้วไม่ใช่ นอกจากภาระหนี้สินแล้ว ยังคิดมากด้วย ซื้อแล้วก็เป็นทุกข์ ต้องทนฟังเสียงเด็กคุยกันดัง นอนอุดหูทุกคืน จะหนีไปอยู่ที่อื่นก็ไม่ได้

ทำเลใหม่ที่เราไปดูมันเป็นบ้านที่อยู่ใกล้ป่า เงียบสงบสงัดเลยล่ะ น้องที่ไปด้วยกันบอกว่า กลัวเราจะเหงา เพราะอยู่คนเดียว เราหันไปถามว่า “ทุกวันนี้พี่ก็เหงาและอยู่คนเดียวอยู่แล้วนะ” โทรเล่าให้แม่ฟัง แม่ถามว่า มีใครอยู่ใกล้บ้านมั้ย เราบอกว่ามีฝรั่งเช่าอยู่ แม่ก็กลัว ฝรั่งมาจะเฉือดคอเรา เราก็เลยบอกว่า “ถ้ามันบ้าขนาดนั้น ก็ให้มันทำเหอะ” แม่บอกอีกว่ากลัวเราเป็นไรขึ้นมา ไม่มีใครช่วย เราจึงบอกแม่ว่า “ทุกวันนี้เราอยู่ที่ห้อง ก็ไม่มีใครรู้หรอกว่าเราเป็นอะไร ตายหรือไม่ตาย ข้างห้องไม่เคยรู้จักด้วยสักคน”

เราไม่รู้หรอกว่า จะได้ย้ายจริงหรือไม่ เมื่อไหร่อย่างไร ทั้งนี้ทั้งนั้นวันศุกร์นี้ เราจะต้องไปซื้อคู่สร้างคู่สมมาอ่านดวงเสียหน่อยว่า มีเกณฑ์จะย้ายที่อยู่อาศัยหรือไม่ ดูใจตัวเองอย่างเดียวไม่ได้ ต้องดูดวงด้วย

อย่างอื่นไม่กลัว กลัวก็แต่งูนี่แหละ โจรมายังปล้ำกับโจรได้ แต่งูมาปล้ำกับงูไม่ได้นะ

Create Date : 22 สิงหาคม 2556		0 comments
Last Update : 22 สิงหาคม 2556 21:57:50 น.
Counter : 1600 Pageviews.
Share Tweet