ทุกวันพุธ จะนึกว่าวันศุกร์
เป็นเพราะเรามีภารกิจประจำตั้งแต่วันจันทร์ถึงวันพุธ พอถึงเย็นวันพุธเราจะรู้สึกตัวเบาสบายราวกับว่าวันนี้คือวันศุกร์อย่างนั้นแหละ อยากกรี๊ดเสียงดัง อยากถอนหายใจยาวๆ อยากทานอาหารมื้อพิเศษ อยากคุย อยากบ่น อยากดูทีวีให้ดึกๆ แล้วตื่นสายสักเก้าโมงเช้าอย่างไม่รู้สึกผิด
แต่ความรู้สึกอยากเหล่านี้ ยังไม่ได้ทำสักที... อยากกรี๊ดเสียงดัง ก็กรี๊ดไม่ได้ เพราะเกรงใจเพื่อนร่วมงาน ส่วนห้องพักก็ไม่เก็บเสียง อยากถอนหายใจยาวๆ ก็ไม่ได้ เพราะเวลาเครียดลึกๆ จะหายใจสั้นๆ โดยไม่ตั้งใจ อยากทานอาหารมื้อพิเศษ ก็ไม่ได้ทาน เพราะเพื่อนกินหายากกว่าเพื่อนตาย อยากคุย ก็ไม่รู้จะคุยกับใคร เพราะเรื่องที่อยากคุยมักเป็นเรื่องไร้สาระ อยากบ่น ก็ไม่รู้จะบ่นให้ใครฟัง เพราะบ่นแล้วไม่มีใครอินด้วย อยากดูทีวีให้ดึกๆ ก็ไม่สามารถ เพราะวันไหนที่ตั้งใจนอนดึก จะง่วงเร็วเสมอ
เฮ้อ...ก็แค่รู้สึกเหมือนวันศุกร์ เพราะยังไงพรุ่งนี้ก็เป็นวันพฤหัส...อยู่ดี วันนี้จึงทำได้เพียงแค่กินหมี่กรอบราดหน้าตามด้วยมังคุดอีกหนึ่งกิโลจนอิ่มท้องจะแตกต้องไปล้างห้องน้ำแทนการเดินย่อยเท่านั้นเอง...
Create Date : 12 ธันวาคม 2555 |
|
0 comments |
Last Update : 12 ธันวาคม 2555 21:35:34 น. |
Counter : 2022 Pageviews. |
|
|