ชีวิตนี้มันสั้นนัก!

วันนี้เอานิยายไปตรวจแก้ที่ทำงาน แต่กว่าจะได้ทำก็บ่ายแล้ว เมื่อแต่เล่นเนตอยู่ พออ่านไปได้สักพัก ก็เปิดเฟซบุค เจอรูปเพื่อนคนหนึ่ง ซึ่งเป็นเพื่อนผู้ชายที่เคยอยู่โรงเรียนเดียวกัน แต่คนละห้อง ไม่เคยคุยกันเลยจนเป็นเพื่อนกันในเฟซบุคนี่แหละ ตอนนี้เขาป่วยหนัก ไม่ได้เล่นเอง แต่ภรรยา tag ชื่อเขาเราจึงได้เห็น

เขาชื่อต้น ต้นเป็นมะเร็งในสมองระยะสุดท้าย เคยผ่าตัดแล้วมารอบหนึ่ง เหมือนจะดีขึ้น แต่กลับทรุดลงอีก เรารู้สึกศรัทธาภรรยาเขามาก ทั้งที่ไม่เคยรู้จักมาก่อน แต่ดูจากรูป และข้อความที่ภรรยาเขียนบนไทม์ไลน์ อยากจะร้องไห้ มันหดหู่ใจเหลือเกิน รูปบางรูปสวยงามแต่เศร้า เขียนเป็นนิยายได้อีกเรื่องเลยนะ

แม้ว่าทุกเวลา ทุกนาทีที่ผ่านมา 9 เดือนกว่าที่ได้พยายามทำใจกับช่วงเวลาสุดท้าย

มาวันนี้ ก็ยังไม่พร้อม .. แม้เวลาของเราจะเหลือริบหรี่ แต่พยายามทำให้ทุกวินาที ของพี่ต้น มีความสุขสบายที่สุด เท่าที่จะสามารถทำได้

รักเสมอ



ประโยคหนึ่งของหมอ ที่ทำให้ต้องตื่นมาสู่โลกความจริง
" พี่ครับ ความจริงคือหมอไม่สามารถทำให้คนไข้ได้เหมือนในละคร สิ่งที่พี่อยากให้พวกผมทำ ผมไม่สามารถทำได้ครับ"

"แต่ผมรับประกันได้ว่า เมื่อถึงเวลานั้นของพี่ต้น พี่ต้นจะไม่เจ็บปวด"
ขอบคุณมากๆหมอที่ทำให้พี่ตาสว่าง

ถ้าจะให้เราไปเยี่ยมต้น เราก็คงไม่ไป เพราะรู้ว่าตัวเองต้องร้องไห้แน่ๆ แล้วคงไปบั่นทอนกำลังใจของญาติพี่น้องและภรรยาของเขา มีอยู่ครั้งหนึ่งแค่เรารู้ว่าคนที่เรารักป่วยด้วยอาการแย่ๆ เราก็ร้องไห้ราวกับเขาจะตายแล้ว นึกถึงสมัยเรียนมหาลัยเคยไปยืนร้องไห้หน้าเตียงเพื่อน ตอนที่เห็นเพื่อนมีสายระโยงระยางเต็มไปหมด โชคดีที่เพื่อนเราอดทนและมีชีวิตอยู่จนถึงทุกวันนี้

แต่เพื่อนต้นนี่สิ เขาจะจากไปในไม่ช้า...

สำหรับบางคนชีวิตนี้มันสั้นนัก โดยเฉพาะคนที่มีชีวิตที่กำลังมีความสุขอย่างต้นและภรรยาที่เพิ่งแต่งงานได้ครบปี ขณะที่บางคนชีวิตมันยาวเกินไป เพราะไม่เคยมีความสุขเลย

เรามองชีวิตคู่ของทั้งสองคนนี้ด้วยความรู้สึกอิจฉาและนับถือใจของทั้งคู่ ต้นมีภรรยาดีมากๆ เขาโชคดีที่วาระสุดท้ายของชีวิตมีคนรักดูแลอย่างใกล้ชิด

ชาตินี้เราจะมีโอกาสดูแลคนรัก หรือให้คนรักดูแลบ้างมั้ยนะ...ก็จะอยากมีชีวิตสั้นบ้างเหมือนกัน

Create Date : 21 พฤศจิกายน 2556		3 comments
Last Update : 21 พฤศจิกายน 2556 21:55:20 น.
Counter : 1800 Pageviews.
Share Tweet