I AM SOMEONE
<<
พฤศจิกายน 2552
1234567
891011121314
15161718192021
22232425262728
2930 
29 พฤศจิกายน 2552

การจากลา

เศร้านะคะคำนี้ เมื่อก่อนเราไม่ค่อยรู้สึกกับการจากลาสักเท่าไหร่ แต่พอแก่ตัวลง รู้สึกว่าการจากลานี่มีอิทธิพลกับชีวิตมากขึ้น โดยเฉพาะเวลาที่เราต้องเป็นคนอยู่ ไม่ใช่คนไป ไม่รู้ใครเป็นมั่ง

เวลาที่มีใครมาหา มาเยี่ยม แล้วเขาก็จากไป ขณะที่เรายังเป็นคนอยู่ที่เดิม มันเศร้า มันเหงาแปล๊บๆนะคะ พาลจะร้องไห้ทุกครั้ง ใจหายชอบกล

แค่เราไปเที่ยวกับเพื่อนๆ มาสองวัน แล้วเพื่อนต้องเช็คเอ้าท์ออกจากโรงแรมไปก่อน ขณะที่เรารอเพื่อนอีกคนมารับอีกหลายชั่วโมง ทันทีที่เพื่อนโบกมือลา และปิดประตูรถออกไป ใจหายค่ะ รอยยิ้มของคนที่อยู่ในรถทำให้เรารู้สึกเหงาขึ้นมาทันใด รู้สึกลำคอตีบๆ ขึ้นมาเสียอย่างนั้น

เราต้องกลับเข้าโรงแรมอย่างเงียบๆ คนเดียว...แปลกดีนะคะ ทำไมคนจากไป ถึงไม่รู้สึกเหงาเท่ากับคนที่อยู่

ถ้าต่างคนต่างจาก ต่างต้องเดินทาง ดูเหมือนจะมีภาระทั้งคู่ ก็คงไม่มีความรู้สึกนี้เข้ามามากนัก

นึกถึงแม่ค่ะ แม่อยู่คนเดียว เวลาเราไปหา ตลอดเวลาที่อยู่ด้วยกัน เหมือนไม่มีความรู้สึกอะไรกัน แต่พอเรากลับ....แม่ต้องรู้สึกแบบนี้แน่ๆเลย





 

Create Date : 29 พฤศจิกายน 2552
6 comments
Last Update : 29 พฤศจิกายน 2552 9:59:26 น.
Counter : 1613 Pageviews.

 



จริงนะ..คนไปไม่รุ้สึก เหมือนคนที่ต้องอยู่ ..ที่เดิม..

 

โดย: Adija 29 พฤศจิกายน 2552 12:21:55 น.  

 


เข้าใจอารมณ์นี้ดีนะคะ เพราะเคยเป็นเหมือนกัน
ยามต้องห่างจากคนที่รัก
แล้วเราต้องเป็นคนที่มองอีกฝ่ายจนลับตา หรือ
แม้แต่หันหลังจากมา
น้ำตาและความรู้สึกขมในคอ
ต้องกล้ำกลืนไว้คนเดียว

เวลาเดินไปตามจังหวะของมัน
เข็มนาฬิกาไม่เคยเดินย้อนกลับ
ดูแลคนในครอบครัวดีดีนะคะ
โดยเฉพาะ "คุณแม่"

เคยเป็นเหมือนคุณนะคะ
ที่ตัวอยู่ทางนี้ คุณพ่อคุณแม่อยู่กรุงเทพฯ
สุดท้ายตัดสินใจพาท่านขึ้นมาอยู่ด้วยกันที่นี่
และบั้นปลายของชีวิตคุณพ่อมาหยุดที่นี่เช่นกัน
อย่างน้อย รู้สึกดีที่ว่า
ได้ดูแลท่านอย่างเต็มที่แล้ว

เชียงใหม่ อากาศเย็นลงเรื่อย ๆ บนดอยสูงยะเยือกแล้วค่ะ
หากได้มาเชียงใหม่ ยินดีต้อนฮับเน้อเจ้า

 

โดย: ฮักน้ำปิง IP: 112.142.0.17 29 พฤศจิกายน 2552 12:46:59 น.  

 

ใช่ค่ะ ใจเขาใจเราเน้อะ
เรารู้สึกอย่างไง
เเม่ก็คงไม่ต่างกัน
มนุษย์ต้องเจอกับทุกๆรสชาติของชีวิตอยู่เเล้วล่ะค่ะ

ยังไงเราต้องสุ้เน้อะ

 

โดย: ยังไงก็น้อง 29 พฤศจิกายน 2552 13:06:39 น.  

 

เคยเป็นเหมือนกันค่ะ

ปล.ตอนนี้ที่บล็อกเปิดรับบริจาคเสื้อผ้าให้กับเด็กบนดอยค่ะ สนใจดูได้ที่บล็อกนะคะ

 

โดย: โยเกิตมะนาว 29 พฤศจิกายน 2552 14:33:49 น.  

 

เศร้าเหมือนกันคะ เดาอารมณ์ออกเลย

 

โดย: Tukta21 29 พฤศจิกายน 2552 18:01:00 น.  

 

ครับ การจากลาเป็นเรื่องปกติที่เราทุกคนต้องพบเจอ
แต่ก่อนจะจากลา ก้ต้องใช้เวลาร่วมกันให้คุ้มค่ามากที่สุดครับ เพราะเวลาจากแก้มจะไม่ได้เปื้อนรอยน้ำตาเพราะความเสียใจ แต่จะเปี่ยมไปด้วยความสุขที่ได้อยู่ร่วมกัน

ผมก็เป็นคนนึงที่ต้องเรียนรู้กับการจากลาครับ

 

โดย: กลิ่นดอย 29 พฤศจิกายน 2552 21:42:27 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 


Alex on the rock
Location :
มหาสารคาม Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 42 คน [?]




Blog นี้เป็นพื้นที่ส่วนตัว เป็นความเห็นส่วนตัว ผู้อ่านอาจจะเห็นด้วยหรือไม่เห็นด้วยกับข้อเขียนใน Blog กรุณาแสดงความคิดเห็นด้วยความสุภาพและเคารพสิทธิ์ในการแสดงความคิดเห็นตามรัฐธรรมนูญของเจ้าของ Blog ด้วย หากผู้อ่านที่แสดงความคิดเห็นไม่อาจจะปฏิบัติตามนี้ได้ เจ้าของ Blog สามารถลบความคิดเห็นของท่านโดยไม่ต้องแจ้งให้ทราบ
[Add Alex on the rock's blog to your web]