ชัยชนะและความพ่ายแพ้ของ "บุรุษเหล็กแห่งเอเชีย" (ตอนที่ 4)

ชัยชนะและความพ่ายแพ้ของ "บุรุษเหล็กแห่งเอเชีย"
โดย พ.ต.อ. พุฒ บูรณสมภพ

ตอนที่ 4

ขบวนเสรีไทย

ผมเป็นพลพรรคเสรีไทยคนหนึ่งสมัยสงครามโลกครั้งที่สอง
เมื่อสงครามสงบแล้ว รัฐบาลของท่านจอมพล ป. ซึ่งปกครองประเทศอยู่ในระหว่างเขาวัวเขาควายในระยะสงครามนั้น ก็เป็นอันต้องพับฐานไปด้วยแรงดัน ทางฝ่ายคณะเสรีไทยที่ได้รับความนับถือจากประชาชนเป็นส่วนใหญ่ ในฐานะที่ได้ช่วยให้ประเทศชาติรอดพ้นจากการยึดครองของกองทัพฝ่ายสัมพันธมิตร

ฝ่ายสัมพันธมิตรนั้นประกอบด้วยประเทศสำคัญใหญ่ ๆ ก็คือ อังกฤษ ฝรั่งเศส และสหรัฐอเมริกา ในระหว่างสงครามตอนต้น ๆ ซึ่งญี่ปุ่น ประเทศที่มีอำนาจทางทหารมากมายในขณะนั้น ร่วมมือกับเยอรมันที่มีฮิตเลอร์เป็ยจอมเผด็จการ และอิตาลีอีกประเทศหนึ่งที่มีมุสโสลินีเป็นผู้นำ เรียกแนวร่วมของสามประเทศนี้ว่า “ฝ่ายอักษะ” ยกพลเข้ารุกรานทั่วโลก ฝ่ายเยอรมันกับอิตาลีเข้าบุกทางยุโรปจนราบคาบไปทั้งทวีป ไปจนถึงช่องแคบกาเล่ย์-โดเวอร์ ซึ่งเป็นช่องแคบที่ขวางกั้นฝรั่งเศสกับอังกฤษไว้ และฝ่ายอักษะกำลังรวบรวมพล คิดจะบุกข้ามช่องแคบนั้นไปยังอังกฤษให้ได้ เพื่อการเผด็จศึกยึดครองดินแดนยุโรปทั้งแคว้นให้อยู่ในอุ้งมือ แต่ความที่ยังเป็นห่วงรัสเซียซึ่งอยู่เบื้องหลัง เกรงว่ารัสเซียจะตลบหลังเอาก็ได้ ถ้ายกพลข้ามช่องแคบไปบุกเกาะอังกฤษ

เยอรมันกับอิตาลีก็คิดจะต้องเล่นงานรัสเซียเอาเสียก่อน ก่อนที่จะข้ามช่องแคบอังกฤษ เมื่อตั้งมั่นวางกำลังไว้ที่ทางข้ามแล้ว ก็ยกพลหันหลังเข้าโจมตีรัสเซีย ตอนนั้นรัสเซียยังนิ่งเฉย ไม่ร่วมกับฝ่ายใด ทั้งอักษะและสัมพันธมิตร ดูลาดเลาตามแบบฉบับของสตาลิน อันเป็นผู้นำของรัสเซีย

ญี่ปุ่นซึ่งอยู่ทางด้านตะวันออกก็เริ่มบทบาททางทหาร โดยเข้าแทรกแซงตามประเทศต่าง ๆ ในแถบเอเชียนี้ ทั้งฝรั่งเศสและอังกฤษเป็นประเทศที่มีเมืองขึ้นมากมายทางแถบนี้ อังกฤษมีทั้งพม่า ปากีสถาน มลายู สิงคโปร์ เป็นเมืองขึ้นอยู่ และฝรั่งเศสก็มีเขมร ญวน ลาว เป็นเมืองขึ้นอยู่ ต่างก็ต้องพ่ายแพ้เสียอำนาจไปแล้ว ประเทศเมืองขึ้นทางนี้ก็เคว้งคว้าง ขาดผู้ปกครอง ญี่ปุ่นซึ่งเป็นฝ่ายอักษะก็ยกพลขึ้นจู่โจมดินแดนแถบนี้ทั่วไป เพื่อยึดครองดินแดนภาคเอเซียนี้ให้ราบคาบ กองทัพของญี่ปุ่นสมัยนั้นมีความเกรียงไกรมาก ภายใต้การนำของนายพล โตโจ แม่ทัพใหญ่

แต่ญี่ปุ่นคิดผิด ถ้าญี่ปุ่นจะเพียงแต่ยกพลขึ้นทางญวน เขมร และมลายู สิงคโปร์ ด้วยการยกพลเข้าไปในไทย เพื่อใช้เป็นทางผ่านลงใต้ ญี่ปุ่นก็คงจะประสบความสำเร็จ กำลังกองทัพทางภาคนี้มีไม่เพียงพอกับกำลังอันมหาศาลของญี่ปุ่น แต่ญี่ปุ่นคิดผยองเกินไป แทนที่จะทำการแต่เพียงพอควร ญี่ปุ่นกลับยกพลเข้ารุกรานฟิลิปปินส์ ซึ่งเป็นเมืองขึ้นของอเมริกาอยู่ขณะนั้น แล้วแถมยังนำกำลังทางเรือและเครื่องบินเข้าโจมตีเกาะโฮโนลูลู และฮาวาย ซึ่งเป็นฐานทัพของอเมริกาในแถบนี้เข้าให้ด้วย ญี่ปุ่นโจมตีประเทศและดินแดนของอเมริกาดังว่านั้นเสียยับเยินได้จริง ๆ จนอเมริกาต้องถอยไม่เป็นขบวน แตกพ่ายไป

นายพลแมคอาเธอร์ ผู้บัญชาการอเมริกันในฟิลลิปปินส์ ต้องสละที่มั่น ถอยล่าออกจากเกาะ อันเป็นเมืองขึ้นมาช้านานนั้นไปอย่างกะทันหัน และลั่นวาจาไว้ว่า “ I shall return ” - ข้าพเจ้าจะกลับมา

อเมริกาพ่ายแพ้ครั้งนั้นยับเยินจริง ๆ เสียเรือรบและอาวุธยุทธภัณฑ์ไปมหาศาล ญี่ปุ่นได้ครองความเป็นเจ้าอยู่แถวเอเซียบูรพาอย่างเต็มภาคภูมิ ประเทศไทยจึงจำต้องเป็นฝ่ายพันธมิตรกับญี่ปุ่นอย่างไม่มีทางหลีกเลี่ยง ท่านจอมพล ป. พิบูลสงคราม ต้องดำเนินนโยบายรักษาความเป็นไทยไว้ด้วยความจำเป็นเช่นนั้น วิทยุแห่งประเทศไทยออกอากาศด่าราชวงศ์อังกฤษอย่างเสียหาย เป็นการเอาใจญี่ปุ่นเกินไปหน่อย

ขบวนการเสรีไทยเริ่มก่อตัวขึ้นในยุคนั้น โดยคนไทยทั้งในและนอกประเทศร่วมกันก่อตั้งขึ้นอย่างลับ ๆ ภายใน ประเทศ มีท่านปรีดี พนมยงค์ เป็นหัวหน้า คนไทยส่วนใหญ่ไม่นิยมญี่ปุ่นที่เข้ามายึดครองกลาย ๆ อยู่เต็มบ้านขณะนั้น จะเห็นทหารของกองทัพซามูไรตั้งหน่วยอยู่ทั่วไป ทั้งในกรุงเทพ ฯ ต่างจังหวัดที่สำคัญ แต่ก็มีคนไทยบางพวกเหมือนกันซึ่งเป็นส่วนน้อยที่นิยมญี่ปุ่น ได้เข้าไปสมทบกับกองทหารญี่ปุ่น หากินในการส่งอาหารการกินและการบำรุงกำลังให้ เพื่อหารายได้เข้ากระเป๋าอย่างไม่คิดถึงอะไร

ขบวนการเสรีไทยต้องทำงานอย่างเสี่ยงชีวิต เพราะถ้าญี่ปุ่นหรือคนไทยที่หันไปเป็นพวกญี่ปุ่นรู้เบาะแสเข้า ก็โดนจับและโดนกระทำการทารุณด้วยวิธีการต่าง ๆ จนตาย พวกที่แอบขโมยยุทธปัจจัยเพื่อเป็นการตัดทอนกำลัง ถ้าถูกจับได้ ญี่ปุ่นก็จะจับเอาตัวมาทำทารุณด้วยการให้เอาน้ำมันกรอกปากจนตายก็มี

อเมริกันเมื่อถอยไปจากพื้นที่แถบนี้แล้ว ก็กลับไปพักฟื้นก่อสร้างเสริมกำลังของตนในประเทศอย่างไม่มีใครไปรบกวนได้ เพราะอยู่กันคนละซีกโลก

ญี่ปุ่นนั้นคิดผิดที่ไปดึงเอาเศรษฐีอย่างอเมริกันเข้ามาร่วมรบเป็นข้าศึก ตอนนั้นอเมริกาไม่ยอมที่จะยุ่งเกี่ยวกับการสงคราม ไม่ว่าในทางยุโรปหรือที่ไหน ๆ อเมริกันชอบอยู่เงียบ ๆ อังกฤษกับฝรั่งเศสที่โดนเยอรมันเล่นงานเสียย่อยยับไปนั้น ก็หมดทางที่จะลุกขึ้นมาแล้ว ฝรั่งเศสนั้นต้องตกอยู่ในความยึดครองของเยอรมันอย่างราบคาบ อังกฤษก็รออยู่แต่ว่า เยอรมันจะข้ามช่องแคบไปเมื่อไร เยอรมันส่งอาวุธที่เรียกกันว่า วี.1 วี. 2 เหาะข้ามช่องแคบไประเบิดในกรุงลอนดอนแล้วตอนนั้น จนไม่เป็นอันอยู่เป็นสุข

เมื่อเยอรมันหันหลังกลับมาบุกรัสเซีย ญี่ปุ่นก็เริ่มอาละวาดในแถบเอเซียทันที คิดว่าสถานการณ์กำลังได้เปรียบ ทั้งคู่คิดจะแบ่งกันครองโลกคนละซีกให้ได้ แล้วทั้งคู่ก็คิดผิด

รัสเซียนั้นเคยมีใครยึดครองได้ที่ไหน นับตั้งแต่สมัยนโปเลียนมหาราชมาแล้ว สมัยที่ทรงอำนาจก็ได้ยึดครองทั่วยุโรป เมื่อมาคิดตีรัสเซียก็ต้องมาพ่ายแพ้ยับเยินที่หน้าประตูเมืองมอสโคว์ รัสเซียมียุทธวิธีอยู่ประการเดียวจะทำเป็นแตกพ่าย ถอยหนีอย่างหมดทางสู้ ล่อให้ข้าศึกไล่ติดตามอย่างมายั้งคิด แล้วก็เข้าเมืองหลวงมอสโคว์เอาตอนถึงฤดูหนาว เมื่อเข้าเมืองแล้วก็ปิดประตูเมืองสนิท ตั้งมั่นอยู่ในเมืองนั้น

ขณะนั้นหิมะก็จะตกลงมาอย่างไม่ลืมหูลืมตา เกาะพื้นดินหนาเป็นเมตร ข้าศึกที่ล้อมเมืองอยู่จะทำยังไงก็ไม่ได้ ความหนาวและหิมะก็กองสูงขึ้นใส่ทุกวัน ก็จะทำความเสียหายให้กองทัพข้าศึกเอง ทนความหิวความหนาวไม่ไหวต้องล้มตายพ่ายแพ้ไปเอง ความที่รุกไล่ติดตามมาอย่างไม่ยั้งคิด เพราะรัสเซียถอยหนีเร็ว ข้าศึกก็ไล่ติดตามมาด้วยความฮึกเหิม การส่งกำลังบำรุงขาดตอน มาโดนความหนาวบวกความหิวเข้าก็อยู่ไม่ได้ มาพบจุดจบที่ตรงนั้น นี่เป็นยุทธวิธีของรัสเซียประการเดียวที่ไม่ต้องเสียกำลังคน

เยอรมันโดนยุทธวิธีอันนี้ของรัสเซียเมื่อรุกไล่ติดตาม กองทัพรัสเซียที่ถอยหนีมาจนถึงชานเมืองมอสโคว์พอดีหน้าหนาว รัสเซียเข้าเมืองปิดประตูเมืองเงียบ หิมะที่ตกลงมาอย่างไม่ลืมหูลืมตาก็กองพะเนินหนาเป็นไม่รู้กี่เมตร ทหารเยอรมันก็สิ้นฤทธิ์อยุ่ที่ชานเมืองนั้น ล้มตายลงไปมากเพราะขาดอาหารและความหนาว เมื่อถอยหนี ทหารรัสเซียก็เปิดประตูเมืองออกมารุกไล่ฆ่าฟันไม่เป็นขบวน เสียรี้พลไปเป็นหมื่นเป็นแสน แพ้ราบคาบอยู่ตรงนั้นเอง

ในขณะเดียวกัน อเมริกันซึ่งถอยกลับไปเลียแผลที่บ้านก็สร้างเสริมกำลังรี้พลอันเกรียงไกรยกทัพกลับมาแก้เผ็ดฝ่ายอักษะ เข้ายึดครองประเทศต่าง ๆ ที่เยอรมันยึดครองได้ในระยะต้น ๆ ของสงคราม และติดตามมาจนถึงนครเบอร์ลิน เมืองหลวง ซึ่งขณะนั้นรัสเซียที่ไล่กองทัพเยอรมันมาจากด้านตะวันออกมาถึงชานเมืองกรุงเบอร์ลินเหมือนกัน

อเมริกันต้องใช้พลร่มโดดลงในกรุงเบอร์ลิน เข้าชิงเมืองเสียก่อนที่เบอร์ลินทั้งเมืองจะตกอยู่ในความยึดครองของรัสเซีย นี่เป็นความฉลาดของอเมริกันที่ต้องยึดกรุงเบอร์ลินให้ได้แม้เพียงครึ่งเดียวก็ยังดี

อเมริกันรู้ว่าถ้าปล่อยให้รัสเซีย อนาคตทางการเมืองของตนก็ต้องเสียเปรียบรัสเซีย ถึงจะเป็นพันธมิตรกันก็จริง แต่ทางลัทธิทางการปกครองนั้นต่างกัน คำพังเพยที่ว่า “ไม่มีมิตรแท้ และศัตรูถาวรในทางการเมือง” นั้นเป็นสัจธรรมตายตัว อเมริกันจึงต้องส่งพลร่มที่กล้าตายลงเบอร์ลิน ยึดครองส่วนหนึ่งของเบอร์ลินไว้ได้ก่อนที่เบอร์ลินทั้งเมืองจะตกเป็นของรัสเซีย

ทำไมเบอร์ลินจึงแตกยาก ก็เพราะที่นั่น ฮิตเลอร์ จอมทัพของเยอรมัน ยึดเอาเป็นที่บัญชาการที่สุดท้าย มีป้อมคูและห้องใต้ดินที่หลบซ่อนภัยได้อย่างปลอดภัย เมื่อเยอรมันถอยร่นทั้งทางตะวันตกและตะวันออก ฮิตเลอร์ก็เก็บตัวเองอยู่ใต้ดินในห้องลึกลับที่สร้างไว้ พันธมิตรทั้งสองด้านที่เข้าโจมตี ถึงจะยึดกรุงเบอร์ลินได้ ก็ไม่สามารถที่จะจับตัวฮิตเลอร์ พร้อมด้วยพรรคพวกร่วมตาย หมกตัวอยู่ในห้องลับนั้น แล้วก็กินยาพิษฆ่าตัวตายทั้งหมด ไม่ยอมให้จับเป็น

อเมริกันได้แต่ศพของฮิตเลอร์ ที่ห้องลับนั้น เมื่อยึดเบอร์ลินได้

รัสเซียนั้นยึดเยอรมันได้กว้างขวางเลยกรุงเบอร์ลินไปเสียอีก แต่ก็ตีเบอร์ลินไม่ได้ ด้วยเหตุที่ฮิตเลอร์ใช้เป็นที่มั่นสุดท้ายอย่างว่าอเมริกันนั้นรุกเข้าเยอรมันได้พื้นที่น้อยกว่ารัสเซีย จึงจำต้องพลร่มลงเบอร์ลินเพื่อเข้าไปขวางคอรัสเซียเสียก่อน และที่เบอร์ลินนั้นมีนักวิทยาศาสตร์เยอรมันอยู่หลายคนที่ล้วนแต่เป็นผู้คิดค้นอาวุธร้าย ๆ ที่ใช้โจมตีพันธมิตรตอนแรก ๆ จนต้องถอยร่นไม่เป็นขบวน

ถ้าเยอรมันไม่ไปตอแยกับรัสเซียตอนนั้น ประวัติศาสตร์อาจจะเปลี่ยนแปลงไปจากนี้ก็ได้

Create Date : 14 มกราคม 2553		1 comments
Last Update : 14 มกราคม 2553 3:19:49 น.
Counter : 1301 Pageviews.
Share Tweet