พริกขี้หนูเผ็ด (ตอนที่ 22)
โดย พ.ต.อ. พุฒ บูรณสมภพ
ตอนที่ 22
บทีี่ ๙
ผมตื่นขึ้นมาเมื่อห้าโมงกว่า ๆ ร่างกายยังเมื่อยและเจ็บ เมื่อผมลองขยับตัวแรง ๆ ผมค่อย ๆ ลุกขึ้นมาจัดการชำระล้างบาดแผล และใส่ยาใหม่ตามคำสั่งของหมอ ก่อนที่จะแต่งตัว
เพื่อนของผมกลับมาจากทำงานแล้ว ผมยอกเขาว่า ผมจะออกไปหาข้าวกินข้างนอก เขาพยายามที่จะชวนผมกินข้าวด้วยกัน เพราะผมยังเจ็บอยู่ ผมบอกเขาว่า ผมยังมีธุระที่จะต้องทำอีก เขาจึงขัดขืนไม่ได้
นายถม นำรถของเขามารอผมอยู่ก่อนแล้ว ผมดูนาฬิกา เวลาหกโมงเย็นพอดี
ผมให้เขาพาไปที่คอฟฟี่ช็อพที่ราชประสงค์ที่ผมไปแวะเมื่อวันก่อนนั้น ผมชอบบรรยากาศที่นั่น
ผมเข้าไปนั่ง สั่งวิสกี้โซดาเย็น ๆ มากลั้วคอเสียก่อนถ้วยหนึ่ง พอได้เวลาหกโมงครึ่ง ผมก็ลุกไปที่เคาน์เตอร์ซึ่งมีเครื่องโทรศัพท์และขอเขาพูดโทรศัพท์
ผมต่อไปเบอร์ที่กัณหาให้ผมไว้
เสียงกริ่งเรียกอยู่ไม่นานก็มีคนมารับสาย ผมจำเสียงหล่อนได้ กัณหามารับสายเอง
คุณดนัยหรือคะ หล่อนจำเสียงผมได้เหมือนกัน เมื่อผมร้องเสียงฮัลโหลลงไป และถามถึงหล่อน
ครับ ผม ดนัย พูด ผมบอกหล่อน
มีคนโทรศัพท์มา และสั่งข้อความไว้ถึงคุณ หล่อนพูดทันที เขาบอกว่า เขาชื่อนายเชิด
ผมต้องขอโทษ ที่ใช้เบอร์โทรศัพท์ของคุณเป็นที่ติดต่อ ผมขอโทษหล่อน มันเป็นเรื่องสำคัญ และผมไม่ทราบจะให้เขาติดต่อไปที่ไหน เพราะกำหนดเวลามันเลยเวลาทำงานไปแล้ว ผมกำลังทำงานแข่งกับเวลา
ไม่เป็นไรหรอกค่ะ เสียงของหล่อนอ่อนหวาน คนที่ชื่อนายเชิดเขาสั่งไว้ว่าให้บอกคุณว่า ให้ไปรับเงินได้เย็นวันนี้เวลาสองทุ่ม เขานัดให้ไปพบเขาที่ภัตตาคารงามเลิศ ในตรอกโรงหนังโคลีเซี่ยม ห้องเลขที่ ๓๐๗ เวลานั้น เขาจะรอคุณอยู่ที่นั่น
ขอบคุณ คุณกัณหา เท่านั้นหรือครับ
คุณเชิดสั่งไว้เท่านั้น แต่มี อีกคนหนึ่ง ชื่อ คุณสันติ เขาบอกว่า เขาอยากจะพบคุณเร็วที่สุดที่จะเร็วได้ จะติดต่อกับคุณได้เมื่อไร
คุณสันติเขาโทร. มาที่คุณเหมือนกันหรือ ผมถามด้วยความแปลกใจ
เปล่าหรอก เขาโทร. ไปที่สำนักงาน ตอนเกือบจะห้าโมงแล้ว เขาพูดกับคุณพี่ คุณพี่บอกว่าไม่รู้จะตามตัวคุณที่ไหน เพราะคุณลางานสามวัน คุณพี่ถามฉันถึงที่อยู่ของคุณ ที่จดเอาไว้ เมื่อวันที่คุณมาสมัครงาน แล้วก็บอกเขาไป ห็เขาไปตามตัวคุณเอาเอง
ผมนิ่งคิดว่า นายสันติต้องการพบผมด้วยเรื่องอะไร
มีอะไรอีกไหมคะ ที่ฉันพอจะช่วยคุณได้ เสียงกัณหาพูดมาอีก
ยังไม่มีอะไรหรอกครับ ตอนนี้
เห็นคุณโทร. มา คิดว่ามีเรื่องอะไร
เปล่าหรอก ผมโทร. มาเพื่อจะถามว่า มีใครติดต่อมาถึงผมบ้าง เพราะผมให้เบอร์คุณไว้กับเขา คนที่ชื่อ นายเชิด คนนั้น ผมจำเป็นที่จะต้องให้เขาติดต่อมาที่คุณ และผมให้เบอร์นี้ไว้กับเขาคนเดียว ผมจะไม่ให้ใครอีก ต้องขอโทษอีกครั้งที่รบกวนมากไปหน่อย แต่ถ้าไม่จำเป็นจริง ๆ ผมก็คงไม่รบกวน
ไม่เป็นไรหรอกค่ะ คุณดนัย อะไรที่ฉันพอจะช่วยได้ก็ยินดีค่ะ ไหนคุณลาคุณพี่ว่าจะพักผ่อนเพราะเจ็บ
ผมลาแต่งานทางสำนักงาน ผมยังมีงานที่ต้องคิดบัญชีกับใครต่อใครอีกแยะ โดยเฉพาะไอ้พวกที่ซ้อมผมเมื่อคืนนี้
คุณจะเจ็บตัวมากขึ้นไปอีก สู้กับเขาไหวเรอะ
ผมหัวเราะ
ผมมีวิธีสู้ของผม ถ้าผมต้องเขาโรงพยาบาล ก็ช่วยดูแลผมหน่อยก็แล้วกัน ผมไม่มีใครที่จะเอาใจใส่ผมอีกแล้ว ว่าแต่คุณพี่หาใครมาแทนผมแล้วหรือยัง
ยังค่ะ คุณพี่บอกว่า ยังไม่มีงานอะไรที่จำเป็นจะต้องหาคนมาอีก และคุณก็ลาเพียงสามวันเท่านั้น ถ้ามีงานพิเศษมาก็ว่าจะใช้ดิฉันไปก่อน
ดีแล้ว บางที่พรุ่งนี้ผมอาจจะไปที่สำนักงาน ถ้าไม่เจ็บเสียก่อนคืนนี้
ทำไมคุณต้องเสี่ยงเจ็บตัวอย่างนั้น เสียงของหล่อนตำหนิ
ผมต้องเสี่ยง เพราะมันอาจจะเกิดประโยชน์แก่ผม และมันเป็นการรักษาผลประโยชน์ของสำนักงานด้วย ถ้าคุณติดต่อกับคุณพี่ได้วันนี้ ช่วยบอกด้วยว่า พรุ่งนี้ ผมอาจจะมีข่าวดีไปบอก และบางทีเราอาจจะต้องพึ่งผู้การพิทักษ์ในบางอย่าง
ข่าวดีเรื่องอะไรคะ คุณพบตัวยุพดีแล้วยังงั้นหรือ หล่อนชักจะเดาความออก
คุณบอกคุณพี่เท่านั้นก็แล้วกัน ผมยังบอกไม่ได้ว่าเรื่องอะไร ขอบคุณละครับ คุณกัณหา เอาใจช่วยผมหน่อย
ให้คุณพี่บอกให้ผู้การพิทักษ์ส่งตำรวจไปช่วยคุณสักคนดีไหม
นั่นเป็นประการแรกที่ผมไม่ต้องการ และคุณไม่ต้องบอกใครว่า มีใครนัดผมไปที่ไหนคืนนี้ ไม่ต้องบอกแม้แต่กับคุณพี่ ถ้าคุณคิดจะช่วยผม
แต่เรื่องคุณสันติอยากพบคุณ เขาพูดกับคุณพี่ก่อน
ไม่เป็นไรเรื่องคุณสันติ ผมหมายถึงเรื่องนายเชิด ผมยังไม่อยากให้คุณพี่หรือใครทั้งนั้นทราบ รับปากกับผม คุณกัณหา ไม่งั้นผมอาจจะแย่
ค่ะ ฉันจะไม่บอกใครถึงเรื่องนี้
ขอบคุณมาก สวัสดีครับ
ค่ะ สวัสดี
ผมกลับมาดื่มวิสกี้อีกถ้วยหนึ่ง พอได้เวลาทุ่มตรง ผมก็ออกจากคอฟฟี่ช็อพแห่งนั้น ผมให้นายถมไปส่งผมที่บ้านายสันติ ผมอยากรู้ว่าเขาอยากพบผมเรื่องอะไร
| Create Date : 18 มิถุนายน 2553 |
| Last Update : 21 มิถุนายน 2553 5:20:14 น. |
|
1 comments
|
| Counter : 876 Pageviews. |
 |
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 26 คน [