เหล็กละลาย (ตอนที่ 11)
โดย พ.ต.อ. พุฒ บูรณสมภพ
ตอนที่ 11
ในระหว่างที่อยู่ที่นั่นได้สาม-สี่วัน ก็มีพ่อค้าจีนมาหาที่โรงแรม เจาะจงที่จะมาพบเยเนราลโดยเฉพาะ เขาว่าเขาเป็นผู้แทนทูตการค้าของจีนคณะชาติอยู่ที่นี่
มันเป็นใครกันวะ กูไม่รู้จัก เยเนราลว่า เมื่ออ่านนามบัตร
ไปคุยกับเขาหน่อยก็ดี ผมว่า คงไม่ใช่พ่อค้าจริง ๆ หรอกครับ
แล้วมันเป็นใคร ถ้าไม่ใช่พ่อค้าจริง ๆ
ลูกน้องนายพล เจง ไก หมิน เสียก็ไม่รู้ ผมว่า
นายพล เจง ไก หมิน เห็นหัวหน้าหน่วยราชการลับของจีนคณะชาติในขณะนั้น และผมทำงานติดต่ออยู่ในระหว่างรับราชการ เขาเคยพบกับท่านมาแล้ว คราวเข้ามาประชุมในกรุงเทพ ฯ
งั้นมึงไปพบเขาซี ท่านว่า
เขาต้องการพบท่าน บางทีอาจจะมีอะไรมาจากนายพลก็ได้
ท่านจึงลงไปพบ ผมกับพันศักดิ์ก็นั่งอยู่ด้วย ร่วมวงสนทนาเป็นเพื่อน
เมื่อทักทายปราศรัยกันตามธรรมเนียมแล้ว ก็คุยกันเข้าเรื่องทันที
ท่านคงจะยังไม่เคยได้ยินขื่อเสียงของผม ผู้แทนองค์การค้าจีนคณะชาติเริ่มเรื่อง แต่ผมรู้จักท่านโดยชื่อและรูปถ่าย ตัวจริงเพิ่งจะเห็นวันนี้ คุณสองคนนี่ คนไหนพันศักดิ์ คนไหนพันเอกพุฒครับ
ผมแนะนำตัวผมอง แล้วก็ช่วยแนะนำพันศักดิ์ด้วย
เขากล่าวขอบคุณแล้วพูดต่อ
ผมมาวันนี้ก็เพื่อเยี่ยมเยียนตามคำสั่งของท่านประธานกรรมการองค์การค้าของจีนคณะชาติซึ่งเป็นนายโดยตรงของผม ท่านให้ผมนำความระลึกถึงทางส่วนตัวมายังท่านนายพล และคุณพันเอกทั้งสองด้วย
ท่านประธานของคุณชื่อ เจง ไก หมิน ใช่ไหม ผมถาม
ใช่ครับ เขาผงกหัว
เราขอขอบคุณท่านประธานของคุณ เจ้านายพูด ช่วยนำความระลึกถึงของเราไปสู่ท่านด้วย เราเสียดายที่ไม่มีโอกาสทำงานร่วมกันอีกแล้ว
ยังไม่แน่นอนหรอกครับ เหตุการณ์อาจเปลี่ยนแปลงไปอีกได้ ท่านประธาน ฯ ให้ผมมาถามด้วยว่า ท่านนายพลต้องการความช่วยเหลืออะไรอีกไหนที่นี่
ไม่ต้องหรอก ขอบคุณ ท่านนายพลตอบ เวลานี้ เรามีฐานะทางการทูตเสียแล้ว เราต้องวางตัวของเราไปอีกอย่างหนึ่ง และเราอยากอยู่อย่างสงบ
ดีมากครับ เขาก้มศีรษะน้อย ๆ แต่โปรดจำไว้ว่า หากมีอะไรเปลี่ยนแปลง ขอได้โปรดติดต่อกับผมตามแอดเดรส และเบอร์โทรศัพท์ในนามบัตรนั้น
งานของเราที่ทำไว้ เป็นยังไงบ้างล่ะ เวลานี้
เขาส่ายหน้า หยุดชะงักหมด เพราะคีย์แมนมานั่งอยู่ที่นี่เสียแล้ว
เขาชี้มาทางผมสองคน และทางรัฐบาลใหม่ก็ไม่ไว้ใจพวกที่อยู่ที่นั่น มันเป็นธรรมดาของการเปลี่ยนแปลงในทางการเมือง คนของเราทั้งหมดต้องเข้าสถานทูตหมด แต่เราหวังว่าคงจะเป็นการชั่วคราว คงจะเข้าใจกันได้ในเวลาข้างหน้า
ผมเสียใจด้วย ท่านว่า แต่ก็เชื่อว่า การชะงักนี้คงจะเป็นชั่วขณะเท่านั้น
ผมก็หวังเช่นนั้น ท่านนายพลจะใช้อะไรผมบ้างไหมครับ
ท่านนิ่งไปชั่วครู่ ก่อนที่จะพูดว่า สำหรับพวกเราทั้งสามที่นี่ ไม่มีอะไรที่จะรบกวนคุณอีก แต่อยากจะฝากความห่วงใยอะไรไว้สักหน่อย
ผมพร้อมที่จะรับใช้ครับ
ขอบคุณ คือว่า ในกาลข้างหน้าที่มันยังไม่แน่นอนนี้ อะไรจะเกิดขึ้นอีกก็ไม่ทราบได้ เด็ก ๆ ของผมอีกหลายคนที่ยังอยู่เมืองไทย อาจจะต้องประสบกับความลำบาก ข้างหน้า หากเขาต้องการที่จะพักพิง ก็ขอให้โปรดให้ความช่วยเหลือเขาตามสมควรด้วย พวกเขาอาจจะต้องแตกฉานซ่านเซ็นไปในที่ต่าง ๆ ผมไม่อาจจะเอาเขามาอยู่ด้วยกันที่นี่ทั้งหมดได้ ผมขอฝากความห่วงใยอันนี้ไว้กับท่านประธานของคุณด้วย
ผมเข้าใจ เขาก้มศีรษะรับ ผมจะส่งข่าวนี้ให้ท่านประธาน ฯ ของผมทราบ และผมเชื่อแน่ว่า คงจะไม่มีอะไรขัดข้อง มีอะไรอีกไหมครับ
เท่านั้นแหละครับ เย็นนี้ เรารับประทานอาหารด้วยกันดีไหม
ขอบคุณครับ เย็นนี้ผมไม่ว่าง วันหลังผมอยากจะเชิญท่านนายพลและคณะไปลองรสอาหารจีนที่บ้านผมบ้าง ทิ้งเวลาให้ท่านเบื่ออาหารฝรั่งเสียหน่อยก่อน แล้วท่านจะได้พบคุยกับบรรดาเจ้าหน้าที่ในองค์การของเราที่อยู่ที่นี่บางคน
เขาลาจากไปในทันทีนั้น
นี่เป็นเรื่องธรรมดาของเจนีวา ยังมีอีกหลายรายที่เยี่ยมเยียนเราด้วยวิธีการแบบเดียวกันนี้ แต่เรื่องนี้ ผมไม่ได้ตั้งใจจะเขียนถึงเรื่องการงาน และความลับทางการเมือง รู้กันเพียงแค่นี้ก็พอ
อ่านเรื่องที่ไม่เกี่ยวกับการเมืองดีกว่า
| Create Date : 30 กรกฎาคม 2553 |
| Last Update : 30 กรกฎาคม 2553 5:25:15 น. |
|
1 comments
|
| Counter : 846 Pageviews. |
 |
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 26 คน [