เงื่อนไม่มีปม # 2 ไอ้จ้อน (ตอนที่ 5)
โดย พ.ต.อ. พึฒ บูรณสมภพ
ประพันธ์เมื่อปี พ.ศ. 2516
เรื่อง ไอ้จ้อน (ตอนที่ 5 - ตอนจบ)
ไอ้จ้อนตายไปได้สักเจ็ดวัน คืนวันหนึ่ง ใกล้จะสองยาม ผมกลับมาเอารถที่จอดทิ้งไว้ที่สโมสรอย่างเคยทำแต่ก่อน กำลังจะเดินมาถึงที่รถของผมจอดอยู่ หมาตัวหนึ่งวิ่งชาร์ชมาจากทางหน้าบันไดสโมสร ด้วยความเคยชิน ตอนกำลังมึน ๆ ผมส่งเสียงออกไปว่า ไอ้จ้อน
ไอ้หมาตัวนั้นเบรกพรืด สี่ตีนยัน ตัวโก่ง แล้วมันก็วิ่งเหยาะ ๆ กลับไปที่หน้าบันได
ผมหายเมาทันที ! ... ยืนนิ่งดูไอ้หมาตัวนั้น ... ก็ไอ้จ้อนมันตายไปแล้ว และไอ้หมาตัวนี้ก็สีสันรูปร่างไม่เหมือนไอ้จ้อน
นายปุ่นเดินลงมาจากสโมสร เขาคงได้ยินเสียงของผม
ไอ้หมาตัวนั้นมาจากไหนอีกล่ะ ผมถามเขา
ผมก็ไม่ทราบครับ เคยเห็นแต่มันวิ่ง ๆ อยู่แถวหน้าสโมสรข้างนอก เขาว่า มันเพิ่งจะเข้ามานอนที่ไอ้จ้อนคืนนี้เอง นายเรียกมันว่ายังไงครับ เมื่อกี้นี้
อั๊วเผลอไปเรียกมันว่า ไอ้จ้อน ผมว่า หรือมันจะบังเอิญชื่อเดียวกัน
นายปุ่นหัวเราะ แล้วเกาหัว ไม่ทราบซีครับ ว่าแล้ว เขาก็เดินไปทางหน้าสโมสร
ลื้อจะไปไหนล่ะนั่น ผมถามเขา
ออกยามครับ นายปุ่นตอบ ไอ้ส่งมันมารับเวรแล้ว ว่าแล้วเขาก็เดินดุ่ม ๆ ไป
... ไอ้หมาตัวนั้นลุกขึ้นเดินตามนายปุ่นไปต้อย ๆ ...
ผมไขกุญแจรถแล้ว แต่ยังไม่ยอมเข้าไปในรถ ผมมองตามมันไป จนร่างนายปุ่นหายไปในความมืดทางด้านนอกของสโมสร โดยมีไอ้หมาตัวนั้นเดินย่างเหยาะตามไปด้วยห่าง ๆ
สักครู่ไอ้หมาตัวนั้นก็วิ่งเหยาะ ๆ กลับมานอนที่เก่าของมัน ... ที่ที่ไอ้จ้อนเคยนอน
ผมขับรถกลับบ้านคืนนั้นด้วยความรู้สึกพิกล ๆ
... มันจะเป็นเรื่องบังเอิญตามประสาหมา ๆ หรือจะยังไง ๆ ของไอ้จ้อนมันก็ไม่รู้ซี...
***
Create Date : 05 มกราคม 2555 |
Last Update : 11 มกราคม 2555 2:23:34 น. |
|
1 comments
|
Counter : 708 Pageviews. |
|
|
|