Bloggang.com : ธารน้อย : ปรัชญาท้ายรถ ตลกสังคม เรื่องที่ 13

ปรัชญาท้ายรถ ตลกสังคม เรื่องที่ 13

เรื่อง ปรัชญาท้ายรถ

ถ้าคุณ ๆ เป็นนักขับรถในท้องถนนทุก ๆ วัน และคุณใช้ความสังเกตหน่อย ในเวลารถติด และคุณต้องมาหยุดอยู่หลังรถบรรทุก บ่อยครั้งคุณจะได้อ่านวรรณกรรมที่เขาเขียนไว้ที่ท้ายรถ อาจจะเป็นที่เหล็กรานรถข้างหลัง หรือไม่ก็ที่ยางกันเปื้อนที่ล้อหลัง

วรรณกรรมเหล่านี้ ไม่รู้ว่าใครเป็นใครเขียนไว้ คงไม่ใช่เถ้าแก่เจ้าของรถ อาจเป็นคนขับ เด็กประจำรถ หรือไม่คนที่ดูแลรถอยู่ที่อู่ ใครจะเป็นคนเขียนก็ตามแต่ ต้องนับว่าผู้เขียนแต่ละประโยคนั้นมีอารมณ์ขันพอได้ หรือมิฉะนั้นก็ใช้เป็นที่ระบายอารมณ์ได้สมใจคนเขียน และจะมีแต่ที่ท้ายรถบรรทุก สิบล้อ หกล้อ หรือสี่ล้อก็ได้

ผมจะเล่าถึงเฉพาะที่ผมได้เห็น และได้อ่านมา มันซึ้งใจจนต้องจำมาเขียน

วลีแรกที่น่าจะกล่าวถึงก็คือ เขาเขียนเอาไว้ว่า

“ ตูด อย่านึกว่าไม่สำคัญ ”

อันนี้คงจะหมายถึงที่จะเตือนคนที่ขับรถตามหลังมาให้ระวัง อย่ามาตอแยกับตูดรถของเขา

อีกอัน “ รักพี่ต้องหนีพ่อ ” คนเขียนคงไม่มีปัญญาไปขอลูกสาวเขา เลยแนะให้หนีเอาดื้อ ๆ

“ เสร็จอีแกมัน ” รายนี้ ไม่รู้ไปเสียทีอีแกคนไหน ก็มาระบายเอาไว้ท้ายรถ

“ อย่าจูบหนูนะ ” อันนี้เข้ากันได้กับวลีแรกที่ว่า “ ตูด อย่านึกว่าไม่สำคัญ ” แต่ลึกซึ้งกว่า ห้ามจูบเลยที่เดียว สำคัญหรือไม่สำคัญ ไม่ได้ทั้งนั้น อย่าเอาหน้ารถของคุณมาชน

“ แซงเลยครับ ผมไม่สู้ ” รายนี้สุภาพน่ารัก ผิดธรรมชาติรถบรรทุก

วรรณกรรมเหล่านี้จะเห็นได้ว่า ความคมคายของถ้อยคำนั้นมาจากสมองและอารมณ์ของชนชั้นอีกประเภทหนึ่ง ในสังคมอีกสังคมหนึ่ง ง่าย ๆ แต่ได้ความหมาย ไม่แพ้วรรณกรรมอื่น ๆ

ผมบังเอิญได้คุยกับคนขับรถบรรทุกที่มีวลีเหล่านี้ติดท้ายรถ ถามเขาว่าใครเป็นคนเขียน เขาบอกว่า ไอ้มีมันเขียน ไอ้มีก็คือเด็กประจำรถที่คอยขนของขึ้นลง ทำความสะอาดรถเวลาเลิกงาน รวมทั้งเฝ้ารถด้วย ไอ้มีอยู่กับรถพอดี ผมถามไอ้มีว่าเขียนเอาไว้ทำไม

“ ไม่ทำไมหรอกครับ ” ไอ้มีตอบ “ ไม่รู้จะทำอะไร เขียนมันไปยังงั้น ”
“ เอาข้อความที่เขียนนี้มาจากไหนหรือเปล่า ” ผมถามอีก
“ เปล่าครับ นึกออกมายังไงก็เขียนไปยังงั้น ”
“ เราเขียนว่ายังไงมาบ้างล่ะ ”
“ ก็แค่ที่เห็นอันเดียวนี่แหละครับ ” แล้วมันก็ชี้ไปที่หลังรถ “ ผมเขียนแล้วยังจำไม่ได้ ”
ยังงี้ก็มี ผมเดินไปดูท้ายรถ เขาเขียนไว้ว่า “ จะบ้าหรือไง ”

วันก่อนนี้เอง ก่อนที่จะมานั่งเขียนเรื่องนี้เพียงสองสามวัน ผมก็ไปได้ข้อความประทับใจมาจากท้ายรถบรรทุก เป็นรถดั๊ม บรรทุกดินเต็มจนล้นกะบะ เขาเขียนไว้ว่า

“ รุ้งยังมีเจ็ดสี นารีหรือจะมีใจเดียว ”

ก็ไม่รู้ว่ามันเกี่ยวข้องกันได้ยังไง นารีกับสีของรุ้งนี่ แต่ข้อความสัมผัสคล้องจองกันดี

“ พี่มันจน ต้องจำจากจร ”

“ กูละเบื่อ รีดอยู่ได้ ”

“ หมดตัวแล้วครับจ่า ”

ตบท้ายลงไปยังงี้ ไม่รู้สะเทือนใครหรือเปล่า ใครเป็นจ่า อย่าคิดอะไรมาก

อ่านไปหัวเราะไป อย่าไปถือมัน มันเขียนส่งเดช !

Create Date : 16 กรกฎาคม 2552

Last Update : 7 พฤศจิกายน 2553 0:01:33 น.

4 comments

Counter : 1144 Pageviews.