เหล็กละลาย (ตอนที่ 39)
โดย พ.ต.อ. พุฒ บูรณสมภพ
ตอนที่ 39
ผมไม่ได้อยู่กับท่านบนแฟลต ยังอยู่ที่บ้านพักตอนนั้น โดนโทรศัพท์เรียกให้มาแก้ปัญหาที่หน้าตึก ให้ไล่พวกหนังสือพิมพ์ไปเสียที จะออกไปทำธุระบ้าง
ผมก็นั่งรถเมล์จากบ้านพัก มาลงที่หน้าแฟลต พวกหนังสือพิมพ์ที่รู้จักกับผมก็เข้ามาทักทาย แล้วเราก็นั่งคุยกันที่ร้านเครื่องดื่มริมถนนนั้นอย่างกันเอง
ผมรู้จักอยู่สองคนคือ คุณสนิท เอกชัย และ คุณสละ ลิขิตกุล เดลิเมล์และเกียรติศักดิ์ตามลำดับ คุณลมูล จะไปด้วยหรือเปล่าตอนนั้น ผมจำไม่ได้ เข้าใจว่าคงจะไม่ได้ไป
เขาเริ่มสัมภาษณ์ผมทันที แฟลตที่ท่านอยู่นี่ ชื่ออะไร
ผมก็บอกชื่อไปว่า ชื่อ แมซอง รัวยาล เป็นตึกของเจ้านายราชสกุล
รัสเซียเก่า
เขาก็ว่าคงจะแพง ผมก็ว่าไม่แพงหรอก เพราะเขาแบ่งเป็นชั้น ๆ ขายเป็นชั้น ๆ เหมือนขายแฟลต ของท่านอยู่ชั้นบนเกือบสุด ถูกหน่อย แล้วเราก็คุยกันเรื่องสัพเพเหระ
ผมไม่ยอมคุยเรื่องการเมือง ขอเขาไว้ เพราะถ้าคุยมากไป ทางรัฐบาลสวิสส์เขาไม่ชอบ และพวกผมก็อยากจะอยู่สบาย ๆ ที่นี่
ถามสารทุกข์สุกดิบกันดีกว่า เขาก็ว่า เรื่องยังงั้น เอาไปเขียนก็ไม่น่าอ่าน ผมก็ว่า คุณเอาไปเขียนให้น่าอ่านเอาเองก็แล้วกัน ถ้าจะเอาเรื่องการเมืองไปเขียนให้ผมด่ารัฐบาล เดี๋ยวผมก็อยู่ที่นี่ไม่ได้ รัฐบาลสวิสส์เขาไม่บอกให้ใครมาเล่นการเมืองในบ้านเขา
มีคุณสนิท เอกชัย คนเดียวที่เก่ง คุณสนิทบอกผมว่า คุณพุฒเขียนเอาเองซี เขียนอย่างที่เห็นว่าพอจะเขียนได้ แล้วส่งให้เขา เขาจะซื้อ
ผมก็ว่า ผมเขียนไม่ได้ เขียนด้วยลายมือ เจ็บมือแย่ กว่าจะจบ
คุณสนิทก็ว่า ถ้ายังงั้น คุณพุฒพิมพ์เป็นไหมเล่า
ผมว่า ผมพิมพ์เป็น แต่เครื่องพิมพ์ดีดไม่มี
ถ้ายังงั้น เอาของผมไป คุณสนิทว่า ผมเพิ่งซื้อมาจากเยอรมันเครื่องหนึ่ง กะทัดรัด ยังไม่ได้ใช้ ประเดี๋ยวจะกลับไปโรงแรมที่พักแล้วจะเอามาให้ ว่าแต่บ้านคุณพุฒอยู่ที่ไหน
ผมเห็นเป็นโอกาสที่จะดึงพวกเขาให้พ้นออกมาจากที่นั่น ก็บอกหนทางที่จะไปบ้านผม โดยเขียนแอดเดรสเป็นภาษาฝรั่งเศส ใส่กระดาษให้ แล้วให้เขาส่งให้แท็กซี่ก็จะพาเขาไปส่งที่บ้านผม ผมจะกลับไปรอที่บ้านก่อน แล้วผมก็ลาเขามา
ตอนบ่ายแก่ ๆ ผมก็ได้ต้อนรับพวกนักหนังสือพิมพ์ที่บ้านพักของผม มีคุณ สนิท คุณสละ และใครอีกคนผมจำไม่ได้
คุณสนิท หิ้วเครื่องพิมพ์ภาษาไทยมาเครื่องหนึ่ง เป็นเครื่องขนาดกระทัดรัด มีกระเป๋าหนังสำหรับใส่เครื่องพิมพ์มาด้วย ยังใหม่เอี่ยม ส่งให้ผม
ผมให้เป็นของคุณพุฒ แต่ว่าคุณพุฒต้องเขียนส่งที่เดลิเมล์ฉบับเดียว คุณสนิทพูด
ถ้าเดลิเมล์เจ๊งไปล่ะ ผมพูดเย้า ๆ
อ้าว ทำไมอวยพรกันยังงั้นล่ะ คุณสนิทพูดหัวเราะ ๆ ถ้าเดลิเมล์เจ๊ง หนังสืออื่นจะอยู่ได้ยังไง ถ้าไม่มีเดลิเมล์ คุณพุฒจะเอาเครื่องพิมพ์นี้ไปเขียนอะไรให้ใครก็ได้ ก็คงจะมีใบปลิวหนังละมั้ง
ผมก็ได้ใช้เครื่องพิมพ์เครื่องนั้นอยู่จนบัดนี้ ทนทานดีเหลือเกินขนาดใช้มาถึงกว่ายี่สิบปี ก็ยังใช้การได้ดี ผมไม่บอกยี่ห้อละ
แต่อยู่มาไม่นาน ข้อเขียนของผมยังไม่ทันได้ส่งไปให้คุณสนิท ก็พอดีเดลิเมล์มีอันเป็นไป ต้องพับฐาน โดนปิดโดนคำสั่งของคณะปฏิวัติ ผมก็เลยหมดข้อผูกพันกับคุณสนิทไปโดยปริยาย
คุณสนิทกับพวกนั่งคุยอยู่กับผมจนเย็นก็ลากลับ ผมอยากจะเลี้ยงอาหารไทยมื้อเย็น แต่ไม่ได้เลี้ยง ต้องยอมเสียมารยาท
เรื่องเสียมารยาทนี้ คุณสละเอามาเขียนซัดพวกผมเสียยับในหนังสือพิมพ์เกียรติศักดิ์
คงจะผิดหวังอย่างมาก ที่น่าจะได้ลิ้มรสอาหารไทย แล้วไม่ได้ลิ้ม
ส่วนคุณสนิทนั้น ไม่ได้เขียนอะไรที่ตอแยกับเรา
| Create Date : 05 ตุลาคม 2553 |
| Last Update : 6 ตุลาคม 2553 2:30:03 น. |
|
1 comments
|
| Counter : 898 Pageviews. |
 |
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 26 คน [