Batman Begins , ปฐมบทแรกบินกับการตีความครั้งใหม่

ในโรงภาพยนตร์ SF MBK รอบ 20.00 น.เมื่อวานนี้ หลังจาก1ชั่วโมงกว่าๆผ่านไป ผมนั่งนึกพร่ำบ่นในใจ “เมื่อไหร่ Batman จะมา”

....ผมชอบ Batman ภาคแรกมากสุด เป็น Batman ที่มีเสน่ห์น่าจดจำ มีคู่ปรับที่สมศักดิ์ศรีและน่าจดจำไม่แพ้กัน บรรยากาศมืดหม่นและไม่เล่นสนุกจนเลยเถิด ทำให้กำเนิด Batman ในตอนนั้น สร้างความคาดหวังกับอนาคตอันงดงามของเจ้าพ่อวังค้างคาวได้ ในภาคถัดมาการ return ของ Batman ได้นางแมวป่ากับมนุษย์เพนกวินมาเป็นคู่ปรับอาจดูไม่สมน้ำสมเนื้อน่ากลัวเท่า Jokerแต่มนุษย์เพนกวินก็ยังเป็นตัวละครที่มีมิติน่าสนใจบรรยากาศก็ยังคงเข้มขลังอยู่

ลางไม่ดีของเจ้าพ่อวังค้างคาวเริ่มตั้งเค้า เมื่อการเปลี่ยนมือเจ้าของกิจการวังค้างคาวไปเป็นของ Joel Schumacher แม้ว่าตัวร้ายอย่าง Riddler ที่ได้นักแสดงเหมาะสมกับบทอย่าง Jim Carrey หรือจะเป็น Harvey Two-Face จะน่าสนใจ แต่สีสันที่บรรจงใส่เข้าไปใน Batman Forever ทำให้ก่อเค้าความไม่น่าวางใจอีกต่อไป การหลงทางครั้งนั้น ไม่ได้ทำให้เจ้าของกิจการคนเดิมรู้ตัว แต่มันกลับทำให้เขาเลือกจะเดินซ้ำไปในทิศทางเดิมในภาคถัดมา จริงๆแล้วผมชอบตัว Batman ในสองภาคหลังของ Joel Schumacher ตรงที่ตัว Batman ดูเก่งดูเว่อร์ดีส่งเสริมจินตนาการวัยเด็กในตัวที่ชอบซูเปอร์ฮีโร่ แต่ไม่ชอบหนังทั้งเรื่องเพราะตัวร้ายที่อ่อนปวกเปียกแถมเหมือนตัวตลกอย่าง Mr. Freeze/ Poison Ivy มันเปลี่ยนแปลงภาพรวมของหนังทั้งเรื่องให้ไม่หนักแน่นตามไปด้วย อันส่งผลให้ค้างคาวตัวนี้ต้องดิ่งลงเหวไปกับเพื่อนคู่หู Robin ไปนานแสนนานชนิดที่เรียกว่าไม่มีใครคิดว่าเขาจะกลับมาได้

.....จนกระทั่ง8ปีถัดมา กิจการวังค้างคาวได้ถ่ายโอนมาอยู่ในมือของ Christopher Nolan ผู้ถนัดในการทำหนังที่เล่นเกี่ยวกับด้านมืดของจิตใจมนุษย์อย่าง Insomnia (ที่เป็นเรื่องความดำมืดในใจตัวเอก ส่งผลให้ทำผิดในสิ่งที่คิดว่าตัวเองถูก เกิดความรู้สึกผิดที่ตามหลอกหลอน การทำผิดประเด็นศาลเตี้ยถูกนำมาพูดถึงอีกครั้งใน Batman Begins) หรือ Memento (หากใครได้ดูก็คงรู้ว่ามันไม่ใช่แค่เรื่องความจำอย่างเดียว แต่มันเป็นเรื่องของความเลวร้ายในใจคน) น่าเป็นห่วงเหมือนกันว่าผู้กำกับที่ไม่เคยทำหนังสเกลใหญ่ๆมาก่อนจะทำหนังระดับยักษ์อย่าง Batmanได้อย่างไร เขาจะกู้ชื่อเสียงวังค้างคาวได้หรือไม่ จนเมื่อในหนังมีคำพูดที่ตัวละครพูดออกมา มันไม่ได้ใช้เฉพาะในเรื่องเท่านั้น แต่มันสามารถสื่อถึงตัวละคร Batman ทั้งหมดที่เคยบินสูง เคยร่วงหล่น เคยตกต่ำ และ กับคนเราทุกคนว่า

“ทำไมเราต้องล้ม ทำไมเราต้องตกต่ำ ก็เพื่อเฝ้าดูและเรียนรู้ว่าเราจะลุกขึ้นมาได้อย่างไร”

....นั่นเองที่ทำให้การกลับมาของ Batman Begins เป็นการเริ่มต้นตีความใหม่อย่างน่าสนใจ หนังลบจุดอ่อนด้อยของสองภาคสุดท้ายออกไป ในขณะเดียวกันก็ไม่ย่ำรอยเดิมของ 2 ภาคแรก หนังไม่เล่นกับสีสันแสงสี ความเว่อร์เกินจริง แต่ก็ไม่ได้มีบรรยากาศหมองหม่นมืดมัวจนเกินเข้าถึง เรียกได้ว่าหนังมีความสมจริงมาก (มากจนบางช่วงผมรู้สึกว่าอยากให้มันเว่อร์กว่านี้หน่อยน่าจะดี 55) ก็อธแธมก็เหมือนจริงและเหมือนอยู่ในแผนที่เดียวกับโลกเรา การใส่รายละเอียดใน 1 ชั่วโมงครึ่งแรกดีแต่ก็ยาว จนผมรู้สึกเบื่อ (ด้วยความคาดหวังก่อนเข้าโรงของตัวเองที่อยากดู Batman ไวๆมากกว่าจะอยากดูสารคดีกว่าจะเป็นวันนี้ของ Batman) เรียกได้ว่าหลังได้ดูภาคนี้จบคงไม่ต้องสงสัยกันอีกว่า Batman เก่งมาได้ยังไง เขาสร้างชุดยังไง ถ้ำค้างคาวมายังไง? เพราะหนังเล่ารายละเอียดทุกอย่างประดุจสารคดีกำเนิด Batman ไว้เรียบร้อยแล้ว

.... Batman Begins น่าจะเป็นภาพยนตร์แอคชั่นฮีโร่ที่ได้นักแสดงคุณภาพมาชุมนุมกันมากที่สุด แถมยังเล่นได้เต็มฝีมือไล่เรียงตั้งแต่ Michael Caine ที่ขโมยซีนอยู่เรื่อยกับอารมณ์ขันในบท Alfred/ Liam Neeson (บทคล้ายไควกอนจิน แต่ผมชอบเขาในเรื่องนี้มากกว่า) / Gary Oldman (เป็นนักแสดงที่ผมชอบมากสุดในเรื่อง ใครเลยจะคิดว่าจะเห็นเขารับบทคนซื่อใสแบบนี้ได้) ขนาดบทเล็กๆน้อยๆประเภทนักประดิษฐ์อุปกรณ์ให้พระเอก ที่มักเป็นนักแสดงเล็กๆแต่กับเรื่องนี้ถึงกับให้ Morgan Freeman มารับบทเลยทีเดียว

การรวมพลยอดฝีมือนักแสดงเหล่านี้ ส่งผลให้หนังมีส่วนช่วยมากในการสร้างความน่าเชื่อถือมีพลังหนักแน่นตามความตั้งใจของผู้กำกับ Christian Bale เป็น Batman ที่เข้มและเท่ห์ที่สุดในสายตาผม เขามีความเหมาะสมลงตัวทั้งสองบทบาทคือ Bruce Wayne และ Batman จุดเด่นมากอีกข้อหนึ่งในตัวเขาคือการแสดงของเขาในเรื่องที่ค่อยๆทำให้เราเห็นพัฒนาการความคิดจิตใจที่เปลี่ยนแปลงตั้งแต่เริ่มต้นของ Bruce Wayneได้อย่างแจ่มชัด

....อุบัติเหตุนำไปสู่ความกลัว ความกลัว และ ความเจ็บปวด ถูกทดแทนด้วย ภาพลักษณ์ของค้างคาว

ความกลัวของตัวเองนำไปสู่ความตายของพ่อแม่ ความตายของพ่อแม่นำไปสู่ความรู้สึกผิด

ความรู้สึกผิด ความเศร้าโศก และ ความกลัวถูกจิตใต้สำนึกพยายามกลบด้วย ความโกรธ จนความโกรธนั้นเกือบจะทำให้บรูซเกือบทำสิ่งที่ต้องเสียใจไปชั่วชีวิต

...ความตายของพ่อแม่มันไม่ใช่ความผิดของเขาเลย เพียงแต่เขาไม่กล้าที่จะเผชิญความกลัวในใจ แต่เมื่อใดที่เขาลั่นไกฆ่าคนร้ายที่สังหารพ่อแม่หรือฟันคอชายในเรื่อง เมื่อนั้นเขาจะไม่มีวันวิ่งหนีความรู้สึกผิดบาปที่ตัวเองก่อได้จริงไปตลอดชีวิต

....ความกลัวมักเป็นอุปสรรคชิ้นโตในการที่ทำให้เราไม่สามารถพัฒนาตัวตนของเราขึ้นไปได้อีก เป็นเหตุที่ทำให้เกิดปัญหาทั้งเรื่องความสัมพันธ์ การงาน ฯลฯ อันเนื่องมาจากเราไม่กล้าที่จะเผชิญความกลัว เราหลีกเลี่ยงหลีกหนี เรากลบมันด้วยความรู้สึกอื่นๆ ที่ยากมากขึ้นไปอีก

บางครั้งเราเองยังไม่รู้ด้วยซ้ำว่า เรารู้สึกกลัว นั่นหมายถึงการที่เราไม่รู้จักตัวเองดีพอ เฉกเช่นกับ บรูซ เวย์น หากเขาไม่รู้จักความกลัวและเลือกหลบหลีก กลบเกลื่อน ความกลัว (กลัวความรู้สึกผิด , กลัวความเจ็บปวด , กลัวความจริงที่ต้องเป็นผู้นำตระกูลเวย์นที่มีภาพลักษณ์สมบูรณ์แบบ , กลัวว่าจะทำได้ไม่ดีเท่าพ่อ ฯลฯ) ด้วยความโกรธความแค้น เมื่อนั้นเขาก็คงกลายไปเป็นส่วนหนึ่งในขบวนการของ Ra's Al Ghul และไม่ได้มาสวมชุดดำให้เราได้เห็น

... Batman ในภาคแรกบอกที่มาให้รู้บ้างแต่มีมิติเดียวนั่นคือมุมของการแก้แค้น ทำให้เราเข้าใจได้ว่าเขาล่าเหล่าอาชญากรเพื่อตอบสนองความแค้นที่ถูกกระทำในวัยเด็กและมันก็อาจไม่ได้แตกต่างจากการเป็นศาลเตี้ยหรือสิ่งที่ราซอัลกูลในภาคนี้คิดจะทำเท่าไหร่นัก ใน Batman Begins การใส่หน้ากากและชุดดำในครั้งนี้หนังสร้างที่มาให้เห็นภาพมากขึ้นว่าเขาไม่ได้ทำเพื่อแก้แค้นเท่านั้น Bruce Wayne ต้องอยู่กับภาพของพ่อที่เป็นภาพอุดมคติ (Ego - ideal) ที่เขาอยากจะเป็นแต่ก็ยังไม่เข้าถึง เส้นทางที่เขาค้นหาไม่ใช่แค่ว่าแก้แค้นเท่านั้นแต่มันยังเป็นเส้นทางที่เขาค้นหาเพื่อเดินทางทาบทับภาพผู้นำตระกูล Wayne ในอุดมคติ และ เพื่อชดเชยสิ่งที่ตัวเองสูญเสียไป เพื่อล้างบาปและความรู้สึกผิดในใจ (ที่ช่วยเหลือพ่อแม่ไม่ได้+ที่เป็นต้นเหตุการตาย) เพื่อระบายความรุนแรงและความแค้นในใจที่เก็บกักไว้

......คนเรามีช่องทางออกของความรุนแรงแตกต่างกันบางคนนำมันออกมาตรงๆ (Acting out) เช่น การทำร้ายคนอื่น ฯลฯ บางคนก็สามารถเปลี่ยนแปลงความรุนแรงในใจให้ออกมาเป็นสิ่งที่สังคมยอมรับได้ (Sublimation) เช่น มีความรุนแรงในใจ อยากทำร้ายคนอื่น อยากแก้แค้นและก็เปลี่ยนความรุนแรงในใจนั้นมาเป็นการล่าเหล่าอาชญากรเฉกเช่นกับ Batman ในภาคนี้ มันต่างจากที่ผ่านๆมาเพราะในอดีตการสวมชุดเป็นแค่การแก้แค้น

... ในภาคนี้หนังตอกกลับไว้น่าสนใจมากเมื่อนางเอกของเรื่องบอกไว้ว่า ความยุติธรรมไม่เหมือนกับการแก้แค้น การแก้แค้นมันหมายถึงการตอบสนองความต้องการของตัวเองเท่านั้น นี่เป็นการฉายทัศนคติให้เห็นความแตกต่างของตัวร้ายและ Batman ในภาคนี้ ในความพยายามทำในสิ่งที่ตัวเองเชื่อว่าถูก ผิวเผินเหมือนจะทำเพื่อส่วนรวมโดยใช้ตัวเองเป็นศูนย์กลาง หากมองดูลึกๆแล้วก็คือการตอบสนองตัณหาส่วนตัวทั้งสิ้นหาใช่ทำเพื่อส่วนรวม เช่น Ra's Al Ghul อยากสร้างสังคมในอุดมคติ เขาทำในสิ่งที่ตัวเองเชื่อว่าถูก ไม่ต่างจากไลท์ใน Death note ไม่ต่างจากสิ่งที่ตัวละคร Will Dormerใน Insomnia คิดที่จะนำตัวคนร้ายมาเข้าคุกแต่ไม่มีหลักฐานเอาผิด ก็เลยใช้วิธีการจับยัดข้อหา

คำพูดในหนังที่บอกว่า สังคมจะเสื่อมถอยลง หากคนดีๆคิดแค่ว่าอยู่เฉยๆก็เพียงพอ แรงผลักดันเหล่านี้มันทำให้การช่วยเหลือคนของ Batman ดูน่ายกย่อง มีคุณค่ามากกว่าแค่การแก้แค้นเช่นในอดีต

สิ่งที่ชอบ

1.พลังดารา...เข้มข้นชนิดข้นคลั่ก กับรัศมีดาราที่มาเปล่งประกายสู้กันในเรื่อง ทั้งบทใหญ่บทเล็ก เป็นจุดแข็งของหนังภาคนี้ที่ทำให้มันออกมาดูหนักแน่นในทุกองค์ประกอบและการแสดงคุณภาพที่ออกมามันช่วยเสริมสร้างความสมจริงของหนังที่พยายามจะเป็นให้ดียิ่งขึ้น (แม้แต่รุ่นเล็กอย่าง Katie Holmes ก็ดูดีและเล่นดีเป็นว่าที่นางค้างคาวอีกคนหนึ่งบนจอที่ลงตัวมากที่สุดคนหนึ่งเมื่อเทียบกับรุ่นพี่ๆอย่างคิม บาซิงเจอร์ หรือ นิโคล คิดแมน)

2. Gary Oldman....ท่ามกลางนักแสดงมากมาย Gary Oldman คือคนที่ผมชื่นชมเขามากสุดนอกจากพระเอกในเรื่องนี้ อาจเพราะการเห็นความเกรี้ยวกราด ตีสองหน้า เล่นบทร้ายมาหลายเรื่อง ครั้นมารับบท Jim Gordon คนซื่อแห่งเมือง เทขยะทิ้งหลังบ้าน งงงวยกับการขับแบทโมบิล ฯลฯ น่าทึ่งเหลือเกินกับนักแสดงคนนี้ในการเปลี่ยนภาพลักษณ์ติดตาตัวเองในช่วงหลัง กับการแสดงเป็นธรรมชาติไม่มากไม่น้อยในเรื่องนี้

3.ทิศทาง การตีความ และภาพรวม.....แม้ว่าแบทแมนจะสร้างมาแล้ว 4 ภาค ทั้ง 4 ภาคนั้นก็เหมือนกับการตีความแค่ 2 ครั้ง คือ 2 ครั้งแรกของ Tim Burton และ 2ครั้งหลังของ Joel Schumacher ยากเหมือนกันที่คนมาใหม่ในการจะสร้างความแตกต่างออกไปแต่ Christopher Nolan ทำได้ แถมออกมาดีอีกด้วยมีความสมจริง ความดิบ ความเท่ มีทิศทางและเอกลักษณ์ที่ชัดเจนเป็นการเริ่มต้นการเดินทางครั้งใหม่ของมนุษย์ค้างคาวที่น่าติดตาม

มิหนำซ้ำหนังยังปูรายละเอียดชนิดปูทางกับภาคต่อๆไปได้ว่า ทิศทางของหนังจะเป็นอย่างไร คาดได้เลยว่าหากเขามาทำภาคต่อ ต้นทุนที่วางไว้ในภาคนี้จะมีส่วนช่วยอยู่มากและคนดูจะอินพร้อมเข้าถึงความสนุกในภาคต่อไปอย่างไม่ยากเย็น

4. Dialogue ดีๆ…อยู่ในหนังเต็มไปหมด ไม่ว่าจะเป็นเรื่องของการล้มแล้วลุก , สิ่งที่เป็นตัวตนบ่งบอกจากการแสดงออก(ฉากที่ Batman พูดประโยคนี้ตอนที่Dawes ถามถึงตัวจริงก่อนที่เขาจะบินออกไป ไม่รู้เป็นไงดูแล้วทั้งซึ้งทั้งเท่เหลือกิน) , เรื่องของความกลัว , เรื่องของหน้ากากที่ Dawes เปรียบเปรยในตอนท้าย (แยบยลเข้าใจคิด ที่เปรียบความหมายหน้ากากตรงข้ามกับสิ่งที่คนดูเห็น) ฯลฯ บทพูดดีๆเหล่านี้ไม่ได้สักแต่เพิ่มความเท่ มันช่วยอธิบายสิ่งที่หนังต้องการจะสื่อออกมาได้มากขึ้น

5.อารมณ์ขันของAlfred.... Michael Caine ดูสนุกเหลือเกินกับบทนี้ ความเด่นชนิดขโมยซีนของเขาโผล่เจิดจรัสออกมาพร้อมกับอารมณ์ขันเล็กๆน้อยๆที่หนังใส่ไว้ตลอด เป็นบทที่ลงตัวมากที่สุดอีกบทหนึ่งนอกจากตัว Batman ที่ผมยังอยากดูต่อหากจะสร้างภาคถัดไป (ตอนที่เข้าไปช่วย Bruce Wayne จากการถูกไม้ทับแล้วถามประโยคหนึ่งขึ้นมา ขำๆได้ใจ)

6. Christian Bale...เป็นการคัดเลือกนักแสดงที่เหมาะสมมากที่สุดครั้งหนึ่งในบทแอคชั่นฮีโร่จากการ์ตูน Batman หลายคนที่ดูเหมือนจะเข้าทีแต่พอมาสวมชุดแล้วกลับไม่ดีเท่าที่คิดไว้เช่น Val Kilmer หรือ George Clooney นอกจากนี้ไม่ใช่แค่ว่า Cristian Bale จะดูดีในภาพลักษณ์ Batman ฝีมือการแสดงของเขาในบท Bruce Wayne อยู่ในระดับยอดเยี่ยม แสดงออกพัฒนาการของตัวละครนี้ได้ชัดเจน มันยิ่งทำให้ช่วยขับภาพ Batman ให้โดดเด่นมากขึ้นเข้าไปอีก

สิ่งที่ไม่ชอบ

1.Batman ไม่มาซักที...1 ชั่วโมงกว่าๆที่ผมนั่งรอ Batman บิน เป็นช่วงเวลาที่นานจนเริ่มเบื่อ ยอมรับว่าการปูพื้นเล่าเรื่องที่มาในช่วงนี้มันมีผลในเชิงบวกกับเรื่องราวตอนท้ายและตัวหนัง แต่มันนานเหลือเกินสำหรับคนดูอย่างผมที่อยากจะดู Batman (ดีที่หนังไม่จบแค่ว่า Batman สร้างชุดเสร็จแล้วตั้งท่าจะบิน คงโกรธผู้สร้างตายปล่อยให้รอตั้งนาน) การเล่าเรื่องในตอนแรกบางอย่างผมมองว่าน่าจะตัดทิ้งหรือลดลงก็ไม่มีผลต่อภาพรวมของหนังมาก เช่น ช่วงฝึกวิชา หรือ ช่วงตัดเย็บเสื้อผ้า ฯลฯ

2. Batman ฝึกวิทยายุทธ....เป็นช่วงเวลาที่ผมรู้สึกแปลกแยกจากภาพรวมและโทนของหนังมากที่สุด ข้อดีคือมันทำให้เห็นการพัฒนาของบรูซ เวย์นกับการเรียนรู้เข้าใจตัวเอง อย่างไรก็ดีการใช้เวลาช่วงนี้น่าจะย่นย่อลงไปบ้างไม่ว่าจะเป็นการฝึกสู้หรือเหล่านินจาฮาโตริก็ตาม

3. Batman กับ คู่ปรับ ไม่ค่อยเว่อร์.... Batmanเป็นฮีโร่ที่ใกล้เคียงมนุษย์ธรรมดามากทีสุดคนหนึ่งก็จริง แต่ผมก็ยังอยากเห็นความโม้เหนือจริงอยู่บ้าง ความโม้หรือความเว่อร์นั้นก็เปรียบเสมือนfantasyที่สื่อสามารถสร้างขึ้นเพื่อตอบสนองความเป็นเด็กในคนดูที่เป็นผู้ใหญ่ได้ ไม่ได้หมายถึงอยากเห็นBatmanมีพลังวิเศษอะไรแต่ ผมอยากเห็นแบทโมบิลเท่ๆแบบในภาคที่ผ่านๆมามากกว่ารถคันเทอะทะแบบในภาคนี้ อยากเห็นตัวร้ายไม่ชวนตลกเหมือนสองภาคก่อนแต่ก็อยากเห็นตัวร้ายมีความสามารถแปลกๆเหนือจริงอยู่เช่นในสองภาคก่อนเช่นกัน(Scarecrowธรรมดาและเสร็จง่ายเหลือเกิน) ฯลฯ ผมชอบส่วนใหญ่ของหนังที่ใส่ความเป็นจริงเข้าไปกับหนังมาก แต่มันก็มีส่วนน้อยอยู่ที่ไม่ชอบ การเปลือยเปลือก Bruce Wayneในด้านจิตใจ แรงผลักดันในการก้าวไปสู่การเป็น Batman เป็นส่วนที่ดี แต่ผมมองว่าไม่จำเป็นกับการต้องมานั่งเปลือยเปลือกในทุกด้านอื่นๆของ Batman เหมือนกับSpiderman เช่นการตัดเย็บเสื้อผ้าหน้ากาก การนั่งกรออุปกรณ์ด้วยตัวเอง ฯลฯ Batman เป็นฮีโร่ที่มีความมืดหม่นในตัวเองบางครั้งการไม่รู้ที่มาบ้างน่าจะเสริมจินตนาการกับตัวเขาได้มากกว่าการรู้เห็นไปหมดทุกอย่าง

สรุป...ชอบครับ ถูกใจ ในช่วงชั่วโมงแรกเป็นช่วงเวลาที่ผมเองเบื่อกับผิดหวัง(จากที่คาด)อยู่บ้าง น่าแปลกใจเมื่อหนังจบความรู้สึกช่วงนั้นมันสามารถถูกชดเชยและแทนที่ด้วยความยอดเยี่ยมของหนังทั้งเรื่องลงได้ การขึ้นจอทั้งหมดของ Batman ภาคแรกยังเป็นภาพที่ติดตามีเสน่ห์น่าจดจำมากที่สุดส่วน Batman Begins เป็นหนัง Batman ที่มีความลงตัวหนักแน่นมากที่สุด จะงงไหมถ้าจะบอกว่าผมชอบความเป็น Batman ในภาคแรกมากสุดและผมชอบหนัง Batman ในฐานะภาพยนตร์ของภาคนี้มากสุด




ความเห็นของคุณมีประโยชน์กับผู้อ่านคนถัดมา คำทักทายของคุณเป็นกำลังใจให้ผู้เขียน คำติชมหรือคำแนะนำของคุณจะนำไปสู่การเปลี่ยนแปลงพัฒนาหากคุณเข้ามาอ่านครั้งถัดไป

ติดตามบทความใหม่ๆ หรือ บทความน่าสนใจ หรือ เริ่มต้นอ่านBlogนี้มีข้อสงสัย คลิกไปเริ่มต้นที่ --> หน้าแรก


รวบรวมรายชื่อหนังเรื่องเก่าๆที่เคยเขียนไว้แล้วที่ ---> ห้องเก็บหนัง